ΝΟΜΟΣ ΥΠ` ΑΡΙΘ. 2813 ΦΕΚ Α` 68/10.3.2000

Κύρωση της Σύμβασης δικαστικής συνδρομής σε αστικές και ποινικές υποθέσεις μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Γεωργίας.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βoυλή :

Κυρώνεται και έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, η Σύμβαση δικαστικής συνδρομής σε αστικές και ποινικές υποθέσεις μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Γεωργίας, που υπογράφηκε στην Τυφλίδα στις 10 Maϊoυ 1999, της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στην ελληνική, γεωργιανή και αγγλική γλώσσα, έχει ως εξής :

ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΕ ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕIΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ

Η Ελληνική Δημοκρατία και η ΓεωργΙσ (εδώ αναφέρονται ως τα “Μέρη”),

ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ υπόψη τους στενούς δεσμούς που υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών και

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ την περαιτέρω ενίσxυση της συνεργασίας τους.

ΕΔΡΑΙΩΝΟΝΤΑΣ μια αποτελεσματική συνδρομή στον τομέα των δικαστικών σχέσεων,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να συνάψουν την παρούσα Σύμβαση δικαστικής αρωγής σε αστικές και ποινικές υποθέσεις ως ακολούθως :

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Αρθρο 1

1. Οι υπήκοοι του κάθε Συμβαλλόμενου Μέρους απολαμβάνουν σε σχέση με δικαστικές υποθέσεις στο έδαφος του όλλου Μέρους της ίδιας προστασίας με τους πολίτες του Μέρους αυτού.

Προς το σκοπό αυτόν μπορούν να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα Δικαστήρια και άλλα δικαστικά όργανα του άλλου Μέρους και να παρίστανται ενώπιόν τους υπό τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις με τους πολίτες του Μέρους αυτού.

2. Οι διατάξεις της παρούσας Σύμβασης εφαρμόζονται επίσης και στα νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία του Μέρους στο έδαφος του οποίου βρίσκεται η έδρα τους.

Αρθρο 2

Καμία εγγύηση ή άλλη καταβολή χρημάτων υπό οποιαδήποτε μορφή δεν μπορεί να επιβληθεί σε υπηκόους του εκάστου Μέρους οι οποίοι παρίστανται ενώπιον των δικαστικών αρχών του άλλου Μέρους για το λόγο ότι δεν είναι υπήκοοί του ή δεν διαμένουν ή κατοικούν σε αυτό.

Αρθρο 3

Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, και με την επιφύλαξη αντίθετων διατάξεων, οι δικαστικές αρχές των δύo Μερών θα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω των Υπουργείων Δικοιοσύνης των δύο χωρών. Η διπλωματική οδός δεν αποκλείεται.

Σε επείγουσες περιπτώσεις οι δικαστικές αρχές των Μερών μπορούν να επικοινωνούν απευθείας, με ταυτόχρονη ενημέρωση των Υπουργείων Δικαιοσύνης.

Αρθρο 4

Οι αιτήσεις δικαστικής συνδρομής, καθώς και όλα τα σχετικά έγγραφα, θα συντάσσονται στη γλώσσα του αιτούντος Μέρους και θα συνοδεύονται με ακριβή επίσημη μετάφραση στη γλώσσα του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ή στην αγγλική. Σε περίπτωση διαφωνίας ως προς τη μετάφραση, επικρατεί το αγγλικό κείμενο.

Αρθρο 5

Τα Υπουργεία Δικαιοσύνης των δύο Μερών θα παρέχουν, κατόπιν σχετικού αιτήματος, πληροφορίες για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης, καθώς και για την ισχύουσα νομοθεσία στη χώρα τους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ

Αρθρο 6

Η δικαστική συνδρομή παρέχεται με την εκτέλεση συγκεκριμένων δικαστικών πράξεων, και κυρίως με τη χορήγηση εγγράφων, τη διενέργεια έρευνας, κατάσχεσης και διαβίβασης αποδεικτικών στοιχείων, με τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, εξέτασης κατηγορουμένων, διαδίκων, μαρτύρων και πραγματογνωμόνων.

Αρθρο 7

1. Τα Μέρη, με την επιφύλαξη των διατάξεων που αφορούν έκδοση, θα διαβιβάζουν τις αιτήσεις δικαστικής συνδρομής και άλλα έγγραφα σχετικά με αστικές και ποινικές υποθέσεις, μέσω των αντιστοίχων τους Υπουργείων Δικαιοσύνης.

2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου δεν αποκλείουν τη δυνατότητα τα δύo Μέρη να αποστείλουν απευθείας μέσω των διπλωματικών ή προξενικών τους αρχών οποιαδήποτε δικαστική ή εξώδικη πράξη προς τους υπηκόους τους, υπό την προϋπόθεση ότι τα πρόσωπα αυτά έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους για μία τέτοια αποστολή.

Αρθρο 8

Η αίτηση δικαστικής συνδρομής πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα :

Α) την αιτούσα αρχή,

Β) το αντικείμενο και το σκοπό του αιτήματος,

Γ) στο μέτρο του δυνατού, τη διεύθυνση κατοικίας, την ταυτότητα, την εθνικότητα, το επάγγελμα, την κατοικία ή διαμονή του εν λόγω προσώπου, και σε σχέση με νομικά πρόσωπα, την επωνυμία και την έδρα τους,

Δ) όπου χρειάζεται, το όνομα και τη διεύθυνση των αντιπροσώπων των διαδίκων,

Ε) τα απαιτούμενα στοιχεία οε σχέση με το αντικείμενο του αιτήματος, τις συνθήκες που αιτιολογούν την παροχή αποδεικτικών στοιχείων και, ανάλογα με την περίπτωση, τις ερωτήσεις που πρέπει να γίνουν προς μάρτυρες ή ειδικούς,

ΣΤ) πέραν των ανωτέρω, στις αιτήσεις δικαστικής συνδρομής που αφορούν ποινικές υποθέσεις, την κατηγορία, καθώς και μία σύντομη και σαφή περιγραφή των γεγονότων.

