Νόμος 984 ΦΕΚ Α΄244/27.10.1979
Περί τροποποιήσεως της “περί ΤΣΑ νομοθεσίας, υπαγωγής των μισθωτών οδηγών αυτοκινήτων εις την ασφάλισιν του ΙΚΑ και άλλων τινών διατάξεων”.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν:

Άρθρον 1

1. Από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος νόμου :
α) Εξαιρούνται της παρά τω Ταμείω Συντάξεων Αυτοκινητιστών (ΤΣΑ) υποχρεωτικής ασφαλίσεως και υπάγονται εις την ασφάλισιν του ΙΚΑ, εφαρμοζομένων των διατάξεων της νομοθεσίας αυτού και του παρόντος νόμου, τα πρόσωπα τα οποία κατέχουν επαγγελματικήν άδειαν ικανότητος οδηγού αυτοκινήτου, εκδοθείσαν ή αναγνωριζομένην υπό των αρμοδίων Ελληνικών Αρχών και παρέχουν εξηρτημένην εργασίαν οδηκού αυτοκινήτου δημοσίας ή ιδιωτικής χρήσεως έναντι αμοιβής, ανεξαρτήτως τρόπου καθο- ρισμού ταύτης. Τα ανωτέρω πρόσωπα υπάγονται εις την μικτήν ασφάλισιν έστω και αν απασχολούνται εκτός ασφαλιστικής περιοχής του ΙΚΑ.
β) Διακόπτεται η προαιρετική ασφάλισις παρά τω ΤΣΑ, των προσώπων περί ών αι περίπτώσεις α και στ της παρ. 1 του άρθρου 4 του Ν.Δ. 404/1974, “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί του Ταμείου Συντάξεων Αυτοκινητιστών νομοθεσίας”. Τα πρόσωπα τούτα δύνανται τη αιτήσει των να υπάγωνται από του αυτού χρόνου εις τον προαιρετικήν ασφάλισιν του ΙΚΑ, λογιζομένου ότι πληρούν τας προϋποθέσεις υπαγωγής των εις ταύτην, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά, των οικείων διατάξεων της νομοθεσίας τούτου.

2. Κατ’ εξαίρεσιν των συναφών διατάξεων της περί ΙΚΑ νομοθεσίας, διά τον υπολογισμόν των υπέρ του Κλάδου Συντάξεων του ΙΚΑ εισφορών και των χορηγητέων υπό τούτου παροχών, τα κατά την παράγραφον 1α του παρόντος άρθρου πρόσωπα τα ησφαλισμένα ή ασφαλισθέντα εις το ΤΣΑ μέχρι της ενάρξεως ισχύος του παρόντος, κατατάσσονται υποχρεωτικώς εις τας ακολούθους ασφαλιστικάς κλάσεις του ΙΚΑ. Εις την 8η κλάσιν διά το έτος 1979. Εις την 9ην κλάσιν διά το έτος 1980. Εις την 1Οην κλασίν διά το έτος 1981. Εις την 11ην κλάσιν διά το έτος 1982. Από 1.1.1983 εφαρμόζονται και διά τα περί ων η παρούσα παράγραφος πρόσωπα αι γενικαί διατάξεις της Νομοθεσίας του ΙΚΑ.

3. Ο υπό την ιδιότητα αποκλειστικώς του μισθωτού πραγματοποιηθείς χρόνος ασφαλίσεως παρά τω ΤΣΑ, ο χρόνος των δυνάμει της παρ. 1 υπαγομένων εις την ασφάλισιν του ΙΚΑ προσώπων, περί ου ή παρ. 4 του παρόντος άρθρου κατά την έναρξιν ισχύος του παρόντος ως και των από 21.4.1967 και εφεξής διακοψάντων την εις το ΤΣΑ ως μισθωτών ασφάλισιν των και μη υπαχθέντων μέχρι της ενάρξεως ισχύος του παρόντος εις την ασφάλισιν κλάδου συντάξεων ετέρων πλην του ΙΚΑ φορέων ή εις την τοιαύτην του ΤΣΑ υπό άλλην ιδιότητα, λογίζεται ως χρόνος πραγματοποιηθείς εις την ασφάλισιν του κλάδου συντάξεως του ΙΚΑ και εις την 8ην ασφαλιστικήν κλάσιν διά την απόκτησιν δικαιωμάτων προς παροχάς. Διύ αποφάσεως του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών εκδιδομένης μετά γνώμην των Δ.Σ. του ΙΚΑ και του ΤΣΑ, θέλει ρυθμισθή ή τηρητέα διαδικασία διαπιστώσεως της συνδρομής των υπό του παρόντος νόμου προβλεπομένων όρων και προϋποθέσεων μεταφοράς του κατά τα ανωτέρω χρόνου ασφαλίσεως εις το ΤΣΑ του λογιζομένου ως χρόνου πραγματοποιηθέντος εις την ασφάλισιν του ΙΚΑ.

