Νόμος 743 ΦΕΚ Α΄319/17.10.1977
Περί προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν

Άρθρον 1
Ορισμοί
Διά την εφαρμογήν των διατάξεων του παρόντος Νόμου οι ακόλουθοι όροι έχουν την έναντι αυτών προσδιοριζομένην έννοιαν:
(α) Απόβλητα: Τα αποβαλλόμενα υγρά από πλοία, δεξαμενόπλοια και εγκαταστάσεις που περιέχουν υπολείμματα των μεταφερόμενων, χρησιμοποιούμενων ή παραγόμενων υλών.

β) “Απορρίμματα” : Τα πάσης φύσεως στερεά ή ημίρρευστα κατάλοιπα, αποβαλλόμενα, υπό πλοίων, δεξαμενοπλοίων και εγκαταστάσεων ξηράς. γ) “Απόρριψις”: Η εκβολή ή διαφυγή οιασδήποτε ουσίας εις την θάλλασσαν.
δ) “Αρχή”: Τα Κεντρικά Λιμεναρχεία, Λιμεναρχεία και Υπολιμεναρχεία της Χώρας.
ε) “Διασκορπιστικόν”: Πάσα χημική ουσία εγκρινομένη αρμοδίως ως κατάλληλος διά την εξουδετέρωσιν της ρυπάνσεως.
στ) Εγκαταστάσεις: Τα διυλιστήρια πετρελαίου, οι εταιρείες αποθήκευσης, διακίνησης και εμπορίας πετρελαιοειδών και επιβλαβών ουσιών, τα ναυπηγεία, οι επισκευαστικές βάσεις πλοίων, οι χερσαίες ευκολίες υποδοχής καταλοίπων, τα διαλυτήρια πλοίων, οι κάθε είδους λιμενικές εγκαταστάσεις, οι λουτρικές εγκαταστάσεις, οι εγκαταστάσεις ιχθυοκαλλιεργειών, τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, οι οικίες, οι εγκαταστάσεις αφαλάτωσης, οι βιομηχανίες και βιοτεχνίες και κάθε είδους επιχειρήσεις που είναι εγκαταστημένες στη θάλασσα, σε παράκτιους χώρους ή στην ενδοχώρα και χρησιμοποιούν τη θάλασσα και τις ακτές άμεσα ή έμμεσα για τις λειτουργικές τους ανάγκες ή έχουν άμεση ή έμμεση δυσμενή επίδραση στο θαλάσσιο περιβάλλον.
ζ) “Ευκολίαι υποδοχής”: Αι πάσης φύσεως, μορφής και είδους χερσαίαι ή πλωταί εγκαταστάσεις, προοριζόμεναι ή χρησιμοποιούμεναι διά την παραλαβήν και περαιτέρω διάθεσιν εκ των πλοίων και δεξαμενοπλοίων, καταλοίπων και πετρελαιοειδών μιγμάτων, τοξικών και δηλητηριωδών ουσιών, απορριμμάτων, υπολειμμάτων φορτίου, λυμάτων και εν γένει πάσης ουσίας ή αντικειμένου, η εκβολή ή η διαφυγή των οποίων εις την θάλασσαν οπωσδήποτε προκαλουμένη, δύναται να προκαλέσηρύπανσιν κατά την έννοιαν των παραγράφων (ιδ) και (ιε) του παρόντος.
(η) Λύματα: Τα αποβαλλόμενα από το αποχετευτικό σύστημα των πλοίων κα δεξαμενόπλοιων που προέρχονται από χώρους υγιεινής, ενδιαίτησης και ιατρείων του πληρώματος και των επιβατών, τα αντίστοιχα των οικιών και των κάθε είδους εγκαταστάσεων, καθώς και αυτά που προέρχονται από τους χώρους των πλοίων που μεταφέρουν ζώντα ζώα.
θ) “Μίλιον”: Ναυτικόνμίλιον εκ χιλίων οκτακοσίων πεντήκοντα δύο (1852) μέτρων.
ι) “Πετρέλαιον”: Πας τύπος πετρελαίου περιλαμβάνων, αργόνπετρέλαιον, πετρέλαιον εξωτερικής καύσεως, στερεά πετρελαιοειδή κατάλοιπα, πετρελαιοειδή απορρίμματα και προϊόντα αποστάξεως, ως και πας έτερος τύπος όστις, ασχέτως της συνθέσεώς του, χαρακτηρίζεται ειδικώς υπό της Συμβάσεως ως πετρέλαιον.
ια) “Πετρελαιώδες μίγμα”: Παν μίγμα το οποίον περιέχει πετρέλαιον ως τούτο προσδιορίζεται υπό του παρόντος ή υπό της “Συμβάσεως”.
ιβ) “Πλοίον”: Παν σκάφος ή πλωτόν ναυπήγημα, πλην δεξαμενοπλοίου, κινούμενον αυτοδυνάμως ή ρυμουλκούμενον.
(ιγ) Δεξαμενόπλοιο: Κάθε σκάφος ή πλωτό ναυπήγημα, που είναι προορισμένο με το μεγαλύτερο τμήμα των χώρων φορτίων του να αποθηκεύει ή να μεταφέρει αυτοδύναμα ή με ρυμούλκηση πετρέλαιο, πετρελαιοειδή μίγματα ή άλλες υγρές επιβλαβεις ουσίες χύδην”.
ιδ) “Ρύπανσις”: Η παρουσία εις την θάλασσαν πάσης ουσίας, η οποία αλλοιώνει την φυσικήνκατάστασιν του θαλασσίου ύδατος ή καθιστά τούτο επιβλαβές, εις την υγείαν του ανθρώπου ή την πανίδα τας προβλεπομένας κατά περίπτωσιν χρήσεις αυτού.
ιε) “Συμβάσεις”: Αι υπό της Ελλάδος κυρωθείσαι και ισχύουσαι Διεθνείς Συμβάσεις μετά των Πρωτοκόλλων, Παραρτημάτων και προσθηκών αυτών, αι αναφερόμεναι οπωσδήποτε εις θέματα ρυπάνσεως της θαλάσσης και εν γένει προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος.
ιστ) “Συστάσεις”: Αι απευθυνόμεναι υπό των Διεθνών Οργανισμών Συστάσεις προς τας Κυβερνήσεις των Κρατών – Μελών αυτών προς λήψιν μέτρων προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος.
ιζ) “Υπουργός και Υπουργείον”: Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και το Υπουργείον Εμπορικής Ναυτιλίας.
ιη) Επιβλαβής ουσία: Κάθε είδους στερεή, υγρή ή αέρια ουσία, η οποία χαρακτηρίζεται ως επιβλαβής και περιλαμβάνεται στους σχετικούς πίνακες των ισχυουσών διεθνών συμβάσεων και κωδίκων του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (Ι.Μ.Ο.).
(ιθ) Μόλυνση: Η μορφή ρύπανσης που χαρακτηρίζεται από την παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών στο περιβάλλον ή δεικτών που υποδηλώνουν την πιθανότητα παρουσίας τέτοιων μικροοργανισμών.
(κ) Δ.Π.Θ.Π.: Η Διεύθυνση προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
(κα) Περιβάλλον: Το σύνολο των φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων και στοιχείων που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση και επηρεάζουν την οικολογική ισορροπία, την ποιότητα της ζωής, την υγεία των κατοίκων, την ιστορική και πολιτιστική παράδοση και τις αισθητικές αξίες.
(κβ) Υποβάθμιση: Η πρόκληση από ανθρώπινες δραστηριότητες ρύπανσης ή οποιασδήποτε άλλης μεταβολής στο περιβάλλον, η οποία είναι πιθανό να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικολογική ισορροπία, στην ποιότητα ζωής και στην υγεία των κατοίκων, στηγ ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά και στις αισθητικές αξίες.
(κγ) Προστασία του περιβάλλοντος: Το σύνολο των ενεργειών, μέτρων και έργων που έχουν στόχο την πρόληψη της υποβάθμισης του περιβάλλοντος ή την αποκατάσταση, διατήρηση ή βελτίωσή του.
(κδ) Αναγνωρισμένη επιχείρηση αντιμετώπισης ρύπανσης:
Η επιχείριση που διαθέτει οργάνωση, εξοπλισμό, προσωπικό και μέσα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου και έχει εφοδιαστεί με την προβλεπόμενη από το άρθρο 11 του παρόντος νόμου άδεια λειτουργίας.
(κε) Εξοπλισμός μέσα αντιμετώπισης ρύπανσης: `Ολες οι συσκευές, μέσα, υλικά, ουσίες και εξοπλισμός που έχουν εγκριθεί από το Υπουργείο ή άλλες αρμόδιες υπηρεσίες της ημεδαπής ή της αλλοδαπής”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.1,2 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 2
Εκτασις εφαρμογής