Αρθρο 9

Η δικαστική αρχή προς την οποία απευθύνεται το αίτημα θα διαβιβάζει τα έγγραφα σύμφωνα με τις ισχύουσες νομικές της διατάξεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνοδεύονται από ακριβή επίσημη μετάφραση, σύμφωνα με το άρθρο 4 της παρούσας Σύμβασης.

Αρθρο 10

1. Εάν η διεύθυνση του προσώπου που καλείται ως μάρτυρας ή του επιδίδεται έγγραφο δεν προσδιορίζεται επαρκώς ή εΙναι ανακριβής, η αρχή προς την οποία απευθύνεται το αίτημα θα την επιβεβαιώνει, εάν αυτό είναι δυνατόν.

2. Εάν η αρχή προς την οποία απευθύνεται το αίτημα δεν έχει την αρμοδιότητα να εκτελέσει το αίτημα, θα το διαβιβάζει προς την ορμόδια αρχή και θα ενημερώνει το αιτούν Μέρος σχετικά με τη διαβίβαση του αιτήματος.

Αρθρο 11

1. Με σκοπό την εκτέλεση αιτήσεων δικαστικής συνδρομής, το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα θα εφαρμόζει τη σχετική νομοθεσία που ισχύει στο έδαφός του. Μπορεί, επίσης, κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος Μέρους, για το σκοπό αυτόν, να εφορμόσει τις σχετικές ισχύουσες διατάξεις του άλλου κράτους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν αντιτίθενται προς τη νομοθεσία του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα και εφόσον στην αίτηση περιέχεται το κείμενο της ισχύουσας στο αιτούν Κράτος διατάξεως.

2. Κατόπιν αιτήσεως της αιτούσας αρχής, η αρχή προς την οποία απευθύνεται το αίτημα θα ενημερώνει την προηγούμενη εγκαίρως για τον τόπο και την ημερομηνία εκτέλεσης της αιτήσεως δικαστικής συνδρομής, εκτός εάν υπάρχει ανυπέρβλητος κίνδυνος απώλειας αποδεικτικών στοιχείων εξαιτίας της καθυστέρησης.

3. Η βεβαίωση αποστολής των εγγράφων συντάσσεται συμφώνως προς τη νομοθεσία του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα.

Αρθρο 12

Εάν δεν ικανοποιηθεί το αίτημα για δικαστική συνδρομή, το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα θα ενημερώνει το αιτούν Μέρος σχετικά με τους λόγους για τους οποίους δεν ικανοποιήθηκε και θα επιστρέφει την αίτηση δικαστικής συνδρομής και τα συνοδευτικά έγγραφα.

Αρθρο 13

1. Τα έξοδα που προκύπτουν από την εκτέλεση των αιτήσεων δικαστικής συνδρομής δεν θα καταβάλλονται από τα Μέρη, εκτός από αυτά που αφορούν αμοιβές ειδικών και οποιαδήποτε άλλα έξοδα προκύπτουν από τη διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης ή τη μεταγωγή κρατουμένων.

2. Το ποσό και το είδος εξόδων θα γνωστοποιείται στην αιτούσα αρχή.

Αρθρο 14

1. Δεν μπορεί να παρασχεθεί δικαστική συνδρομή, εάν :

Α) Το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα εκτιμά ότι η εκτέλεση του αιτήματος μπορεί να είναι επιζήμια για την εθνική του κυριαρχία, ασφάλεια, δημόσια τάξη και άλλα ουσιώδη συμφέροντά του.

Β) Το αίτημα, όσον αφορά ποινικές υποθέσεις, σχετίζεται με :

(i) στρατιωτικά αδικήματα,

(ii) αδικήματα τα οποία χαρακτηρίζονται από το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα ως πολιτικά εγκλήματα ή σχετίζονται με πολιτικά εγκλήματα.

2. Σε ποινικές υποθέσεις, όταν η δικαστική συνδρομή που ζητείται αναφέρεται στην εκτέλεση αιτήματος με σκοπό την έρευνα και κατάσχεση, το αδίκημα το οποίο περιγράφεται σε αυτό πρέπει να είναι τιμωρητέο σύμφωνα με τη νομοθεσία και των δύo Μερών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ, ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

Αρθρο 15

Οι υπήκοοι του κάθε Μέρους θα απολαμβάνουν στο έδαφος του άλλου Μέρους δωρεάν δικαστικής συνδρομής, φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων επί των δικαστικών εξόδων και ή επί των τελών χαρτοσήμου, στον ίδιο βαθμό και υπό τους ίδιους όρους που το προνόμια αυτά ισχύουν για τους υπηκόους του άλλου Μέρους, δυνάμει της οικονομικής τους κατάσταοης.

Αρθρο 16

1. Το πιστοποιητικό που θα επιβεβαιώνει την ανωτέρω αναφερόμενη οικονομική κατάσταση θα εκδίδεται από την αρμόδια αρχή του Μέρους στην επικράτεια του οποίου κατοικεί ο ενδιαφερόμενος.