4. Ο χρόνος προϋπηρεσίας ως μισθωτού οδηγού, στρατεύσεως του κατά τον χρόνον κλήσεως υπό τα όπλα μισθωτού οδηγού, και γενικώς ο χρόνος ο αναγνωριζόμενος κατά την διέπουσαν το ΤΣΑ νομοθεσίαν ως συντάξιμος εις τα εν παραγράφω 3 του παρόντος άρθρου πρόσωπα, λογίζεται ως χρόνος πραγματικής ασφαλίσεως παρά τω ΙΚΑ, εφύόσον και καθ` ο μέρος ανεγνωρίσθη και εξηγοράσθη κατά την νομοθεσίαν του ΤΣΑ, μέχρι της ενάρξεως ισχύος του παρόντος, υπό τον όρον πάντως ότι δεν λογίζεται ο χρόνος ούτος ως συντάξιμος κατά την νομοθεσίαν ετέρου τινός όργανι- σμού κυρίας ασφαλίσεως ή του Δημοσίου. Χρόνος αναγνωρισθείς μέχρι της ισχύος του παρόντος αλλά μήπως εξαγορασθείς, εξαγοράζεται κατά τας διατάξεις του άρθρου 31 του Κανονισμού Ασφαλίσεως του ΙΚΑ. (Υπύαριθ. 55574/1479/18.11.1965 απόφασις του Υπουργού Εργασίας).

5. Διά τον, κατύεφαρμογήν των διατάξεων των προηγουμένων παραγράφων 3 και 4 υπολογισμόν εις ημέρας εργασίας εν τη ασφαλίσει του ΙΚΑ, του χρό- νου της παρά τω ΤΣΑ πραγματικής ασφαλίσεως ή αναγνωρισθείσης και εξαγορασθείσης προϋπηρεσίας κ.λ.π.,οσάκις εκφράζεται εις έτη ή μήνας, έκαστον πλήρες έτος λογίζεται περιλαμβάνον 300 ημέρας εργασίας, έκαστος δε πλήρης μην 25 ημέρας εργασίας.

6. Πρόσωπα έχοντα ή αποκτώντα την ιδιότητα του ιδιοκτήτου αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως, υπάγονται εις την υποχρεωτικήν ασφάλισιν του ΤΣΑ κατά τας διατάξεις του Ν.Δ. 404/1974, ανεξαρτήτως υπαγωγής των εις την ασφάλισιν ετέρου φορέως, εκ της ασκήσεως ετέρου επαγγέλματος. Οι εξ αυτών υπαγόμενοι εις το Ταμείον Ασφαλίσεως Ναυτικών Πρακτόρων και Υπαλλήλων δύνανται να υπαχθούν και εις την ασφάλισιν τον Ταμε(ου Συντάξεων Αυτοκινητιστών.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 50 του Ν. 1140/1981 (Α 68).

7. Ιδιοκτήται έχοντες την χρήσιν και εκμετάλλευσιν ή χρησιούχοι και εκμεταλλευταί τριτρόχων φορτηγών δημοσίας χρήσεως υπάγονται από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος εις την ασφάλισιν του Τ.Σ.Α. υποχρεωτικώς, εφ` όσον είναι κάτοχοι επαγγελματικής αδείας ικανότητας οδηγού και οδηγούν αυτοπροσώπως το τρίτροχον. Η διάταξις της περιπτ. δ` της παραγρ, 1 του άρθρου 4 του Ν.Δ. 404/1974 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί ΤΣΑ νομοθεσίας”, καταργείται.