1. Ο παρών Νόμος εφαρμόζεται εις περιπτώσεις ρυπάνσεως:
(α) Των λιμένων, των ακτών της χώρας και των Ελληνικών χωρικών υδάτων υπό εγκαταστάσεων ή πλοίων και δεξαμενοπλοίων, υπό Ελληνικήν ή ξένηνσημαίαν, αλλά και από κάθε άλλη πηγή ρύπανσης και
(β) της ανοικτής θαλάσσης υπό πλοίων και δεξαμενοπλοίων, υπό Ελληνικήν ή ξένηνσημαίαν, επιφυλασσομένης της εφαρμογής των διατάξεων των εκάστοτε εν ισχύι Συμβάσεων.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.3 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

2. Πολεμικά πλοία, πλοία χρησιμοποιούμενα ως βοηθητικά του Στόλου, ως και Κρατικά εν γένει πλοία, εκτός των χρησιμοποιουμένων δι` εμπορικούς σκοπούς, ανεξαρτήτως της σημαίας την οποίαν φέρουν, δι` όσον χρόνον ευρίσκονται εντός περιοχών της δικαιοδοσίας της Ελλάδος, οφείλουν να εφαρμόζουν προς αποφυγήν ρυπάνσεως της θαλάσσης, μέτρα ανάλογα προς τα προβλεπόμενα υπό των διατάξεων του παρόντος.

Άρθρον 3
Απαγορευτικαί διατάξεις

1. Απαγορεύεται:
(α) Η απόρριψη στις ακτές, στα λιμάνια και στα ελληνικά χωρικά ύδατα πετρελαιου, πετρελαιοειδών μιγμάτων, επιβλαβών ουσιών ή μιγμάτων αυτών και κάθε φύσεως αποβλήτων, λυμάτων και απορριμάτων από τα οποία μπορεί να προκληθεί ρύπανση της θάλασσας και των ακτών.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.4 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1992 (Α 192)
(β) Η εις την ανοικτήν θάλασσαν απόρριψις πετρελαιοειδών και λοιπών ρυπαντικών ουσιών εκ των οποίων δύναται να προκύψηρύπανσις, κατά τα υπό των “Συμβάσεων” οριζόμενα.

2. Η εις την θάλασσαν απόρριψις οιωνδήποτε ουσιών υπό παρακτίων ή άλλων εγκαταστάσεων επιτρέπεται μόνον κατόπιν αδείας παρεχομένης κατά τας ισχυούσας διατάξεις, εφ` όσον δεν υφίσταται κίνδυνος ρυπάνσεως.

Άρθρον 4
Υποχρεώσεις πλοίων και δεξαμενοπλοίων – Υποχρεώσεις πλοίων και δεξαμενοπλοίων
(1) Πλοία και δεξαμενόπλοια ανεξαρτήτως σημαίας, που καταπλέουν σε ελληνικά λιμάνια, όρμους και αγκυροβόλια, υποχρεούνται όπως: (α) Συμμορφώνονται με τις διεθνείς συμβάσεις που έχουν επικυρωθεί από την Ελλάδα και φέρουν τα προβλεπόμενα από αυτές πιστοποιητικά και εξοπλισμό.
(β) Παραδίδουν τα πάσης φύσεως πετρελαιοειδή μίγματα, τα απορρίμματα, τα υπολείμματα φορτίου και τα κατάλοιπα επιβλαβών συσιών στις αναγνωρισμένες ευκολίες υποδοχής καταλοίπων του λιμένα. Πίνακας των ουσιών των οποίων απαγορεύεται η απόρριψη στη θάλασσα καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων `Εργων και Εμπορικής Ναυτιλίας, λαμβάνοντας υπόψη τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις.
(2) Η Αρχή μετά από διαπίστωση των πραγματικών συνθηκών μπορεί να απαγορεύει τον απόπλου των πλοίων και δεξαμενοπλοίων μέχρι την πραγματοποίηση της παράδοσης των καταλοίπων, ιδιαίτερα αν κατευθύνονται σε λιμάνια που δεν διαθέτουν ευκολίες υποδοχής.
(3) Από την υποχρέωση της παρ. (1) εδάφιο (β) μπορούν να απαλλάσσονται τα πλοία και δεξαμενόπλοια κατά την κρίση της Αρχής, εφόσον συντρέχουν αθροιστικά οι παρακάτω προϋποθέσεις:
(α) Διαθέτουν εγκεκριμένο εξοπλισμό διαχείρισης και επεξεργασίας των κάθε ειδους αποβλήτων – καταλοίπων τους, σύμφωνα με τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις.
(β) Κατευθύνονται σε λιμάνι που διαθέτει ευκολίες υποδοχής καταλοίπων.
(γ) Η χωρητικότητα των δεξαμενών συγκράτησης πετρελαιοειδών μιγμάτων και καταλοίπων είναι επαρκής για τις ανάγκες του πλου.
(δ) Εξασφαλίζεται ότι κατά τη διάρκεια του πλου τα πάσης φύσεως απορρίμματα ή υπολείμματα φορτίου δεν θα διαφύγουν στη θάλασσα.
(ε) Ο πλοίαρχος αναλαμβάνει την υποχρέωση παράδοσής τους στο επόμενο λιμάνι.
(4) Στις ανωτέρω περιπτώσεις η Αρχή καταχωρεί σχετική παρατήρηση στα προβλεπόμενα από τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις ημερολόγια, βιβλία ή εγχειρίδια διαχείρισης για την ενημέρωση της Αρχής του επόμενου λιμένα κατάπλου του πλοίου.
Σημ.: όπως το άρθρο 4 αντικαταστάθηκε με την παρ.5 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 5
Υποχρεώσεις εγκαταστάσεων

1. Εγκαταστάσεις χρησιμοποιούμεναι, διά μεταγγίσεις πετρελαίου ή δι` επισκευάς πλοίων, οφείλουν να διαθέτουν ευκολίας υποδοχής πετρελαίου, καταλοίπων και μιγμάτων πετρελαίου, ακαθαρίστου έρματος, εκπλυμάτων των δεξαμενών δεξαμενοπλοίων, ως και των λοιπών ρυπαντικών ουσιών.

2. Η χωρητικότης και η δυναμικότης των τοιούτων ευκολιών υποδοχής, δέον να είναι τοιαύτη, ώστε να καλύπτη απολύτως τας ανάγκας των δι` αυτών εξυπηρετουμένων πλοίων, άνευ καθυστερήσεως.

3. Αι εγκαταστάσεις οφείλουν κατά την λειτουργίαν των να λαμβάνουν πάντα τα αναγκαία μέτρα προς αποφυγήν ρυπάνσεως.

4. Η ίδρυσις, επέκτασις ή τροποποίησις θαλασσίων λουτρικών εγκαταστάσεων επιτρέπεται μόνον κατόπιν αδείας χορηγουμένης υπό της Αρχής, μετά σύμφωνονγνώμην της Υγειονομικής Υπηρεσίας, παρεχομένης κατόπιν προηγουμένου ελέγχου των θαλασίων υδάτων υπ` αυτής και εφ` όσον, μερίμνη και ευθύνη της εγκαταστάσεως, διατίθενται μέσα προς αντιμετώπισιν περιστατικών ρυπάνσεως μικράς εκτάσεως. Τα προς τούτο αναγκαία μέσα ορίζονται κατά περίπτωσιν δι` αποφάσεως του Υπουργού.