2. Εάν ο ενδιαφερόμενος είναι κάτοικος τρίτης χώρος, το ανωτέρω αναφερόμενο πιστοποιητικό θα εκδίδεται από τη διπλωματική αρχή ή την αρμόδια για την επικράτεια αυτήν προξενική αρχή.

Αρθρο 17

Η δικαστική αρχή από την οποία αιτείται δωρεάν δικαστική συνδρομή και η οποία παρέχει το οφέλη που προβλέπονται στο άρθρο 15, θα αποφασίζει σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας της και μπορεί να ζητήσει συμπληρωματικά στοιχεία από τις αρχές του Κράτους του οποίου ο ενδιαφερόμενος είναι υπήκοος.

Αρθρο 18

Εάν ένας υπήκοος του ενός Μέρους που κατοικεί στο έδαφος του άλλου Μέρους επιθυμεί να ζητήσει από δικαστική αρχή του Κράτους του οποίου είναι υπήκοος τα οφέλη που προβλέπονται στο άρθρο 15, θα πρέπει να υποβάλλει ανάλογο αίτημα προς την αρμόδια δικαστική αρχή της κατοικίας του, σύμφωνα με το νόμο του Κράτους της αρχής αυτής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΝΩΝ

Αρθρο 19

Εάν, κοτόπιν κλήσεως, ένα άτομο οποιασδήποτε εθνικότητας εμφανισθεί ενώπιον των δικαστικών αρχών του αιτούντος Μέρους ως μάρτυρας ή πραγματογνώμων, δεν μπορεί, στο έδαφος εκείνου του Μέρους να διωχθεί, συλληφθεί, κρατηθεί ή να του επιβληθεί οποιοσδήποτε περιορισμός της ατομικής του ελευθερίας σε σχέση με αδίκημα το οποίο αποτελεί αντικείμενο της δίκης στην οποία έχει κληθεί να παραστεί ή για οποιοδήποτε άλλο αδίκημα που έχει διαπραχθεί πριν από την αναχώρησή του από το έδαφος του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, ή για την κατάθεσή του στην εν λόγω δίκη.

Αρθρο 20

1. Η ασυλία που προβλέπεται στο άρθρο 19 παύει να ισχύει εάν ο μάρτυρας ή ο πραγματογνώμων ο οποίος, ενώ είχε τη δυνατότητα να αναχωρήσει από το έδαφος του αιτούντος Μέρους εντός είκοσι (20) ημερών από την ημέρα που οι δικαστικές αρχές τον πληροφόρησαν ότι η παρουσία του δεν είναι πλέον απαραίτητη, παραμείνει στο έδαφος ή επιστρέψει μετά την αναχώρησή του από εκεί. Κατά τον υπολογισμό αυτής της χρονικής περιόδου δεν προσμετράται ο χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου ο μάρτυρας ή ο πραγματογνώμων δεν βρισκόταν σε θέση να αναχωρήσει από το έδαφος του αιτούντος Κράτους για λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησή του.

2. Την αποζημίωση για τα έξοδα ταξιδίου και διαμονής των μαρτύρων ή πραγματογνωμόνων αναλαμβάνει το αιτούν Μέρος. Οι προξενικές αρχές του αιτούντος Μέρους θα πληρώνουν προκαταβολικά προς το μάρτυρα ή πραγματογνώμονα, κατόπιν αιτήσεώς του, όλο ή μέρος των εξόδων ταξιδίου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Αρθρο 21

Καθένα από τα Μέρη αναλαμβάνει την υποχρέωση να αναγνωρίζει και εκτελεί στο έδαφός του τις ακόλουθες αποφάσεις οι οποίες έχουν εκδοθεί στο έδαφος του άλλου Μέρους και έχουν κηρυχθεί εκτελεστές σύμφωνα με τη νομοθεσία του άλλου Μέρους:

α) οριστικές και τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις σε αστικές υποθέσεις,

β) οριστικές και τελεσίδικες αποφάσεις σε ποινικές υποθέσεις, όσον αφορά την αποκατάσταση ζημιών και αποζημίωση αγαθών ,

γ) δικαστικούς διακανονισμούς σε αστικές υποθέσεις.

Αρθρο 22

Οι δικαστικές αποφάσεις που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο αναγνωρίζονται και εκτελούνται στο έδαφος του Μέρους εκείνου στο οποίο αιτείται η αναγνώριση ή εκτέλεση υπό τους ακόλουθους όρους:

α) εάν σύμφωνα με τη νομοθεσία του Μέρους στο έδαφος του οποίου πρέπει να αναγνωρισθεί ή να εκτελεσθεί η δικαστική απόφαση, η δικαστική αρχή του Μέρους αυτού έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα εκδίκασης της υπόθεσης.

β) Εάν η αναγνώριση ή εκτέλεση της δικαστικής απόφασης δεν είναι αντίθετη προς τις θεμελιώδεις αρχές της νομοθεσίας ή της δημόσιας τάξης του Μέρους στο έδαφος του οποίου πρέπει να αναγνωρισθεί ή να εκτελεσθεί η δικαστική απόφαση.

γ) Εάν δεν έχει εκδοθεί προηγουμένως οριστική ή τελεσίδικη υπόθεοη μεταξύ των ιδίων διαδίκων σχετικά με την ίδια απόφαση από δικαστική αρχή του Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του οποίου πρέπει να αναγνωρισθεί ή να εκτελεσθεί η δικαστική απόφαση.

δ) Εάν ο διάδικος που έχασε την υπόθεση δεν εμφανίσθηκε ενώπιον των αρμόδιων δικαστικών αρχών, παρότι είχε νομίμως κλητευθεί σύμφωνα με τη διαδικασία που ισχύει στο Μέρος στο έδαφος του οποίου εκδόθηκε η δικαστική απόφαση.

