Νόμος 429 ΕΚ Α΄235/3.9.1976
Περί τροποποιήσεως διατάξεών τινων του Ν. 25/1975 “περί υπολογισμού και τρόπου εισπράξεως δημοτικών και κοινοτικών τελών καθαριότητος και φωτισμού και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων”.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν

Άρθρον 1
Η παρ. 4 του άρθρου 1 του νόμου 25/1975 αντικαθίσταται δια των κατωτέρω παραγράφων 4, 5, 6, 7 και 8. Η ήδη παράγραφος 5 αυτού λαμβάνει αριθμόν 9.
“4. Δια της κατά την παράγραφον 1 αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου δύναται να ορίζηται διάφορος συντελεστής κατά κατηγορίανυποχρέων αναλόγως των παρεχομένων υπηρεσιών καθαριότητος και μέχρις επτά (7) κατηγοριών, εξ ων δύο δι` εστεγασμένους χώρους χρησιμοποιουμένους δια κατοικίαν ή εγκατάστασιν φιλανθρωπικών ή νοσηλευτικών ιδρυμάτων δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, εις α δεν περιλαμβάνονται αι ιδιωτικαίκλινικαί και πέντε (5) δι` εστεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως.
Η διαφορά του συντελεστή μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας κατηγορίας ανεξαρτήτως αριθμού κατηγοριών κατά τα ανωτέρω δεν μπορεί να ορισθεί πέραν του πενταπλασίου.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  από την παρ.4 άρθρου 7 Ν.2307/1995 (Α 113).
Ο δήμος ή η κοινότης εν περιπτώσει καθορισμού πλειόνων συντελεστών γνωστοποιεί εις την ΔΕΗ δύο μόνον συντελεστάς, ένα δια τας κατοικίας κλπ. και ένα δια τους εστεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως και προσδιορίζει δι` έκαστον υπόχρεων το εις τετραγωνικά μέτρα πλασματικόν εμβαδόν του χώρου, το οποίον πολλαπλασιαζόμενον επί τον ενιαίονσυντελεστήν, αποδίδει ποσόν τελών ίσον προς το προκύπτον εκ του γινομένου του πραγματικού εμβαδού επί τον κατά κατηγορίανσυντελεστήν.
5. Δι` εστεγασμένους χώρους άλλης χρήσεως, εμβαδού άνω των χιλίων (1.000) τετραγωνικών μέτρων, το πέραν του ορίου τούτου εμβαδόν δια την καταβολήν τελών καθαριότητος και φωτισμού δύναται να προσδιορίζηταιμειωμένον υπό του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, λαμβανομένων υπ` όψιν των παρεχομένων υπηρεσιών καθαριότητος και του πράγματι εξυπηρετουμένου υπό της υπηρεσίας καθαριότητος χώρου.
Αι διατάξεις της παρούσης παραγράφου δύνανται να εφαρμόζωνται και επί μη εστεγασμένων χώρων περί ων η παρ. 2 του άρθρου 3 του παρόντος νόμου ανεξαρτήτως εμβαδού.
6. Εις τας περιπτώσεις της προηγουμένης παραγράφου δια το ποσόν των τελών το αντιστοιχούν εις το πέραν των χιλίων τετραγωνικών μέτρων εμβαδόν επί εστεγασμένων χώρων άλλης χρήσεως και δι` ολόκληρον το ποσόν των τελών επί μη εστεγασμένων χώρων, επιτρέπεται η άσκησις των ενδίκων μέσων των προβλεπομένων υπό των διατάξεων του άρθρου 72 του Β.Δ/τος της 24.9/20.10.1958, ως τούτο τροποποιηθέν δια του άρθρου 40 του Ν.Δ. 4260/1962 ισχύει νύν. Η προθεσμία προς άσκησιν των ενδίκων τούτων μέσων ορίζεται εις είκοσι (20) ημέρας, αρχομένη επί μεν βεβαιώσεως και εισπράξεως των τελών υπό του δήμου από της κοινοποιήσεως του αποσπάσματος της εγγραφής επαγομένη ανασταλτικόν αποτέλεσμα, επί δε συνεισπράξεως υπό της ΔΕΗ από της λήξεως του χρόνου εξοφλήσεως του πρώτου λογαριασμού της ΔΕΗ, μη επαγομένη ανασταλτικόν αποτέλεσμα. Εις την τελευταίαν ταύτην περίπτωσιν, η απόδειξις του εμπροθέσμου της ασκήσεως του ενδίκου μέσου βαρύνει τον προσφεύγοντα.
7. Επίσης επιτρέπεται εντός της αυτής ως άνω προθεσμίας η άσκησις των περί ων πρόκειται ενδίκων μέσων, εν αμφισβητήσει υπό του υποχρέου, είτε του χαρακτηρισμού του ακινήτου ως εστεγασμένου χώρου είτε προκειμένου περί εστεγασμένων χώρων άλλης χρήσεως, της κατηγορίας εις ην υπήχθη τούτο.
Επί συνεισπράξεως υπό της ΔΕΗ, η άσκησις του ενδίκου μέσου δεν έχει ανασταλτικόν αποτέλεσμα.
8. Αι διατάξεις των παραγράφων 4, 5, 6 και 7 δεν ισχύουν επί χώρων στερουμένων ηλεκτρικής εγκαταστάσεως, εφ` ων εφαρμόζονται αι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του παρόντος νόμου”.