5. Αι κατά τας κειμένας διατάξεις λειτουργούσαιθαλάσσιαιλουτρικαί εγκαταστάσεις υποχρεούνται όπως, εντός προθεσμίας εξ μηνών από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος λάβουν την κατά την προηγουμένηνπαράγραφονάδειαν, οφείλουν δε να διαθέτουν τοιούτον εξοπλισμόν, ώστε να δύνανται, αφ` ενός να εξασφαλίσουν εις πάσαν περίπτωσινυγειονομικώς επαρκή καθαρισμόν των παραγομένων λυμάτων, αφ` ετέρου ν` αντιμετωπίζουν περιστατικά ρυπάνσεως μικράς εκτάσεως, ως κατά περίπτωσιν καθορίζονται υπό της Αρχής.

6. Εάν εκ διενεργουμένων ελέγχων υπό των αρμοδίων Υγειονομικών Υπηρεσιών προκύπτη, ότι η ρύπανσις των υδάτων περιοχής τινοςανήλθεν εις επίπεδα επικίνδυνα διά την δημοσίαν υγείαν, ανακαλείται η άδεια της λουτρικής εγκαταστάσεως και απαγορεύεται υπό της Αρχής η περαιτέρω χρησιμοποίησις της διά κολύμβησιν. Η απαγόρευσις αίρεται και η άδεια χορηγείται εκ νέου, εάν κατόπιν νεωτέρου ελέγχου διαπιστωθή υπό των Υγειονομικών Υπηρεσιών, ότι εξέλιπον οι εκ της ρυπάνσεως των υδάτων κίνδυνοι διά την δημοσίαν υγείαν.

Άρθρον 6
Μεταγγίσεις πετρελαίου.
Σημ.: όπως το άρθρο 6 αντικαταστάθηκε με το άρθρο ένατο του Ν. 1147/1981 (Α 110).

1. Κατά την διενέργειαν πάσης φορτώσεως και εκφορτώσεως πετρελαίου ή παραγώγων εξαιρουμένων εκείνων των “λευκών” πτητικών προϊόντων πετρελαίου (βενζίνης, νάφθης, καυσίμων αεριωθουμένων, κηροζίνης και ελαφρού DIESEL) εις εγκαταστάσεις ή πλοία ποσότητος ανωτέρας των χιλίων (1.000) τόννων, δέον όπως μερίμνη και ευθύνη των εγκαταστάσεων τούτων ή του πλοίου τηρούνται τα ακόλουθα μέτρα:
α. Υφίσταται εις άμεσον ετοιμότητα και εις την επιβαλλομένην κατά περίπτωαινέκτασινπλωτόν φράγμα εγκεκριμένου υπό του Υπουργείου τύπου, το οποίον θα αναπτύσσεται πάραυτα εις περίπτωσιν διαρροής πετρελαίου, ίνα τούτω περιορίζεται εντός του φράγματος.
β. Υφίστανται εις άμεσον ετοιμότητα προς χρησιμοποίησιν εγκεκριμένα υπό του Υπουργείου μέσα αναρροφήσεως και εν γένει περισυλλογής του τυχόν διαρρέοντος πετρελαίου. Η δυναμικότης και η ποσότης των ως άνω μέσων θα είναι ανάλογος της ποσότητος και ποιότητος του διακινουμένου πετρελαίου ή παραγώγων αυτού.
γ. Διατίθενται προς χρήσιν εις την αναγκαιούσαν κατά περίπτωσιν ποσότητα, διασκορπιστικαίουσίαι εγκεκριμένου υπό του Υπουργείου τύπου, προς αντιμετώπισιν της διαρροής πετρελαίου ή παραγώγων αυτού.

2. Των κατά την προηγουμένηνπαράγραφον υποχρεώσεων δύναται ν` απαλλάσωνται οι εν αυτή υπόχρεοι δι` αποφάσεως της Αρχής, εφ` όσον ήθελεν αναλάβει την τήρησίν των κρατικός ή ιδιωτικός φορεύς, κρινόμενος υπό της Αρχής ως κατάλληλος δια την αντιμετώπισιν των εκ της ρυπάνσεως κινδύνων.

3. Εις περίπτωσιν διενεργείας των εν παρ. 1 εργασιών εις εγκαταστάσεις ή πλοία και εις ποσότητα χιλίων (1000) τόννων ή μικροτέραν τα κατά περίπτωσινληπτέα μέτρα προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος καθορίζονται δι` αποφάσεων της Αρχής.

4. Προκειμένου κατάπλου εκ της αλλοδαπής εις ελληνικόν λιμένα πλοίου προς φόρτωσιν ή εκφόρτωσιν πετρελαίου, ή άλλων επιβλαβών ουσιών, δέον όπως μερίμνη του πλοιάρχου ή του πράκτορος του πλοίονειδοποιήται περί τούτου προ 24 τουλάχιστον ωρών, η Τοπική Λιμενική Αρχή περί:
α) του τελευταίου λιμένος προσεγγίσεως του πλοίου εν τη αλλοδαπή, β) της φορτωθησομένης ή εκφορτωθησομένηςποσότητος και του είδους του φορτίου, και γ) της τυχόν υφισταμένης προς παράδοσινποσότητος πετρελαιοειδών καταλοίπων και ακαθάρτου έρματος.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.6 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 7
Υποχρεώσεις Πλοιάρχων δεξαμενοπλοίων

1. Πλοίαρχοι δεξαμενοπλοίων προοριζομένων δι` ελληνικούς λιμένας ή όρμους, οφείλουν ν` αναφέρουν εις την οικείαν Αρχήν, πάσαν ζημίαν, φθοράν ή ατύχημα, εξ ων δύναται να επέλθηρύπανσις της θαλάσσης.

2. Πλοίαρχοι δεξαμενοπλοίων προσεγγιζόντων εις ελληνικούς λιμένας ή όρμους, λόγω ανωτέρας βίας, οφείλουν:
(α) Να ειδοποιούν την πλησιεστέραν Αρχήν περί του επικειμένου κατάπλου, της ποσότητος και του είδους του μεταφερομένου φορτίου πετρελαιοειδών καταλοίπων και τυχόν ακαθάρτου έρματος, του λιμένος τελευταίας προσεγγίσεώς των και των επιβαλλόντων την προσέγγισιν λόγων.
(β) Να παραμένουν εις την υπό της Αρχής υποδεικνυομένηνθέσιν, ενημερούντες ταύτην περί του επικειμένου απόπλου των, ευθύς ως εκλείψουν οι επιβάλλοντες την προσέγγισιν λόγοι.

3. Δύναται ν` απαγορευθή ο είσπλους εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων οιουδήποτε δεξαμενοπλοίου υποστάντοςζημίαν, φθοράν ή ατύχημα, άνευ προηγουμένης συμμορφώσεώς του προς τα υπό της Αρχής υποδεικνυόμενα προστατευτικά μέτρα.

4. Πλοίαρχοι δεξαμενοπλοίων ευρισκομένων εις ελληνικούς λιμένας, αγκυροβόλια και όρμους υποχρεούνται να δέχωνται την ιχνοθέτησιν των δεξαμενών των, την λήψιν δειγμάτων και την εφαρμογήν εν γένει οιασδήποτε αποδεκτής υπό της Αρχής μεθόδου, υποβοηθούσης εις τον εντοπισμόν υπαιτίου ρυπάνσεως πλοίου.

5. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται, εκτός από τα δεξαμενόπλοια, και στα πλοία που μεταφέρουν επιβλαβείς ουσίες χύδην ή σε συσκευασία.
Σημ.: όπως η παρ.5 προστέθηκε με την παρ.7 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 8
Πρόσθετοι υποχρεώσεις δεξαμενοπλοίων
Σημ.: όπως το άρθρο 8 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 31 παρ. 12 του Ν. 1650/1986 (ΦΕΚ Α` 160).

1. Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων και Εμπορικής Ναυτιλίας είναι δυνατό να επιβάλλονται οι ελάχιστες αποστάσεις διέλευσης εμφόρτων ή άφορτων δεξαμενόπλοιων από την πλησιέστερη ακτή, οι υποχρεωτικές πορείες αυτών και γενικά μέτρα αναφερόμενα στη θαλόσσια κυκλοφορία τους, με σκοπό την πρόληψη ρύπανσης περιοχών σημαντικού ενδιαφέροντος για την Εθνική Οικονομία.