Αρθρο 23

1. Τo αίτημα αναγνώρισης ή εκτέλεσης μιας δικαστικής απόφαοης μπορεί να υποβάλλεται απευθείας από τον ενδιαφερόμενο προς την αρμόδια δικαστική αρχή του Μέρους στο έδαφος του οποίου αιτείται η αναγνώριση ή εκτέλεση της απόφασης.

2. Το αίτημα θα συνοδεύεται από:

Α) Επικυρωμένο αντίγραφο της δικαστικής απόφασης ή του δικαστικού διακανονισμού, καθώς και από βεβαίωση ότι η εν λόγω απόφαση είναι εκτελεστή και τελεσίδικη, εάν οι πληροφορίες αuτές δεν εμπεριέχονται στην ίδια την απόφαση.

Β) Βεβαίωση ότι ο διάδικος ο οποίος έχασε την uπόθεση και δεν εμφανίσθηκε στο δικαστήριο είχε κληθεί νομίμως και προσηκόντως σύμφωνα με τη νομοθεσία του Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του οποίου εκδόθηκε η δικαστική απόφαση.

Γ) Μετάφραση των εγγράφων που αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους, καθώς και μετάφραση του αιτήματος, εάν το αίτημα αυτό δεν έχει συνταχθεί στη γλώσσα τοu Κράτοuς στο έδαφος του οποίου πρόκειται η δικαστική απόφαση να αναγνωρισθεί ή εκτελεσθεί.

3. Το επίσημο αντίγραφο χορηγείται από την αρμόδια αρχή του Μέρους στο έδαφος του οποίου πρόκειται να εκτελεσθεί η απόφαση σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει η νομοθεσία αυτού του Μέρους.

Αρθρο 24

Η δικαστική αρχή η οποία λαμβάνει το αίτημα αναγνώρισης ή εκτέλεσης μιας δικαστικής απόφασης θα επιβεβαιώνει μόνο την ύπαρξη των προϋποθέσεων που προβλέπονται στο άρθρο 22. Εάν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, η εν λόγω αρχή θα προχωρεί στην αναγνώριση ή την εκτέλεσή της.

Αρθρο 25

Οι αρχές του Μέρους στο έδαφος του οποίου πρόκειται να διενεργηθεί η εκτέλεση της απόφασης, θα προχωρούν σε αυτήν την εκτέλεση σύμφωνα με τη νομοθεσία του Μέρους αυτού, εκτός αν προβλέπεται άλλως από την παρούσα Σύμβαση.

Αρθρο 26

Οι οριστικές και τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις ενός Μέρους που αναφέρονται στην προσωπική κατάσταση των υπηκόων του αναγνωρίζονται και ισχύουν στο έδαφος του άλλου Μέρους χωρίς καμία διαδικασία αναγνώρισης.

Αρθρο 27

Εάν ένα από τα Μέρη έχει απαλλαγεί από την πληρωμή εγγύησης, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο άρθρο 2 της παρούσας Σύμβασης, υποχρεώνεται από οριστική και τελεσίδικη απόφαση να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα στο άλλο Μέρος, η δικαστική αυτή απόφαση θα εκτελείται χωρίς επιβάρυνση κατόπιν αιτήσεως στο έδαφος του άλλου Μέρους.

Αρθρο 28

1. Καθένα από τα Μέρη αναγνωρίζει και επιτρέπει την εκτέλεση στο έδαφος του των διαιτητικών αποφάσεων επι εμπορικών υποθέσεων, που έχουν εκδοθεί στο έδαφος του άλλου Μέρους, σύμφωνα με τη σύμβαση περι αναγνώρισης και εκτέλεσης διαιτητικών αποφάσεων ,που υπεγράφη στη Νέα Υόρκη στις 10 Ιουνίου 1958.

2. Διαιτητικές αποφάσεις επι αστικών υποθέσεων που έχουν εκδοθεί στο έδαφος του ενός Μέρους, αναγνωρίζονται και εκτελούνται στο έδαφος του άλλου Μέρους υπό τους όρους των άρθρων 22 και 23 στο βαθμό που οι όροι αυτοί μπορούν να εφαρμοσθούν για διαιτητικές αποφάσεις.

Αρθρο 29

Η εφαρμογή των διατάξεων αναφορικά με την εκτέλεση δικαστικών και διαιτητικών αποφάσεων και δικαστικών διακανονισμών, γίνεται μετ` επιφυλάξεως της νομοθεσίας των Μερών σε περιπτώσεις όπου πρόκειται για μεταφορά χρημάτων ή αγαθών, που αποκτήθηκαν μετά την εκτέλεση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΕΚΔΟΣΗ

Αρθρο 30

1. Καθένα από τα Μέρη συμφωνεί να εκδίδει σύμψωνα με τις διατάξεις της παρούοας Σύμβασης και τους διαδικαστικούς κανόνες της εσωτερικής του νομοθεσίας, οποιοδήποτε πρόσωπο βρίσκεται στο έδαφος του ενός εκ των δύο Μερών και καταζητείται για να διωχθεί ή για την εκτέλεση ποινής ή μέτρου ασφάλειας από τις δικαστικές αρχές του άλλου Μέρους.