Άρθρον 2

1. Από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος μεταφέρονται εις το ΙΚΑ οι μέχρι της ενάρξεως ισχύος αυτού καταστάντες συνταξιούχοι του ΤΣΑ, ως και εκείνοι των οποίων η έναρξις του εις σύνταξιν δικαιώματος εμπίπτει εις το μέχρι της ημερομηνίας ταύτης χρονικόν διάστημα, εφύόσον διήνυσαν τουλάχιστον το ήμισυ του συνολικού χρόνου ασφαλίσεως αυτών υπό την ιδιότητα του μισθωτού. Οι ως άνω συνταξιούχοι λογίζονται από της μεταφοράς των συνταξιούχοι του ΙΚΑ, το οποίον βαρύνεται έκτοτε με την καταβολήν της συντάξεως αυτών.

2. Διά τον καθορισμόν της καταβλητέας υπό του ΙΚΑ συντάξεως εις τους κατά την προηγουμένην παράγραφον συνταξιούχους, ούτοι κατατάσσονται εις την όγδοην (8ην) ασφαλιστικήν κλάσιν του ΙΚΑ, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων της διεπούσης εκάστοτε τους συνταξιούχους του ΙΚΑ νομοοεσίας. Προκειμένου περί των εκ των ανωτέρω μεταφερομένων εις το ΙΚΑ και κατατασσομένων εις την ογδόην (8ην) ασφαλιστικήν κλάσιν αυτού συνταξιούχων λόγω αναπηρίας, το ποσόν της υπό του ΙΚΑ καταβλητέας εις τούτους συντάξεως καθορίζεται βάσει των συνταξίμων ετών και του ποσοστού αναπηρίας άτινα ελήφθησαν υπύόψιν υπό του ΤΣΑ διά τον καθορισμόν του ποσού της καταβαλλομένης συντάξεως τούτων. Η διαφορά μεταξύ της προκυπτούσης βάσει των διατάξεων του προηγουμένου εδαφίου και της προκυπτούσης βάσει των οικείων διατάξεων του ΙΚΑ, υπολογιζομένης επί των πραγματικών συνταξίμων ετών, των λόγω αναπηρίας συνταξιούχων συντάξεως βαρύνει το ΤΣΑ. Η επιβάρυνσις αύτη δύναται διύαποφάσεως του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών εκδιδομένης μετά γνώμην του Δ.Σ. του ΙΚΑ και του ΤΣΑ να καθορισθή εις εφΆπαξ ποσόν, αποδιδόμενον εις το ΙΚΑ υπό του ΤΣΑ κατά τα διά της αυτής αποφάσεως καθορισθησόμενα.

3. Αι διατάξεις των παραγράφων 3, 4 και 5 του άρθρου 1, ως και των προηγουμένων παραγράφων του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και επί των ησφαλισμένων από της μεταφοράς των και από 1.5.1978 επί των συνταξιούχων, περί ων το άρθρον 4 του Νόμου 729/1977 “περί των προϋποθέσεων συνταξιοδοτήσεως λόγω γήρατος των ησφαλισμένων του Ταμείου Ασφαλίσεως Εργατών Τύπου Αθηνών και Κλάδου Ασφαλίσεως Εργατών Τύπου Θεσσαλονίκης και άλλων τινών διατάξεων”, αποκλειομένης διά τούτους, ως και διά τους συνταξιούχους της προηγουμένης παραγράφου της εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 9 του Νόμου 825/1978 “περί αντικαταστάσεως, τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων της διεπούσης το ΙΚΑ νομοθεσίας και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων”.