2. Με αποφάσεις του υπουργού είναι δυνατό να επιβάλλονται:
α) Η απαγόρευση προσέγγισης για φόρτωση ή εκφόρτωση σε ελληνικό λιμάνι ή όρμο δεξαμενόπλοιου του οποίου η υποδιαίρεση ή η κατασκευή του σκάφους δεν είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις της “Σύμβασης” ή άλλων διεθνών κανονισμών που έχουν κυρωθεί από την Ελλάδα.
β) Η απαγόρευση προσέγγισης μεγάλων δεξαμενόπλοιων σε περίκλειστες περιοχές, εάν λόγω του όγκου τους είναι δυσχερής η ενέργεια ελιγμών ή αυξάνονται σημαντικά οι κίνδυνοι πρόκλησης ρύπανσης από ατύχημα, καθώς και η υποχρεωτική πλοήγηση των δεξαμενόπλοιων κατά τον πλουν προς και από τις παραπάνω περιοχές, για μεγαλύτερη ασφάλειά τους.

3. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται, εκτός από τα δεξαμενόπλοια και στα πλοία που μεταφέρουν επιβλαβείς ουσίες χύδην ή σε συσκευασια.
Σημ.: όπως η παρ.3 προστέθηκε με την παρ.8 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 9
Ευκολίαι υποδοχής

1. Με απόφαση του Υπουργού καθορίζονται οι όροι και προϋποθέσεις αναγνώρισης των πλωτών ευκολιών υποδοχής.
“Προκειμένου για χερσαίες ευκολίες, οι όροι και προϋποθέσεις καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων `Εργων, βιομηχανίας, ενέργειας και τεχνολογίας και εμπορικής Ναυτιλίας. Προκειμένου για ευκολίες υποδοχής απορριμάτων και λυμάτων απαιτείται η σύμπραξη και του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλισεων.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.9 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

2. Δι` αποφάσεως του Υπουργού καθορίζονται οι Οργανισμοί Λιμένων και τα Λιμενικά Ταμεία τα οποία υποχρεούνται εις την κατασκευήν, οργάνωσιν και λειτουργίαν εντός της περιοχής ευθύνης των, ευκολιών υποδοχής δια την εξυπηρέτησιν των αναγκών της περιοχής των. Επίσης δι` ομοίων αποφάσεων δύναται να επιτραπή και εις ιδιωτικάς επιχειρήσεις η κατασκευή, οργάνωσις και εκμετάλλευσις παρομοίων ευκολιών. Ο έλεγχος της λειτουργίας των ανωτέρω ευκολιών υποδοχής ενεργείται υπό της Αρχής, προκειμένου περί ευκολιών υποδοχής λυμάτων και απορριμμάτων, ο έλεγχος ενεργείται από κοινού υπό της Αρχής μετά των αρμοδίων, Υγειονομικών Υπηρεσιών, και του Υπουργείου Δημοσίων Εργων.

3. Η υπό εγκαταστάσεων ανηκουσών εις Οργανισμούς Λιμένος ή Λιμενικά Ταμεία ή Ιδιωτικάς επιχειρήσεις παροχή ευκολιών υποδοχής κατά την προηγουμένηνπαράγραφον, ουδέν δικαίωμα παρέχει εις οιονδήποτε τρίτον προς επιβολήν ή εκ των διά των εγκαταστάσεων τούτων εξυπηρετουμένων πλοίων, είσπραξιν τέλους, αμοιβής ή αποζημιώσεως διά την αιτίαν ταύτην.

4. Τα τιμολόγια ευκολιών υποδοχής των Οργανισμών Λιμένων και Λιμενικών Ταμείων καθορίζονται αντιστοίχως υπό των Διοικητικών Συμβουλίων και Λιμενικών Επιτροπών και εγκρίνονται υπό της εποπτευούσης Αρχής. Προκειμένου περί ιδιωτικών επιχειρήσεων, ταύτα καθορίζονται υπό του Υπουργείου.

5. Πλοία και πλωτά ναυπηγήματα, χρησιμοποιούμενα ως ευκολίαι υποδοχής, δέον να είναι εγγεγραμμένα εις τας ελληνικά νηολόγια. Προς ικανοποίησιν επειγουσών αναγκών, δύναται να επιτραπή υπό του Υπουργείου η χρησιμοποίησις κατ` εξαίρεσιν και πλοίων ή πλωτών ναυπηγημάτων υπό ξένηνσημαίαν και διά χρονικόν διάστημα οριζόμενον υπ` αυτού.

Άρθρον 10
Υφιστάμεναι και νέαι εγκαταστάσεις

1. Αι κατά την έναρξιν ισχύος του παρόντος υφιστάμεναι και εις λειτουργίαντελούσαι εγκαταστάσεις, υπόκεινται εις τας διατάξεις αυτού και των εις εκτέλεσιν του εκδιδομένων Προεδρικών Διαταγμάτων και Υπουργικών Αποφάσεων ως και τας εν ισχύι διατάξεις περί διαθέσεως αποβλήτων και απορριμμάτων.

2. Διά την ίδρυσιν και λειτουργίαν νέων εγκαταστάσεων και επέκτασιν ή τροποποίησιν υφισταμένων τοιούτων, απαιτείται προηγουμένη άδεια διαθέσεως των αποβλήτων και απορριμμάτων κατά τα υπό των οικείων διατάξεων καθοριζόμενα.

3. Εγκαταστάσεις, των οποίων τα έργα και οι δραστηριότητες υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 1650/1986 όπως ισχύει, οφειλουν να υποβάλουν μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 του ίδιου νόμου και την υπουργική απόφαση 69269/5387/24.10.1990 (ΦΕΚ 678 Β`).

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.10 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 11
`Υποχρεώσεις υπευθύνων ρύπανσης

1.Σε περίπτωση ρύπανσης ή πιθανού κινδύνου πρόκλησης αυτής, ο πλοίαρχος και ο εκπρόσωπος του πλοίου, ο προϊστάμενος ή διευθυντής της εγκατάστασης, καθώς και οι τυχόν εντεταλμένοι υποχρεούνται να αναφέρουν αμέσως το περιστατικό στην αρμόδια Λιμενική Αρχή ή στο Υπουργείο και να λάβουν άμεσα κάθε πρόσφορο μέτρο για την αποτροπή, περιορισμό και αντιμετώπιση της ρύπανσης, ενεργώντας σύμφωνα με τα υφιστάμενα σχέδια αντιμετώπισης της ρύπανσης.
Σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο αυτός που προκάλεσε τη ρύπανση, οι συνυπεύθυνοι και οι τυχόν εντεταλμένοι αδυνατούν να λάβουν τα αναγκαια μέτρα στην έκταση, που απαιτείται, υποχρεούνται να αναθέτουν αμέσως τις εργασίες αυτές σε αναγνωρισμένες επιχειρήσεις αντιμετώπισης της ρύπανσης, ευθυνόμενοι επιπρόσθετα για τις συνέπειες κάθε καθυστέρησης.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την περ.α` της παρ.11 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

2. Η Αρχή, ευθύς ως πληροφορηθή περιστατικόν ρυπάνσεως ή πρόδηλον και επικείμενονκίνδυνον προκλήσεως τοιαύτης, λαμβάνει παν πρόσφορον μέτρον προς αποτροπήν, περιορισμόν και εξουδετέρωσιν των εξ αυτής συνεπειών, ενημερούσα σχετικώς τον Πλοίαρχον ή πλοιοκτήτην ή τον νόμιμοναντιπρόσωπόν του και εν απουσία αυτών, τον πράκτορα ή έτερον αρμόδιον και επί εγκαταστάσεως τον ιδιοκτήτην ή τον εκμεταλλευόμενον αυτήν.

3. Η Αρχή δύναται να χρησιμοποιή και συντονίζη ιδιωτικά μέσα και να αιτήται την συνδρομήν συναφών οργανισμών ή ιδιωτικών επιχειρήσεων, διαθετουσών τα αναγκαιούντα μέσα και την σχετικήν πείρα προς αντιμετώπισιν τοιούτων περιστατικών.

4. Η χρησιμοποίησις των ανηκόντων εις Οργανισμούς και ιδιώτας μέσων γίνεται πάντοτε υπό τον έλεγχον της Αρχής, αι δε συναφείς δαπάναι βαρύνουν το πλοίον ή την εγκατάστασιν και τον οπωσδήποτε προκαλέσαντα την ρύπανσιν.