2. Η έκδοση θα χορηγείται για αδίκημα το οποίο σύμφωνα με τη νομοθεσία και των δύο Μερών, τιμωρείται με ποινή στερητική της ελευθερίας άνω του ενός (1) έτους. Στην περίπτωση που ποινή φυλάκισης ή άλλο μέτρο στερητικό της ελευθερίας ή μέτρο ασφάλειας έχει επιβληθεί από τα δικαστήρια του αιτούντος Μέρους, η έκδοση θα χορηγείται μόνο εάν η ποινή αυτή ή το μέτρο ασφάλειας είναι διάρκειας τουλάχιστον έξι (6) μηνών.

3. Εάν το αίτημα για έκδοση αφορά πολλές διαφορετικές πράξεις που τιμωρούνται καθεμία από τη νομοθεσία και των δύο Μερών, αλλά κάποιες από αυτές δεν πληρούν τις προυποθέσεις σχετικά με το ύψος της ποινής, το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, μπορεί να χορηγήσει την έκδοση για τις τελευταίες αυτές.

Αρθρο 31

1. Δεν μπορεί να χορηγηθεί έκδοση όταν:

Α) τα άτομα για τα οποία ζητείται η έκδοση ειναι κατά την ημερομηνία παραλαβής του αιτήματος για την έκδοσή τους, υπήκοοι του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα.

Β) Τα ότομα έχουν αποκτήσει το δικαίωμα ασύλου στο έδαφος του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα.

2. Εάν το αίτημα για έκδοση δεν γίνεται δεκτό αποκλειστικά με την αιτιολογία ότι το άτομο για το οποίο ζητείται είναι υπήκοος του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, το Μέρος αυτό κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος Μέρους θα υποβάλλει την υπόθεση, στο βαθμό που έχει αρμοδιότητα, στις αρμόδιες διωκτικές αρχές για άσκηση ποινικής δίωξης. Για το σκοπό αυτόν, οι φάκελλοι, τα έγγραφα και αντικείμενα που σχετίζονται με το αδίκημα, θα διαβιβάζονται στο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα.

Αρθρο 32

1. Η έκδοση δεν επιτρέπεται όταν:

Α) Το αδίκημα για το οποίο αιτείται η έκδοση θεωρείται από το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, πολιτικό αδίκημα ή σχετιζόμενο με πολιτικό αδίκημα,

Β) Το αδίκημα για το οποίο αιτείται η εκδοση ειναι αδίκημα σύμφωνα με το στρατιωτικό δίκαιο, αλλά οχι σύμφωνα με το κοινό ποινικό δίκαιο,

Γ) Το άτομο για το οποίο ζητείται η έκδοση έχει οριστικά απαλλαγεί ή καταδικαστεί στο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, για το ίδιο αδίκημα για το οποιο ζητείται η έκδοση,

Δ) Το αξιόποινο της πράξεως ή η ποινή παραγράφηκαν κατά το δίκαιο έστω ενός των Μερών.

Ε) Το αδίκημα για το οποίο ζητείται η έκδοση έχει διαπραχθεί έξω από το έδαφος του αιτούντος Μέρους και η νομοθεσία του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα δεν επιτρέπει τη δίωξη τέτοιου αδικήματος εάν είχε διαπραχθεί από αλλοδαπό εκτός του εδάφους του.

ΣΤ) Η ποινή κατά του ατόμου του οποίου ζητείται η έκδοση δεν είναι εκτελεστή λόγω χορηγηθείσας σε αυτό αμνηστείας.

Ζ) Το αδίκημα για το οποίο ζητείται η έκδοση έχει διαπραχθεί εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στο έδαφος του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα.

2. Εκδοση μπορεί να μην γίνει αποδεκτή όταν:

Α) Το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα διώκει ποινικώς το ίδιο άτομο για τα ίδια αδικήματα για τα οποία αιτείται η έκδοσή του ή όταν οι αρμόδιες αρχές του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα έχουν αποφασίσει να μην προχωρήσουν σε δίωξη ή να παύσουν την ποινική δίωξη εάν αυτή έχει ήδη ασκηθεί για τα ίδια αδικήματα.

Β) Σύμφωνα με τη νομοθεσία και των δύο Μερών, το αδίκημα για το οποίο ζητείται η έκδοση αποτελεί αδίκημα για το οποίο μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη μόνον κατόπιν εγκλήσεως, εκτός εάν έχει υποβληθεί σχετική έγκληση στις αρμόδιες αρχές του αιτούντος Κράτους.

Γ) Το άτομο του οποίου ζητείται η έκδοση έχει διωχθεί από τρίτο Μέρος για το ίδιο αδίκημα ή αδικήματα για τα οποία εδιώχθη από το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα και:

(i) έχει αθωωθεί.

(ii) έχει επιβληθεί ποινή για την οποία χορηγήθηκε αναστολή εκτέλεσής της.

(iii) η ποινή που επεβλήθη έχει εκτιθεί πλήρως ή έχει χορηγηθεί αμνηστεία ή χάρη σε σχέση με το σύνολο ή μέρος της ποινής που δεν εκτίθηκε.

3. Εάν το αδίκημα για το οποίο αιτείται η έκδοση τιμωρείται από το αιτούν Μέρος με θανατική ποινή, η οποία δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, η έκδοση μπορεί να χορηγηθεί μόνον εάν το αιτούν Μέρος δώσει τη διαβεβαίωση, η οποία θα πρέπει να κριθεί ως επαρκής από το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, ότι η ποινή αυτή δεν θα εκτελεσθεί.