Άρθρον 3
Διά την θεμελίωσιν δικαιώματος συντάξεως λόγω γήρατος και αναπηρίας εκ του ΙΚΑ των μισθωτών οδηγών, απαιτείται και η υπό τούτων κατάθεσις της επαγγελματικής αδείας ικανότητος οδηγού αυτοκινήτου ή της τοιαύτης εκπαιδευτού οδηγού αυτοκινήτων, προκειμένου περί ησφαλισμένων εκπαιδευτών οδηγών αυτοκινήτων.

Άρθρον 4
Σημ.: όπως το άρθρο 4 καταργήθηκε με το εδάφ.δ` παρ.1 άρθρ.10 Ν.2556/1997 ΦΕΚ Α 270/24.12.1997.

Άρθρον 5
Καταργείται από 1ης Ιανουαρίου 1980 η υπέρ του ΤΣΑ εισφορά εξ 2Ο δρχ. μηνιαίως η καταβαλλομένη υπό παντός κυρίου και νομέως ή χρησιούχου και εκμεταλλευτού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσεως, η προβλεπομένη υπό των διατάξεων της περίπτ. στ` της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του Ν.Δ. 404/1974 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της “περί του Ταμείου Συντάξεων Αυτοκινητιστών νομοθεσίας”, ως αύται συνεπληρώθησαν υπό των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του Νόμου 38/1975 “περί ρυθμίσεως εξοφλήσεως οφειλών εκ καθυστερουμένων ασφαλιστικών εισφορών προς Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Πολιτικής, αρμοδιότητος του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών και συμπληρώσεως και τροιτοποιήσεως διατάξεων Νόμων, επί ετέρων θεμάτων του Υπουργείου τούτου”.

Άρθρον 6
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.2 άρθρ.10 Ν.2556/1997 ΦΕΚ Α 270/24.12.1997.

1. Η υπέρ ταυ Τ.Σ.Α. πάγια εισφορά, περί της οποίας οι διατάξεις των περιπτώσεων ζ` και η` της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν.δ/τος 404/1974 (ΦΕΚ 127 Α`), καθορίζεται ως ακολούθως:
α. Για την έκδοση άδειας κυκλοφορίας κάθε αυτοκινήτου Ι.Χ. δραχμές είκοσι χιλιάδες (20.000).
β. Για την έκδοση άδειας κυκλοφορίας κάθε αυτοκινήτου Δ.Χ. δραχμές τριάντα χιλιάδες (30.000).
γ. Για την αντικατάσταση ή ανανέωση κάθε άδειας κυκλοφορίας αυτοκινήτου, δραχμές πέντε χιλιάδες (5.000).
δ. Για τη χορήγηση άδειας οδήγησης αυτοκινήτων των κατηγοριών Β+Ε, Γ, Γ+Ε, Δ και Δ+Ε, δραχμές τριάντα χιλιάδες (30.000).
ε. Για την επέκταση άδειας οδήγησης αυτοκινήτων ή την έκδοση αντιγράφου αυτής, σε δραχμές τρεις χιλιάδες (3.000). Ειδικότερα για την επέκταση άδειας οδήγησης της κατηγορίας Β στις κατηγορίες Β+Ε ή Γ ή Γ+Ε ή Δ ή Δ+Ε, δραχμές τριάντα χίλιάδες (30.000).

2. Τα κατά την προηγούμενη παράγραφο ποσά δύνανται να αυξάνονται μετά από πρόταση του Δ.Σ. του Τ.Σ.Α., δι` αποφάσεως του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων δημοσιευομένης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Άρθρον 7

1. Αι περιπτώσεις α, β και γ της παραγρ. 1 του άρθρου 5 του Ν.Δ. 404/1974 αντικαθίστανται ως ακολούθως :
Ο Κλάδος Συντάξεων του ΤΣΑ έχει ως πόρους :
α) Την παγίαν μηνιαίαν εισφοράν του ησφααλισμένου οριζομένην από 1.2.1979 εις δρχ. 1.400.
Από της 1.1.1980 και εφεξής το ποσόν της ανωτέρω εισφοράς αυξάνεται κατύ έτος κατά το ποσοστόν καθ` ο ηυξήθη εντός του προηγουμένου ημερολογιακόν έτους το ημερομίσθιον του ανειδικεύτου εργάτου.
Διύ αποφάσεως του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών εκδιδομένης μετά πρότασιν του Δ.Σ. του ΤΣΑ δύναται να αναστέλλεται η αύξησις του ποσού της ανωτέρω εισφοράς.