5. Οι εργασίες αντιμετώπισης της ρύπανσης εκτελούνται πάντοτε υπό την άμεση εποπτεία της Αρχής, η οποία εξασφαλίζει ότι διενεργούνται με την επιβαλλόμενη ταχύτητα και με αποδεκτές μεθόδους.

Σημ.: όπως προστέθηκε με την περ.β` της παρ.11 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1992 (Α 192)

6. Με απόφαση του Υπουργού καθορίζονται οι προϋποθέσεις χορήγησης άδειας και οι ελάχιστες απαιτήσεις σε οργάνωση, επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό, εξοπλισμό, υλικά, μέσα και ουσίες που πρέπει να διαθέτουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια προκειμένου να τους χορηγηθεί η άδεια λειτουργίας ως αναγνωρισμένες επιχειρήσεις καταπολέμησης της ρύπανσης της θάλασσας.

Σημ.: όπως προστέθηκε με την περ.β` της παρ.11 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1992 (Α 192)

7. Οι αναγνωρισμένες επιχειρήσεις καταπολέμησης της ρύπανσης έχουν όλες τις ευθύνες του εντολοδόχου τους για τη λήψη των προβλεπόμενων μέτρων πρόληψης και καταπολέμησης της ρύπανσης και εκτελούν τις σχετικές εργασίες υπό την εποπτεία και σύμφωνα με τις υποδείξεις της Αρχής επί ποινή ανακλήσεως της άδειας που τους έχει χορηγηθεί.
Σημ.: όπως προστέθηκε με την περ.β` της παρ.11 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1992 (Α 192)

Άρθρον 12
Εξασφάλισις απαιτήσεων

1. Διά την αποκατάστασιν προκληθεισών εκ ρυπάνσεως ζημιών, ως και διά τας γενομένας δαπάνας προς αποτροπήν ή εξουδετέρωσιν αυτής υπεύθυνος είναι ο υπαιτίως προκαλέσας την ρύπανσιν, μετ` αυτού δε ευθύνονται εις ολόκληρον και οι κάτωθι:
α) Επί πλοίων και δεξαμενοπλοίων ο Πλοίαρχος ο πλοιοκτήτης, ο εφοπλιστής, ο εν Ελλάδι διαχειριστής του πλοίου, επί πλοίων δε και δεξαμενοπλοίων ανηκόντων εις Ανωνύμους Εταιρείας και ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, ως και ο Διευθύνων Σύμβουλος αυτής.
β) Επί εγκαταστάσεως, ο ιδιοκτήτητς, ο εκμεταλλευόμενος αυτήν, εάν δε αύτη ανήκη εις εταιρείαν ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και ο Διευθύνων Σύμβουλος αυτής, ως και ο εν γένει εκπροσωπών την ρυπαίνουσαν Μονάδα.

2. Οι δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκαν το Δημόσιο και οι Ο.Τ.Α. για την αποτροπή ή την αντιμετώπιση της ρύπανσης καταλογίζονται με αιτιολογημένη απόφαση της Αρχής, που εκδίδεται σε βάρος του υπευθύνου που προκάλεσε τη ρύπανση και των συνυπευθύνων σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, εισπράττονται δε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18 του παρόντος νόμου.

Σημ.: όπως προστέθηκε με την παρ.12 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

3. Με απάφαση του Υπουργού καθοριζεται το κόστος για την ανά ώρα χρησιμοποίηση των πλωτών, χερσαίων και εναερίων μέσων του Λ.Σ., η αμοιβή του προσωπικού που ασχολήθηκε, καθώς και το κόστος των λοιπών μέσων και υλικών καταπολέμησης που χρησιμοποιήθηκαν ή αναλώθηκαν για την αντιμετώπιση του περιστατικού της ρύπανσης.

Σημ.: όπως προστέθηκε με την παρ.12 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

4. Για την εξασφάλιση της καταβολής των δαπανών αντιμετώπισης της ρύπανστις δύναται να απαγορεύεται ο απόπλους του πλοίου.
Ο απόπλους μπορεί να επιτραπεί αν κατατεθεί εγγυητική επιστολή τράπεζας που λειτουργεί στην Ελλάδα, ποσού ίσου προς το πιθανολογούμενο ύψος καταλογισμού δαπανών ή LETTER OF UNDERTAKING του ασφαλιστικού οργανισμού στον οποίο είναι ασφαλισμένο το πλοίο ή το δεξαμενόπλοιο.

Σημ.: όπως προστέθηκε με την παρ.12 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

5. Αρμόδια δικαστήρια προς εκδίκασιν των κατά την παράγρ. 1 απαιτήσεων καθίστανται τα δικαστήρια του τόπου ένθεεγένετο η ρύπανσις ή ενός των Λιμένων ένθα κατέπλευσε το πλοίον και εν περιπτώσει ρυπάνσεως της ανοικτής θαλάσσσης και μη κατάπλου του πλοίου εις ελληνικόν λιμένα, τα δικαστήρια Πειραιώς.
Σημ.: όπως αναριθμήθηκε με την παρ.12 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 13
Κυρώσεις

1. Οι παραβάται, του παρόντος Νόμου, της “Συμβάσεως” και των εις εκτέλεσιν τούτων εκδιδομένων Προεδρικών Διαταγμάτων και Υπουργικών Αποφάσεων, τιμωρούνται ποινικώς, διοικητικώς και πειθαρχικώς ως ακολούθως:
α) Ποινικαί κυρώσεις:
i) Οι εκ προθέσεως προκαλούντεςσοβαράνρύπανσιν τιμωρούνται διά φυλακίσεως τουλάχιστον τριών (3) μηνών. Εάν εκ της πράξεως δύναται να προκύψη κίνδυνος ζημίας ή βλάβης εις πρόσωπα ή πράγματα, τιμωρούνται διά φυλακίσεως τουλάχιστον ενός (1) έτους.
ii) Οι εξ αμελείας γενόμενοι υπαίτιοι των ως άνω πράξεων τιμωρούνται διά φυλακίσεως. Ούτοι δύνανται να απαλλάσσωνται από πάσης ποινής, εάν οικεία βουλήσει εξουδετερώσουν την ρύπανσιν και αποτρέψουν πάσαν δυναμένην να επέλξθηβλάβην ή ζημίαν ή εάν διά ταχείας αναγγελίας προς τας Αρχάς ήθελον συντελέσει εις την εξουδετέρωσιν της ρυπάνσεως, καταβάλλοντες συγχρόνως και εις τας συναφείς δαπάνας.
“β` Διοικητικαί κυρώσεις.
(ι) Υπαίτιοι ρυπάνσεως της θαλάσσης ή των ακτών τιμωρούνται δι` αποφάσεως της αρμοδίας Αρχής δια προστίμου εξικνουμένου μέχρι οκτακοσίων χιλιάδων (800.000) δραχμών.
Δια προστίμου μέχρι του αυτού ποσού τιμωρούνται οι παραβάται των διατάξεων του παρόντος νόμου, δι` ων επιβάλλεται η λήψις μέτρων ή η τήρησις άλλων διαδικασιών προς πρόληψιν, περιορισμόν ή καταστολήν της ρυπάνσεως και αν ακόμη δεν προεκλήθη οπωσδήποτε τοιαύτη. Εις περιπτώσεις εξακολουθήσεως ρυπάνσεως επιβάλλεται υπό της Αρχής πρόστιμον μέχρι τριακοσίων χιλιάδων (300.000) δραχμών δι` εκάστην ημέραν υπερβάσεως της ταχθείσης προθεσμίας αποκαταστάσεως. Εις περίπτωσιν σοβαράς ρυπάνσεως ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας επιβάλλει πρόστιμον μέχρι πεντήκοντα εκατομμυρίων (50.000.000) δραχμών.

ii) Διά Πρ. Διαταγμάτων, προτάσει του Υπουργού, δύναται να αυξάνωνται τα ανώτατα όρια των προστίμων.
iii) Διά την καταβολήν των κατά το στοιχείον τούτο επιβαλλομένων προστίμων ευθύνονται εις ολόκληρον τα εν άρθρω 12 παρ. 1 πρόσωπα.
γ) Πειθαρχικαί κυρώσεις: Εάν οι υπαίτιοι ρυπάνσεως είναι `Ελληνες ναυτικοί, υπόκεινται και εις πειθαρχικήνδίωξιν κατά τας διατάξεις του Μέρους ΠΕΜΠΤΟΥ του Ν.Π. 187/1973 “περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, τιμωρούμενοι διά προσωρινής στερήσεως ασκήσεως του ναυτικού επαγγέλματος.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την περ. Β`του άρθρου ένατου του Ν. 1147/1981 (Α 110).