Αρθρο 33

1. Η έκδοση μπορεί να αναβληθεί εάν κατά του εκζητουμένου έχει πλήρως κινηθεί η διαδικασία ποινικής δίωξης ή πρόκειται να εκτίσει ποινή που έχει επιβληθεί από δικαστική αρχή του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα. Σε περίπτωση αναβολής, η έκδοση δεν μπορεί να χορηγηθεί μέχρι την ολοκλήρωση της δίκης ή σε περίπτωση επιβολής ποινής, μετά την έκτιση της ποινής.

2. Σε περίπτωση που η αναβολή έχει ως αποτέλεσμα την παραγραφή της ποινής λόγω παρελεύσεως χρόνου ή έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγαλύτερων δυσκολιών στην εξακρίβωση των γεγονότων, μπορεί να χορηγηθεί προσωρινή έκδοση υπό τον όρο ότι ο εκδιδόμενος θα επιστραφεί μετά τη λήξη της διαδικασίας η οποία έλαβε χώρα στο αιτούν Μέρος.

Αρθρο 34

1, Το άτομο που παραδίδεται, σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, δεν θα διώκεται, κρατείται, καταδικάζεται ή τιμωρείται στο έδαφος του αιτούντος Μέρους για αδίκημα άλλο από αυτό σχετικά με το οποίο χορηγείται η έκδοση, εκτός από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

Α) Οταν υπάρχει προηγούμενη συναίνεση προς το σκοπό αυτόν από το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα.

Β) `Οταν, παρόλο που το εκδοθέν άτομο είχε την ευκαιρία να φύγει από το έδαφος του αιτούντος Μέρους, δεν το έπραξε εντός τριάντα (30) ημερών από την οριστική αποφυλάκιση ή επέστρεψε σε αυτό αφού είχε φύγει Στην περίοδο αυτήν δεν περιλαμβάνεται ο χρόνος κατά τον οποίο ο εκδοθείς δεν μπορούσε να φύγει από το έδαφος του αιτούντος Μέρους για λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησή του.

2. Εάν ο χαρακτηρισμός ενός αδικήματος έχει τροποποιηθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, το εκδοθέν άτομο δεν θα διώκεται ή δικάζεται παρά μόνο στο βαθμό που τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία συνιστούν το τροποποιημένο αδίκημα επιτρέπουν την έκδοση.

3. Ατομο που έχει παραδοθεί σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, δεν θα παραδίδεται σε τρίτο κράτος, για αδικήματα τα οποία έλαβον χώρα πριν την παράδοση, χωρίς τη συγκατάθεση του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, εκτός από την περίπτωση που ορίζεται στην παράγραφο ιβ του παρόντος άρθρου.

Αρθρο 35

Το αίτημα για έκδοση και η σχετική απάντηση προς αυτό θα διαβιβάζονται μέσω των Υπουργείων Δικαιοσύνης και της διπλωματικής οδού.

Οποιεσδήποτε άλλες ενέργειες σχετικά με έκδοση θα πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 3 της παρούσας Σύμβασης.

Αρθρο 36

1. Το αίτημα για έκδοση θα διατυπώνεται γραπτώς και θα συνοδεύεται από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:

Α) Τo πρωτότυπο ή επικυρωμένο αντίγραφο εκτελεστής απόφασης ή εντάλματος σύλληψης ή άλλου εγγράφου που θα έχει την ίδια ισχύ και αποτέλεσμα και θα έχει εκδοθεί από το αιτούν Μέρος σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτού.

Β) `Εκθεση των γεγονότων για τα οποία αιτείται η έκδοση. Ο τόπος και η ημερομηνία της διάπραξης του αδικήματος, ο νομικός του χαρακτηρισμός, το κείμενο των νομικών διατάξεων που ισχύουν για αυτό, καθώς και η ποινή που υπολείπεται προς έκτιση θα διευκρινίζονται με τον ακριβέστερο δυνατό τρόπο.

Γ) Ακριβή περιγραφή της ταυτότητας, κατοικίας και εθνικότητας του ατόμου που πρόκειται να εκδοθεί.

2. Εάν τα στοιχεία που αποστέλλονται από το αιτούν Μέρος είναι ανεπαρκή και δεν επιτρέπουν στο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα να καταλήξει σε απόφαση περί της εκδόσεως βάσει των ανωτέρω προυποθέσεων, το τελευταίο Μέρος θα ζητεί τα απαραίτητα συμπληρωματικά στοιχεία. Το άλλο Μέρος θα απαντά στο αίτημα αυτό εντός δύo (2) μηνών. Το χρονικό αυτό όριο θα μπορεί να παραταθεί για είκοσι (20) ημέρες όταν υπάρχουν σοβαροί λόγοι.

Εάν το αιτούν Μέρος δεν υποβάλλει τα συμπληρωματικά στοιχεία που του ζητήθηκαν εντός του προαναφερθέντος χρονικού ορίου, το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα μπορεί να απολύσει το συλληφθέν άτομο.

Αρθρο 37

Υπό τον όρο ότι έχουν τηρηθεί οι διαδικαστικές προυποθέσεις έκδοσης, το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα, κατόπιν παραλαβής του αιτήματος έκδοσης, υποχρεούται να διατάξει τη σύλληψη του διωκόμενου εκτός από την περίπτωση που δεν μπορεί να γίνει έκδοση σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.

Αρθρο 38

1. Σε επείγουσες περιπτώσεις, οι αρμόδιες αρχές του αιτούντος Μέρους μπορούν να ζητήσουν την προσωρινή σύλληψη του εκζητουμένου. Η αίτηση για την προσωρινή σύλληψη πρέπει να περιλαμβάνει δήλωση που θα βεβαιώνει την ύπαρξη ενός εκ των εγγράφων που αναφέρονται στο άρθρο 36 παράγραφος 1, υποπαράγραφος Α, καθώς και μία δήλωση ότι θα ακολουθήσει το αίτημα έκδοσης. Τo αίτημα θα πρέπει να περιλαμβάνει το αδίκημα για το οποίο αιτείται η έκδοση, το χρόνο και τον τόπο της διάπραξής του, καθώς και στο μέτρο του δυνατού, την περιγραφή του εν λόγω ατόμου.