Άρθρον 2

1. Δι` ους χώρους δεν υπεβλήθη υπό των υποχρέωνδήλωσις κατά τα εν άρθρω 2 παρ. 1 περ. β` του Ν. 25/1975 οριζόμενα, η φωτιζομένη επιφάνεια προσδιορίζεται καθ` υπολογισμόν υπό των αρμοδίων οργάνων του δήμου ή της κοινότητος.
Το αυτό ισχύει και επί αρνήσεως του υποχρέου δια την διενέργειαν ελέγχου της ακριβείας της υποβληθείσης δηλώσεως, ως προς την επί πλέον της δηλωθείσης υπολογιζομένηνεπιφάνειαν. Εν τη περιπτώσει ταύτη η άρνησις δια την διενέργειαν του ελέγχου και το εμβαδόν της πέραν της δηλωθείσης επιφάνειας δέον να προκύπτουν εξ εκθέσεως του εντεταλμένου δια τον έλεγχον οργάνου του δήμου ή της κοινότητος.

2. Εις τας περιπτώσεις της προηγουμένης παραγράφου ο δήμος ή η κοινότης κοινοποιεί εις έκαστον υπόχρεων, επί αποδείξει, απόσπασμα της σχετικής εγγραφής, εις τας καταστάσεις της ΔΕΗ ή τον βεβαιωτικόνκατάλογον, ως και αντίγραφον της αποφάσεως του δημάρχου ή προέδρου κοινότητος περί επιβολής κυρώσεως, περί ων το άρθρον 73 του από 24.9/ 20.10.1958 Β.Δ/τος.

3. Κατά των φορολογικών εγγραφών περί ων η παρ. 1 του παρόντος άρθρου και του επιβληθέντος προστίμου επιτρέπεται η άσκησις των προβλεπομένων υπό των διατάξεων του άρθρου 72 του Β.Δ. της 24.9/ 20.10.1958, ως τούτο τροποποιηθέν δια του άρθρου 40 του Ν.Δ. 4260/1962 ισχύει, ενδίκων μέσων ασκουμένων εντός είκοσι (20) ημερών από της κοινοποιήσεως του αποσπάσματος της εγγραφής ή της αποφάσεως του δημάρχου ή προέδρου κοινότητος, επαγομένη ανασταλτικόν αποτέλεσμα.

4. Αι διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 περ. β` του άρθρου 2 του Ν. 25/75 καταργούνται.

Άρθρον 3
Εις το άρθρον 4 του Ν. 25/75 προστίθεται παρ. 3, έχουσα ούτω:
“3. Δήμοι, έχοντες ιδίαν ταμιακήνυπηρεσίαν και υπηρεσίαν υδρεύσεως ή δημοτικήνεπιχείρησιν υδρεύσεως ή δημοτικόνοργανισμόν υδρεύσεως, δύνανται να εξαιρεθούν της υποχρεωτικής συνεισπράξεως των τελών καθαριότητος και φωτισμού υπό της Δ.Ε.Η. δι` ητιολογημένης αποφάσεως του δημοτικού συμβουλίου, υποκειμένης εις την “έγκρισιν του Νομάρχου”. Η απόφασις του δημοτικού συμβουλίου και του Νομάρχου, κοινοποιούνται εις την ΔΕΗ μέχρι τέλους του μηνός Νοεμβρίου εκάστου έτους”.
Σχετικό: παρ.1, περ.Β`, εδαφ.θ` του Π.Δ. 22/1982 (Α`3)

Άρθρον 4
Εις το τέλος του άρθρου 6 του Ν. 25/1975, προστίθεται εδάφιον, έχον ούτω:
“Το ποσόν τούτο δύναται να βεβαιούται και εισπράττεται κατά την κειμένην νομοθεσίαν και εις βάρος του κυρίου ή νομέως του ακινήτου κατά τον χρόνον γενέσεως της οφειλής”.

Άρθρον 5

1. Βιομηχανίαι, κινηματοθέατρα και εν γένει επιχειρήσεις λειτουργούσαι εποχιακώς υποχρεούνται εις την καταβολήν τελών καθαριότητος και φωτισμού αναλόγως προς τον χρόνον λειτουργίας και πάντως ουχί ολιγώτερον του τριμήνου. Χρόνος μείζων του δεκαπενθημέρου λογίζεται ολόκληρος μήν.

2. Περί του χρόνου της εποχιακής λειτουργίας αποφασίζει το δημοτικόν ή κοινοτικόνσυμβούλιον δι` αποφάσεως αυτού, “εγκρινομένης υπό του Νομάρχου” μετά προηγουμένηνυποβολήν υπό του Νομάρχου μετά προηγουμένην υποβολήν υπό του υποχρέου εις τον δήμον ή την κοινότητα υπευθύνου δηλώσεως του άρθρου 1 του Ν.Δ. 105/1969 “περί ατομικής ευθύνης του δηλούντος ή βεβαιούντος”.
Σχετικό: παρ.1, περ.Β`, εδαφ.ια` του Π.Δ. 22/1982 (Α`3)

3. Ο δήμος ή η κοινότης επί τη βάσει του καθορισθέντος χρόνου προσδιορίζει το εις τετραγωνικά μέτρα πλασματικόν εμβαδόν, το οποίον πολλαπλασιαζόμενον επί τον ισχύοντα κατά κατηγορίανσυντελεστήν αποδίδει ποσόν τελών ίσον προς το αναλογούν εις τον χρόνον λειτουργίας.

4. Εις τας ανωτέρω περιπτώσεις επιτρέπεται η άσκησις των ενδίκων μέσων των προβλεπομένων υπό των διατάξεων του άρθρου 72 του από 24.9/ 20.10.1958 Β.Δ/τος, ως τούτο τροποποιηθέν δια του άρθρου 40 του Ν.Δ. 4260/1962 ισχύει νυν, εφαρμοζομένων αναλόγως κατά τα λοιπά των διατάξεων του άρθρου 1 παρ. 6 του παρόντος νόμου.

Άρθρον 6
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της 1ης Ιανουαρίου 1977.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 30 Αυγούστου 1976

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