2. Αι ως άνω κυρώσεις, συντρεχουσών των νομίμων προϋποθέσεων, επιβάλλονται αθροιστικώς.

Άρθρον 14
Διαδικασία διαπιστώσεως παραβάσεων προς επιβολήν διοικητικών κυρώσεων και άσκησις ενδίκων μέσων

1. Η διαδικασία επιβολής των διοικητικών κυρώσεων (προστίμου), άρχεται από της βεβαιώσεως της παραβάσεως υπό του διαπιστούντος ταύτην οργάνου το οποίον συντάσσει υποχρεωτικώς πλήρη περί ταύτης έκθεσιν. Η έκθεσις αύτη αποτελεί απόδειξιν παραβάσεως. Ομοίαν, μετ` ίσης αποδεικτικής δυνάμεως έκθεσιν, συντάσσουν και οι διαπιστούντες παραβάσεις ρυπάνσεως χειρισταί πολεμικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων, ως και κυβερνήται πολεμικών πλοίων. Η παράβασις δύναται να διαπιστούται και κατόπιν ειδικών χημικών αναλύσεων υπό Κρατικών εργαστηρίων, δειγμάτων των εις την θάλασσαν εκ των πλοίων ή εγκαταστάσεων ξηράς εκχυθεισών ουσιών. Η παράβαση επίσης δύναται να διαπιστώνεται με ειδικό εξοπλισμό εντοπισμού και ανιχνευσης της ρύπανσης της θάλασσας από εναέρια ή πλωτά ή χερσαία μέσα.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.13 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

2. Χειρισταί αεροσκαφών της ελληνικής πολιτικής αεροπορίας ως και Ελληνες Πλοίαρχοι και Κυβερνήται εμπορικών πλοίων, οφείλουν ν` αναφέρουν εις την Αρχήν οιανδήποτε περίπτωσιν ρυπάνσεως διαπιστουμένην παρ` αυτών.

3. Αρμοδία προς διαπίστωσιν της παραβάσεως και επιβολήν του προστίμου είναι η πλησιεστέρα προς τον τόπον της παραβάσεως Αρχή ή η Αρχή του πρώτου λιμένος κατάπλου του πλοίου μετά την παράβασιν.

4. Προκειμένου περί παραβάσεων διαπρατομένων υπό πλοίων υπό ξένηνσημαίαν, εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων, η διαπίστωσις της παραβάσεως και η επιβολή των κυρώσεων διενεργείται κατά τα ειδικώτερον οριζόμενα υπό της Συμβάσεως.

5. Από της συντάξεως της κατά την παράγραφον 1 του παρόντος άρθρου εκθέσεως και μέχρι πληρωμής του διά της εκδοθησομένης αποφάσεως επιβαλλομένου προστίμου απαγορεύεται ο απόπλους του πλοίου. Η απαγόρευσις του απόπλου αίρεται διά καταθέσεως ισοπόσου προς το επιβληθέν ή το, εκ των γένει συνθηκών της ρυάνσεως κατά την κρίσιν της Αρχής πιθανολογούμενονπρόστιμον, εγγυητικής επιστολής νομίμως λειτουργούσης εις την Ελλάδα Τραπέζης. Ο απόπλους δύναται επίσης να επιτραπή άνευ καταβολής του προστίμου ή καταθέσεως εγγυητικής επιστολής Τραπέζης, τη εγκρίσει του Υπουργού, δι` εν ή πλείονα ταξίδια, εάν επιτακτικοί συγκοινωνιακοί ή έτεροι λόγοι δικαιολογούν τούτο ή εάν παρέχεται ετέρα επαρκής, κατά την κρίσιν του Υπουργού, ασφάλεια και είναι εκ των πραγμάτων ανέφικτος ή άμεσος προσαγωγή Τραπεζικής εγγυήσεως. “Στην περίπτωση αυτήν η Αρχή δύναται να δέχεται κατάθεση προσωπικής επιταγής και να επιτρέπει τον απόπλου του πλοίου με την προϋπόθεση αντικατάστασής της με ισόποση εγγυητική επιστολή τράπεζας που λειτουργεί στην Ελλάδα με μέριμνα των ενδιαφερομένων αμέσως μόλις αυτά γινει εφικτό.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.14 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

6. Το πρόστιμον επιβάλλεται δι` ητιολογημένης αποφάσεως της αρμοδίας Αρχής, κατόπιν εγγράφου κλητεύσεως του παραβάτου, καλουμένου προς απολογίαν εντός 24 ωρών από της επιδόσεως ταύτης δυναμένης της προθεσμίας να παραταθή αιτήσει του ενδιαφερομένου επί πενθήμερον.

7. Εν αδυναμία ανευρέσεως του παραβάτου δι` οιονδήποτε λόγον, καλείται προς παροχήν εξηγήσεων επί της παραβάσεως ο εκάστοτε Πλοίαρχος του πλοίου ή ο Πλοιοκτήτης ή ο εφοπλιστής ή ο εκπρόσωπος αυτών.

8. Η επιβάλλουσα την κύρωσιν Διοικητική απόφασις εκδίδεται, ου μόνον κατά του υπαιτίου της παραβάσεως, αλλά και κατά πάντων των κατά το άρθρον 12 του παρόντος συνυπευθύνων προς καταβολήν του επιβαλλομένου προστίμου.

9. Εάν δι` οιονδήποτε λόγον δεν είναι δυνατή η κατά του υπαιτίου της παραβάσεως έκδοσις της αποφάσεως, η διαδικασία χωρεί και η απόφασις εκδίδεται κατά των λοιπών εν άρθρω 12 συνυπευθύνων προς καταβολήν του προστίμου.

10. Κατά της επιβαλλούσης το πρόστιμον αποφάσεως, ο παραβάτης, ως και πας υπόχρεως εις καταβολήν του προστίμου, δύναται να ασκήσηπροσφυγήν εντός αποκλειστικής προθεσμίας δέκα πέντε (15) ημερών, αρχομένης από της επομένης της κοινοποιήσεως εις αυτόν της αποφάσεως.
Αι προσφυγαί ασκούνται ενώπιον του διοικητικού Πρωτοδικείου, μονομελούς μεν συνθέσεως διά ποσόν προστίμου μέχρι διακοσίων χιλιάδων (200.000) δραχμών, τριμελούς δε συνθέσεως διά ποσόν προστίμου μεγαλυτέρου.Η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλει την εκτέλεση της απόφασης.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.15 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192) και με την παρ.8 του άρθρου 1 του Ν.2412/1996 (Α 123)

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε

Άρθρον 15
Σύστασις Περιφερειακών Σταθμών Καταπολεμήσεως της Ρυπάνσεως

1. Συνιστώνται παρά τοις ΛιμεναρχείοιςΠειραίως, Θεσσαλονίκης, Πατρών, Ελευσίνος, Καβάλας και Χανίων, ανά εις σταθμός Προλήψεως και Καταπολεμήσεως Ρυπάνσεως της Θαλάσσης.

2. Αι αρμοδιότητες των Σταθμών αυτών συνίσταται εις την επιθεώρησιν των πλοίων κατά τας διενεργουμένας φορτοεκφορτώσεις πετρελαίου, τον έλεγχον παραδόσεως των καταλοίπων πετρελαίων, πετρελαιοειδών μιγμάτων και ετέρων ρυπαντικών ουσιών εις τας προς τούτο διατιθεμένας ευκολίας υποδοχής, την διά πλωτών και χερσαίων μέσων επιτήρησιν του θαλασσίου χώρου, την δι` ειδικών αγημάτων αντιμετώπισιν περιστατικών ρυπάνσεως, ως και την εκτέλεσιν πάσης ετέρας υπηρεσίας ανατιθέμενης αυτοίς διά των εν παραγράφω 5 του παρόντος άρθρου εκδιδομένων Υπουργικών αποφάσεων.