2. Τo αίτημα για προσωρινή σύλληψη θα διαβιβάζεται απευθείας οτις αρμόδιες αρχές του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται είτε ταχυδρομικώς είτε τηλεγραφικώς, μέσω ΙΝΤΕRPOL, ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο γραπτής επικοινωνίας. Η αιτούσα αρχή θα ενημερώνεται αμέσως για τις ενέργειες που έχουν γίνει σχετικά με το αίτημα αυτό.

3. Η προσωρινή σύλληψη θα μπορεί να λήξει, εάν το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα δεν λάβει το αίτημα έκδοσης και τα έγγραφα που αναφέρονται στο άρθρο 36 της παρούσας Σύμβασης εντός τριάντα (30) ημερών μετά τη σύλληψη.

Η χρονική αυτή περίοδος μπορεί να παραταθεί για είκοσι (20) ημέρες κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος Μέρους. Ωστόσο, η προσωρινή απόλυση είναι δυνατή σε οποιαδήποτε στιγμή, υπό την προυπόθεση ότι έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλισθεί ότι το άτομο δεν θα φύγει από τη χώρα.

4. Η αποφυλάκιση δεν αποκλείει μια νέα σύλληψη και έκδοση, εάν γίνει η παραλαβή του σχετικού αιτήματος για την έκδοση.

Αρθρο 39

1. Το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα θα διαβιβάζει στο αιτούν Μέρος την απόφασή του σχετικά με την έκδοση. Σε περίπτωση ολικής ή μερικής απόρριψης από τη δικαστική αρχή, θα πρέπει να γνωστοποίειται στο αιτούν Μέρος ο λόγος για τον οποίο δεν έγινε δεκτό το αίτημα. Σε περίπτωση αποδοχής, το αιτούν Μέρος θα ενημερώνεται σχετικά με τον τόπο και την ημερομηνία παρόδοσης του εκζητούμενου ατόμου, καθώς και για τη διάρκεια της κράτησής του με σκοπό την έκδοσή του.

2. Υπό την προυπόθεση των διατάξεων της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, εάν το εκζητούμενο άτομο δεν έχει παραδοθεί στο συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, τότε μπορεί να αποφυλακισθεί εντός δεκαπέντε (15) ημερών μετά την ημερομηνία αυτή. Στην περίπτωση αυτή, εάν ακολουθήσει αίτημα έκδοσης, θα πρέπει να απορριφθεί.

3. Σε περίπτωση ανωτέρας βίας που εμποδίζει την παράδοση ή παραλαβή του εν λόγω ατόμου, το ενδιαφερόμενο Μέρος θα ενημερώσει το άλλο Μέρος για το θέμα αυτό. Τα δύo Μέρη θα συμφωνήσουν σε μία νέα ημερομηνία παράδοσης και τότε θα ισχύσουv οι διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.

Αρθρο 40

Στην περίπτωση που υποβάλλονται αιτήματα έκδοσης απο περισσότερα του ενός κράτη αναφορικά με το ίδιο πρόσωπο για τα ίδια ή διαφορετικά αδικήματα, το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα θα αποφασίζει σε ποιο από τα κράτη αυτά θα εκδοθεί το εν λόγω άτομο.

Αρθρο 41

Εάν το εκδοθέν άτομο αποφύγει τη δίωξη ή την εμφάνισή του ενώπιον δικαστηρίου ή την έκτιση της ποινής του και επιστρέψει στο έδαφος του αιτούντος Μέρους, θα μπορεί να επανεκδοθεί.

Στην περίπτωση αυτή δεν είναι απαραίτητη η υποβολή των δικαιολογητικών που προβλέπονται στο άρθρο 36.

Αρθρο 42

1. Κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος Μέρους, το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα θα κατάσχει και θα παραδίδει, στο βαθμό που επιτρέπεται από τη νομοθεσία του, οποιοδήποτε αντικείμενο το οποίο:

α) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο,

β) αποκτήθηκε ως αποτέλεσμα του αδικήματος και βρέθηκε στην κατοχή του εκζητούμενου ατόμου κατά τη σύλληψή του.

2. Η παράδοση των αντικειμένων που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου θα γίνεται με απόδειξη. Η παράδοση αυτή θα λαμβάνει χώρα ακόμη και εάν η έκδοση δεν μπορεί να διεξαχθεί λόγω θανάτου ή απόδρασης του εκζητουμένου.

3. `Οταν τα εν λόγω αντικείμενα υπόκεινται σε κατάσχεση ή δήμευση στο έδαφος του αιτούντος Μέρους, το Μέρος αυτό μπορεί, επειδή βρίσκεται εν εξελίξει ποινική διαδικασία, να κρατήσει προσωρινά τα αντικείμενα αυτό η να τα παραδώσει υπό τον όρο ότι θα επιστραφούν.

4. Τα δικαιώματα του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα ή τρίτων Μερών επί των αντικειμένων αυτών παραμένουν ανεπηρέαστα.

Εάν υπάρχουν τέτοια δικαιώματα, τα ανωτέρω αναφερόμενα αντικείμενα θα επιστρέφονται οτο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα άνευ εξόδων, το συντομότερο δυνατόν μετά τη δίκη.