2. Αι λοιπαι υπό στοιχεία δ, ε, στ, ζ, η θ, ι, ια και ιβ περιπτώσεις λαμβάνουν αντιστοίχως τα στοιχεία β, γ, δ, ε, στ, ζ, η, θ και ι.

Άρθρον 8

1. Από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος νόμου θεωρείται λήξασα η θητεία του Προέδρου και των μελών τον Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΣΑ και του παρύ αυτώ Κυβερνητικού Επιτρόπου.

2. Εις το Δ.Σ. του ΤΣΑ συμμετέχει ως μέλος εις εισέτι εκπρόσωπος των ησφαλισμένων ιδιοκτητών αυτοκινήτων Δ.Χ. αντί του μέχρι τούδε μετέχοντος εκπροσώπου των ησφαλισμένων μισθωτών οδηγών αυτοκινήτων.

Άρθρον 9

1. Συνιστάται παρά τω ΤΣΑ Κλάδος Επικουρικής Ασφαλίσεως των Εκπροσώπων των Επαγγελματικών Εργοδοτικών Οργανώσεων των Αυτοκινητιστών.

2. Σκοπός του Κλάδου είναι, ή ασφάλισις των κατά την επομένην παράγραφον προσώπων δι’ επικουρικήν σύνταξιν, εν περιπτώσει επελεύσεως των ασφαλιστικών κινδύνων της αναπηρίας, του γήρατος ή του θανάτου.

3. Εις την ασφάλισιν του κατά την παράγρ. 1 Κλάδου υπάγονται τα κατωτέρω πρόσωπα τα ησφαλισμένα διά κυρίαν σύνταξιν εις το Ταμείον Συντάξεων Αυτοκινητιστών των ακολούθων κατηγοριών :
α) Ο Πρόεδρος και Γεν. Γραμματεύς της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Αυτοκινητιστών Ελλάδος.
β) Οι Πρόεδροι και οι Γενικοί Γραμματείς των Πρωτοβαθμίων Ενώσεων (Ομοσπονδιών-ΣΧΕΜ), ως και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Αυτοκινητιστών Ελλάδος και
γ) Οι Πρόεδροι και οι Γενικοί Γραμματείς των Πρωτοβαθμίων Οργανώσεων (Σωματείων, Συλλόγων, Συνδέσμων), των ΚΤΕΛ και Συνεταιρισμών Λεωφορείων και τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των Πρωτοβαθμίων Ενώσεων (Ομοσπονδιών-ΣΧΕΜ), ως και οι εκπρόσωποι των αυτοκινητιστών εις τα Επαγγελματικά και Βιοτεχνικά Επιμελητήρια.

4. Πόροι του Κλάδου είναι :
α) Εισφορά του ησφαλισμένου εκ ποσοστού τρία τοις εκατόν (3%) επί των κατωτέρω αναφερομένων αποδοχών δι` εκάστην κατηγορίαν ησφαλισμένων:
αα) Επί τον εκάστοτε βασικού μηνιαίου μισθού δημοσίου διοικητικού υπαλλήλου, επί βαθμώ 1ω, προκειμένου περί των ησφαλισμένων της περιπτώσεως α της παραγράφου 3 του παρόντος.
ββ) Επί του εκάστοτε βασικού μηνιαίου μισθού δημοσίου διοικητικού υπαλλήλου επί βαθμώ 2ω, προκειμένου περί των ησφαλισμένων της περιπτώσεως β της παραγρ. 3 του παρόντος.
γγ) Επί του εκάστοτε βασικού μηνιαίου μισθού δημοσίου διοικητικού υπαλλήλου επί βαθμώ 4ω, προκειμένου περί των ησφαλισμένων της περιπτώσεως γ` της παραγρ. 3 του παρόντος.
β) Εισφορά του ΤΣΑ εκ ποσοστού πέντε τοις χιλίοις (5 %ο) Επί των κατά το προηγούμενον έτος πραγματοποιηθέντων εσόδων αυτού των προερχομένων εκ των εισφορών των ησφαλισμένων.
γ) ΕΙσφορά της Γενικής Σννομοσπονδίας Επαγγελματιών Αυτοκινητιστών Ελλάδος εκ 1Ο % επί των κατά το προηγούμενον έτος πραγματοποιηθέντων εσόδων αυτής των εισπραττομένων βάσει των διατάξεων τον Ν.Δ. 408/1947.