3. Εν περιπτώσει ανάγκης το Αρχηγείον Λιμενικού Σώματος δύναται να χρησιμοποιή το προσωπικόν και τα μέσα των Σταθμών και εις ετέραν περιοχήν και ν` αναθέτη εις αυτούς επί πλέον καθήκοντα, αναγόμενα εις την αστυνομίαν της ναυσιπλοϊας και την προστασίαν της ανθρωπίνης ζωής εν θαλάσση.

4. Διά Π.Διατάγμάτων, εκδιδομένωπροτάσει των Υπουργών Συντονισμού, Προεδρίας Κυβερνήσεως, Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας, δύναται να συνιστώνται και έτεροι πλην των ανωτέρω Σταθμοί Προλήψεως και Καταπολεμήσεως της Ρυπάνσεως.

5. Δι` αποφάσεων του Υπουργού, δημοσιευομένων διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως καθορίζονται:
α. Η εδρα εκάστου Σταθμού Προλήψεως και Καταπολεμήσεως Ρυπάνσεως, ως και τα τοπικά όρια δικαιοδοσίας των, και
β. παν εν γένει θέμα αναγόμενον εις την οργάνωσιν και λειτουργία αυτών.

Άρθρον 16
Συνιστώμεναι νέαι θέσεις

1. Συνιστώνται αι κάτωθι θέσεις προσωπικού, προστιθέμεναι εις το σύνολον των οργανικών θέσεων του Υπουργείου. α) Οκτώ θέσεις μονίμων υπαλλήλων, εποπτώ δημοσίας υγείας, κεκτημένων πτυχίον αντιστοίχου Τμήματος των Κέντρων Ανωτέρας Τεχνικής Εκπαιδεύσεως (ΚΑΤΕ) ή πτυχίον Υγειονομικής Σχολής Αθηνών και πενταετή υπηρεσίαν μετά την απόκτησιν του πτυχίου.

β) Τριάκοντα εννέα (39) θέσεις τεχνικού προσωπικού επί σχέσει εργασίας ιδιωτικού δικαίου των ακολούθων ειδικοτήτων: (i) Δύο θέσεις διπλωματούχου χημικών μηχανικών. (ii) Μία θέσιςδιπλωματουχου Ωκεανογράφου, και (iii) Εξ (6) θέσεις τεχνικών συμβούλων επιθεωρήσεων πλοίων, κεκτημένων δίπλωμα Πλοιάρχου Α` τάξεως ή Μηχανικού Α` τάξεως. (iv) Τριάκοντα (30) θέσεις κατωτέρων πληρωμάτων Εμπορικού Ναυτικού, κεκτημένων πτυχίον ή άδειαν καταστρώματος ή μηχανής.

2. Επί του επί σχέσει ιδιωτικού δικαίου προσωπικού εφαρμόζονται αναλόγως αι διατάξεις του Ν.δ. 385/1969 “περί προσλήψεως προσωπικού επί σχέσει ιδιωτικού δικαίου εις Δημοσίας Υπηρεσίας και Ν.Π.Δ.Δ.”. Τα του πειθαρχικού δικαίου του προσωπικού τούτου διέπονται υπό των διατάξεων του άρθρου 25 του Νόμου 417/1976 “περί επαναφοράς εν ισχύι των πειθαρχικων διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικος και “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως αυτών”.

3. Αι αποδοχαί του προσλαμβανομένου επί συμβάσει εργασίας ιδιωτικού δικαίου προσωπικού καθορίζονται αναλόγως της ειδικότητος εκάστου, συμφώνως προς τας διατάξεις του Ν.Δ. 1198/1972 “περί του τρόπου ρυθμίσεως των όρων αμοιβής και εργασίας, του επί σχέσει εργασίας ιδιωτικού δικαίου κλπ.”.

4. Οι επί συμβάσει ιδιωτικού δικαίου προσλαμβανόμενοι κατά τας διατάξεις του παρόντος, κάτοχοι αποδεικτικού ναυτικής ικανότητος Εμπορικού Ναυτικού ασφαλίζονται ανεξαρτήτως χρόνου θαλασσίας υπηρεσίας των, εις το ΝαυτικόνΑπομαχικόνΤαμείον και τα αντίστοιχα Ταμεία Προνοίας Εμπορικού Ναυτικού.

5. Οι εκ των εν τη προηγουμένη παραγράφω επανδρούντες τα πλωτά μέσα Λ.Σ. υπάγονται κατά την εκτέλεσιν της Υπηρεσίας των εις τα ποινικάς και πειθαρχικάς διατάξεις του Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, εκτός εάν άλλως ειδικώς ορίζεται υπό ετέρων διατάξεων αφορωσών εις την Υπηρεσίαν επί πλωτών μέσων του Λιμενικού Σώματος. 6. Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί του Λ.Σ. επιβαίνοντες αεροσκαφών ως εναέριοι παρατηρηταί, υπάγονται εις τας διατάξεις των νόμων των διεπόντων εκάστοτε το ιπτάμενονπροσωπικόν της Αεροπορίας Στρατού.

Άρθρον 17
Υποχρεώσεις Οργανισμών Λιμένων και Λιμενικών Ταμείων

1. Οι Οργανισμοί Λιμένων και τα Λιμενικά Ταμεία υποχρεούνται εις την διάθεσιν καταλλήλων παραλιακών χωρών διά την εγκατάστασιν των Σταθμών Προλήψεως και Καταπολεμήσεως Ρυπάνσεως και την εναποθήκευσιν του μηχανικού των εξοπλισμού, ως και την εξασφάλισιν των απαιτουμένων ευκολιών διά την υποδοχήν και παραμονήν των πλωτών μέσων αυτών.

2. Οι προς τούτο απαιτούμενοι χώροι και λοιπαίευκολίαι καθορίζονται υπό τριμελούς Επιτροπής, αποτελουμένης εκ του Νομάρχου ή αντιπροσώπου αυτού, εξ ενός εκπροσώπου της Αρχής και εξ ενός εκπροσώπου του Οργανισμού Λιμένος ή του Λιμενικού Ταμείου. Εις περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης, η αποθήκευσις των μέσων και υλικών απορρυπάνσεως εις λιμένας ένθα δεν εδρεύει Περιφερειακός Σταθμός, γίνεται εις καταλλήλους χώρους εξευρισκομένουςμερίμνη της υπό του παρόντος άρθρου προβλεπομένης επιτροπής.

Άρθρον 18
Είσπραξις και διάθεσις εσόδων εκ προστίμων

1. Τα επιβαλλόμενα κατά τις διατάξεις των άρθρων 13 και 14 του παρόντος νόμου πρόστιμα περιέχονται στο Ειδικό Ταμείο Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων (Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ.) και τηρούνται σε ειδικό λογαριασμό, που ονομάζεται “Γαλάζιο Ταμείο”. Στο ίδιο ταμείο και λογαριασμό περιέχονται επίσης τα πρόστιμα που επιβάλλονται κατά τις διατάξεις του πέμπτου άρθρου του ν.314/1976 (ΦΕΚ 106 Α`), όπως ισχύει, του πέμπτου άρθρου του ν. 855/1978 (ΦΕΚ 235 Α`), όπως τροποποιήθηκε με το ένατο άρθρο παρ. ΙΙ του ν. 1147/1981 (ΦΕΚ 110 Α`), όπως ισχύει, του πέμπτου άρθρου του ν. 1147/1981, όπως ισχύει, του ένατου άρθρου του ν. 1269/1982 (ΦΕΚ 89 Α`), όπως ισχύει, του τρίτου άρθρου του ν. 1634/1986 (ΦΕΚ 104 Α`), όπως ισχύει, του πέμπτου άρθρου του ν. 1638/1986 (ΦΕΚ 108 Α`), όπως ισχύει. Στο κατά την προηγούμενη παράγραφο ταμείο περιέχονται επίσης τα ποσά καταλογισμού δαπανών, στις οποίες προβαίνει το Δημόσιο προς αποτροπή ή εξουδετέρωση ρυπάνσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 του παρόντος νόμου, καθώς και τα υπέρ του Δημοσίου επιδικαζόμενα ποσά για δαπάνες αποτροπής ή εξουδετέρωσης ρυπάνσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων 314/1976 και 1638/1986, όπως ισχύουν. Τα κατά τα προηγούμενα εδάφια πρόστιμα και καταλογισμοί δαπανών εισπράττονται κατά τις διατάξεις για την είσπραξη δημοσίων εσόδων και αποδίδονται στο Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ.. Ο τρόπος, τα όργανα και η διαδικασία απόδοσης και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων και Εμπορικής Ναυτιλίας.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.3 του άρθρου 3 του Ν.2242/1994 (Α 162)