Αρθρο 43

1. Καθένα από τα Μέρη, κατόπιν αιτήσεως του άλλου Μέρους, θα επιτρέπει τη διαμετοκόμιση από το έδαφός του ατόμων που παραδίδονται από τρίτο κράτος στο άλλο Μέρος. Το αίτημα της διαμετακόμισης θα διαβιβάζεται και θα προωθείται σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες όπως και το αίτημα έκδοσης.

2. Η διαμεταγωγή προσώπων μπορεί να μην γίνει δεκτή, σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, εφόσον δεν εχει ζητηθεί έκδοση.

3. Σε περίπτωση που χρησιμοποιείται αεροπορική γραμμή, θα πρέπει να εφαρμόζονται οι παρακάτω διατάξεις:

α) `Οταν δεν προβλέπεται προσγείωση, η αιτούσα χώρα ειδοποιεί τη χώρα πάνω από το έδαφος της οποίας ίπταται το αεροσκάφος και πιστοποιεί την ύπαρξη κάποιων δικαιολογητικών εγγράφων, από εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 36 παράγραφος 1 της παρούσας Σύμβασης.

Σε περίπτωση τυχαίας προσγείωσης, η προαναφερθείσα ειδοποίηση επέχει θέση αιτήματος προσωρινής σύλληψης συμφώνως προς το άρθρο 38 της παρούσας Σύμβασης, οπότε και η αιτούσα χώρα υποβάλλει ένα επίσημο αίτημα διαμετακόμισης.

β) Στην περίπτωση που προβλέπεται προσγείωση, η αιτούσα χώρα υποβάλλει ένα επίσημο αίτημα διαμετακόμισης.

Αρθρο 44

Τα έξοδα της έκδοσης θα καλύπτονται από το Μέρος στο έδαφος του οποίου αυτά προέκυψαν .

Τα έξοδα της διαμετακόμισης θα καλύπτονται από το αιτούν Μέρος.

Αρθρο 45

Τα Μέρη θα αλληλοενημερώνονται για τα αποτελέσματα ποινικής δίωξης κατά των εκδοθέντων ατόμων.

Εάν έχει επιβληθεί οριστική ποινή σε βάρος των ατόμων αυτών, θα διαβιβάζεται αντίγραφο της σχετικής δικαστικής απόφασης στο άλλο Μέρος.

Αρθρο 46

Καθένα από τα Μέρη θα ενημερώνει το άλλο σχετικά με κάθε πληροφορία που αφορά οριστικές και τελεσίδικες ποινές, που έχουν επιβληθεί από τις δικαστικές του αρχές σε υπηκόους του όλλου Μέρους. Τα υπάρχοντα δακτυλικό αποτυπώματα των καταδικασθέντων ατόμων θα διαβιβάζονται ταυτοχρόνως.

Αρθρο 47

Κατόπιν αιτήσεως των αρμόδιων αρχών κάθε Μέρους, οι πληροφορίες σχετικά με ποινικά μητρώα ατόμων τα οποία δικάζονται ή διώκονται στο έδαφος του ενός Μέρους θα διαβιβάζονται άνευ εξόδων στο άλλο Μέρος, Οι πληροφορίες αυτές θα παρέχονται σύμφωνα με το άρθρο 3 της παρούσας Σύμβασης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Αρθρο 48

Υπό την έννοια της παρούσας Σύμβασης:

Α) Ο όρος “αστικές υποθέσεις” αφορά όλες τις υποθέσεις του αστικού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων και υποθέσεων που αναφέρονται στο εμπορικό και οικογενειακό δίκαιο, καθώς και στην προσωπική κατάσταση.

Β) Ο όρος “δικαστική αρχή”, ή “δικαστήριο” δηλώνει οποιαδήποτε αρχή η οποία έχει την αρμοδιότητα να καταγιγνώσκει, διευθετεί ή αποφασίζει επί αστικών, οικογενειακών ή ποινικών υποθέσεων, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους της.

Αρθρο 49

1. Η παρούσα Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ τριάντα (30) ημέρες μετά την ημερομηνία κατά την οποία τα Μέρη θα ανταλλάξουν γραπτές γνωστοποιήσεις πληροφορώντας το ένα το άλλο ότι οι προβλεπόμενες από την αντίστοιχη εσωτερική τους νομοθεσία διαδικασίες, προς αυτό το σκοπό, θα έχουν ολοκληρωθεί.

2. Η παρούσα Σύμβαση μπορεί να καταγγελθεί από καθένα από τα Μέρη. Η καταγγελία μπορεί να διενεργηθεί μετά την πάροδο έξι (6) μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της κοινοποίησής της από το άλλο Μέρος.

Σε μαρτυρία των ανωτέρω, οι πληρεξούσιοι των δύo Μερών υπέγραψαν και σφράγισαν την παρούσα Σύμβαση.

Υπεγράφη σήμερον, την δεκάτη μηνός Μαϊου 1999, σε τρία αντίγραφα στην ελληνική γλώσσα, στη γεωργιανή και στην αγγλική, εξίσου αυθεντικά.

Σε περίπτωση διαφωνίας σχετικά με την ερμηνεία το αγγλικό κείμενο υπερισχύει.

Για την Ελληνική Δημοκρατία Για τη Γεωργία

(υπογραφή) (υπογραφή)

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και της Σύμβασης που κυρώνεται από την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 49 παρ. 1 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως Νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 9 Μαρτίου 2000

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Γ.Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Ε. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.

Αθήνα, 9 Μαρτίου 2000

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Ε. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