5. Ο Κλάδος έχει λογιστικήν και οικονομικήν αυτοτέλειαν και διοικείται υπό του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου. Το Ταμείον υποχρεούται να διαθέτη το αναγκαίον προσωπικόν διά την λειτουργίαν του Κλάδου.

6. Διά Π.Δ. εκδιδομένων προτάσει του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών, μετά γνώμην του Διοικητικού Συμβουλίου τον ΤΣΑ και γνώμην του παρά τω Υπουργείω Κοινωνικών Υπηρεσιών λειτουργούντος Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφαλίσεως, ορίζονται αι προϋποθέσεις απονομής των παροχών, το είδος, η έκτασις χαι το ύψος αυτών, η διαδικασία χορηγήσεως τούτων, οι λόγοι εκπτώσεως και αναστολής της καταβολής των παροχών, τα της παραγραφής των αξιώσεων επί τας παροχάς, ο χρόνος ενάρξεως και λήξεως του δικαιώματος επί τας παροχάς, τα της αναγνωρίσεως και εξαγοράς προϋπηρεσίας, ο χρόνος ενάρξεως λειτουργίας τον Κλάδου, ως και πάσα άλλη σχετική λεπτομέρεια.

Άρθρον 10

1. Αι μη βασικαί κατά την έννοιαν της παραγρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 2520/1953 διατάξεις της διεπούσης το Ταμείον νομοθεσίας, ως και α διατάξεις του Ν.Δ. 404/1974, του Ν.Δ. 286/1976, πλην του Κανονισμού Ασφαλιστικής Λειτουργίας του ΤΣΑ, τροποποιούνται, συμπληρούνται και αντικαθίστανται διά Πρ. Διαταγμάτων, εκδιδομένων τη προτάσει τον Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών μετά γνώμην του Δ.Σ. του Ταμείου και γνώμην του παρά τω Υπουργείω Κοινωνικών Υπηρεσιών λειτουργούντος Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφαλίσεως.

2. Διατάξεις της διεπούσης το Ταμείον Νομοθεσίας προβλέπουσαι την έκδοσιν Υπουρικών αποφάσεων διά ρύθμισιν ειδικών θεμάτων εξακολουθούν ισχύουσαι.

Άρθρον 11

1. Αι διατάξεις του Β.Δ. 665/1962 επεκτείνονται επί των κατά την έναρξιν ισχύος του παρόντος και των εκάστοτε εν συντάξει διατελούντων Υπαλλήλων του ΤΣΑ και των μελών των οικογενειών των.

2. Το ΤΣΑ υποχρεούται εις καταβολήν των εξόδων κηδείας των αποβιούντων συνταξιούχων υπαλλήλων αυτού, εφαρμοζομένων αναλόγως των οικείων διατάξεων περί χορηγήσεως εξόδων κηδείας εις τους πολιτικούς συνταξιούχους του Δημοσίου.

3. Δικαιούνται συντάξεως εκ του ΤΣΑ οι ανάπηροι πολέμου επαγγελματίαι ιδιοκτήται αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως, εφ` όσον συνεπλήρωσαν το 55όν έτος της ηλικίας των και επραγματοποίησαν χρόνον ασφαλίσεως 25 ετών. Ούτοι δύνανται, τη αιτήσει των, να προσμετρήσουν εις τον ανωτέρω χρόνον ασφαλίσεως των μέχρι 5 έτη κατόπιν εξαγοράς, διά καταβολής της εισφοράς ησφαλισμένου ιδιοκτήτου της ισχυούσης κατά τον χρόνον υποβολής της αιτήσεως.

