Σ.Τ.Ε. 3820/2006
Αίτηση αναστολής εκτέλεσης έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης. Μη αποστολή ατομικής ειδοποίησης στον οφειλέτη για το χρέος του
Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)
Αριθ.απόφασης: 3820/2006
Δικαστής: Γαρυφαλία Χαραλαμπίδου – Σταματελλοπούλου, Πρωτοδίκης
Δικηγόροι: Γεώρ. Αναγνωστόπουλος, Γεώργ. Σινάνης, Πάρεδρος Ν.Σ.Κ.
Κώδικας είσπραξης δημοσίων εσόδων (ΚΕΔΕ), άρθρο 73 και κώδικας πολιτικής δικονομίας (Κ.ΠΟΛ.Δ.), άρθρο 686.
Αίτηση αναστολής εκτέλεσης έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης. Μη αποστολή ατομικής ειδοποίησης στον οφειλέτη για το χρέος του: Η μετά την ταμειακή βεβαίωση χρέους προς το Δημόσιο παράλειψη έκδοσης ατομικής ειδοποίησης προς τον οφειλέτη καθιστά άκυρη την εναντίον του αναγκαστική εκτέλεση, διότι του στερεί το δικαίωμα έγκαιρης και δραστικής δικαστικής προστασίας, σύμφωνα με το άρθρο 20, παρ. 1 του Συντάγματος.
[…] Με την υπό κρίση αίτηση, η αιτούσα ζητεί να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως που επισπεύδεται σε βάρος της από το καθ ου Ελληνικό Δημόσιο, δυνάμει της αναφερόμενης σ αυτή εκθέσεως αναγκαστικής κατασχέσεως επί ακινήτου της ιδιοκτησίας της, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της ανακοπής την οποία αυτή άσκησε, νομίμως και εμπροθέσμως κατά της εκτελέσεως, για τους αναφερόμενους στην ανακοπή λόγους. Η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 73 ΚΕΔΕ και 933, 938 ΚΠολΔ και πρέπει να εξετασθεί κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (ΚΠολΔ 686 επ.).
Από την ένορκη στο ακροατήριο κατάθεση του μάρτυρα αποδείξεως σε συνδυασμό με τα έγγραφα που προσκομίζουν τα διάδικα μέρη και τα όσα εκθέτουν με τα έγγραφα σημειώματά τους, πιθανολογείται η βασιμότητα του προβληθέντος από την αιτούσα – ανακόπτουσα δεύτερου λόγου της με ημερομηνία 29/12/05 ανακοπής, κατά της σε βάρος της, ως κύριας του κατασχεμένου ακινήτου για ατομική της ιδίας από εγγύηση οφειλή προς το καθ ού Ελληνικό Δημόσιο, αρξαμένης και επισπευδόμενης από το τελευταίο αναγκαστικής εκτελέσεως με βάση τις υπ αρ. 1134, 1135 και 1136/23-11-89 ταμειακές βεβαιώσεις της … Δ.Ο.Υ. Αθήνας, για το αντίστοιχο ποσό των 36.200,40 ευρώ, των 6.025.27 ευρώ και των 12.316,68 ευρώ, συμποσούμενων ήδη, μαζί με τις εν γένει προσαυξήσεις εκπροθέσμου καταβολής στο ποσό των 218.169,36 ευρώ. Ειδικότερον, πιθανολογείται ότι μετά την ταμειακή κατά τα προαναφερόμενα βεβαίωση των παραπάνω χρεών (άρθρα 2 και 39 ΚΕΔΕ), ουδεμία ατομική ειδοποίηση της αιτούσας οφειλέτριας εγένετο εκ μέρους της παραπάνω αρμόδιας Δ.Ο.Υ., προκειμένου αυτή να λάβει γνώση του χρέους της και φροντίσει για την εξόφληση ή έστω την έγκαιρη ρύθμισή τους και να αποφύγει την κατάσχεση της περιουσίας της. Η εν λόγω παράλειψη κατά την κρίση του δικαστηρίου στέρησε από την αιτούσα το δικαίωμα της έγκαιρης και δραστικής προσφυγής της στη δικαιοσύνη (άρθρο 20, παρ. 1 του Συντάγματος) και κατέστησε άκυρη και απαράδεκτη την εναντίον της επισπευδόμενη με την προσβαλλόμενη υπ αρ. 6736/8-11-05 έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως ακινήτου της, του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή Χ.Κ. αναγκαστική εκτέλεση.
Επομένως, και με την πιθανολόγηση της περιπτώσεως να υποστεί η αιτούσα ανεπανόρθωτη βλάβη, από την δια πλειστηριασμού οριστική απώλεια του κατασχεθέντος ακινήτου της (1/2 εξ αδιαιρέτου ενός διαμερίσματος του δεύτερου ορόφου της ενταύθα κείμενης και επί των οδών Α. και Η. αρ. 21 πολυκατοικίας), αξίας 60.000 ευρώ, αν εξακολουθήσει η διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως, πρέπει να ανασταλεί αυτή, κατά το ειδικότερον στο διατακτικό καθοριζόμενα. Τα δικαστικά έξοδα του καθ ου βαρύνουν την αιτούσα (άρθρο 178 Ν.Δ. 3026/1954).