2. Τα ώς άνω έσοδα διατίθενται ύστερα απο πρόταση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων και Εμπορικής Ναυτιλίας αποκλειστικώς για την πρόληψη και εξουδετέρωση της ρύπανσης της θάλασσας, καθώς και για παρεμβάσεις στις ακτές και στους λιμένες και κυρίως για:
α) Την προμήθειαν πλωτών, χερσαίων και εναερίων μέσων διά την προστασίαν του ελληνικού θαλασσίου χώρου εκ της ρυπάνσεως, ως και διά την αντιμετώπισιν δαπανών συντηρήσεως, επισκευής, εξοπλισμού και προμηθείας καυσίμων αυτών.
β) Τη προμήθειαν μέσων και εργαλείων και γενικώς την αντιμετπώπισιν δαπανών προς εξουδετέρωσινπεριστατικώς ρυπάνσεως. γ) Την αντιμετπώπισιν δαπανών αναθέσεως εξετάσεων εις ιδιωτικά επιστημονικά εργαστήρια της ημεδαπής ή της αλλοδαπής.
δ) Την προμήθειαν οργάνων και υλικών εν γένει αναγκαίων διά την εύρυθμονλειτουργίαν της Διευθύνσεως Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος.
ε) Την συμμετοχήν της Διευθύνσεως Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος εις εργασίας Διεθνών Οργανισμών, Επιτροπών, Συνεδρίων επί θεμάτων θαλασσίου περιβάλλοντος.
στ) Την καταβολήν ενοικίων διά μισθώσεις ακινήτων ως και δια την εκμίσθωσιν πλωτών, χερσαίων και εναερίων μέσων προς εξυπηρέτησιν εκτάκτων αναγκών της Διευθύνσεως Προστασίας Θαλασσίου περιβάλλοντος.
ζ) Την αμοιβήν προσωπικού παρασχόντος εκτάκτως βοηθητικάς υπηρεσίας προς αντιμετώπισιν περιστατικών ρυπάνσεως.
η) Την κατασκευήν έργων αρμοδιότητος του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, ως και την επισκευήν ή συντήρησιν κτιρίων και λοιπών εγκαταστάσεων της Διευθύνσεως Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος.
θ) Την αποζημίωσιν των μελών συγκροτουμένων ομάδων εργασίας εκ μη δημοσίων υπαλλήλων ή υπαλλήλων ΝΠΔΔ δια την μελέτην ειδικών θεμάτων προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος, την αποζημίωσιν συμβούλων και την αντιμετώπισιν δαπανών αναθέσεως εκπονήσεως μελετών διά την αιτίαν αυτήν.
ι) Την οργάνωσιν εκδηλώσεων, την εκτύπωσιν εντύπων και την ενίσχυσιν προσπαθειών αποσκοπουσών εις την διαπεδαγώγησιν των ναυτιλομένων και του κοινού επί της ανάγκης προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος.
ια) Την μετάκλησιν εκ της αλλοδαπής εμπειρογνωμόνων επί θεμάτων προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος και την παροχήν αυτοίς της επιβαλλομένης φιλοξενίας. “Η διαδικασία, ο τρόπος διάθεσης, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια, καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων και Εμπορικής Ναυτιλίας.
ιβ. Την κάλυψη των δαπανών ανέλκυσης και απομάκρυνσης ή κατ` άλλο τρόπο εξουδετέρωσης ναυαγίων ή πλοίων σε λιμένες, διώρυγες, διαύλους και χωρικά ύδατα από τη Λιμενική Αρχή..
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.4,5 του άρθρου 3 του Ν.2242/1994 (Α 162) και με την παρ.1 του άρθρου 10 του Ν.2881/2001,ΦΕΚ Α 16/6.2.2001.

3. Πρόσωπα συμπράττοντα και οπωσδήποτε υποβοηθήσαντα εις την ανακάλυψιν υπαιτίων ρυπάνσεως δικαιούνται αμοιβής καθοριζομένης διά κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Ναυτιλίας.

4. Το ύψος της αμοιβής καθορίζεται αναλόγως του ύψους του επιβαλλομένου προστίμου και καταβάλλεται υπό του Δημοσίου Ταμείου, εις τα δικαιούμενα πρόσωπα, ευθύς ως η απόφασις επιβολής του προστίμου καταστή αμετάκλητος. Εάν τα δικαιύμενα πρόσωπα ανήκουν εις το Λιμενικό Σώμα, ο προσδιορισμός αυτών και η κατανομή της αμοιβής καθορίζονται δι` αποφάσεως του Υπουργού, προτάσει της οικείας Αρχής. Κατά τα λοιπά ισχύν έχουν αι διατάξεις του άρθρου 23 του Α.Ν. 389/1936 “περί οργανώσεως Οικονομικής Αστυνομίας κατά Θάλασσαν.

Άρθρον 19
Έλεγχος καταλληλότητας ουσιών απορρύπανσης
Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων και Εμπορικής Ναυτιλίας, ύστερα από γνωμοδότηση του Εθνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών και του Κρατικού Εργαστηρίου Ελέγχου Φαρμάκων (Κ.Ε.Ε.Φ.) ή αλλου κρατικού εργαστηρίου καθορίζονται οι προδιαγραφές και ο έλεγχος της από άποψη δημόσιας υγείας και περιβάλλοντος καταλληλότητας των κάθε είδους ουοιών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξουδετέρωση της ρύπανσης της θάλασσας.
Σημ.: όπως το άρθρο 19 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 31 παρ. 13 του Ν. 1650/1986 (Α` 160).

Άρθρον 20
Κωδικοποίηση
Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, είναι δυνατη η κωδικοποίηση σε ενιαίο κείμενο και η μεταγλώτηση στη δημοτική όλων των διατάξεων του ν. 743/1977 και των τροποποιήσεών του με τίτλο “Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος”.
Σημ.: όπως το άρθρο 20 προστέθηκε με την παρ.16 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 21
Καταργούμεναι διατάξεις
Καταργούνται:
α) Το Β.Δ. 532/1967 “περί διαδικασίας επιβολης προστίμων εις περιπτώσεις ρυπάνσεως ανοικτής θαλάσσης διά πετρελαίου”.
β) Η παράγραφος 3 του άρθρου 3 του Ν.Δ. 4529/1966 “περί κυρώσεως του Διεθνούς Συμβάσεως “περί προλήψεως της ρυπάνσεως της θαλάσσης δια πετρελαίου” Λονδίνον 1954 ως αύτη ετροποποιήθη υπό της Διασκέψεως Λονδίνου 1962 ως αντικατεστάθη δια της παρ. 2 του άρθρου 3 του Α.Ν. 388/1968 “περί συμπληρώσεως και τροποποιήσεως της “περί έλεγχου της ναυσιπλοϊας και επιθεωρήσεως εμπορικών πλοίων νομοθεσίας”.
γ) Η παράγρ. 1 του άρθρου 3 του Ν.Δ. 4529/1966, ως ανικατεστάθη διά του άρθρου 1 του Ν.δ. 915/1971 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της “περί προλήψεως ρυπάνσεως της θαλάσσης διά πετρελαίου υπό πλοίων νομοθεσίας” ως και το άρθρον 2 του Ν.Δ. 915/1971.
δ) Το δεύτερον εδάφιον του άρθρου 1 του Β.Δ. 570/1971 “περί αυξήσεως ορίων χρηματικών ποινών”, και ε) πάσα ετέρα διάταξις αναγομένη εις θέματα ρυθμιζόμενα διά του παρόντος.
Σημ.: όπως αναριθμήθηκε με την παρ.17 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Άρθρον 22
Η ισχύς του παρόντος άρχεται μετά τρίμηνον από της δημοσιεύσεώς του εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Σημ.: όπως αναριθμήθηκε με την παρ.18 του δέκατου άρθρου του Ν.2252/1994 (Α 192)

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 13 Οκτωβρίου 1977

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