4. Ησφαλισμένοι του ΤΣΑ, των οποίων τα ιδιόκτητα λεωφορεία εκρατικοποιήθησαν βάσει των διατάξεων του νόμου 588/1977 “περί Οργανώσεως των Αστικών Συγκοινωνιών Πρωτευούσης και άλλων τινών διατάξεων” και δεν συνέχισαν μετά ταύτα την άσκησιν του επαγγέλματος του αυτοκινητιστού, ούτε ετράπησαν προς άσκησιν ετέρου επαγγέλματος διύ ο ησφαλίσθησαν εις φορέα κυρίας ασφαλίσεως δύνανται εξερχόμενοι προς συνταξιοδότησιν εντός διετίας από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος νύ αναγνωρίσουν, κατόπιν εξαγοράς, συντάξιμον χρόνον μέχρι πέντε (5) ετών. Η τοιαύτη αναγνώρισις πραγματοποιείται τη αιτήσει των και επί τη καταβολή της εισφοράς ησφαλισμένου ιδιοκτήτου της ισχυούσης κατά τον χρόνον υποβολής της αιτήσεως.

5. Η υπό της παρ. 8 του άρθρου 6 του Ν.Δ. 404/ 1974 οριζομένη προθεσμία αναγνωρίσεως χρόνου απασχολήσεως ή εκπροσωπήσεως, η παραταθείσα διά της παρ. 2 του άρθρου 8 του Νόμου 198/1975 “περί τροποποιήσεως της νομοθεσίας οργανισμών τινών Κοινωνικής Ασφαλίσεως” και της Υπουργικής αποφάσεως 22/90/17.1.1979 παρατείνεται επί τρίμηνον από της ισχύος του παρόντος.
Η αναγνώρισις πραγματοποιείται επί τη καταβολή υπό του αιτούντος(οδηγού,εργοδότου ή ιδιοκτήτου) της ισχυούσης κατά τον χρόνον υποβολής της σχετικής αιτήσεως εισφοράς (πλήρους ασφαλίστρου).
Μετά την λήξιν της κατά τύ ανωτέρω τριμήνου προθεσμίας ουδείς χρόνος εργασίας μισθωτόν οδηγού αναγνωρίζεται υπό του Τ.Σ.Α., εκτός εκείνου διά τον οποίον, προ της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου, έχει κινηθή ή διαδικασία αναγκαστικής εισπράξεως.

6. Εις τον Γενικόν Διευθυντήν του Τ.Σ.Α. καταβάλλεται μηνιαίως το σύνολον των εκάστοτε πλήρων αποδοχών τακτικού Δημοσίου Υπαλλήλου επί 1ω βαθμώ της κλίμακος της Διοικητικής Ιεραρχίας μη δυναμένων να υπερβούν τας αποδοχάς του αύ βαθμού ειδικών θέσεων.

Άρθρον 12

1. Καθυστερούμεναι ασφαλιστικαί εισφοραί προς το ΤΣΑ, αναγόμεναι εις χρονικάς περιόδους προγενεστέρας της 31 Ιουλίου 1979 και ουχί πέραν μιας πενταετίας από της ημερομηνίας ταύτης, απαλλάσονται των προσθέτων τελών, εφ` όσον εντός τριμήνου από της ενάρξεως της ισχύος του νόμου, καταβληθή το εν τέταρτον (1/4) της όλης οφειλής.
Το απομένον υπόλοιπον των οφειλομένων ασφαλιστικών εισφορών, κεφαλαιοποιούμενον εξοφλείται εις δώδεκα (12) ίσας μηνιαίας δόσεις, της πρώτης καταβλητέας εντός του επομένον μηνός εκείνου καθ` όν κατεβλήθη το 1/4 της οφειλής.

2. Η μη εμπρόθεσμος καταβολή του ενός τετάρτου (1/4) της όλης οφειλής ή δύο εν συνεχεία δόσεων των κατά την παράγραφον 1 του παρόντος, ρυθμιζομένων οφειλών, συνεπάγεται απώλειαν του παρεχομένου προς τους οφειλέτας ευεργετήματος της τμηματικής καταβολής των οφειλών των, καθισταται δε εξ ολοκλήρου απαιτητόν το σύνολον του οφειλομένου ποσού βασικής οφειλής μετά των κατά τας κειμένας διατάξεις αναλογούντων προσθέτων τελών.

Άρθρον 13
Εις την παράγραφον 1 του άρθρου 1 του Ν. 861/ 1979 “περί απλουστεύσεως της διαδικασίας αναγνωρίσεως χρόνου προϋπηρεσίας και απονομής των πάσης φύσεως παροχών εις τους ησφαλισμένους των Ασφαλιστικών Οργανισμών αρμοδιότητος του Υπουργείου Κοιν. Υπηρεσιών και άλλων τινών διατάξεων” προστίθεται δεύτερον εδάφιον ως ακολούθως :
“Δι’ αποφάσεως τον Δ.Σ. εκάστου Οργανισμού εγκρινομένης υπό του Υπουργού Κοιν. Υπηρεσιών, αι ανωτέρω αρμοδιότητες δύνανται να μεταβιβάζωνται εις κατώτερα του προϊσταμένου των υπηρεσιών του Οργανισμού όργανα, εφόσον ταύτα έχουν τουλάχιστον τον 4ον βαθμόν και προίστανται Υπηρεσιών, Διευθύνσεων ή Τμημάτων του φορέως.

Άρθρον 14
Δια π. Διατάγματος εκδιδομένου προτάσει του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών μετά γνώμην τον Δ.Σ. του Τ.Σ.Α. δύναται να κωδικοποιήται η διέπουσα το Ταμείον Συντάξεων Αυτοκινητιστών Νομοθεσία.

Άρθρον 15
Αι συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου των κατά την ισχύν του παρόντος υπηρετούντων εις το Ταμείον Συντάξεων Αυτοκινητιστών, ων η σύμβασις εργασίας λύεται την 31.12.1979, παρατείνονται αυτοδικαίως από της λήξεως των μέχρι της 31 Δεκεμβρίου 1981.

Άρθρον 16

1. Καταργείται, αφύ ης ίσχυσεν, η διάταξις της δευτέρας περιόδου του εδαφίου θ` της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του Ν.Δ. 4114/1960 “περί του Κώδικος περί Ταμείου Νομικών”, ως το άρθρον τούτο αντικατεστάθη υπό της παραγράφου 1 του άρθρου 8 του Ν. 730/1977 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί Ταμείου Νομικών νομοθεσίας”.

2. Εν τέλει της παραγράφου 1 του άρθρου 23 του Ν. 730/1977, προστίθεται, αφ` ης ίσχυσεν αύτη, εδάφιον έχον ούτω :
” Εις αναγνώρισιν δύο ετών δικαιούνται ωσαύτως υπό τους όρους και περιορισμούς του προηγουμένου εδαφίου και οι λοιποί κατά την έναρξιν της ισχύος του παρόντος ησφαλισμένοι του Ταμείου”.

Άρθρον 17
Η παράγραφος 2 του άρθρου 5 του Ν. 411/1976 αντικαθίσταται ως ακολούθως :
“2. Ειδικώς το ύΙδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων δυνάμει του παρόντος, υποχρεούται εις επιστροφήν εις το Ταμείον Προνοίας Υπαλλήλων ΟΛΠ των καταβληθεισών εις αυτό διά τον Κλάδον Συντάξεως Εισφορών παρά τον εργοδότου και των ησφαλισμένων διά πάντα μονιμοποιούμενον κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου.
Διά κοινής αποφάσεως των Υπουργών Κοινωνικών Υπηρεσιών και Εμπορικής Ναυτιλίας, θέλουν καθορισθή αι λεπτομέρειαι περί του τρόπου και χρόνου πραγματοποιήσεως της επιστροφής των ως άνω εισφορών”.

Άρθρον 18
Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της 1ης Νοεμβρίου 1979 πλην των διατάξεων των άρθρων 10 και 11, ων η ισχύς άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτού διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 24 Οκτωβρίου 1979

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ

Εθεωρήθη και ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγίς