ΝΟΜΟΣ ΥΠ` ΑΡΙΘ. 2468 ΦΕΚ Α` 32/6.3.1997

Κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την  καταπολέμηση της απερήμωσης στις χώρες εκείνες  που αντιμετωπίζουν σοβαρή ξηρασία ή/και απερήμωση, ιδιαίτερα στην Αφρική.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Κυρώνεται και έχει ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 τουΣυντάγματος, η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης στις χώρες εκείνες που αντιμετωπίζουν σοβαρή ξηρασία ή/και απερήμωση, ιδιαίτερα στην Αφρική, η οποία υπογράφηκε από την Ελλάδα στοΠαρίσι στις 14 Οκτωβρίου 1994, της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στην αλλγική γλώσσα και σε μετάφραση στην ελληνική έχει ως εξής:

ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΗΜΩΣΗΣΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΣΟΒΑΡΗ ΞΗΡΑΣΙΑ Η/ΚΑΙ ΑΠΕΡΗΜΩΣΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Τα Συμβαλλόμενα Μέρη αυτής της Σύμβασης,

ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ υπεύθυνα ότι οι άνθρωποι στις πληγείσες ή απειλούμενεςπεριοχές βρίσκονται στο κέντρο του ενδιαφέροντος, για την καταπολέμησητης απερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας,

ΑΝΤΑΝΑΚΛΩΝΤΑΣ το άμεσο ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας,συμπεριλαμβανομένων Κρατών και Διεθνών Οργανισμών, για τις δυσμενείςεπιπτώσεις της απερήμωσης και της ξηρασίας.

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι οι άνυδρες, ημι-άνυδρες και ξηρές, ημι-υγρέςπεριοχές αποτελούν σημαντικά ποσοστό της ξηράς της Γης και είναι τόποςκατοικίας και ο πόρος ζωής για ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η απερήμωση και η ξηρασία είναι προβλήματα μεπαγκόσμιες διαστάσεις, με την έννοια ότι επηρεάζουν όλες τις περιοχέςτου κόσμου και ότι χρειάζεται κοινή δράση της διεθνούς κοινότητας, γιατην καταπολέμηση της απερήμωσης ή/και την άμβλυνση των συνεπειών τηςξηρασίας,

ΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ το μεγάλο αριθμό των αναπτυσσόμενων χωρών, κυρίως τωνλιγότερο αναπτυγμένων χωρών, μεταξύ εκείνων παυ αντιμετωπίζουν σοβαρήξηρασία ή/και την απερήμωση, καθώς και τις ιδιαίτερα τραγικέςεπιπτώσεις αυτών των φαινομένων στην Αφρική,

ΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ επίσης ότι η απερήμωση προκαλείται από πολύπλοκεςαλληλεπιδράσεις μεταξύ φυσικών, βιολογικών, πολιτικών, κοινωνικών,πολιτιστικών και οικονομικών παραγόντων,

ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΣ την επίδραση του εμπορίου και των σχετικών πλευρών τωνδιεθνών οικονομικών σχέσεων, στην ικανότητα των πληγεισών χωρών, νακαταπολεμούν την απερήμωση ικανοποιητικά,

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ότι η αειφορική οικονομική και η κοινωνική ανάπτυξηκαι η εξάλειψη της φτώχειας είναι προτεραιότητες των πληγεισώναναπτυσσόμενων χωρών, ιδιαίτερα στην Αφρική και είναι σημαντικές γιατην επίτευξη των στόχων.

ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ότι η απερήμωση και η ξηρασία επηρεάζουν την αειφορικήανάπτυξη, μέσω της αλληλεπίδρασής τους με σημαντικά κοινωνικάπροβλήματα όπως η φτώχεια, η κακή υγεία και ο υποσιτισμός, η έλλειψηεπισιτιστικής ασφάλειας, καθώς και εκείνα που προέρχονται από τημετανάστευση, τη μετακίνηση ανθρώπων και το δημογραφικό δυναμικό.

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ τη σημασία των παλαιότερων προσπαθειών και της εμπειρίαςτων Κρατών και των διεθνών οργανισμών, όσον αφορά την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας, ιδιαίτερασχετικά με την εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης για την Καταπολέμηση τηςΑπερήμωσης, το οποίο θεσπίστηκε κατά το Συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών μεΘέμα την Απερήμωση, το 1977.

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ότι, παρά τις προσπάθειες κατά το παρελθόν, ηπρόοδος στην καταπολέμηση της απερήμωσης και στην άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες και ότιχρειάζεται μία νέα και πιο αποτελεσματική προσέγγιση σε όλα τα επίπεδα,στα πλαίσια της αειφορικής ανάπτυξης,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩΝΤΑΣ την αξία και τη σχετικότητα των αποφάσεων πουθεσπίστηκαν κατά τη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλονκαι την Ανάπτυξη, ιδιαίτερα αυτές της Ημερήσιας Διάταξης 21 και τουκεφαλαίου της 12, οι οποίες παρέχουν μία βάση για την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης,

ΕΠΑΝΑΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ, σύμφωνα με όλα αυτό, τις υποχρεώσεις τωναναπτυγμένων χωρών, όπως περιγράφονται στην παράγραφο 13 του κεφαλαίου33 της Ημερήσιας Διάταξης 21.

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ το αποτέλεσμα της Γενικής Συνέλευσης 47/188, ιδιαίτερατην προτεραιότητα που αναφέρεται στην Αφρική, καθώς και όλες τις άλλεςσχετικές αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, συμπεράσματα και προγράμματασχετικά με την απερήμωαη και την ξηρασία, καθώς και τις σχετικέςδιακηρύξεις από τις Αφρικανικές χώρες και από άλλες περιφέρειες,

ΕΠΑΝΑΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ τη Διακήρυξη του Ρίο για το Περιβάλλον και τηνΑνάπτυξη στην οποία αναφέρεται, στην Αρχή 2, ότι τα Κράτη έχουν,σύμφωνα με το χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές του διεθνούςδικαίου, το κυρίαρχο δικαίωμα να εκμεταλλεύονται τους πόρους τους,σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές και αναπτυξιακές τους πολιτικές, καθώςκαι την ευθύνη να εξασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητες μέσα στηνεπικράτεια ή στον έλεγχο τους, δεν προκαλούν βλάβη στο περιβάλλον άλλωνΚρατών ή περιοχών εκτός των ορίων εθνικής επικράτειας,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι οι εθνικές Κυβερνήσεις παίζουν κρίσιμο ρόλο στηνκαταπολέμηση της απερήμωσης και στην άμβλυνση των συνεπειών τηςξηρασίας και ότι η πρόοδος σε αυτό το θέμα εξαρτάται από την τοπικήεφαρμογή των προγραμμάτων δράσης στις πληγείσες περιοχές.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ επίσης τη σημασία και την αναγκαιότητα της διεθνούςσυνεργασίας για την καταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ακόμη τη σημασία της πρόβλεψης για τις πληγείσεςαναπτυσσόμενες χώρες, ιδιαίτερα στην Αφρική, αποτελεσματικών μέσων,μεταξύ άλλων και σημαντικών οικονομικών πόρων, συμπεριλαμβανομένης νέαςκαι συμπληρωματικής χρηματοδότησης και πρόσβασης στην τεχνολογία, χωρίςτα οποία θα είναι δύσκολο για αυτές να εφαρμόσουν πλήρως τιςυποχρεώσεις τους σύμφωνα με αυτή τη Σύμβαση,

ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΣ τις ανησυχίες τους για τις συνέπειες της απερήμωσης καιτης ξηρασίας στις πληγείσες χώρες της Κεντρικής Ασίας και τηςΥπερκαυκασίας,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ το σημαντικό ρόλο των γυναικών σε περιφέρειες πουπλήττονται από απερήμωση ή/και ξηρασία, ιδιαίτερα στις αγροτικέςπεριοχές των αναπτυσσόμενων χωρών και τη σημασία της εξασφάλισης τηςπλήρους συμμετοχής ανδρών και γυναικών, σε όλα τα επίπεδα τωνπρογραμμάτων για την καταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας.

ΔΙΝΟΝΤΑΣ έμφαση στον ειδικό ρόλο των μη-κυβερνητικών οργανώσεων καιάλλων μεγάλων ομάδων, στα προγράμματα για την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας,

ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ τη σχέση μεταξύ της απερήμωσης και άλλωνπεριβαλλοντικών προβλημάτων παγκοσμίων διαστάσεων, τα οποίααντιμετωπίζουν οι διεθνείς και οι εθνικές κοινότητες,

ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΟΨΗ τη συμβολή που μπορεί να προσφέρει ηκαταπολέμηση της απερήμωσης στην επίτευξη των στόχων της Σύμβασης τωνΗνωμένων Εθνών για τις Κλιματολογικές Μεταβολές, της Σύμβασης για τηΒιολογική Ποικιλομορφία και άλλων σχετικών περιβαλλοντικών διακηρύξεων,

ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ότι οι στρατηγικές για την καταπολέμηση της απερήμωσηςκαι την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας θα είναι πιοαποτελεσματικές εάν βασίζονται σε ορθή συστηματική παρατήρηση καιεπιστημονική γνώση και εάν επαναξιολογούνται συνεχώς,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ την επείγουσα ανάγκη για βελτίωση τηςαποτελεσματικότητας και του συντονισμού της διεθνούς συνεργασίας, γιανα διευκολυνθεί η εφαρμογή των εθνικών σχεδίων και προτεραιοτήτων,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας προς όφελος τηςπαρούσας και των μελλοντικών γενεών,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΕΞΗΣ:

ΜΕΡΟΣ Ι

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Άρθρο 1

Χρήση των όρων

Για τους σκοπούς αυτής της Σύμβασης:

(α) “απερήμωση” σημαίνει υποβάθμιση της γης, σε άνυδρες, υπο-άνυδρεςκαι ξηρές υπο-υγρές περιοχές, η οποία προκαλείται από διάφορουςπαράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των κλιματολογικών διαφοροποιήσεων καιτων ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

(β) η “καταπολέμηση της απερήμωσης” συμπεριλαμβάνει δραστηριότητες οιοποίες αποτελούν μέρος της ολοκληρωμένης ανάπτυξης της γης σε άνυδρες,υπο-άνυδρες καί ξηρές υπο-υγρές περιοχές, για αειφορική ανάπτυξη, μεσκοπό:

(ι) πρόληψη ή/και μείωση της υποβάθμισης της γης,

(ιι) αποκατάστασης της εν μέρει υποβαθμισμένης γης.

και

(ιιι) ανάκτηση της απερημωμένης γης.

(γ) “ξηρασία” σημαίνει το φυσικό φαινόμενο που παρατηρείται όταν οιβροχοπτώσεις είναι σημαντικά χαμηλότερες από τα φυσιολογικά επίπεδα,πράγμα που προκαλεί σοβαρές υδρολογικές ανισορροπίες που επηρεάζουνδυσμενώς τα παραγωγικά συστήματα των πόρων της γης

(δ) “άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας” σημαίνει δραστηριότητες πουέχουν σχέση με την πρόληψη της ξηρασίας και έχουν σκοπό να μειώσουν τηνευπάθεια της κοινωνίας και των φυσικών συστημάτων στην ξηρασία, όσοαυτή έχει σχέση με την καταπολέμηση της απερήμωσης

(ε) “γη” σημαίνει το εδαφικό βιο-παραγωγικό σύστημα που περιλαμβάνειτο έδαφος, τη βλάστηση, άλλα έμβια όντα και τις οικολογικές καιυδρολογικές διαδικασίες που λειτουργούν μέσα στο σύστημα

(στ) “υποβάθμιση της γης” σημαίνει τη μείωση ή την απώλεια, στιςάνυδρες, υπο-άνυδρες και ξηρές υπο-υγρές περιοχές, της βιολογικής ήοικονομικής παραγωγικότητας και της ποικιλομορφίας τηςτροφοδοτούμενηςαπό τη βροχή καλλιεργούμενης γης, της αρδευόμενης καλλιεργούμενης γης ήτων βοσκοτόπων και των δασικών εκτάσεων, ως αποτέλεσμα των χρήσεων τηςγης ή από μία διαδικασία ή συνδυασμό διαδίκασιών, συμπεριλαμβανομένωνκαι διαδικασιών που προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες καιτύπους κατοικήσεως, όπως:

(ι) διάβρωση του εδάφους που προκαλείται από τον άνεμο ή/και το νερό,(ιι) υποβάθμιση των φυσικών, χημικών και βιολογικών ή οικονομικώνιδιοτήτων του εδάφους και

(ιιι) μακροπρόθεσμη απώλεια της φυσικής βλάστησης.

(ζ) “άνυδρες, υπο-άνυδρες και ξηρές υπο-υγρές περιοχές” σημαίνουν τιςπεριοχές, εκτός των πολικών και ημι-πολικών, στις οποίες η αναλογία τηςετήσιας βροχόπτωσης προς πιθανή εξάτμιση – διαπνοή κυμαίνεται από 0,05έως 0,65

(η)”πληγείσες περιοχές” σημαίνει τις ξηρές, ημι-ξηρές ή/και τιςαποξηραμένες ημι-υγρές περιοχές που έχουν επηρεασθεί ή απειλούνται απόαπερήμωση

(θ) “πληγείσες χώρες” σημαίνει τις χώρες στα έδαφος των οποίωνσυμπεριλαμβάνονται, συνολικά ή εν μέρει, πληγείσες περιοχές

(ι) “περιφερειακός οργανισμός οικονομικής ολοκλήρωσης” σημαίνειοργανισμός, αποτελούμενος από κυρίαρχα Κράτη μίας δεδομένηςπεριφέρειας, ο οποίας είναι αρμόδιος για θέματα που διέπονται από αυτήτη Σύμβααση και έχει εξουσιοδοτηθεί κατάλληλα, σύμφωνα με τις συνολικέςτου διαδικασίες, για να υπογράφει, να επικυρώνει, να αποδέχεται, ναεγκρίνει ή να συναινεί σύμφωνα με αυτή τη Σύμβαση

(ια) “αναπτυγμένες χώρες Μέρη” σημαίνει τις αναπτυγμένες χώρες Μέρηκαι τους περιφερειακούς οργανισμούς οικονομικής ολοκλήρωσης, πουαποτελούνται από αναπτυγμένες χώρες.

Άρθρο 2

Σκοπός

1. Σκοπός της Σύμβασης αυτής είναι η καταπολέμηση της απερήμωσης καιη άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας, σε χώρες που αντιμετωπίζουνσοβαρή ξηρασία ή/και απερήμωση, ιδιαίτερα στην Αφρική, μέσωαποτελεσματικής δράσης σε όλα τα επίπεδα, υποστηριζόμενη από διεθνείςδιακανονισμούς συνεργασίας, στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης,η οποία αναφέρεται στην Ημερήσια Διάταξη 21, με σκοπό τη συμβολή στηνεπίτευξη αειφορικής ανάπτυξης στις πληγείσες περιοχές.

2. Η επίτευξη αυτού του σκοπού θα συμπεριλάβει μακροπρόθεσμεςολοκληρωμένες στρατηγικές που θα εστιάζονται ταυτόχρονα, στις πληγείσεςπεριοχές, στη βελτίωση της παραγωγικότητας της γης, καθώς και στηναποκατάστααη, τη διατήρηση και τη σταθερή διαχείριση των εδαφικών καιυδάτινων πόρων, πράγμα που θα οδηγήσει σε βελτίωση των συνθηκών ζωής.ιδιαίτερα σε επίπεδο κοινότητας.

Άρθρο 3

Αρχές

Για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτής της Σύμβασης και για ναεφαρμοσθούν οι διατάξεις της, τα Μέρη θα κατευθύνονται, μεταξύ άλλων,και από τα εξής:

(α) Τα Μέρη πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι αποφάσεις σε σχέση με τοσχεδιασμό και την εφαρμογή προγραμμάτων για την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης ή/και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας, λαμβάνονταιμε τη συμμετοχή των πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων και ότιδημιουργείται ένα περιβάλλον με μεγαλύτερες δυνατότητες, το οποίο θαδιευκολύνει τη δράση σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.

(β) Τα Μέρη θα πρέπει, με πνεύμα διεθνούς αλληλεγγύης και συνεργασίαςνα βελτιώσουν τη συνεργασία και το συντονισμό σε υποπεριφερειακό,περιφερειακό και διεθνές επίπεδο και να εστιάσουν καλύτερα τουςοικονομικούς, ανθρώπινους, οργανωτικούς και τεχνικούς πόρους, πουχρειάζονται.

(γ) Τα Μέρη θα πρέπει να αναπτύξουν, σε πνεύμα σύμπνοιας, τησυνεργασία μεταξύ όλων των επιπέδων των κυβερνητικών, κοινοτικών,μη-κυβερνητικών οργανισμών και των ιδιοκτητών γης, ώστε να υπάρξειμεγαλύτερη κατανόηση της φύσης και της αξίας της γης και των σπάνιωνυδάτινων πόρων στις πληγείσες περιοχές, ώστε να εργασθούν για τη σωστήτους χρήση.

(δ) Τα Μέρη θα πρέπει να λάβουν πλήρως υπόψη τους τις ειδικές ανάγκεςκαι περιστάσεις των πληγεισών αναπτυσσόμενων χωρών Μερών και ιδιαίτερατων λιγότερο αναπτυγμένων από αυτές.

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 4

Γενικές υποχρεώσεις

1. Τα Μέρη θα εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, σύμφωνα με αυτή τηΣύμβαση, μεμονωμένα ή από κοινού, είτε μέσω των υπαρχόντων ήαναμενόμενων διμερών και πολυμερών διακανονισμών είτε μέσω συνδυασμούαυτών, κατά περίπτωση, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη συντονισμού τωνπροσπαθειών και στην ανάπτυξη μίας συνεπούς μακροπρόθεσμης στρατηγικής,σε όλα τα επίπεδα.

2. Για την επίτευξη των στόχων αυτής της Σύμβασης, τα Μέρη θα πρέπεινα:

(α) θεσπίσουν μία ολοκληρωμένη προσέγγιση, που θα αντιμετωπίζει τιςφυσικές, βιολογικές και κοινωνικο-οικονομικές πλευρές των διαδικασιώντης απερήμωσης και της ξηρασίας

(β) δώσουν την απαραίτητη προσοχή, στα πλαίσια των αρμόδιων διεθνώνκαι περιφερειακών φορέων, στην κατάσταση των πληγεισών αναπτυσσόμενωνχωρών Μερών, όσον αφορά το διεθνές εμπόριο, τους διακανονισμούςεμπορίας και τα χρέη, από την άποψη της καθιέρωσης ενός διεθνούςοικονομικού περιβάλλοντος, το οποίο θα διευκολύνει την προώθηση τηςαειφορικής ανάπτυξης

(γ) αναπτύσσουν στρατηγικές για την εξάλειψη της φτώχειας, εντός τωνπροσπαθειών για την καταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας

(δ) προωθούν τη συνεργασία μεταξύ των πληγεισών χωρών Μερών στουςτομείς της προστασίας του περιβάλλοντος και της διατήρησης των εδαφικώνκαι υδάτινων πόρων, καθώς έχουν σχέση με την απερήμωση και την ξηρασία.

(ε) ενισχύουν την υποπεριφερειακή, περιφερειακή και διεθνήσυνεργασία.

(στ) συνεργάζονται με τους αρμόδιους διακυβερνητικούς οργανισμούς

(ζ) ορίζουν θεσμικούς μηχανισμούς εάν χρειάζεται, έχοντας υπόψη τηναποφυγή των επικαλύψεων αρμοδιοτήτων.

(η) προωθούν τη χρήση των υπαρχόντων διμερών και πολυμερώνοικονομικών μηχανισμών και διακανονισμών, που κινητοποιούν καιδιοχετεύουν σημαντικούς οικονομικούς πόρους, προς τις πληγείσεςαναπτυσσόμενες χώρες Μέρη, για την καταπολέμηση της απερήμωσης και τηνάμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας.

3. Οι πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη δικαιούνται βοήθειας, κατάτην εφαρμογή της Σύμβασης.

Άρθρο 5

Υποχρεώσεις των πληγέντωνχωρών Μερών

1. Εκτός από τις υποχρεώσεις τους, σύμφωνα με το άρθρο 4, οιπληγείσες χώρες Μέρη αναλαμβάνουν να:

(α) δίνουν την ανάλογη προτεραιότητα στην καταπολέμηση της απερήμωσηςκαι στην άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας και να κατανέμουν επαρκείςπόρους, σύμφωνα με τις περιστάσεις και τις δυνατότητές τους

(β) καθιερώνουν στρατηγικές και προτεραιότητες, στα πλαίσιααειφορικών αναπτυξιακών σχεδίων ή/και πολιτικών για την καταπολέμησητης απερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας

(γ) αντιμετωπίζουν τις πιο σημαντικές αιτίες της απερήμωσης και ναδίνουν ιδιαίτερη προσοχή στους κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες πουσυμβάλλουν στις διαδικασίες της απερήμωσης.

(δ) προωθούν την ενημέρωση και να διευκολύνουν τη συμμετοχή τωντοπικών πληθυσμών, ιδιαίτερα των γυναικών και των νέων, με τηνυποστήριξη μη-κυβερνητικών οργανώσεων, στις προσπάθειες για τηνκαταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας

(ε) παράσχουν ένα δημιουργικό περιβάλλον, ενισχύοντας, κατάπερίπτωση, την υπάρχουσα σχετική νομοθεσία και όπου δεν υπάρχει, ναθέσουν σε ισχύ νέους νόμους και να θεσπίσουν μακροπρόθεσμες πολιτικέςκαι προγράμματα δράσης.

Άρθρο 6

Υποχρεώσεις των αναπτυγμένωνχωρών Μερών

Εκτός των γενικών τους υποχρεώσεων, σύμφωνα με το άρθρο 4, οιαναπτυγμένες χώρες Μέρη αναλαμβάνουν να:

(α) υποστηρίζουν ενεργά, μεμονωμένα ή από κοινού, τις προσπάθειες τωνπληγέντων αναπτυσσόμενων χωρών Μερών, ιδιαίτερα στην Αφρική, καθώς καιτων λιγότερο αναπτυγμένων χωρών, για την καταπολέμηση της απερήμωσηςκαι την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας

(β) παρέχουν σημαντικούς οικονομικούς πόρους και άλλους τρόπουςυποστήριξης, προς βοήθεια των πληγεισών αναπτυσσόμενων χωρών Μερών,ιδιαίτερα της Αφρικής, έτσι ώστε να τις καταστήσουν ικανές νααναπτύξουν και να εφαρμόσουν τα μακροπρόθεσμα σχέδια και στρατηγικέςτους, για την καταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας

(γ) προωθούν την κινητοποίηση νέων και συμπληρωματικών τρόπωνχρηματοδότησης, σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφος 2 (β)

(δ) ενθαρρύνουν την κινητοποίηση χρηματοδότησης από τον ιδιωτικότομέα και άλλες μη-κυβερνητικές πηγές

(ε) προωθούν και διευκολύνουν την πρόσβαση των πληγεισών χωρών Μερών,ιδιαίτερα των πληγεισών αναπτυσσόμενων χωρών Μερών, προς την κατάλληλητεχνολογία, γνώση και τεχνογνωσία.

Άρθρο 7

Προτεραιότητα για την Αφρική

Κατά την εφαρμογή αυτής της Σύμβασης τα Μέρη θα δίνουν προτεραιότηταστις πληγείσες Αφρικανικές χώρες Μέρη, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιάζουσεςσυνθήκες που επικρατούν σε αυτή την περιφέρεια, ενώ δεν θαπαραμελούνται οι πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη σε άλλεςπεριφέρειες.

Άρθρο 8

Σχέσεις με άλλες συμβάσεις

1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη 8α ενθαρρύνουν το συντονισμό τωνδραστηριοτήτων που διεξάγονται σύμφωνα με αυτή τη Σύμβαση και σύμφωναμε άλλες σχετικές διεθνείς συμφωνίες, εάν συμμετέχουν σε αυτές,ιδιαίτερα το πλαίσιο Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τις ΚλιματικέςΜεταβολές και τη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλομορφία, έτσι ώστε ναεπιτυγχάνεται το μέγιστο όφελος από τις δραστηριότητες της κάθεσυμφωνίας, ενώ θα αποφεύγεται η διπλή προσπάθεια. Τα Μέρη θαενθαρρύνουν τη διεξαγωγή κοινών προγραμμάτων, ιδιαίτερα στους τομείςτης έρευνας, της εκπαίδευσης, της συστηματικής παρατήρησης και τηςσυλλογής και ανταλλαγής πληροφοριών, μέχρι το σημείο εκείνο που αυτέςοι δραστηριότητες συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων των εν λόγωσυμφωνιών.

2. Οι διατάξεις της Σύμβασης δεν θα επηρεάζουν τα δικαιώματα και τιςυποχρεώσεις κανενός Μέρους, οι οποίες προέρχονται από κάποια διμερή,περιφερειακή ή παγκόσμια συμφωνία, η οποία έχει ενεργοποιηθεί πριντεθεί αυτή η Σύμβαση σε ισχύ, για το εν λόγω Μέρος.

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΡΑΣΗΣΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΚΑΙ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

Τμήμα 1

Προγράμματα δράσης

Άρθρο 9

Βασική προσέγγιση

1. Κατά την πραγματοποίηση των υποχρεώσεών τους, σύμφωνα με το άρθρο5, οι πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη και οποιαδήποτε άλλη πληγείσαχώρα Μέρος, στα πλαίσια του Περιφερειακού του Παραρτήματος Εφαρμογής ήδιαφορετικό, εάν έχει γνωστοποιήσει προς τη Μόνιμη Γραμματεία γραπτώςτην πρόθεσή του να ετοιμάσει ένα εθνικό πρόγραμμα δράσης, θα πρέπεικατά περίπτωση να δημοσιοποιήσει και να εφαρμόσει τα εθνικά προγράμματαδράσης, χρησιμοποιώντας και στηριζόμενο, κατά το δυνατό, σε υπάρχοντασχετικά επιτυχή σχέδια και προγράμματα και υποπεριφερειακά καιπεριφερειακά προγράμματα δράσης, ως κεντρικό στοιχείο της στρατηγικήςγια την καταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών τηςξηρασίας. Αυτά τα προγράμματα θα εκσυγχρονίζονται μέσω μιας συνεχούςσυμμετοχικής διαδικασίας, με βάση όσα θα μαθαίνονται από την επί τόπουδράση, καθώς και από τα αποτελέσματα της έρευνας. Η κατάρτιση εθνικώνπρογραμμάτων δράσης θα συνδέεται στενά με άλλες προσπάθειες δημιουργίαςεθνικών πολιτικών για αειφορική ανάπτυξη.

2. Οσον αφορά την παροχή διαφόρων τύπων βοήθειας, από τιςαναπτυγμένες χώρες Μέρη, σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 6, θα δίνεταιπροτεραιότητα στη στήριξη, όπως συμφωνήθηκε, εθνικών, υποπεριφερειακώνκαι περιφερειακών προγραμμάτων δράσης των πληγέντων αναπτυσσόμενωνχωρών Μερών, ιδιαίτερα εκείνων της Αφρικής, είτε άμεσα είτε μέσωσχετικών πολυμερών οργανώσεων ή και με τους δύο τρόπους.

3. Τα Μέρη ενθαρρύνουν τα όργανα, ταμεία και προγράμματα τουσυστήματος Ηνωμένων Εθνών και άλλων σχετικών διακυβερνητικώνοργανισμών, ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, της επιστημονικής κοινότητας καιμη-κυβερνητικών οργανώσεων, που είναι σε θέση να συνεργασθούν, σύμφωναμε τις αρμοδιότητες και τις δυνατότητές τους, έτσι ώστε να στηρίζουντην εκπόνηση, εφαρμογή και συνέχιση των προγραμμάτων δράσης.

Άρθρο 10

Εθνικά προγράμματα δράσης

1. Ο σκοπός των εθνικών προγραμμάτων δράσης είναι ο προσδιορισμός τωνπαραγόντων που συμβάλλουν στην απερήμωση και των αναγκαίων πρακτικώνμέτρων για την καταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας.

2. Εθνικά προγράμματα δράσης θα καθορίζουν τους αντίστοιχους ρόλουςτης κυβέρνησης, των τοπικών κοινοτήτων και των χρηστών γης, καθώς καιτους διαθέσιμους και απαιτούμενους πόρους.

Μεταξύ άλλων θα:

(α) συμπεριλάβουν μακροπρόθεσμες στρατηγικές για να αντιμετωπίσουντην απερήμωση και να αμβλύνουν τις συνέπειες της ξηρασίας, θα δώσουνέμφαση στην εφαρμογή και να ενσωματωθούν με τις εθνικές πολιτικές γιααειφορική ανάπτυξη

(β) αφήσουν περιθώρια για τροποποιήσεις οι οποίες θα γίνονται για ναανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και 8α είναι ευπροσάρμοστασε τοπικό επίπεδο, ώστε να αντιμετωπίζουν τις διαφορετικέςκοινωνικο-οικονομικές, βιολογικές και γεωφυσικές συνθήκες.

(γ) δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην εφαρμογή των προληπτικών μέτρων γιαεκτάσεις που δεν έχουν ακόμη υποβαθμισθεί ή έχουν υποβαθμισθεί ελαφρά

(δ) ενισχύσουν τις εθνικές κλιματολογικές, μετεωρολογικές καιυδρολογικές ικανότητες και τα μέσα για την πρόληψη της ξηρασίας μεέγκαιρη προειδοποίηση.

(ε) προωθήσουν πολιτικές και θα ενισχύσουν θεσμικά πλαίσια τα οποίααναπτύσσουν τη συνεργασία και το συντονισμό, σε πνεύμα συνεργασίαςμεταξύ της δωρήτριας κοινότητας, των κυβερνήσεων σε όλα τα επίπεδα τωνκατά τόπους πληθυσμών και των κοινοτικών ομάδων και θα διευκολύνουν τηνπρόσβαση των κατά τόπους πληθυσμών σε επαρκή πληροφόρηση καιτεχνολογία.

(στ) παρέχουν αποτελεσματική συμμετοχή σε τοπικό, εθνικό καιπεριφερειακό επίπεδο μη-κυβερνητικών οργανισμών και τοπικών πληθυσμών,τόσο ανδρών όσο και γυναικών, και ιδιαίτερα αυτών που κάνουν χρήση τωνπόρων, συμπεριλαμβανομένων των αγροτών και κτηνοτρόφων και τωνεκπροσώπων οργανώσεών τους, στο σχεδιασμό πολιτικής, τη λήψη αποφάσεωνκαι την εφαρμογή καί αναθεώρηση εθνικών προγραμμάτων δράσης και

(ζ) απαιτούν τακτική επανεξέταση και εκθέσεις προόδου επί τηςεφαρμογής τους.

3. Τα εθνικά προγράμματα δράσης μπορούν να περιλαμβάνουν, μεταξύάλλων, κάποια ή όλα από τα ακόλουθα μέτρα για την προετοιμασία καιαντιμετώπιση των συνεπειών της ξηρασίας:

(α) καθιέρωση ή/και ενίσχυση, όπου χρειάζεται, των συστημάτωνέγκαιρης προειδοποίησης, συμπεριλαμβάνοντας τοπικές και εθνικέςεγκαταστάσεις και κοινά συστήματα σε υποπεριφερειακό και περιφερειακόεπίπεδο και μηχανισμούς για τη βοήθεια των προσφύγων λόγωπεριβαλλοντικών συνθηκών.

(β) ενίσχυση της ετοιμότητας και αντιμετώπισης της ξηρασίας,συμπεριλαμβανομένων μέτρων ενδεχόμενης ξηρασίας σε τοπικό, εθνικό,υποπεριφερειακό και περιφερειακό επίπεδο, τα οποία να εξετάζουνκλιματο-λογικές προβλέψεις σε εποχιακή βάση όλο το χρόνο

(γ) καθιέρωση ή/και ενίσχυση, κατά περίπτωση, συστημάτωνεπισιτιστικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων και διευκολύνσεωναποθήκευσης και εμπορίας κυρίως στις αγροτικές περιοχές.

(δ) καθιέρωση εναλλακτικών προγραμμάτων διαβίωσης, τα οποία θαμπορούσαν να εξασφαλίσουν εισοδήματα, σε περιοχές με προδιάθεση στηνξηρασία και

(ε) ανάπτυξη βιώσιμων προγραμμάτων άρδευσης τόσο για τη φυτικήπαραγωγή όσο και για το ζωικό κεφάλαιο.

4. Λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες και τις ειδικές απαιτήσεις σε κάθεπληγείσα χώρα Μέρος, τα εθνικά προγράμματα δράσης περιλαμβάνουν, κατάπερίπτωση, μεταξύ άλλων, μέτρα για κάποιον ή όλους από τους ακόλουθουςτομείς προτεραιότητας που έχουν σχέση με την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης και την αντιμετώπιση των συνεπειών της ξηρασίας στιςπληγείσες περιοχές και τους πληθυσμούς τους. Προώθηση εναλλακτικώντρόπων διαβίωσης και βελτίωσης του εθνικού οικονομικού περιβάλλοντος,με σκοπό την ενίσχυση προγραμμάτων που στοχεύουν στην εξάλειψή τηςφτώχειας και την παροχή επισιτιστικής ασφάλειας, βιώσιμη διαχείριση τωνφυσικών πόρων, βιώσιμες γεωργικές μεθόδους, ανάπτυξη και βιώσιμη χρήσητων διαφόρων πηγών ενέργειας, θεσμικά και νομικά πλαίσια, ενίσχυση τωνδυνατοτήτων για αξιολόγηση και συστηματική παρακολούθηση,συμπεριλαμβανομένων υδρολογικών και μετεωρολογικών υπηρεσιών, τηνανάπτυξη ικανοτήτων, επιμόρφωση και ενημέρωση του κοινού.

Άρθρο 11

Υποπεριφερειακά και περιφερειακάπρογράμματα δράσης

Οι πληγείσες χώρες Μέρη θα συσκέπτονται και θα συνεργάζονται για τηνπροετοιμασία, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τα σχετικά περιφερειακάπρογράμματα εφαρμογής, υποπεριφερειακών ή/και περιφερειακώνπρογραμμάτων δράσης για την εναρμόνιση, συμπλήρωση και αύξηση τηςαποτελεσματικότητας των εθνικών προγραμμάτων. Οι διατάξεις του άρθρου10 ισχύουν με τις απαραίτητες προσαρμαγές σε υποπεριφερειακά καιπεριφερειακά προγράμματα. Τέτοια συνεργασία μπορεί να περιλαμβάνεισυμφωνημένα κοινά προγράμματα για τη βιώσιμη διαχείριση διαμεθοριακώνφυσικών πόρων, επιστημονική και τεχνική συνεργασία και ενίσχυση τωνσχετικών θεσμών.

Άρθρο 12

Διεθνής συνεργασία

Οι πληγείσες χώρες Μέρη, σε συνεργασία με άλλα Μέρη και τη διεθνήκοινότητα, θα πρέπει να συνεργάζονται για να εξασφαλίζουν τη βελτίωσηενός ικανού διεθνούς περιβάλλοντος για την εφαρμογή της Σύμβασης.Τέτοια συνεργασία θα μπορούσε επίσης να καλύπτει τομείς μεταφοράςτεχνολογίας, καθώς και επιστημονική έρευνα και ανάπτυξη, συλλογήπληροφοριών και διάδοσή τους και οικονομικούς πόρους.

Άρθρο 13

Υποστήριξη για την εκπόνηση και εφαρμογήπρογραμμάτων δράσης

1. Τα μέτρα για την υποστήριξη των προγραμμάτων δράσης σύμφωνα με τοάρθρο 9 περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:

(α) οικονομική συνεργασία για εξασφάλιση δυνατότητας πρόβλεψης για ταπρογράμματα δράσης, επιτρέποντας τον απαραίτητο μακροπρόθεσμοπρογραμματισμό

(β) επεξεργασία και χρησιμοποίηση μηχανισμών συνεργασίας, οι οποίοιθα συμβάλλουν αποτελεσματικότερα στη στήριξη σε τοπικό επίπεδο,συμπεριλαμβανομένων των ενεργειών που θα αναληφθούν από μηκυβερνητικούς οργανισμούς, προκειμένου να προωθήσουν την επιτυχήμεταφορά δραστηριοτήτων προγράμματος-πιλότου, όπου αυτό επιβάλλεται.

(γ) αυξημένη ευελιξία στο σχεδιασμό των προγραμμάτων, χρηματοδότησηκαι υλοποίηση για την τήρηση της πειραματικής επαναληπτικής προσέγγισηςπου ενδείκνυται για τη συμμετοχική δράση, σε τοπικό κοινοτικό επίπεδοκαι

(δ) κατά περίπτωση, όταν χρειάζεται, διοικητικές και προϋπολογιστικέςδιαδικασίες, οι οποίες αυξάνουν την αποτελεσματικότητα της συνεργασίαςκαι των προγραμμάτων στήριξης.

2. Κατά την παροχή αυτής της στήριξης στις πληγείσες αναπτυσσόμενεςχώρες Μέρη, θα δοθεί προτεραιότητα στις χώρες Μέρη της Αφρικής και στιςλιγότερο αναπτυγμένες χώρες Μέρη.

Άρθρο 14

Συντονισμός στην εκπόνηση καιεφαρμογή των προγραμμάτων δράσης

1. Τα Μέρη θα συνεργασθούν στενά, άμεσα και μέσω των σχετικώνδιακυβερνητικών οργανισμών για την εκπόνηση και υλοποίηση τωνπρογραμμάτων δράσης.

2. Τα Μέρη θα αναπτύξουν λειτουργικούς μηχανισμούς, ιδίως σε εθνικόκαι τοπικό επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλίσουν τον τελειότερο δυνατόσυντονισμό μεταξύ των Μερών των αναπτυγμένων χωρών, των αναπτυσσόμενωνχωρών Μερών και σχετικών κυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανισμών,ώστε να αποφευχθούν επαναλήψεις, να εναρμονισθούν οι παρεμβάσεις και οιπροσεγγίσεις και να μεγιστοποιηθεί το αποτέλεσμα της βοήθειας. Στιςπληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη θα δοθεί προτεραιότητα στοσυντονισμό των δραστηριοτήτων συναφών με τη διεθνή συνεργασία,προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματική χρήση των πόρων, ναεξασφαλισθεί αμοιβαία βοήθεια και να διευκολυνθεί η εφαρμογήπρογραμμάτων εθνικής δράσης και προτεραιοτήτων, σύμφωνα με την παρούσαΣύμβαση.

Άρθρο 15

Περιφερειακά παραρτήματα εφαρμογής

Τα στοιχεία για την ενσωμάτωση στα προγράμματα δράσης θα επιλεγούνκαι θα προσαρμοσθούν στις κοινωνικο-οικονομικές, γεωγραφικές καικλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στις πληγείσες χώρες Μέρη ήπεριφέρειες, όπως και στο επίπεδο ανάπτυξής τους. Οι κατευθυντήριεςοδηγίες για την εκπόνηση των προγραμμάτων δράσης και ο ακριβής στόχοςτους και περιεχόμενό τους, σχετικά με συγκεκριμένες υποπεριφέρειες καιπεριφέρειες, αναγράφονται στα παραρτήματα περιφερειακής εφαρμογής.

Τμήμα 2

Επιστημονική και τεχνική συνεργασία

Άρθρο 16

Συλλογή, ανάλυση και ανταλλαγή πληροφοριών

Τα Μέρη συμφωνούν, ανάλογα με τις αντίστοιχες δυνατότητές τους, ναεντάξουν και να συντονίσουν τη συλλογή, ανάλυση και ανταλλαγή τωνσχετικών βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στοιχείων και πληροφόρησης,ώστε να εξασφαλισθεί η συστηματική παρατήρηση της υποβάθμισης της γηςστις πληγείσες περιοχές και να γίνει καλύτερα κατανοητή, καθώς και γιανα εκτιμηθούν οι διαδικασίες και συνέπειες της ξηρασίας και τηςαπερήμωσης. Αυτό θα συμβάλλει στην πραγματοποίηση, μεταξύ άλλων,έγκαιρης προειδοποίησης και προκαταβολικού προγραμματισμού κατά τιςπεριόδους που παρουσιάζουν αρνητικές κλιματολογικές διακυμάνσεις, υπόμορφή που εναρμονίζεται με την πρακτική εφαρμογή από τους χρήστες σεόλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων ιδιαίτερα των τοπικών πληθυσμών.Γι` αυτόν το σκοπό, κατά περίπτωση, θα:

(α) διευκολύνουν και θα ενισχύσουν τη λειτουργία του παγκόσμιουδικτύου των ιδρυμάτων και των εγκαταστάσεων για τη συλλογή, ανάλυση καιανταλλαγή πληροφοριών, όπως και για τη συστηματική παρατήρηση σε όλα ταεπίπεδα, γεγονός το οποίο, μεταξύ άλλων, θα:

ι) αποσκοπεί στη χρήση ανάλογων μέτρων και συστημάτων,

ιι) συμπεριλαμβάνει τα σχετικά στοιχεία και σταθμούς ακόμα και σεαπομακρυσμένες περιοχές,

ιιι) χρησιμοποιεί και θα διαδίδει σύγχρονη τεχνολογία για τη συλλογήστοιχείων, μεταβίβαση και αξιολόγηση όσον αφορά την υποβάθμιση της γηςκαι

ιν) συνδέει στενότερα εθνικά, υποπεριφερειακά και περιφερειακά κέντραστοιχείων και πληροφόρησης, με τις πηγές παγκόσμιας πληροφόρησης

β) εξασφαλίζουν ότι η συλλογή, ανάλυση και η ανταλλαγή πληροφοριών θαπροσεγγίζει τις ανάγκες των τοπικών κοινοτήτων και τις ανάγκες εκείνωνπου λαμβάνουν αποφάσεις, αποσκοπώντας στην επίλυση των ειδικώνπροβλημάτων και στο ότι οι τοπικές κοινότητες θα εμπλέκονται στις ενλόγω δραστηριότητες

(γ) στηρίξουν και θα αναπτύξουν περαιτέρω διμερή και πολυμερήπρογράμματα και έργα που αποσκοπούν στον προσδιορισμό, διεξαγωγή,αξιολόγηση και χρηματοδότηση της συλλογής, την ανάλυση και ανταλλαγήτων στοιχείων και πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένης μεταξύ άλλων πλήρουςσειράς φυσικών, βιολογικών, κοινωνικών και οικονομικών δεικτών.

(δ) προβούν στην πλήρη χρήση της πραγματογνωμοσύνης τωνδιακυβερνητικών και μη-κυβερνητικών αρμόδιων οργανισμών, ιδίως για ναδιαδώσουν τη σχετική πληροφόρηση και εμπειρίες μέσω των ομάδων αναφοράςτων διαφόρων περιφερειών.

(ε) επιμείνουν ιδιαίτερα στη συλλογή, ανάλυση και ανταλλαγήκοινωνικο-οικονομικών στοιχείων, καθώς και ενσωμάτωσή τους με φυσικόκαι βιολογικά στοιχεία.

(στ) ανταλλάξουν και θα καταστήσουν πλήρως, ευρέως και ταχέωςδιαθέσιμες τις πληροφορίες προερχόμενες από όλες τις δημόσια διαθέσιμεςπηγές, που θα προορίζονται για την καταπολέμηση της απερήμωσης και τηνάμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας και

(ζ) ανταλλάσσουν πληροφορίες για τοπική και παραδοσιακή γνώση,εξασφαλίζοντάς της επαρκή προστασία, σύμφωνα με την αντίστοιχή τουςεθνική νομοθεσία, ή/και πολιτικές, εξασφαλίζοντας κατάλληλη πρόσοδο απότα οφέλη που προέρχονται από αυτή, πάνω σε ισοδύναμη βάση και σεαμοιβαίως συμφωνηθέντες όρους στους ενδιαφερόμενους τοπικούςπληθυσμούς.

Άρθρο 17

Έρευνα και ανάπτυξη

1. Τα Μέρη αναλαμβάνουν, σύμφωνα με τις δυνατότητές τους, ναπροωθήσουν την τεχνική και επιστημονική συνεργασία στους τομείς τηςκαταπολέμησης της απερήμωσης και της άμβλυνσης των συνεπειών τηςξηρασίας, μέσω κατάλληλων εθνικών, υποπεριφερειακών, περιφερειακών καιδιεθνών θεσμών. Για το σκοπό αυτόν θα προωθούν ερευνητικέςδραστηριότητες, οι οποίες θα:

(α) συνεισφέρουν στην αυξανόμενη γνώση των διεργασιών που οδηγούνστην απερήμωση και ξηρασία και στην επίδραση και διάκριση μεταξύτυχαίων παραγόντων, φυσικών και ανθρώπινων, στοχεύοντας στηνκαταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών τηςξηρασίας, επιτυγχάνοντας βελτιωμένη παραγωγικότητα, καθώς επίσης χρήσηκαι διαχείριση των πόρων.

(β) ανταποκριθούν σε σαφώς ορισμένους αντικειμενικούς στόχους, θααντιμετωπίσουν τις ειδικές ανάγκες των τοπικών πληθυσμών και θαοδηγήσουν στην αναγνώριση και εφαρμογή λύσεων που θα βελτιώσουν τοεπίπεδο ζωής των ανθρώπων στις πληγείσες περιοχές

(γ) προστατέψουν, ενσωματώσουν, προωθήσουν και επικυρώσουν τηνπαραδοσιακή και τοπική γνώση, την τεχνογνωσία και τις πρακτικές πουυπόκεινται στην αντίστοιχη εθνική νομοθεσία τους ή και στις πολιτικές,εξασφαλίζοντας ότι οι ιδιοκτήτες αυτής της γνώσης θα ωφεληθούν άμεσα σεισοδύναμη βάση και σε αμοιβαίους συμφωνηθέντες όρους από οποιαδήποτεεμπορική χρησιμοποίηση αυτής ή από οποιαδήποτε τεχνολογική ανάπτυξηπροκύψει από αυτή τη γνώση.

(δ) αναπτύξουν και ενδυναμώσουν τις εθνικές, υποπεριφερειακές καιπεριφερειακές ερευνητικές δυνατότητες στα Μέρη των αναπτυσσόμενωνχωρών, ιδιαίτερα στην Αφρική, συμπεριλαμβανομένης και της ανάπτυξης τωντοπικών ικανοτήτων κοι ενισχύσεως των κατάλληλων ικανοτήτων, ιδιαίτερασε χώρες με ασθενή ερευνητική βάση, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στηνκοινωνικο-οικονομική έρευνα με τη συνεργασία και τησυμμετοχή πολλώνεπιστημονικών κλάδων

(ε) λάβουν υπόψή τη σχέση μεταξύ φτώχειας και μετανάστευσης πουπροκαλείται από περιβαλλοντικούς παράγοντες και από την απερήμωση.

(στ) προωθήσουν τη διεξαγωγή κοινών ερευνητικών προγραμμάτων μεταξύεθνικών, υποπεριφερειακών, περιφερειακών και διεθνών ερευνητικώνοργανώσεων, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, για τηνανάπτυξη βελτιωμένων, οικονομικών και προσιτών τεχνολογιών γιααειφορική ανάπτυξη, μέσω της αποτελεσματικής συμμετοχής των τοπικώνπληθυσμών και κοινοτήτων και

(ζ) ενισχύσουν τη διαθεσιμότητα υδάτινων πόρων στις πληγείσεςπεριοχές μέσω, μεταξύ των άλλων, του βομβαρδισμού των νεφών.

2. Οι προτεραιότητες στην έρευνα για συγκεκριμένες περιφέρειες καιυποπεριφέρειες, που αντικατοπτρίζουν διαφορετικές τοπικές συνθήκες, θαπρέπει να συμπεριληφθούν στα προγράμματα δράσης. Η Συνδιάσκεψη τωνΜερών θα εξετάζει τις ερευνητικές προτεραιότητες, κατόπιν εισηγήσεωςτης Επιτροπής για την Επιστήμη και Τεχνολογία.

Άρθρο 18

Μεταβίβαση, απόκτηση, προσαρμογήκαι ανάπτυξη της τεχνολογίας

1. Τα Μέρη αναλαμβάνουν, όπως συμφωνήθηκε από κοινού και σύμφωνα μετην αντίστοιχη εθνική τους νομοθεσία ή και τις πολιτικές τους, ναπροωθήσουν, χρηματοδοτήσουν ή/και διευκολύνουν τη χρηματοδότηση τηςμεταφοράς, απόκτησης, προσαρμογής και ανάπτυξης από περιβαλλοντικήςάποψης υγιών, οικονομικά βιώσιμων και κοινωνικά αποδεκτών τεχνολογιώνσχετικά με την καταπολέμηση της απερήμωσης ή/και της άμβλυνσης τωνσυνεπειών της ξηρασίας, με σκοπό να συνεισφέρουν στην επίτευξη μιαςαειφορικής ανάπτυξης στις πληγείσες περιοχές. Αυτή η συνεργασία θαείναι διμερής ή πολυμερής, κατά περίπτωση, κάνοντας χρήση της πείραςτων διακυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανισμών.

Ειδικότερα, τα Μέρη θα:

(α) χρησιμοποιήσουν πλήρως τα σχετικά υπάρχοντα εθνικά,υποπεριφερειακα, περιφερειακά και διεθνή συστήματα πληροφόρησης καιγραφεία επεξεργασίας για διάδοση πληροφοριών πάνω στις διαθέσιμεςτεχνολογίες, τις πηγές τους, τους κινδύνους για το περιβάλλον και τουςγενικούς όρους σύμφωνα με τους οποίους μπορεί να αποκτηθούν.

(β) διευκολύνουν την πρόσβαση, ιδιαίτερα από τις πληγείσεςαναπτυσσόμενες χώρες Μέρη, με ευνοϊκούς όρους, συμπεριλαμβανομένων τωνπαραχωρητικών και των προτιμησιακών όρων, όπως αμοιβαία συμφωνήθηκε,λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη για προστασία της ιδιοκτησίας τωνπνευματικών δικαιωμάτων σε τεχνολογίες που είναι πιο κατάλληλες γιαπρακτική εφαρμογή για συγκεκριμένες ανάγκες των τοπικών πληθυσμών,δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στον κοινωνικό, πολιτιστικό, οικονομικό καιπεριβαλλοντικό αντίκτυπο μιας τέτοιας τεχνολογίας

(γ) διευκολύνουν τη συνεργασία της τεχνολογίας ανάμεσα στις πληγείσεςχώρες Μέρη μέσω οικονομικής βοήθειας ή άλλων κατάλληλων μέσων.

(δ) επεκτείνουν την τεχνολογική συνεργασία με τις αναπτυσσόμενεςπληγείσες χώρες Μέρη, συμπεριλαμβανομένων, όπου είναι σχετικό, τωνκοινοπραξιών, ιδιαίτερα στους τομείς οι οποίοι ενθαρρύνουνεναλλακτικούς τρόπους επιβίωσης.

(ε) λάβουν τα κατάλληλα μέτρα να δημιουργήσουν συνθήκες εγχώριαςαγοράς και κίνητρα δημοσιονομικά ή άλλα, που θα συμβάλλουν στηνανάπτυξη, μετάδοση, απόκτηση και προσαρμογή κατάλληλης τεχνολογίας,γνώσης, τεχνογνωσίας και πρακτικών, συμπεριλαμβανομένων και μέτρων γιατην εξασφάλιση της ικανοποιητικής και αποτελεσματικής προστασίας τωνπνευματικών δικαιωμάτων.

2. Τα Μέρη, σύμφωνα με τις αντίστοιχες δυνατότητές τους και σύμφωναμε τις αντίστοιχες εθνικές νομοθεσίες τους ή/και πολιτικές, θαπροστατεύουν, θα προωθούν και θα χρησιμοποιούν τη σχετική παραδοσιακήκαι τοπική τεχνολογία, τη γνώση, την τεχνογνωσία και τις πρακτικές καιγια το σκοπό αυτόν θα αναλάβουν να:

(α) καταγράψουν αυτή την τεχνολογία, τη γνώση, την τεχνογνωσία καιτις πρακτικές, καθώς και τις ενδεχόμενες χρήσεις με τη συμμετοχή τωντοπικών πληθυσμών και να διαδώσουν αυτές τις πληροφορίες, κατάπερίπτωση, σε συνεργασία με τους σχετικούς διακυβερνητικούς καιμη-κυβερνητικούς οργανισμούς

(β) εξασφαλίσουν ότι τέτοια τεχνολογία, γνώση, τεχνογνωσία καιπρακτικές προστατεύονται επαρκώς και ότι οι τοπικοί πληθυσμοίωφελούνται άμεσα και πάνω σε μια ισοδύναμη βάση, όπως αμοιβαίασυμφωνήθηκε, από οποιαδήποτε εμπορική τους χρησιμοποίηση ή απόοποιαδήποτε τεχνολογική ανάπτυξη προέρχεται από αυτές

(γ) ενθαρρύνουν και ενεργά να υποστηρίξουν τη βελτίωση και διάδοσηαυτής της τεχνολογίας, γνώσης, τεχνογνωσίας και πρακτικών ή τηνανάπτυξη της καινούριας τεχνολογίας που βασίζεται πάνω σ` αυτές και

(δ) διευκολύνουν, κατά περίπτωση, τη θέσπιση αυτής της τεχνολογίας,γνώσης, τεχνογνωσίας και πρακτικών, ώστε να χρησιμοποιηθούν ευρέως καινα τις ενσωματώσουν στη σύγχρονη τεχνολογία, κατά περίπτωση.

Τμήμα 3

Μέτρα στήριξης

Άρθρο 19

Ανάπτυξη δυνατοτήτων, εκπαίδευσηκαι ευαισθητοποίηση

1. Τα Μέρη αναγνωρίζουν τη σπουδαιότητα της ανάπτυξης δυνατοτήτων -αυτό σημαίνει τη δημιουργία θεσμών, την εκπαίδευση και ανάπτυξη τωνσχετικών τοπικών και εθνικών δυνατοτήτων – στις προσπάθειες γιακαταπολέμηση της απερήμωσης και άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας.Γι` αυτό, θα προωθήσουν την κατά περίπτωση ανάπτυξη:

(α) μέσω πλήρους συμμετοχής σε όλα τα επίπεδα των ντόπιων ιδιαίτερασε τοπικό επίπεδο και ειδικότερα των γυναικών και των νέων, με τησυνεργασία των μη-κυβερνητικών και τοπικών οργανισμών.

(β) ενδυναμώνοντας την εκπαίδευση και τη δυνατότητα έρευνας σε εθνικόεπίπεδα στον τομέα της απερήμωσης και της ξηρασίας.

(γ) ιδρύοντας ή/και ενδυναμώνοντας τις υπηρεσίες στήριξης καιεφαρμογών γία τη διάδοση των σχετικών μεθόδων τεχνολογίας και τεχνικών,πιο αποτελεσματικά, και εκπαιδεύοντας αντιπροσώπους και μέλη τωναγροτικών οργανώσεων, πάνω σε συμμετοχικές προσεγγίσεις για τηνπροστασία και αειφορική χρήση των φυσικών πόρων.

(δ) ενθαρρύνοντας τη χρήση και διάδοση της γνώσης, της τεχνογνωσίαςκαι των πρακτικών των ντόπιων σε τεχνικό προγράμματα συνεργασίας,οπουδήποτε είναι δυνατό

(ε) προσαρμόζοντας, όπου είναι απαραίτητο, σχετική από περιβαλλοντικήάποψη υγιή τεχνολογία και παραδοσιακές μεθόδους γεωργίας καικτηνοτροφίας στις σύγχρονες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες

(στ) παρέχοντας ικανή εκπαίδευση και τεχνολογία στη χρήση τωνεναλλακτικών πόρων ενέργειας και ιδιαίτερα στους αναεώσιμους πόρουςενέργειας που στοχεύουν στη μείωση της εξάρτησης από το ξύλο ως καύσιμο

(ζ) μέσω συνεργασίας, όπως αμοιβαία συμφωνήθηκε, για να ενδυναμωθεί ηδυνατότητα των πληγεισών αναπτυσσόμενων χωρών Μερών να αναπτύξουν καινα εφαρμόσουν προγράμματα στον τομέα της συγκέντρωσης, ανάλυσης καιανταλλαγής πληροφοριών, σύμφωνα με το άρθρο 15

(η) μέσω καινοτομικών τρόπων, την προώθηση εναλλακτικών πόρων ζωής.συμπεριλαμβανομένης και της εκπαίδευσης σε νέες δραστηριότητες

(θ) εκπαιδεύοντας αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις, τους ιθύνοντεςκαι το προσωπικό οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη συγκέντρωση καιανάλυση των στοιχείων για τη διάδοση και χρήση των πρόωρωνπροειδοποιητικών στοιχείων πάνω στις συνθήκες ξηρασίας και σχετικά μετην παραγωγή τροφίμων

(ι) μέσω μιας πιο αποτελεσματικής λειτουργίας των υπαρχόντων εθνικώνθεσμών και νομικών πλαισίων και όπου είναι αναγκαίο τη δημιουργίακαινούργιων, μαζί με την ενδυνάμωση του στρατηγικού σχεδιασμού καιδιαχείρισης και

(ια) μέσω προγραμμάτων ανταλλαγής επισκέψεων, ώστε να προωθηθεί ηανάπτυξη δυνατοτήτων στις πληγείσες χώρες Μέρη, μέσω μιαςμακροπρόθεσμης διαδικασίας αλληλεπιδράσεως μεταξύ μάθησης και μελέτης.

2. Οι πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη, σε συνεργασία με τα άλλαΜέρη και τις αρμόδιες διακυβερνητικές και μη-κυβερνητικές οργανώσεις,θα κάνουν μια διεπιστημονική ανασκόπηση του υφιστάμενου δυναμικού,καθώς και των μέσων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο και της δυνατότηταςενδυνάμωσής τους.

3. Τα Μέρη θα συνεργασθούν μεταξύ τους και μέσω αρμόδιωνδιακυβερνητικών και μη-κυβερνητικών οργανώσεων, για την ανάληψη καιυποστήριξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ευαισθητοποίησης του κοινού,τόσο στις πληγείσες, όσο και, κατά περίπτωση, στις μη πληγείσες χώρεςΜέρη για την προώθηση της κατανόησης των αιτιών και των συνεπειών τηςαπερήμωσης και της ξηρασίας, καθώς και τη σημασία εκπλήρωσης τουαντικειμενικού στόχου αυτής της Σύμβασης. Τέλος θα:

(α) οργανώσουν εκστρατείες ευαισθητοποίησης για το κοινό

(β) προωθήσουν, πάνω σε μόνιμη βάση, την πρόσβαση του κοινού στησχετική πληροφόρηση, καθώς και ευρεία δημόσια συμμετοχή στην εκπαίδευσηκαι στις δραστηριότητες ενημέρωσης

(γ) ενθαρρύνουν την ίδρυση εταιρειών που θα συνεισφέρουν στηνευαισθητοποίηση του κοινού

(δ) δημιουργήσουν και θα ανταλλάξουν εκπαιδευτικό υλικό, καθώς καιυλικό για την ευαισθητοποίηση του κοινού, όπου είναι δυνατό στιςτοπικές διαλέκτους, ανταλλαγή και υποστήριξη εμπειρογνωμόνων για τηνεκπαίδευση προσωπικού των πληγεισών αναπτυσσόμενων χωρών Μερών, για τηνπραγματοποίηση σχετικών προγραμμάτων εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης,καθώς και πλήρη χρησιμοποίηση του σχετικού εκπαιδευτικού υλικού πουυπάρχει στους αρμόδιους διεθνείς φορείς.

(ε) εκτιμήσουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες στις πληγείσες περιοχές, θαεπεξεργασθούν τα κατάλληλα σχολικά προγράμματα μαθημάτων και θαεπεκτείνουν, εάν χρειάζεται, εκπαιδευτικά προγράμματα, καθώς καιπρογράμματα καταπολέμησης του αναλφαβητισμού των ενηλίκων, καθώς καιευκαιρίες για όλους, ιδιαίτερα για τα κορίτσια και τις γυναίκες πάνωστην εξακρίβωση, προστασία και αειφορική χρήση και διαχείριση τωνφυσικών πόρων των πληγεισών περιοχών, και

(στ) δημιουργήσουν διεπίστημονικά προγράμματα συμμετοχήςενσωματώνοντας τη γνώση απερήμωσης και ξηρασίας στα εκπαιδευτικάσυστήματα, καθώς και στα ανεπίσημα, για ενήλικους, πρακτικάεκπαιδευτικά προγράμματα και μαθήματα εξ αποστάσεως.

4. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα δημιουργήσει ή/και θα ενδυναμώσειδίκτυα περιφερειακής επιμόρφωσης και εκπαιδευτικά κέντρα για τηνκαταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών τηςξηρασίας. Τα δίκτυα αυτά θα συντονισθούν από ένα ίδρυμα που θαδημιουργηθεί και 8α προορίζεται για την εκπαίδευση επιστημονικού,τεχνικού και διοικητικού προσωπικού και το οποίο θα ενθαρρύνει τα ήδηυπάρχοντα που είναι υπεύθυνα για την επιμόρφωση και εκπαίδευση τωνπληγεισών χωρών Μερών με σκοπό την εναρμόνιση προγραμμάτων και τηνοργάνωση ανταλλαγών εμπειρίας μεταξύ τους. Τα δίκτυα αυτά θασυνεργασθούν στενά με τους σχετικούς διακυβερνητικούς καιμη-κυβερνητικούς οργανισμούς, ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη τωνπροσπαθειών

Άρθρο 20

Οικονομικοί πόροι

1. Λόγω της μεγάλης σημασίας της χρηματοδότησης στην επίτευξη τουαντικειμενικού στόχου της Σύμβασης, τα Μέρη, λαμβάνοντας υπόψη τιςδυνατότητές τους, θα προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν επαρκείς οικονομικούςπόρους για τα προγράμματα καταπολέμησης της απερήμωσης και άμβλυνσηςτων συνεπειών της ξηρασίας.

2. Στο πλαίσιο αυτό οι ανεπτυγμένες χώρες Μέρη θα δίνουνπροτεραιότητα στις πληγείσες χώρες Μέρη της Αφρικής, χωρίς ναπαραμελούν τις πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη σε άλλεςπεριφέρειες, σύμφωνα με το άρθρο 7, θα αναλάβουν να:

(α) κινητοποιήσουν σημαντικούς οικονομικούς πόρους,συμπεριλαμβανομένων των επιχορηγήσεων και των παραχωρητικών δανείων μεσκοπό την υποστήριξη της εφαρμογής των προγραμμάτων για την απερήμωσηκαι την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας

(β) προωθήσουν την κινητοποίηση επαρκών, έγκαιρων και προβλέψιμωνοικονομικών πόρων, συμπεριλαμβανομένης νέας και πρόσθετηςΧρηματοδότησης από το Παγκόσμιο ίδρυμα για το Περιβάλλον για τοσυμφωνηθέν οριακό κόστος αυτών των δραστηριοτήτων που αφορούν τηναπερήμωση που έχει σχέση με τις τέσσερις κύριες περιοχές, σε συμμόρφωσημε τις σχετικές διατάξεις του Οργάνου που ίδρυσε τα Παγκόσμιο Ίδρυμαγια το Περιβάλλον

(γ) διευκολύνουν, μέσω της διεθνούς συνεργασίας τη μεταβίβαση τηςγνώσης και τεχνογνωσίας και

(δ) διερευνήσουν, σε συνεργασία με τις πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρεςΜέρη, καινούργιες μεθόδους και κίνητρα για την κινητοποίηση καιδιοχέτευση των πόρων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων των ιδρυμάτων,των μη-κυβερνητικών οργανώσεων, καθώς και άλλων επιχειρήσεων ιδιωτικούτομέα, ειδικότερα τα ανταλλασσόμενα χρέη και άλλα νέα μέσα τα οποίααυξάνουν τη χρηματοδότηση μειώνοντας το εξωτερικό χρέος των πληγεισώναναπτυσσόμενων χωρών Μερών και ειδικότερα αυτών της Αφρικής.

3. Οι πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη, λαμβάνοντας υπόψη τιςδυνατότητές τους, αναλαμβάνουν την κινητοποίηση επαρκών οικονομικώνπόρων για την εφαρμογή αυτής της Σύμβασης.

4. Στην επιστράτευση των οικονομικών πόρων, τα Μέρη θα επιδιώξουνπλήρη χρήση και συνεχή ποιοτική βελτίωση όλων των εθνικών, διμερών καιπολυμερών πόρων χρηματοδότησης και μηχανισμών, χρησιμοποιώνταςκοινοπραξίες, κοινά προγράμματα και παράλληλη χρηματοδότηση και θαεπιδιώξουν να συμπεριλάβουν πόρους χρηματοδότησης από ιδιωτικά τομέακαι μηχανισμούς, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων τωνμη-κυβερνητικώνοργανισμών. Τέλος, τα Μέρη θα χρησιμοποιήσουν πλήρως τους λειτουργικούςμηχανισμούς που δημιουργούνται σε συνέχεια του άρθρου 14.

5. Με σκοπό να κινητοποιήσουν τους οικονομικούς πόρους που είναιαπαραίτητοι για τις πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη για νακαταπολεμήσουν την απερήμωση και να αμβλύνουν τις συνέπειες από τηνξηρασία, τα Μέρη θα:

(α) οργανώσουν και θα ενδυναμώσουν τη διαχείριση των πόρων που ήδηδιανέμονται για την καταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας, χρησιμοποιώντας τους περισσότεροαποτελεσματικά και αποδοτικά, υπολογίζοντας τις επιτυχίες τους και τιςελλείψεις τους, παραμερίζοντας τα εμπόδια στην αποτελεσματική τουςχρήση και όπου είναι απαραίτητο επαναπροσανατολίζοντας προγράμματα ενόψει της ολοκληρωμένης μακροπρόθεσμης προσέγγισης που θεσπίσθηκε σ`εφαρμογή αυτής της Σύμβασης.

(β) δώσουν τη δέουσα προτεραιότητα και προσοχή εντός των διοικήσεωντων πολυμερών χρηματοδοτικών ιδρυμάτων, εγκαταστάσεων και κεφαλαίων,συμπεριλαμβανομένων και των τραπεζών περιφερειακής ανάπτυξης καιταμείων, για την υποστήριξη των πληγεισών αναπτυσσόμενων χωρών Μερώνκαι ιδιαίτερα εκείνων της Αφρικής, με δραστηριότητες οι οποίεςπροχωρούν την εφαρμογή της Σύμβασης, προγράμματα δράσης τα οποία θααναλάβουν στα πλαίσια των Παραρτημάτων Περιφερειακής Εφαρμογής

(γ) εξετάσουν τρόπους με τους οποίους η περιφερειακή καιυποπεριφερειακή συνεργασία μπορεί να ενδυναμωθεί, ώστε να υποστηριχθούνοι προσπάθειες που θα γίνουν σε εθνικό επίπεδο.

6. Άλλα Μέρη ενθαρρύνονται να παρέχουν εθελοντικά γνώση, τεχνογνωσίακαι τεχνικές σχετικά με την απερήμωση ή/και με τους χρηματοδοτικούςπόρους σε πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη.

7. Η πλήρης τήρηση από πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη, ιδιαίτερααπό αυτές της Αφρικής, των υποχρεώσεών τους, σύμφωνα με τη Σύμβαση, θαβοηθηθεί πολύ από την τήρηση των υποχρεώσεων των αναπτυγμένων χωρώνΜερών σύμφωνα με τη Σύμβαση, συμπεριλαμβανομένων ιδιαιτέρως αυτών πουαφορούν τους χρηματοδοτικούς πόρους και τη μεταφορά τεχνολογίας. Κατάτην τήρηση των υποχρεώσεών τους οι αναπτυγμένες χώρες Μέρη πρέπει ναλάβουν πλήρως υπόψη τους ότι η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και ηεξάλειψη της φτώχειας είναι η πρώτη προτεραιότητα στις πληγείσεςαναπτυσσόμενες χώρες Μέρη, ιδιαίτερα σ` αυτές της Αφρικής.

Άρθρο 21

Χρηματοδοτικοί μηχανισμοί

1. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα προωθήσει τη διάθεση χρηματοδοτικώνμηχανισμών και θα ενθαρρύνει να επιδιώξουν τέτοιοι μηχανισμοί ναμεγιστοποιήσουν τη διαθεσιμότητα χρηματοδότησης για τις πληγείσεςαναπτυσσόμενες χώρες Μέρη, ιδιαίτερα εκείνων στην Αφρική, για τηνεφαρμογή της Σύμβασης. Τέλος, η Συνδιάσκεψη των Μερών θα εξετάσειμεταξύ άλλων τη θέσπιση προσεγγίσεων και πολιτικών, οι οποίες θα:

(α) διευκολύνουν την εξασφάλιση της απαραίτητης χρηματοδότησης σεεθνικό, υποπεριφερειακό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο γιαδραστηριότητες σχετικά με τις διατάξεις της Σύμβασης.

(β) προωθήσουν προσεγγίσεις χρηματοδότησης από πολλαπλούς πόρους,μηχανισμούς και ρυθμίσεις, καθώς και την εκτίμησή τους σύμφωνα με τοάρθρο 20.

(γ) εξασφαλίσουν, σε τακτική βάση, στα ενδιαφερόμενα Μέρη και στουςσχετικούς διακυβερνητικούς και μη-κυβερνητικούς οργανισμούς,πληροφορίες, σχετικά με διαθέσιμες πηγές κεφαλαίων και τρόπουςχρηματοδότησης με σκοπό τη διευκόλυνση συντονισμού μεταξύ τους

(δ) διευκολύνουν την καθιέρωση μηχανισμών, κατά περίπτωση, όπωςεθνικών κεφαλαίων απερήμωσης, συμπεριλαμβανομένων και αυτών στουςοποίους ενέχονται μη-κυβερνητικοί οργανισμοί, για τη γρήγορη καιαποτελεσματική διοχέτευση χρηματοδοτικών πόρων σε τοπικό επίπεδο, στιςπληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη και

(ε) ενδυναμώσουν τα υπάρχοντα κεφάλαια και τους χρηματοδοτικούςμηχανισμούς σε υποπεριφερειακά και περιφερειακά επίπεδα, ιδιαίτερα στηνΑφρική, για να υποστηρίξουν περισσότερο αποτελεσματικά την εφαρμογή τηςΣύμβασης.

2. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα ενθαρρύνει επίσης την παροχή, μέσωδιαφόρων μηχανισμών στα πλαίσια του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, καιμέσω πολύπλευρων χρηματοδοτικών ιδρυμάτων, υποστήριξης σε εθνικά,υποπεριφερειακά και περιφερειακά επίπεδα, δραστηριοτήτων που θαβοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη να πληρούν τις υποχρεώσεις τουςσύμφωνα με τη Σύμβαση.

3. Οι πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη θα χρησιμοποιήσουν και όπουείναι απαραίτητο θα δημιουργήσουν ή και θα ενδυναμώσουν εθνικούςμηχανισμούς συντονισμού που θα ενσωματώνοντοι σε εθνικά προγράμματαανάπτυξης, τα οποία θα εξασφαλίζουν την αποτελεσματική χρήση όλων τωνδιαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων. Επίσης, θα χρησιμοποιούν διαδικασίεςσυμμετοχής μη-κυβερνητικών οργανισμών, τοπικών ομάδων και τον ιδιωτικότομέα στη συγκέντρωση κεφαλαίων, στην επεξεργασία προγραμμάτωνεφαρμογής και την εξασφάλιση πρόσβασης σε χρηματοδότηση από την ομάδεςσε τοπικό επίπεδο. Οι ενέργειες αυτές μπορούν να αυξηθούν με βελτιωμένοσυντονισμό κοι ευέλικτο προγραμματισμό από μέρους εκείνων που παρέχουνβοήθεια.

4. Με σκοπό να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα τωνυπαρχόντων χρηματοδοτικών μηχανισμών, δημιουργείται ένας ΠαγκόσμιοςΜηχανισμός που θα προωθεί ενέργειες που θα οδηγούν στην κινητοποίησηκαι διοχέτευση των βασικών χρηματοδοτικών πόρων για τη μεταβίβαση τηςτεχνολογίας, πάνω σε βάση επιχορηγήσεων, ή/και παραχώρησης ή με άλλουςόρους, στις πληγείσες αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη. Αυτός ο ΠαγκόσμιοςΜηχανισμός θα λειτουργήσει υπό τη δικαιοδοσία και καθοδήγηση τηςΣυνδιάσκεψης των Μερών και θα είναι υπόλογος σ` αυτήν.

5. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα αναγνωρίσει κατά την πρώτη της κανονικήσυνεδρίαση έναν οργανισμό για να στεγάσει τον Παγκόσμιο Μηχανισμό. ΗΣυνδιάσκεψη των Μερών και ο οργανισμός που θα αναγνωρισθεί θασυμφωνήσουν πάνω στην ιδιότητα αυτού του Παγκόσμιου Μηχανισμού για ναεξασφαλισθεί μεταξύ των άλλων ότι αυτός ο Μηχανισμός:

(α) αναγνωρίζει και καταγράφει τα σχετικά διμερή και πολυμερήπρογράμματα συνεργασίας τα οποία υπάρχουν για να εφαρμοσθεί η Σύμβαση

(β) προσφέρει συμβουλές, κατόπιν αιτήσεως, στα Μέρη πάνω σεκαινοτομικές μεθόδους χρηματοδότησης και πηγές οικονομικής βοήθειας καιπάνω στη βελτίωση του συντονισμού των δραστηριοτήτων σε εθνικόεπίπεδο.

(γ) προσφέρει στοιχεία στα ενδιαφερόμενα Μέρη και στους σχετικούςδιακυβερνητικούς και μη-κυβερνητικούς οργανισμούς, για τους διαθέσιμουςπόρους κεφαλαίων και για τα πρότυπα χρηματοδότησης, με σκοπό ναδιευκολυνθεί ο συντονισμός μεταξύ τους, και

(δ) αναφέρει στη Συνδιάσκεψη των Μερών σχετικά με τις δραστηριότητέςτου, αρχίζοντας κατά τη δεύτερη τακτική συνεδρίαση.

6. Η Συνδιάσκεψη των Μερών, κατά την πρώτη της συνεδρίαση, θα κάνειτις απαραίτητες ρυθμίσεις με τον οργανισμό που έχει αναγνωρισθεί για ναστεγάσει τον Παγκόσμιο Μηχανισμό για τις διοικητικές λειτουργίες αυτούτου Μηχανισμού, για τον υπάρχοντα προϋπολογισμό και το ανθρώπινοδυναμικό.

7. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα επαναξετάσει κατά την τρίτη τακτική τηςσυνεδρίαση τις πολιτικές, τους λειτουργικούς τρόπους προσαρμογής καιτις δραστηριότητες του Παγκόσμιου Μηχανισμού, που είναι υπόλογος σ`αυτήν σύμφωνα με την παράγραφο 4, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις τουάρθρου 7. Βάσει αυτής της επανεξέτασης θα συσκεφθεί και θα κάνει τιςκατάλληλες ενέργειες.

ΜΕΡΟΣ IV

ΘΕΣΜΟΙ

Άρθρο 22

Συνδιάσκεψη των Μερών

1. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θεσπίζεται με την παρούσα.

2. Η Συνδιάσκεψη των Μερών είναι το ανώτατο όργανο της Σύμβασης. Μέσαστα πλαίσια των εντολών της, θα παίρνει αποφάσεις απαραίτητες για τηνπροώθηση της αποτελεσματικής της εφαρμογής.

Ιδιαίτερα θα:

(α) εξετάζει κανονικά την εφαρμογή της Σύμβασης και τη λειτουργία τωνθεσμικών ρυθμίσεών της εν όψει της εμπειρίας που αποκτήθηκε σε εθνικά,υποπεριφερειακά, περιφερειακά και διεθνή επίπεδα και βάσει της εξέλιξηςτης επιστημονικής και τεχνολογικής βάσης

(β) προωθεί και θα διευκολύνει την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά μεμέτρα που θεσπίσθηκαν από τα Μέρη και θα αποφασίζει τη μορφή και τοχρόνο μεταβιβάσεως των πληροφοριών που θα υποβάλλονται, σύμφωνα με τοάρθρο 26, θα εξετάζει τις αναφορές και θα κάνει συστάσεις πάνω σ`αυτές

(γ) δημιουργήσει βοηθητικούς φορείς καθ` όσον θεωρούνται αναγκαίοιγια την εφαρμογή της Σύμβασης

(δ) εξετάσει τις αναφορές που υπεβλήθησαν από τους βοηθητικούς τηςφορείς και θα τους καθοδηγεί

(ε) συμφωνήσει και θα θεσπίσει ομόφωνα διαδικαστικούς καιδημοσιονομικούς κανόνες, τόσο για την ίδια, όσο και για δευτερεύοντεςφορείς

(στ) θεσπίσει τροποποιήσεις της Σύμβασης, σύμφωνα με τα άρθρα 30 και31

(ζ) εγκρίνει πρόγραμμα και προϋπολογισμό για τις δραστηριότητές της,συμπεριλαμβανομένων των εργασιών των δευτερευόντων της φορέων και θαπροβεί στις απαραίτητες ενέργειες για τη χρηματοδότησή τους

(η) επιδιώξει, κατά περίπτωση, τη συνεργασία, καθώς και την παροχήυπηρεσιών και πληροφοριών αρμόδιων φορέων ή οργανισμών, εθνικών,διεθνών, διακυβερνητικών και μη – κυβερνητικών.

(θ) προωθήσει και θα ενισχύσει τη σχέση με άλλες συναφείς συμβάσεις,αποφεύγοντας την επανάληψη προσπαθειών και

(ι) ασκεί λειτουργίες απαραίτητες για την επίτευξη των στόχων τηςΣύμβασης.

3. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα θεσπίσει ομόφωνα, στην πρώτη τηςσύνοδο, τους δικούς της διαδικαστικούς κανόνες που θα περιλαμβάνουνδιαδικασίες λήψης αποφάσεων για θέματα που δεν έχουν ήδη καλυφθεί απότις διαδικασίες λήψης αποφάσεων που ορίζει η Σύμβαση. Οι διαδικασίεςαυτές θα περιλαμβάνουν συγκεκριμένες πλειοψηφίες που απαιτούνται για τηλήψη ειδικών αποφάσεων.

4. Την πρώτη σύνοδο της Συνδιάσκεψης των Μερών θα συγκαλέσει ηπροσωρινή γραμματεία, όπως αναφέρεται στο άρθρο 35, και θα λάβει χώρατο αργότερο ένα χρόνο μετά την έναρξη της ισχύος της Σύμβασης. Εκτός κιαν αποφασισθεί διαφορετικά από τη Συνδιάσκεψη των Μερών, η δεύτερη,τρίτη και τέταρτη τακτική σύνοδος θα λάβουν χώρα ανά έτος και εφεξής οιτακτικές σύνοδοι θα γίνονται κάθε δύο χρόνια.

5. Οι έκτακτες σύνοδοι της Συνδιάσκεψης των Μερών θα γίνονται στοχρόνο που θα αποφασίζεται είτε από τη Συνδιάσκεψη των Μερών κατά τηντακτική της σύνοδο ή κατόπιν εγγράφου αιτήματος οποιουδήποτε Μέρους,υπό την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον το ένα τρίτο των Μερών θαυποστηρίζει την πρόταση, εντός τριών μηνών από την κοινοποίησή της.

6. Σε κάθε τακτική σύνοδο, η Συνδιάσκεψη των Μερών θα εκλέγει έναΠροεδρείο. Η διάρθρωση και οι λειτουργίες του Προεδρείου θακαθορίζονται στους διαδικαστικούς κανόνες. Για τη συγκρότηση τουΠροεδρείου θα λαμβάνεται υπόψη η γεωγραφική κατανομή, ούτως ώστε ναεκπροσωπούνται Μέρη των πληγεισών χωρών, και ειδικότερα της Αφρικής.

7. Τα Ηνωμένα Έθνη, ειδικοί φορείς και Κράτη-Μέλη ή ακόμα καιοργανισμοί που δεν είναι Μέρη της Σύμβασης, έχουν το δικαίωμα ναεκπροσωπούνται σε συνόδους της Συνδιάσκεψης των Μερών ως ακροατές. Όλοιοι οργανισμοί ή φορείς, εθνικοί ή διεθνείς, κυβερνητικοί ήμη-κυβερνητικοί, που ασχολούνται με θέματα της Σύμβασης, θα γίνονταιδεκτοί, αφού έχουν ενημερώσει σχετικά τη Μόνιμη Γραμματεία, εκτός κι ανέχει αντίρρηση το 1/3 τουλάχιστον των Μερών. Η αποδοχή και συμμετοχήτων ακροατών θα υπόκεινται στους διαδικαστικούς κανόνες που θεσπίζει ηΣυνδιάσκειψη των Μερών.

8. Η Συνδιάσκεψη των Μερών μπορεί να ζητήσει από τους αρμόδιουςεθνικούς και διεθνείς οργανισμούς με σχετική εμπειρία να τους παρέχουνστοιχεία συναφή με τα άρθρο 16 παράγραφος (η), άρθρο 17 παράγραφος 1(γ) και άρθρο 18 παράγραφος 2 (β).

Άρθρο 23

Μόνιμη Γραμματεία

1. Με την παρούσα θεσπίζεται Μόνιμη Γραμματεία.

2. Τα καθήκοντά της θα είναι να:

(α) ρυθμίζει τις συνόδους της Συνδιάσκεψης των Μερών και τωνδευτερευόντων φορέων σύμφωνα με τη Σύμβαση καί να τους παρέχει τιςαπαιτούμενες υπηρεσίες.

(β) συντάσσει και να διαβιβάζει εκθέσεις που της υποβάλλονται

(γ) διευκολύνει την παροχή βοήθειας των πληγεισών αναπτυσσόμενωνχωρών Μερών, κατόπιν αιτήματός τους και ειδικότερα των Αφρικανικών,όσον αφορά τη συγκέντρωση και κοινοποίηση πληροφοριών, σύμφωνα με τηΣύμβαση.

(δ) συντονίζει τις δραστηριότητές της με τις γραμματείες άλλωνσυναφών διεθνών οργανισμών και συμβάσεων.

(ε) προβαίνει, κάτω από την καθοδήγηση της Συνδιάσκεψης των Μερών,στις απαραίτητες διαχειριστικές και συμβατικές ρυθμίσεις για τηνεκτέλεση των καθηκόντων της.

(στ) συντάσσει εκθέσεις και να τις παρουσιάζει στη Συνδιάσκεψη τωνΜερών, και

(ζ) ασκεί τα καθήκοντα γραμματείας που ορίζει η Συνδιάσκεψη τωνΜερών.

3. Η Συνδιάσκεψη των Μερών, κατά την πρώτη της σύνοδο, θα ορίσει μίαΜόνιμη Γραμματεία και θα μεριμνήσει για τη λειτουργία της.

Άρθρο 24

Επιτροπή Επιστήμης και Τεχνολογίας

1. Συστήνεται Επιτροπή Επιστήμης και Τεχνολογίας που θα παρέχει στηΣυνδιάσκεψη των Μερών πληροφορίες και συμβουλές πάνω σε επιστημονικάκαι τεχνολογικά θέματα για την καταπολέμηση της απερήμωσης και τηνάμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας. Η Επιτροπή θα συμμετέχει στιςτακτικές συνόδους της Συνδιάσκεψης των Μερών και θα είναι ανοιχτή στησυμμετοχή όλων των Μερών. Θα αποτελείται από κυβερνητικούς εκπροσώπουςαρμόδιους στους συναφείς τομείς. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα αποφασίσεισχετικά με τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής στην πρώτη τηςσύνοδο.

2. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα συντάξει και θα διατηρήσει ένανκατάλογο ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με ειδίκευση και εμπειρία στουςσχετικούς τομείς. Ο κατάλογος θα βασίζεται σε προτάσεις που θαλαμβάνονται εγγράφως από τα Μέρη, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκηπροσέγγισης των διαφόρων επιστημονικών κλάδων, αλλά και την ευρείαγεωγραφική εκπροσώπηση.

3. Η Συνδιάσκεψη των Μερών μπορεί, όταν είναι αναγκαίο, να ορίσειειδικές επιτροπές για να χορηγούν πληροφορίες και συμβουλές μέσω τηςΕπιτροπής σε ειδικά θέματα σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στουςτομείς της επιστήμης όσον αφορά την καταπολέμηση της απερήμωσης και τηνάμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας. Αυτές οι επιτροπές θα αποτελούνταιαπό άτομα των οποίων τα ονόματα θα λαμβάνονται από τον κατάλογο,λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη προσέγγισης των διαφόρων επιστημονικώνκλάδων, αλλά και την ευρεία γεωγραφική εκπροσώπηση. Αυτοί οιεμπειρογνώμονες θα έχουν επιστημονικό υπόβαθρο και εμπειρία στον τομέακαι θα ορίζονται από τη Συνδιάσκεψη των Μερών κατόπιν σύστασης τηςΕπιτροπής. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα αποφασίσει πάνω στους όρους καιστις μεθόδους εργασίας αυτών των επιτροπών.

Άρθρο 25

Δικτύωση των ιδρυμάτων, οργανώσεων και φορέων

1. Η Επιτροπή Επιστήμης και Τεχνολογίας, υπό την επίβλεψη τηςΣυνδιάσκεψης των Μερών, θα φροντίσει για την απογραφή και τηναξιολόγηση των σχετικών υπαρχόντων δικτύων, ιδρυμάτων, οργανώσεων καιφορέων. Ένα τέτοιο δίκτυο θα στηρίξει την εφαρμογή της Σύμβασης.

2. Με βάση το αποτελέσματα της απογραφής και της αξιολόγησης πουαναφέρονται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή της Επιστήμης και τηςΤεχνολογίας θα κάνει συστάσεις στη Συνδιάσκεψη των Μερών σχετικά μετους τρόπους και τα μέσα που θα διευκολύνουν και θα ενισχύσουν τηδικτύωση των μονάδων σε τοπικό, εθνικό και σε άλλα επίπεδα, προκειμένουνα διασφαλιστεί ότι καλύπτονται οι θεματικές ανάγκες που αναφέρονταιστα άρθρα 16 έως 19.

3. Για να ληφθούν υπόψη αυτές οι συστάσεις, η Συνδιάσκεψη των Μερώνθα:

(α) προσδιορίσει αυτές τις εθνικές, υποπεριφερειακές, περιφερειακέςκαι διεθνείς μονάδες που είναι οι πλέον κατάλληλες για τη δικτύωση καιθα συστήσει λειτουργικές διαδικασίες και ένα χρονικό πλαίσιο γι` αυτέςκαι

(β) προσδιορίσει τις καταλληλότερες μονάδες για τη διευκόλυνση καιενίσχυση τέτοιας δικτύωσης σε όλα τα επίπεδα.

ΜΕΡΟΣ V

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Άρθρο 26

Διάδοση πληροφοριών

1. Κάθε Μέρος θα υποβάλει στη Συνδιάσκεψή των Μερών για θεώρηση κατάτις τακτικές συνόδους, μέσω της Μόνιμης Γραμματείας, εκθέσεις πάνω σταμέτρα τα οποία ελήφθησαν για την εφαρμογή της Σύμβασης. Η Συνδιάσκεψητων Μερών θα καθορίσει το χρονοδιάγραμμα για την υποβολή και τον τύποτέτοιων εκθέσεων.

2. Οι πληγείσες χώρες Μέρη θα υποβάλουν περιγραφή των στρατηγικών πουκαθιέρωσαν σύμφωνα με το άρθρο 5 και κάθε σχετική πληροφορία για τηνεφαρμογή τους.

3. Οι πληγείσες χώρες Μέρη, οι οποίες εφαρμόζουν προγράμματα δράσηςσύμφωνα με τα άρθρα 9 έως 15, θα υποβάλουν μια λεπτομερή περιγραφή τωνπρογραμμάτων και της εφαρμογής τους.

4. Οποιαδήποτε ομάδα πληγέντων χωρών Μερών μπορεί να κάνει μια κοινήανακοίνωση για τα μέτρα που πάρθηκαν σε υποπεριφερειακό ή καιπεριφερειακό επίπεδο στα πλαίσια των προγραμμάτων δράσης.

5. Οι αναπτυσσόμενες χώρες Μέρη θα εκθέσουν τα μέτρα που πάρθηκαν γιανα βοηθήσουν στην προετοιμασία και εφαρμογή των προγραμμάτων δράσης,συμπεριλαμβάνοντας πληροφορίες για τους οικονομικούς πόρους που έχουνπροβλεφθεί ή προβλέπονται από τη Σύμβαση.

6. Οι πληροφορίες που ανακοινώνονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 έως4 θα διαβιβάζονται από τη Μόνιμη Γραμματεία το συντομότερο δυνατόν στηΣυνδιάσκεψη των Μερών και στο οποιοδήποτε σχετικό βοηθητικό όργανο.

7. Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα διευκολύνει την παροχή σε πληγείσεςαναπτυσσόμενες χώρες Μέρη, ιδιαιτέρως της Αφρικής, κατόπιν αιτήσεως,τεχνικής και οικονομικής υποστήριξης, τη σύνταξη και ανακοίνωσηπληροφοριών σύμφωνα με το παρόν άρθρο και στον προσδιορισμό τωντεχνικών και οικονομικών αναγκών που συνδέονται με τα προγράμματαδράσης.

Άρθρο 27

Μέτρα επίλυσης των προβλημάτων της εφαρμογής

Η Συνδιάσκεψη των Μερών θα πρέπει να λάβει υπόψη και να υιοθετήσειδιαδικασίες και λειτουργικούς μηχανισμούς για την επίλυση τωνπροβλημάτων τα οποία μπορεί να προκύψουν κατά την εφαρμογή τηςΣύμβασης.

Άρθρο 28

Ρύθμιση των διαφορών

1. Τα Μέρη θα ρυθμίσουν οποιαδήποτε διαφωνία μεταξύ τους όσον αφοράτην ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης δια μέσου διαπραγματεύσεων ήάλλων ειρηνικών μέσων της επιλογής τους.

2. Όταν επικυρώσει, δεχτεί, εγκρίνει ή αποδεχτεί τη Σύμβαση ή σεοποιονδήποτε χρόνο μετά ταύτα, ένα Μέρος το οποίο δεν είναι μιαπεριφερειακή οργάνωση οικονομικής ολοκλήρωσης, μπορεί να διακηρύξει μεένα έγγραφο που υποβάλλεται στο Θεματοφύλακα ότι, όσον αφορά κάθεδιαφορά σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης,αναγνωρίζει έναν ή και τους δύο από τους ακόλουθους τρόπους ρύθμισηςτης διαφωνίας σαν υποχρεωτικούς σχετικά με οποιοδήποτε Μέρος πουδέχεται την ίδια υποχρέωση:

(α) διαιτησία σύμφωνα με μια διαδικασία που εγκρίνεται από τηΣυνδιάσκεψη των Μερών σε ένα παράρτημα, το γρηγορότερο δυνατόν,

(β) υποβολή της διαφωνίας στο Διεθνές Δικαστήριο.

3. Ένα Μέρος που είναι μια περιφερειακή οργάνωση οικονομικήςολοκλήρωσης πρέπει να κάνει δήλωση σχετικά με τη διαιτησία σύμφωνα μετη διαδικασία που αναφέρεται στην παράγραφο 2(α).

4. Μια δήλωση που γίνεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 θα παραμείνει σεισχύ μέχρι τη λήξη της, σύμφωνα προς τους όρους της ή έως τρεις μήνεςμετά από την κατάθεση γραπτής ανακοίνωσης της ανάκλησής της στοΘεματοφύλακα.

5. Η λήξη μιας δήλωσης, η ανακοίνωση ανάκλησης ή μια καινούργιαδήλωση δεν πρέπει κατά κανέναν τρόπο να επηρεάσουν τις νομικέςενέργειες που εκκρεμούν σε δικαστήριο διαιτησίας ή στο ΔιεθνέςΔικαστήριο, εκτός εάν τα Μέρη που διαφωνούν συμφωνήσουν διαφορετικό.

6. Εάν τα Μέρη που διαφωνούν δεν έχουν αποδεχθεί την ίδια ή κάποιαδιαδικασία σύμφωνα με την παρ. 2 και εάν δεν κατέστη δυνατόν ναρυθμίσουν τη διαφωνία τους εντός δώδεκα μηνών από τη γνωστοποίηση απότο ένα Μέρος στο άλλο ότι υπάρχει μια διαφωνία μεταξύ τους, η διαφωνίαθα υποβληθεί για συμβιβασμό κατόπιν αίτησης οποιουδήποτε διαφωνούντοςΜέρους, σύμφωνα με τη διαδικασία που θεσπίστηκε από τη Συνδιάσκεψή τωνΜερών σε ένα παράρτημα, το γρηγορότερο δυνατόν.

Άρθρο 29

Καθεστώς των παραρτημάτων

1. Τα παραρτήματα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της Σύμβασης και εκτόςεάν ορίζεται ρητώς διαφορετικά, μία παραπομπή σε αυτή τη Σύμβασηαποτελεί επίσης μία παραπομπή στα παραρτήματα,

2. Τα Μέρη θα ερμηνεύσουν τους όρους των παραρτημάτων σύμφωνα με ταδικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους βάσει των άρθρων αυτής τηςΣύμβασης.

Άρθρο 30

Τροποποιήσεις της Σύμβασης

1. Οποιοδήποτε Μέρος μπορεί να προτείνει τροποποιήσεις της Σύμβασης.

2. Τροποποιήσεις της Σύμβασης θα θεσπιστούν σε μία τακτική συνεδρίασητης Συνδιάσκεψης των Μερών. Το κείμενο μιας οποιασδήποτε τροποποίησηςθα ανακοινωθεί στα Μέρη από τη Μόνιμη Γραμματεία το λιγότερο έξι μήνεςπριν από τη συνεδρίαση στην οποία έγινε η πρόταση για επικύρωση. ΗΜόνιμη Γραμματεία θα ανακοινώσει επίσης τις προτεινόμενεςτροποποιήσεις στους υπογράφοντες τη Σύμβαση.

3. Τα Μέρη θα καταβάλλουν κάθε προσπά8εια να συμφωνήσουν ομόφωνα γιαοποιαδήποτε προτεινόμενη τροποποίηση της Σύμβασης. Εάν όλες οιπροσπάθειες για ομοφωνία εξαντληθούν και δεν έχει επιτευχθεί ησυμφωνία, τότε η τροποποίηση, σε έσχατη ανάγκη, θα θεσπιστεί με σύμφωνηψήφο των δύο τρίτων των Μερών που είναι παρόντα και ψηφίζουν κατά τησυνεδρίαση. Η επικυρωμένη τροποποίηση θα ανακοινωθεί από τη ΜόνιμηΓραμματεία στο Θεματοφύλακα που θα την ανακοινώσει σε όλα τα Μέρη γιαεπικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή συναίνεση.

4. Τα έγγραφα της επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή συναίνεσης τασχετικά με μία τροποποίηση, που εγκρίθηκε σύμφωνα με την παράγραφο 3,θα αρχίσει να ισχύει για αυτό τα Μέρη που τη δέχτηκαν από τηνενενηκοστή ημέρα της ημερομηνίας της παραλαβής από το Θεματοφύλακα ενόςεγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή συναίνεσης τουλάχιστον από ταδύο τρίτα των Μερών της Συνδιάσκεψης στην οποία ήταν Μέρη κατά το χρόνοτης επικύρωσης της τροποποίησης.

5. Η τροποποίηση θα ισχύσει για οποιοδήποτε άλλο Μέρος την ενενηκοστήημέρα από την ημερομηνία κατά την οποία αυτό το Μέρος κατέθεσε στοΘεματοφύλακα το έγγραφο της επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή συναίνεσηςστην εν λόγω τροποποίηση.

6. Για τους σκοπούς αυτού του άρθρου και του άρθρου 31, “Μέρη παρόντακαι ψηφίζοντα” εννοεί τα Μέρη που είναι παρόντα και ρίχνουν αρνητική ήθετική ψήφο.

Άρθρο 31

Υιοθέτηση και τροποποίηση των παραρτημάτων

1. Κάθε πρόσθετο παράρτημα της Σύμβασης και κάθε τροποποίηση ενόςπαραρτήματος θα προτείνεται και θα υιοθετείται σύμφωνα με τη διαδικασίαγια τροποποίηση της Σύμβασης που αναφέρεται στο άρθρο 30, που ορίζειότι, υιοθετώντας ένα πρόσθετο παράρτημα περιφερειακής εφαρμογής ήτροποποίηση σε οποιοδήποτε παράρτημα περιφερειακής εφαρμογής, ηπλειοψηφία που ορίζει αυτό το άρθρο περιλαμβάνει ψήφο αποδοχής των δύοτρίτων των Μερών της σχετικής περιοχής που είναι παρόντα και ψηφίζουν.Η θέσπιση ή τροποποίηση ενός παραρτήματος θα ανακοινωθεί από τοΘεματοφύλακα σε όλα τα Μέρη.

2. Ένα παράρτημα, διαφορετικό από ένα συμπληρωματικό παράρτημαπεριφερειακής εφαρμογής ή η τροποποίηση ενός παραρτήματος εκτός απότροποποίηση σε οποιοδήποτε παράρτημα περιφερειακής εφαρμογής, που έχειυιοθετηθεί, σύμφωνα με την παράγραφο 1, θα αρχίσει να ισχύει για όλα ταΜέρη της Σύμβασης, έξι μήνες μετά από την ημερομηνία της ανακοίνωσηςαπό το Θεματοφύλακα, σε αυτά τα Μέρη, της θέσπισης αυτού τουπαραρτήματος ή της τροποποίησης, εκτός αυτών των Μερών που είχανενημερώσει το Θεματοφύλακα εγγράφως εντός αυτής της περιόδου για τημη-αποδοχή από μέρους τους ενός τέτοιου παραρτήματος ή τροποποίησης.Τέτοιο παράρτημα ή τροποποίηση θα αρχίσει να ισχύει για τα Μέρη πουαπέσυραν τη δήλωσή τους της μη-αποδοχής την ενενηκοστή ημέρα από τηνημέρα που αυτή η δήλωση ανάκλησης ελήφθη από το Θεματοφύλακα.

3. Ένα συμπληρωματικό παράρτημα περιφερειακής εφαρμογής ή τροποποίησησε κάθε παράρτημα περιφερειακής εφαρμογής που έχει θεσπιστεί σύμφωνα μετην παράγραφο 1, θα αρχίσει να ισχύει, για όλα τα Μέρη της Σύμβασης,έξι μήνες μετά την ημερομηνία της ανακοίνωσης από το Θεματοφύλακα σεαυτά τα Μέρη της θέσπισης αυτού του παραρτήματος ή της τροποποίησης,εκτός στις περιπτώσεις που:

(α) κάποιο Μέρος που έχει ειδοποιήσει το Θεματοφύλακα εγγράφως, εντόςμιας τέτοιας περιόδου έξι μηνών, για τη μη-αποδοχή αυτού τουσυμπληρωματικού παραρτήματος περιφερειακής εφαρμογής ή τηςτροποποίησης του παραρτήματος περιφερειακής εφαρμογής, στην οποίαπερίπτωση ένα τέτοιο παράρτημα ή τροποποίηση θα αρχίσει να ισχύει γιατα Μέρη που απέσυραν τη δήλωσή τους της μη-αποδοχής την ενενηκοστήημέρα από την ημερομηνία κατά την οποία έγινε δεκτή από τοΘεματοφύλακα, και

(β) κάποιο Μέρος έχει κάνει μία δήλωση σε σχέση με τα συμπληρωματικάπαραρτήματα περιφερειακής εφαρμογής ή τις τροποποιήσεις τωνπαραρτημάτων περιφερειακής εφαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 34 παράγραφος4, στην οποία περίπτωση κάθε τέτοιο παράρτημα ή τροποποίηση θα αρχίσεινα ισχύει για αυτό το Μέρος από την ημερομηνία της κατάθεσης στοΘεματοφύλακα των εγγράφων της επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ήσυναίνεσης σε σχέση με αυτό το παράρτημα ή τροποποίηση. Εάν κατά τηνυιοθέτηση ενός παραρτήματος ή μιας τροποποίησης ενός παραρτήματός τουςγίνεται μία τροποποίηση της Σύμβασης, αυτό το παράρτημα ή η τροποποίησητου παραρτήματος δεν θα αρχίσει να ισχύει μέχρις ότου αρχίσει να ισχύειη τροποποίηση της Σύμβασης.

Άρθρο 32

Δικαίωμα ψήφου

1. Εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στην παράγραφα 2, κάθεΜέρας της Σύμβασης θα έχει μία ψήφο.

2. Οι περιφερειακές οργανώσεις οικονομικής ολοκλήρωσης, σε θέματα τηςαρμοδιότητάς τους, θα ασκούν το δικαίωμα της ψήφου με αριθμό ψήφων πουθα είναι ίσος του αριθμού των Κρατών-Μελών τους που είναι Μέρη τηςΣύμβασης. Μία τέτοια οργάνωση δεν θα ασκεί το δικαίωμα ψήφου της, εάνκάποιο από τα Κράτη-Μέλη της ασκεί το δικαίωμά του και αντιστρόφως.

ΜΕΡΟΣ VI

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 33

Υπογραφή

Η Σύμβαση αυτή 8α ανοιχθεί για υπογραφή στο Παρίσι, στις 14-15Οκτωβρίου 1994, από τα Κράτη-Μέλη των Ηνωμένων Εθνών ή οποιονδήποτε απότους ειδικούς οργανισμούς τους ή Μέρη του Διεθνούς Δικαστηρίου και απότις περιφερειακές οργανώσεις οικονομικής ολοκλήρωσης. Θα παραμείνειανοιχτή για υπογραφή, μετέπειτα, στα Κεντρικά Γραφεία των ΗνωμένωνΕθνών στη Νέα Υόρκη έως τη 13η Οκτωβρίου 1995.

Άρθρο 34

Επικύρωση, αποδοχή, έγκριση και προσχώρηση

1. Η Σύμβαση θα υποβληθεί για επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ήπροσχώρηση από τα Κράτη και από τις περιφερειακές οργανώσειςοικονομικής ολοκλήρωσης. Θα υποβληθεί για προσχώρηση από την επόμενηημέρα υπογραφής της Σύμβασης. Τα έγγραφα της επικύρωσης, αποδοχής,έγκρισης ή προσχώρησης θα κατατεθούν στο Θεματοφύλακα.

2. Κάθε περιφερειακή οργάνωση οικονομικής ολοκλήρωσης, η οποίαγίνεται Μέρας της Σύμβασης χωρίς οποιοδήποτε από τα Κράτη-Μέλη να είναιΜέρος της Σύμβασης, θα δεσμεύεται για όλες τις υποχρεώσεις τηςΣύμβασης. Όταν ένα ή περισσότερα Κράτη-Μέλη μιας τέτοιας οργάνωσηςείναι επίσης Μέρη της Σύμβασης, η οργάνωση και τα Κράτη-Μέλη της θααποφασίσουν για τις αντίστοιχες αρμοδιότητές τους για την εκτέλεση τωνυποχρεώσεών τους βάσει της Σύμβασης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η οργάνωσηκαι τα Κράτη-Μέλη δεν θα δικαιούνται να ασκήσουν ταδικαιώματα βάσειτης Σύμβασης ταυτοχρόνως.

3. Στα έγγραφά τους της επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης,οι περιφερειακές οργανώσεις οικονομικής ολοκλήρωσης θα δηλώσουν τηνέκταση της αρμοδιότητάς τους σε σχέση με τα θέματα που διέπονται από τηΣύμβαση. Θα πρέπει επίσης αμέσως να ενημερώσουν το Θεματοφύλακα, οοποίος με τη σειρά του θα ενημερώσει τα Μέρη, για κάθε σημαντικήτροποποίηση σε θέματα αρμοδιότητάς τους.

4. Στα έγγραφά τους επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης,κάθε Μέρος μπορεί να δηλώσει ότι σε σχέση με το συμπληρωματικόπαράρτημα περιφερειακής εφαρμογής ή οποιαδήποτε τροποποίησηοποιουδήποτε παραρτήματος περιφερειακής εφαρμογής, στο παράρτημα τούτοθα αρχίσει να ισχύει μόνο από την κατάθεση του εγγράφου της επικύρωσης,αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης σχετικά με αυτά.

Άρθρο 35

Προσωρινές διατάξεις

Τα καθήκοντα της Γραμματείας που αναφέρονται στο άρθρο 23 θαεκτελούνται σε προσωρινή βάση από τη Γραμματεία που θα συγκροτηθεί απότη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στην απόφασή τους 47/188 της22ας Δεκεμβρίου 1992, έως ότου λήξει η πρώτη σύνοδος της Συνδιάσκεψηςτων Μερών.

Άρθρο 36

Έναρξη ισχύος

1. Η Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ την 90ή ημέρα μετά την ημερομηνίακατάθεσης του 50ού εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ήπροσχώρησης.

2. Για κάθε Κράτος ή περιφερειακό οργανισμό οικονομικής ολοκλήρωσηςπου επικυρώνει, αποδέχεται, εγκρίνει ή εντάσσεται στη Σύμβαση μετά τηνκατάθεση του 50ού εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ήπροσχώρησης, η Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ την ενενηκοστή ημέρα μετά τηνημερομηνία κατάθεσης από το εν λόγω Κράτος ή τον περιφερειακό οργανισμόοικονομικής ολοκλήρωσης του εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ήπροσχώρησης.

3. Σύμφωνα με την έννοια των παραγράφων 1 και 2, κάθε έγγραφο πουκατατίθεται από τον περιφερειακό οργανισμό οικονομικής ολοκλήρωσης δενθα υπολογισθεί ως συμπληρωματικό εκείνων τα οποία κατατίθενται από ταΚράτη-Μέλη του οργανισμού.

Άρθρο 37

Επιφυλάξεις

Δεν δύναται να διατυπωθούν επιφυλάξεις επί της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 38

Αποχώρηση

1. Οποτεδήποτε μετά την πάροδο τριετίας από την ημερομηνία κατά τηνοποία η Σύμβαση τέθηκε σε ισχύ για κάποιο Μέρος, το εν λόγω Μέροςμπορεί να αποχωρήσει από τη Σύμβαση με γραπτή ανακοίνωση στοΘεματοφύλακα.

2. Κάθε παρόμοια αποχώρηση θα ισχύει από την εκπνοή ενός έτους απότην ημερομηνία λήψης από το Θεματοφύλακα της κοινοποίησης αποχώρησης ήαπό την τελευταία ημερομηνία η οποία θα ορίζεται στην κοινοποίηση τηςαποχώρησης.

Άρθρο 39

Θεματοφύλακας

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών θα είναι ο Θεματοφύλακας τηςΣύμβασης.

Άρθρο 40

Αυθεντικά κείμενα

Το πρωτότυπο της παρούσας Σύμβασης, της οποίας το Αραβικό, Κινέζικο,Αγγλικό, Γαλλικό, Ρωσικό και Ισπανικό κείμενο θεωρούνται επίσηςαυθεντικά, θα κατατεθεί στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Σε μαρτυρία των οποίων, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, δεόντωςεξουσιοδοτημένοι σχετικά, υπέγραψαν την παρούσα Σύμβαση.

Έγινε στο Παρίσι, τη δεκάτη εβδόμη Ιουνίου του χιλιοστούεννεακοσιοστού ενενηκοστού τετάρτου έτους.

Άρθρο ΜΟΝΟ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

Το Παράρτημα αυτό εφαρμόζεται στην Αφρική, σχετικά με έκαστοΣυμβαλλόμενο Μέρος και σύμφωνα με τη Σύμβαση, ιδιαίτερα με το άρθρο 7,προκειμένου να καταπολεμηθεί η απερήμωση ή/και να αμβλυνθούν οισυνέπειες της ξηρασίας των ημιυγρών περιοχών.

Άρθρο 2

Σκοπός

Σκοπός αυτού του Παραρτήματος σε εθνικό, υποπεριφερειακό καιπεριφερειακό επίπεδο στην Αφρική και υπό το φως των ειδικών συνθηκώνπου επικρατούν εκεί, είναι:

(α) ο προσδιορισμός των μέτρων και διατάξεων, συμπεριλαμβανομένης τηςμορφής και διαδικασίας βοήθειας χορηγούμενης από τις αναπτυγμένες χώρεςΜέρη, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης.

(β) Η εξασφάλιση της αποτελεσματικής και πρακτικής εφαρμογής τηςΣύμβασης, η οποία θα καλύπτει τις ειδικές συνθήκες της Αφρικής και

(γ) Η προώθηση διαδικασιών και δραστηριοτήτων σχετικών με τηνκαταπολέμηση της απερήμωσης ή/και του περιορισμού των συνεπειών τηςξηρασίας στις ξηρές και ημι-υγρές περιοχές της Αφρικής.

Άρθρο 3Ειδικές συνθήκες της Αφρικανικής Ηπείρου

Κατά την εκτέλεση των υποχρεώσεών τους με βάση τη Σύμβαση, τα Μέρη,κατά την εφαρμογή αυτού του Παραρτήματος, θα υιοθετήσουν μια βασικήπροσέγγιση λαμβάνοντας υπόψη τις εξής ειδικές συνθήκες της Αφρικής:

(α) την υψηλή αναλογία ξηρών, ημι-ξηρών και αποξηραμένων ημι-υγρώνπεριοχών.

(β) το σημαντικό αριθμό χωρών και πληθυσμών πληγέντων από τηναπερήμωση και από τη συχνή εμφάνιση μεγάλης ξηρασίας.

(γ) το μεγάλο αριθμό πληγεισών χωρών χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα.

(δ) την εκτεταμένη φτώχεια που επικρατεί στις περισσότερες πληγείσεςχώρες, το μεγάλο αριθμό των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών μεταξύ τους καιτην ανάγκη που έχουν για σημαντικό ποσά εξωτερικής οικονομικής βοήθειαςυπό μορφή επιχορηγήσεων και δανείων με όρους παραχωρήσεων, προκειμένουνα επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί τους στόχοι

(ε) τις αντίξοες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που επιδεινώνονταιαπό τις καταστροφικές και διακυμαινόμενες εμπορικές προϋποθέσεις, ταεξωτερικό χρέος και την πολιτική αστάθεια, γεγονός που συνεπάγεταιεσωτερική και περιφερειακή μετακίνηση πληθυσμών, καθώς καιμετανάστευση.

(στ) την αυξημένη εξάρτηση των πληθυσμών από τους φυσικούς πόρους γιαεπιβίωση που, συνδυαζόμενη τις συνέπειες των δημογραφικών τάσεων καιπαραγόντων, την αδύνατη τεχνολογική βάση και τις μη αειφορικέςπρακτικές παραγωγής, συμβάλλει στη σημαντική υποβάθμιση των πόρων

(ζ) τα ανεπαρκή νομικά και θεσμικά πλαίσια, η αδύνατη βάση υποδομήςκαι οι ανεπαρκείς τεχνικές και εκπαιδευτικές δυνατότητες που οδηγούν σεσημαντικές απαιτήσεις για απόκτηση δυνατοτήτων και

(η) τον κεντρικό ρόλο των δραστηριοτήτων για την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης ή/και άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας στα πλαίσιαπροτεραιοτήτων εθνικής ανάπτυξης των πληγεισών Αφρικανικών χώρων.

Άρθρο 4

Δεσμεύσεις και υποχρεώσεις των χωρώνΜερών της Αφρικής

1. Σύμφωνα με τις σχετικές δυνατότητες τους οι Αφρικανικές χώρες Μέρηαναλαμβάνουν να:

(α) υιοθετήσουν την καταπολέμηση της απερήμωσης ή/και την άμβλυνσητων συνεπειών της ξηρασίας σαν κύρια στρατηγική των προσπαθειών τουςγια την εξάλειψη της φτώχειας.

(β) προωθήσουν περιφερειακή συνεργασία και ενοποίηση υπό το πνεύματης αλληλεγγύης και συνεργασίας βασιζόμενης στα αμοιβαία συμφέροντα,βάσει προγραμμάτων και δραστηριοτήτων για την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης ή/και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας.

(γ) οργανώσουν ορθολογικά και να ενισχύσουν τους υπάρχοντες θεσμούςσχετικούς με την απερήμωση και την ξηρασία, καθώς και να προωθήσουντους λοιπούς υπάρχοντες θεσμούς, κατά περίπτωση, προκειμένου να τουςκαταστήσουν αποτελεσματικότερους και να εξασφαλίσουν αποδοτικότερηχρησιμοποίηση των πόρων

(δ) ενθαρρύνουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ τους σχετικά με τηνκατάλληλη τεχνολογία, γνώση, τεχνογνωσία και πρακτικές, και

(ε) καταρτίσουν προγράμματα πρόβλεψης για την άμβλυνση των συνεπειώντης ξηρασίας σε υποβαθμισμένες περιοχές λόγω απερήμωσης ή/και ξηρασίας.

2. Σύμφωνα με τις γενικές και ειδικές υποχρεώσεις που αναφέρονται σταάρθρα 4 και 5 της Σύμβασης, οι Αφρικανικές χώρες προτίθενται να:

(α) προβούν στις κατάλληλες δημοσιονομικές χορηγήσεις από τα κονδύλιατων Κρατικών Προϋπολογισμών τους σε συνάρτηση με τις εθνικές συνθήκεςκαι δυνατότητες και που αντικατοπτρίζουν τη νέα προτεραιότητα την οποίαέδωσε η Αφρική στο φαινόμενο της απερήμωσης ή/και ξηρασίας

(β) διατηρήσουν και να ενισχύσουν μεταρρυθμίσεις εν εξελίξει αυτή τηστιγμή, για μεγαλύτερη αποκέντρωση, κατοχή πόρων, καθώς και ναενδυναμώσουν τη συμμετοχή των τοπικών πληθυσμών και κοινοτήτων, και

(γ) εξεύρουν και να κινητοποιήσουν καινούργιους καί επιπλέον εθνικούςχρηματοδοτικούς πόρους και να διευρύνουν κατά προτεραιότητα το υπάρχονεθνικό δυναμικό και τα μέσα για την κινητοποίηση εγχώριωνχρηματοδοτικών πόρων.

Άρθρο 5

Δεσμεύσεις και υποχρεώσεις των Συμβαλλόμενωναναπτυγμένων χωρών Μερών

1. Για να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, σύμφωνα με τα άρθρα4, 6 και 7 της Σύμβασης, οι αναπτυγμένες χώρες Μέρη θα δώσουνπροτεραιότητα στις πληγείσες Αφρικανικές χώρες Μέρη και σ` αυτό τοπλαίσιο θα:

(α) τις βοηθήσουν να καταπολεμήσουν την απερήμωση ή/και να αμβλύνουντις συνέπειες της ξηρασίας παρέχοντας μεταξύ άλλων ή/και διευκολύνονταςτην πρόσβαση σε χρηματοδοτικούς ή/και άλλους πόρους και προωθώντας,χρηματοδοτώντας ή/και διευκολύνοντας τη χρηματοδότηση της μεταφοράς,προσαρμογής και πρόσβασης σε κατάλληλες περιβαλλοντικές, τεχνολογικέςκαι τεχνικές γνώσεις, όπως έχει συμφωνηθεί από κοινού, λαμβάνονταςυπόψη την υιοθέτηση της εξάλειψης της φτώχειας σαν κεντρική στρατηγική

(β) συνεχίσουν να διαθέτουν σημαντικούς πόρους ή/και θα αυξήσουν τουςπόρους για την καταπολέμηση της απερήμωσης ή/και την άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας, και

(γ) τις βοηθήσουν να ενισχύσουν το δυναμικό τους, επιτρέποντάς τουςνα βελτιώσουν το θεσμικό πλαίσιό τους, καθώς και το επιστημονικό καιτεχνικό δυναμικό τους, τη συλλογή και ανάλυση πληροφοριών και τηνέρευνα και ανάπτυξη με σκοπό να καταπολεμηθεί η απερήμωση ή/και νααμβλυνθούν οι συνέπειες της ξηρασίας.

2. Άλλες χώρες Μέρη μπορούν να παρέχουν, προαιρετικά, τεχνολογία,γνώση και τεχνογνωσία σχετικά με την απερήμωση ή/και τουςχρηματοδοτικούς πόρους, σε πληγείσες Αφρικανικές χώρες Μέρη. Η μεταφοράτέτοιων γνώσεων, τεχνογνωσίας και τεχνικών διευκολύνεται με τη διεθνήσυνεργασία.

Άρθρο 6

Πλαίσιο στρατηγικού προγραμματισμούγια αειφορική ανάπτυξη

1. Τα εθνικά προγράμματα δράσης θα αποτελούν κεντρικό και αναπόσπαστομέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας διατύπωσης εθνικών πολιτικών για τηναειφορική ανάπτυξη πληγεισών Αφρικανικών χωρών Μερών.

2. Θα αναληφθεί μια συμβουλευτική και συμμετοχική διαδικασία πουεμπλέκει αρμόδια επίπεδα της κυβέρνησης, τοπικούς πληθυσμούς,κοινότητες και μη-κυβερνητικές οργανώσεις για να παρέχει καθοδήγηση σεμια στρατηγική με ευέλικτο σχεδιασμό, ώστε να υπάρχει η μέγιστη δυνατήσυμμετοχή των τοπικών πληθυσμών και κοινοτήτων. Κατά περίπτωση, μπορούννα εμπλέκονται διμερείς και πολυμερείς φορείς στη διαδικασία αυτή μετάαπό αίτηση μίας πληγείσας Αφρικανικής χώρας Μέρους.

Άρθρο 7

Χρονοδιάγραμμα για την κατάρτισηπρογραμμάτων δράσης

Εκκρεμούσης της εφαρμογής της Σύμβασης, οι Αφρικανικές χώρες Μέρη, σεσυνεργασία με άλλα μέλη της διεθνούς κοινότητας, κατά περίπτωση, θαεφαρμόζουν, κατά το μέτρο του δυνατού, προσωρινά, τις διατάξεις αυτέςτης Σύμβασης σχετικά με την κατάρτιση εθνικών, υποπεριφερειακών καιπεριφερειακών προγραμμάτων δράσης.

Άρθρο 8

Περιεχόμενο εθνικών προγραμμάτων δράσης

1. Σύμφωνα με το άρθρο 10 της Σύμβασης, η στρατηγική γενικά τωνεθνικών προγραμμάτων δράσης θα τονίζει ολοκληρωμένα προγράμματα τοπικήςανάπτυξης για πληγείσες περιοχές, βασισμένη σε συμμετοχικούςμηχανισμούς και περίληψη στρατηγικής για την εξάλειψη της φτώχειας μέσασε προσπάθειες για την καταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση τωνσυνεπειών της ξηρασίας. Τα προγράμματα θα στοχεύουν στην ενίσχυση τηςδυνατότητας των τοπικών αρχών και θα εξασφαλίζουν ενεργό εμπλοκή τωντοπικών πληθυσμών, με έμφαση στην εκπαίδευση και την επιμόρφωση,κινητοποίηση μη-κυβερνητικών οργανώσεων με αποδεδειγμένη εμπειρία καιενίσχυση αποκεντρωμένων κυβερνητικών δομών.

2. Τα εθνικά προγράμματα δράσης θα περιλαμβάνουν, κατά περίπτωση, ταπαρακάτω γενικά χαρακτηριστικά:

(α) τη χρησιμοποίηση, κατά την κατάρτιση και εφαρμογή των εθνικώνπρογραμμάτων δράσης προηγούμενης εμπειρίας στην καταπολέμηση τηςαπερήμωσης ή/και στην άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας, λαμβάνονταςυπόψη κοινωνικές, οικονομικές και οικολογικές συνθήκες

(β) την επισήμανση των παραγόντων που συμβάλλουν στην απερήμωση ή/καιτην ξηρασία και τους πόρους και δυναμικό που είναι διαθέσιμο και πουαπαιτείται και κατάρτιση κατάλληλων πολιτικών, θεσμικών και άλλωνδράσεων και μέτρων που είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση τωνφαινομένων αυτών ή/και την άμβλυνση των συνεπειών τους και

(γ) την αύξηση της συμμετοχής των τοπικών πληθυσμών και κοινοτήτων,συμπεριλαμβανομένων και των γυναικών, γεωργών και κτηνοτρόφων καιανάθεση σ` αυτούς περισσότερων ευθυνών στη διαχείριση.

3. Τα εθνικά προγράμματα δράσης, κατά περίπτωση, θα περιλαμβάνουν ταπαρακάτω:

(α) Μέτρα για τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος με σκοπό ναεξαλειφθεί η φτώχεια:

(ι) αύξηση των ευκαιριών για αύξηση του εισοδήματος και απασχόληση,ιδιαίτερα των φτωχότερων μελών της κοινότητας, με τη δημιουργία αγορώνγια τα γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, τη θέσπιση χρηματοδοτικώνοργάνων κατάλληλων για τις τοπικές ανάγκες, την ενίσχυση τηςδιαφοροποίησης στη γεωργία και τη δημιουργία γεωργικών επιχειρήσεων,και την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων συμπληρωματικών προς τηγεωργία

(ιι) βελτίωση των μακροπρόθεσμων προοπτικών των αγροτικών οικονομιώνμε τη θέσπιση κινήτρων για παραγωγικές επενδύσεις και πρόσβαση στα μέσαπαραγωγής, και πολιτικές τιμών και φόρων και εμπορικές πρακτικές πουπροωθούν την ανάπτυξη

(ιιι) καθορισμό και εφαρμογή πολιτικών για τον πληθυσμό και τημετανάστευση για τη μείωση της πίεσης που ασκεί ο πληθυσμός στη γη και

(ιν) προώθηση της χρήσης καλλιεργειών ανθεκτικών στην ξηρασία καιεφαρμογή ολοκληρωμένων συστημάτων καλλιέργειας ξερής γης για λόγουςεπισιτιστικής ασφάλειας.

(β) Μέτρα για τη διατήρηση των φυσικών πόρων:

(ι) εξασφάλιση ολοκληρωμένης και αειφορικής διαχείρισης φυσικώνπόρων, συμπεριλαμβανομένων: των γεωργικών γαιών και βοσκοτόπων, τηςεδαφοκάλυψης και της άγριας ζωής, των δασών, των υδάτινων πόρων και τηςβιολογικής ποικιλομορφίας

(ιι) εκπαίδευση για την ενίσχυση της ευαιαθητοποίησης του κοινού καιεκστρατείας περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και διάδοσης γνώσεων τεχνικώνσχετικών με την αειφορική διαχείριση των φυσικών πόρων και

(ιιι) εξασφάλιση της ανάπτυξης και αποτελεσματικής χρήσης τωνδιαφόρων πηγών ενέργειας, προώθηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας,ιδιαίτερα ηλιακής ενέργειας, αιολικής ενέργειας και βιοαερίου καιειδικών διευθετήσεων για τη μεταφορά, απόκτηση και προσαρμογή σχετικήςτεχνολογίας για τη μείωση της πίεσης που ασκείται πάνω σε ευαίσθητουςφυσικούς πόρους.

(γ) Μέτρα για τη βελτίωση της θεσμικής οργάνωσης:

(ι) καθορισμός των ρόλων και ευθυνών της κεντρικής κυβέρνησης και τωντοπικών αρχών, μέσα στα πλαίσια της πολιτικής σχεδιασμού των χρήσεωνγης

(ιι) ενθάρρυνση μιας πολιτικής ενεργούς αποκέντρωσης, μεταφέρονταςτην ευθύνη για τη διαχείριση και λήψη αποφάσεων στις τοπικές αρχές καιενθάρρυνση πρωτοβουλιών και της ανάληψης της ευθύνης από τις τοπικέςκοινότητες και τη δημιουργία τοπικών δομών και

(ιιι) ρύθμιση, κατά περίπτωση, του θεσμικού πλαισίου και τωνκανονισμών σχετικά με τη διαχείριση των φυσικών πόρων για ναεξασφαλισθεί η κατοχή γαιών από τους τοπικούς πληθυσμούς.

(δ) Μέτρα για τη βελτίωση των γνώσεων σχετικά με την απερήμωση:

(ι) προώθηση της έρευνας, συλλογής, επεξεργασίας και ανταλλαγήςπληροφοριών των επιστημονικών, τεχνικών και κοινωνικο-οικονομικώναπόψων της απερήμωσης.

(ιι) βελτίωση του εθνικού δυναμικού έρευνας και συλλογής,επεξεργασίας, ανταλλαγής και ανάλυσης πληροφοριών για τη βελτίωση τωνγνώσεων και τη μετατροπή των αποτελεσμάτων της ανάλυσης σελειτουργικούς όρους,

(ιιι) ενθάρρυνση της μέσο-και μακροπρόθεσμης μελέτης τωνκοινωνικο-οικονομικών και πολιτιστικών τάσεων στις πληγείσες περιοχές,των ποιοτικών και ποσοτικών τάσεων στους φυσικούς πόρους, τηςαλληλεπίδρασης του κλίματος και της απερήμωσης και

(ε) Μέτρα για την παρακολούθηση και εκτίμηση των συνεπειών τηςξηρασίας:

(ι) κατάρτιση στρατηγικών για την εκτίμηση της επίδρασης της φυσικήςκλιματολογικής ποικιλομορφίας στην περιφερειακή ξηρασία και απερήμωσηή/και χρήση προγνώσεων της κλιματολογικής ποικιλομορφίας πάνω σεεποχιακές, σε διαχρονικές κλίμακες χρόνου στις προσπάθειες νααμβλυνθούν οι συνέπειες της ξηρασίας

(ιι) βελτίωση της δυνατότητας έγκαιρης ειδοποίησης και αντίδρασης, ηαποτελεσματική διαχείριση της βοήθειας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκηςκαι επισιτιστικής βοήθειας, η βελτίωση της εναποθήκευσης και διάθεσηςτροφίμων, προγράμματα προστασίας βοοειδών και δημόσια έργα καιεναλλακτικές πηγές εισοδήματος για περιοχές επιρρεπείς στην ξηρασία και

(ιιι) παρακολούθηση και εκτίμηση της οικολογικής υποβάθμισης για τηνπαροχή αξιόπιστων και έγκαιρων πληροφοριών για τη διευκόλυνση καλύτερηςκατάρτισης πολιτικής και αντίδρασης.

Άρθρο 9

Προετοιμασία εθνικών προγραμμάτων δράσηςκαι δείκτες εφαρμογής και εκτίμησης

Κάθε πληγείσα Αφρικανική χώρα Μέρος θα ορίσει αρμόδιο εθνικόσυντονιστικό φορέα που θα δρα σαν καταλύτης για την κατάρτιση, εφαρμογήκαι εκτίμηση των εθνικών της προγραμμάτων δράσης. Αυτός οσυντονιστικός φορέας σύμφωνα με το άρθρα 3 και κατά περίπτωση θα:

(α) αναλάβει να επισημάνει και να εξετάσει δράση, αρχίζοντας από μιατοπικά ορμώμενη συμβουλευτική διαδικασία, που θα εμπλέκει τοπικούςπληθυσμούς και κοινότητες και με τη συνεργασία τοπικών διοικητικώναρχών, αναπτυγμένων χωρών Μερών και διακυβερνητικών και μη-κυβερνητικώνοργανώσεων, με βάση προκαταρκτικές διαβουλεύσεις αυτών που εμπλέκονταισε εθνικό επίπεδο.

(β) αναγνωρίσει και θα αναλύσει τα εμπόδια, τις ανάγκες και τα κενάπου επηρεάζουν την ανάπτυξη και την αειφορική χρήση γης και θαυποδείξει πρακτικά μέτρα για την αποφυγή επαναλήψεων, εκμεταλλευόμενηστα έπακρο συνεχιζόμενες προσπάθειες και θα προωθήσει την εφαρμογή τωναποτελεσμάτων.

(γ) διευκολύνει, θα σχεδιάσει και θα καθορίσει τις δραστηριότητες τουέργου βασιζόμενη σε αμοιβαίες επιδράσεις, ευέλικτες προσεγγίσεις για ναεξασφαλιστεί η ενεργή συμμετοχή του πληθυσμού στις πληγείσες περιοχές,να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές συνέπειες τέτοιων δραστηριοτήτων, ναεπισημανθούν και να τεθούν προτεραιότητες στη χρηματοδοτική βοήθεια καιτην τεχνική συνεργασία.

(δ) καθορίσει συναφείς ποσοτικούς και αμέσως επαληθεύσιμους δείκτεςγια την εξασφάλιση της επαλήθευσης και εκτίμησης των εθνικώνπρογραμμάτων δράσης, που περιλαμβάνουν βραχύ-, μέσο- καιμακροπρόθεσμες δράσεις και της εφαρμογής τέτοιων προγραμμάτων και

(ε) προετοιμάζει εκθέσεις προόδου σχετικά με την εφαρμογή των εθνικώνπρογραμμάτων δράσης.

Άρθρο 10

Οργανωτικό πλαίσιο υποπεριφερειακώνπρογραμμάτων δράσης

1. Σύμφωνα με το άρθρο 4 της Σύμβασης, οι Αφρικανικές χώρες Μέρη θασυνεργαστούν στην προετοιμασία και εφαρμογή υποπεριφερειακώνπρογραμμάτων δράσης για την κεντρική, ανατολική, βόρεια, νότια καιδυτική Αφρική και αναφορικά με αυτό μπορεί να αναθέτουν τις παρακάτωευθύνες σε σχετικές υποπεριφερειακές διακυβερνητικές οργανώσεις να:

(α) δρουν σε εστιακά σημεία για προπαρασκευαστικές εργασίες και νασυντονίζουν την εφαρμογή των υποπεριφερειακών προγραμμάτων δράσης

(β) βοηθούν στην κατάρτιση και εφαρμογή του εθνικού προγράμματοςδράσης

(γ) διευκολύνουν την ανταλλαγή πληροφοριών, εμπειριών καιτεχνογνωσίας, καθώς και να παρέχουν συμβουλές για την αναθεώρηση τηςεθνικής νομοθεσίας και

(δ) όποιες άλλες υπευθυνότητες σχετικές με την εφαρμογή τωνυπαπεριφερειακών προγραμμάτων δράσης.

2. Ειδικευμένα υποπεριφερειακά ιδρύματα μπορούν να παρέχουν ενίσχυσηκατόπιν αιτήσεως ή/καί να τους ανατεθεί η ευθύνη να συντονίζουνδραστηριότητες στον αντίστοιχο τομέα της αρμοδιότητάς τους.

Άρθρο 11

Περιεχόμενο και κατάρτιση υποπεριφερειακών προγραμμάτων δράσης

Τα υποπεριφερειακά προγράμματα δράσης θα επικεντρώνονται σε θέματαπου είναι καλύτερα να αντιμετωπισθούν σε υποπεριφερειακό επίπεδο. Ταυποπεριφερειακάπρογράμματα δράσης θα κινήσουν, αν είναι απαραίτητο,μηχανισμούς για τη διαχείριση των κοινών φυσικών πόρων. Οι μηχανισμοίαυτοί θα χειριστούν αποτελεσματικά διασυνοριακά προβλήματα σχετικά μετην απερήμωση ή/και την ξηρασία και θα ενισχύσουν την αρμονική εφαρμογήεθνικών προγραμμάτων δράσης. Οι προτεραιότητες των υποπεριφερειακώνπρογραμμάτων θα επικεντρώνονται, κατά περίπτωση, στα παρακάτω:

(α) κοινά προγράμματα για αειφορική διαχείριση διασυνοριακών φυσικώνπόρων μέσω διμερών και πολυμερών μηχανισμών, κατά περίπτωση

(β) συντονισμό προγραμμάτων για την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγώνενέργειας

(γ) συνεργασία στη διαχείριση και έλεγχο των εχθρών, καθώς και τωνασθενειών των φυτών και ζώων

(δ) δραστηριότητες για την αύξηση του δυναμικού, εκπαίδευσης καιευαισθητοποίησης του κοινού που διεξάγονται καλύτερα ή υποστηρίζονταιστο υποπεριφερειακό επίπεδο

(ε) επιστημονική και τεχνική συνεργασία, ιδιαίτερα στονκλιματολογικό, μετεωρολογικό και υδρολογικό τομέα, συμπεριλαμβανομένηςκαι δημιουργίας δικτύου για συλλογή και επαλήθευση στοιχείων, ανταλλαγήπληροφοριών και παρακολούθηση έργων, συντονισμό και κατάρτισηπροτεραιοτήτων, δραστηριοτήτων, έρευνας και ανάπτυξης

(στ) συστήματα έγκαιρης ειδοποίησης και κοινού σχεδιασμού άμβλυνσηςτων συνεπειών της ξηρασίας, συμπεριλαμβανομένων και των μέτρων για τηναντιμετώπιση των προβλημάτων πσυ απορρέουν από μεταναστεύσεις πουεπιβάλλονται από το περιβάλλον

(ζ) ανίχνευση τρόπων για την ανταλλαγή εμπειριών, ιδιαίτερα σχετικάμε τη συμμετοχή τοπικών πληθυσμών και κοινοτήτων και τη δημιουργία ενόςπεριβάλλοντος που να επιτρέπει βελτιωμένη διαχείριση χρήσης γης καιχρήση κατάλληλης τεχνολογίας.

(η) ενίσχυση της ικανότητας υποπεριφερειακών οργανώσεων νασυντονίζουν και να παρέχουν τεχνικές υπηρεσίες, καθώς και ναδημιουργούν, να αποπροσανατολίζουν και να ενισχύουν υποπεριφερειακάκέντρα και ιδρύματα και

(θ) κατάρτιση πολιτικών σε τομείς όπως το εμπόριο, που έχουναντίκτυπο στις πληγείσες περιοχές και πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένωνκαι πολιτικών για το συντονισμό περιφερειακού καθεστώτος εμπορίας καιγια μια κοινή υποδομή.

Άρθρο 12

Οργανωτικό πλαίσιο του περιφερειακούπρογράμματος δράσης

1. Σύμφωνα με το άρθρο 11 της Σύμβασης, οι Αφρικανικές χώρες Μέρη θακαθορίσουν από κοινού τις διαδικασίες για κατάρτιση και εφαρμογή τουπεριφερειακού προγράμματος δράσης.

2. Τα Μέρη μπορούν να παρέχουν κατάλληλη ενίσχυση στα σχετικάπεριφερειακά αφρικανικά ιδρύματα και οργανώσεις, για να μπορούν ναβοηθούν τις Αφρικανικές χώρες Μέρη να είναι συνεπείς στις υποχρεώσειςτους σύμφωνα με τη Σύμβαση.

Άρθρο 13

Περιεχόμενο του περιφερειακούπρογράμματος δράσης

Το περιφερειακό πρόγραμμα δράσης περιλαμβάνει μέτρα σχετικά με τηνκαταπολέμηση της απερήμωσης ή/και την άμβλυνση των συνεπειών τηςξηρασίας στους παρακάτω τομείς κατά προτεραιότητα, κατά περίπτωση:

(α) ανάπτυξη περιφερειακής συνεργασίας και συντονισμούυποπεριφερειακών προγραμμάτων δράσης για την ανάπτυξη συναίνεσης σεσοβαρά θέματα πολιτικής και μέσω τακτικών γνωματεύσεων υποπεριφερειακώνοργανώσεων

(β) προώθηση της ανάπτυξης του δυναμικού σε δραστηριότητες πουεφαρμόζονται καλύτερα σε περιφερειακό επίπεδο

(γ) αναζήτηση λύσεων μέσα στη διεθνή κοινότητα, διεθνών οικονομικώνκαι εθνικών θεμάτων που επηρεάζουν τις πληγείσες περιοχές, λαμβάνονταςυπόψη το άρθρα 4, παράγραφος 2(β) της Σύμβασης.

(δ) προώθηση μεταξύ των πληγεισών χωρών Μερών της Αφρικής και τωνυποπεριφερειών της, καθώς και των άλλων πληγεισών περιφερειών, τηςανταλλαγής πληροφοριών και κατάλληλων τεχνικών, τεχνογνωσίας καισχετικής εμπερίας, προώθηση επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας,ιδιαίτερα στους τομείς της κλιματολογίας, μετεωρολογίας, υδρολογίας,ανάπτυξης υδάτινων πόρων και εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Συντονισμόυποπεριφερειακών και περιφερειακών ερευνητικών δραστηριοτήτων καιεπισήμανση περιφερειακών προτεραιοτήτων στην έρευνα και την ανάπτυξη.

(ε) συντονισμό δικτύων συστηματικής παρακολούθησης και εκτίμησης καιανταλλαγής πληροφοριών, καθώς και ένταξή τους σε παγκόσμια δίκτυα και

(στ) συντονισμό και ενίσχυση υποπεριφερειακών και περιφερειακώνσυστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης και προγραμμάτων πρόβλεψηςξηρασίας.

Άρθρο 14

Χρηματαδοτικοί πόροι

1. Σύμφωνα με το άρθρο 20 της Σύμβασης και το άρθρο 4 παρ. 2 τουΠαραρτήματος αυτού, οι πληγείσες Αφρικανικές χώρες Μέρη θα προσπαθήσουννα παρέχουν ένα μακροοικονομικό πλαίσιο που συμβάλλει στην κινητοποίησηχρηματοδοτικών πόρων και θα καθορίσουν πολιτικές και διαδικασίες για τηδιοχέτευση πόρων αποτελεσματικότερα σε τοπικά αναπτυξιακό προγράμματα,συμπεριλαμβανομένου και μέσω μη – κυβερνητικών οργανώσεων, κατάπερίπτωση.

2. Σύμφωνα με το άρθρο 21, παράγραφοι 4 και 5 της Σύμβασης, τα Μέρησυμφωνούν να καταρτίσουν έναν κατάλογο πηγών χρηματοδότησης σε εθνικό,υποπεριφερειακό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο για να εξασφαλιστεί ηορθολογική χρησιμοποίηση των υπαρχόντων πόρων και να επισημανθούν τακενά στην κατανομή των πόρων για να διευκολυνθεί η εφαρμογή τωνπρογραμμάτων δράσης. Ο κατάλογος θα αναθεωρείται τακτικό και θαενημερώνεται.

3. Σύμφωνα με το άρθρο 7 της Σύμβασης, οι αναπτυγμένες χώρες Μέρη θασυνεχίσουν να δίνουν σημαντικούς πόρους ή/και αυξανόμενους πόρους καιάλλες μορφές βοήθειας στις πληγείσες Αφρικανικές χώρες Μέρη με βάσησυμφωνίες συνεργασίας και διευθετήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 18 τουΠαραρτήματος αυτού, δίνοντας, μεταξύ άλλων, την προσήκουσα προσοχή σεθέματα σχετικά με χρέη, διευθετήσεις διεθνούς εμπορίου και εμπορίας,σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2(β) της Σύμβασης.

Άρθρο 15

Χρηματοδοτικοί μηχανισμοί

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7 της Σύμβασης, πουυπογραμμίζουν τις προτεραιότητες σε πληγείσες Αφρικανικές χώρες Μέρη,λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη κατάσταση που επικρατεί στηνπεριοχήαυτή, τα Μέρη θα λάβουν ιδιαίτερα υπόψη τους την εφαρμογή στην Αφρικήτων διατάξεων του άρθρου 21 παρ. 1 (δ) και (ε) της Σύμβασης.Ιδιαίτερα:

(α) τη διευκόλυνση της δημιουργίας μηχανισμών, όπως τα εθνικάκεφάλαια απερήμωσης για τη διοχέτευση πόρων στο τοπικό επίπεδο και

(β) την ενίσχυση των υπαρχόντων κεφαλαίων και χρηματοδοτικώνμηχανισμών στο υποπεριφερεισκό και περιφερειακό επίπεδο.

2. Σύμφωνα με τα άρθρα 20 και 21 της Σύμβασης, τα Μέρη που είναιεπίσης μέλη κυβερνητικών φορέων συναφών περιφερειακών καιυποπεριφερειακών χρηματοδοτικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένης και τηςΑφρικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης και του Ταμείου Αφρικανικής Ανάπτυξης,θα προωθήσουν τις προσπά8ειες για να δοθεί προτεραιότητα και προσοχήστις δραστηριότητες των ιδρυμάτων αυτών που προωθούν την εφαρμογή τουΠαραρτήματος αυτού.

3. Τα Μέρη θα βελτιώσουν, μέχρι του σημείου που είναι δυνατόν,διαδικασίες για τη διοχέτευση πόρων σε πληγείσες Αφρικανικές χώρεςΜέρη.

Άρθρο 16

Τεχνική βοήθεια και συνεργασία

Τα Μέρη αναλαμβάνουν σύμφωνα με τις αντίστοιχες δυνατότητές τους ναοργανώσουν ορθολογικά τεχνική βοήθεια και συνεργασία με τις Αφρικανικέςχώρες Μέρη, με σκοπό να αυξήσουν την αποτελεσματικότητα του έργου καιτου προγράμματος, μεταξύ άλλων:

(α) περιορίζοντας το κόστος μέτρων ενίσχυσης και συγκράτησηςιδιαίτερα των γενικών εξόδων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, τέτοιο κόστοςαντιπροσωπεύει μόνο ένα κατάλληλα χαμηλό ποσοστό του ολικού κόστους τουέργου, έτσι ώστε να μεγιστοποιείται η αποτελεσματικότητα του έργου

(β) δίνοντας προτεραιότητα στη χρησιμοποίηση κατάλληλων εθνικώνεμπειρογνωμόνων ή, όταν είναι απαραίτητο, αρμόδιων ειδικών από τηνυποπεριφέρεια ή/και περιφέρεια στο σχεδιασμό του έργου, την κατάρτισηκαι προετοιμασία και την ανάπτυξη τοπικών δεξιοτήτων όταν δεν υπάρχουνκαι

(γ) μέσω της αποτελεσματικής διαχείρισης, καθώς και της σωστήςχρησιμοποίησης της τεχνικής βοήθειας που θα παρέχεται.

Άρθρο 17

Μεταφορά, απόκτηση, προσαρμογή και πρόσβασησε τεχνολογίες που σέβονται το περιβάλλον

Εφαρμόζοντας το άρθρο 18 της Σύμβασης, σχετικά με τη μεταφορά,απόκτηση, προσαρμογή και ανάπτυξη τεχνολογίας, τα Μέρη αναλαμβάνουν ναδώσουν προτεραιότητα στις Αφρικανικές χώρες Μέρη και όπου είναιαπαραίτητο, να καταρτίσουν με αυτές νέα υποδείγματα συνεργασίας μεσκοπό να ενισχύσουν την αύξηση δυνατοτήτων τους στους τομείς τηςεπιστημονικής έρευνας και ανάπτυξης και συλλογής πληροφοριών καιδιάδοσής τους για να τους επιτρέψει να εφαρμόσουν τις στρατηγικές τουςγια την καταπολέμηση της απερήμωσης και άμβλυνση των συνεπειών τηςξηρασίας.

Άρθρο 18

Συμφωνίες συντονισμού και συνεργασίας

1. Οι Αφρικανικές χώρες Μέρη θα συντονίσουν την κατάρτιση,διαπραγμάτευση και εφαρμογή εθνικών, υποπεριφερειακών και περιφερειακώνπρογραμμάτων δράσης. Μπορεί να εμπλέκουν, κατά περίπτωση, άλλα Μέρη καισχετικές διακυβερνητικές και μη-κυβερνητικές οργανώσεις, σε αυτή τηδιαδικασία.

2. Ο στόχος ενός τέτοιου συντονισμού είναι να εξασφαλίζει ότι ηοικονομική και τεχνική συνεργασία είναι σύμφωνη με τη Σύμβαση και ναπαρέχει την απαιτούμενη συνέχεια στη χρήση και διαχείριση των πόρων.

3. Οι Αφρικανικές χώρες Μέρη θα οργανώσουν σε εθνικό υποπεριφερειακόκαι περιφερειακό επίπεδο συμβουλευτικές διαδικασίες. Αυτές οισυμβουλευτικές διαδικασίες μπορούν μεταξύ άλλων:

(α) να χρησιμεύουν σαν βήμα για διαπραγματεύσεις και να κλείσουνσυμφωνίες συνεργασίας βασισμένες σε εθνικά υποπεριφερειακά καιπεριφερειακά προγράμματα.

(β) να ορίσουν τη συμμετοχή των Αφρικανικών χωρών Μερών και άλλωνμελών των συμβουλευτικών ομάδων σε προγράμματα και να ορίσουν τιςπροτεραιότητες και συμφωνίες για δείκτες εφαρμογής και εκτίμησης, καθώςκαι διευθετήσεις χρηματοδότησης για εφαρμογή.

4. Η Μόνιμη Γραμματεία μπορεί, με αίτημα Αφρικανικής χώρας Μέρους,σύμφωνα με το άρθρο 23 της Σύμβασης, να διευκολύνει την υλοποίηση αυτώντων συμβουλευτικών διαδικασιών με:

(α) παροχή οδηγιών για την οργάνωση αποτελεσματικών συμβουλευτικώνρυθμίσεων με τη λήψη εμπειρίας από άλλες τέτοιες ρυθμίσεις.

(β) παροχή πληροφοριών στις σχετικές διμερείς ή πολυμερείς υπηρεσίεςσχετικά με τις συμβουλευτικές συναντήσεις ή διαδικασίες και ενθάρρυνσητης ενεργούς συμμετοχής τους και

(γ) παροχή άλλων πληροφοριών σημαντικών για την καθιέρωση ή βελτίωσητων συμβουλευτικών διευθετήσεων.

5. Τα υποπεριφερειακά και περιφερειακά συντονιστικά όργανα πρέπει,μεταξύ άλλων, να:

(α) υποδείξουν κατάλληλες ρυθμίσεις για τις συμφωνίες συνεργασίας

(β) παρακολουθούν, αξιολογούν και αναφέρουν για την εφαρμογή τωνσυμφωνημένων υποπεριφερειακών και περιφερειακών προγραμμάτων και

(γ) αποσκοπούν στην εξασφάλιση αποτελεσματικής επικοινωνίας καισυνεργασίας μεταξύ των Αφρικανικών χωρών Μερών.

6. Η συμμετοχή στις συμβουλευτικές ομάδες θα είναι ανοιχτή, κατάπερίπτωση, σε κυβερνήσεις, ενδιαφερόμενες ομάδες και δωρητές, σχετικάόργανα, ταμεία και προγράμματα του συστήματος του Ο.Η.Ε., σχετικών μευποπεριφερειακές και περιφερειακές οργανώσεις και αντιπροσώπουςσχετικών μη-κυβερνητικών οργανώσεων. Οι συμμετέχοντες σε καθεμίασυμβουλευτική ομάδα θα καθαρίζουν τον τρόπο της διαχείρισης καιλειτουργίας της.

7. Σύμφωνα με το άρθρο 14 της Σύμβασης, οι αναπτυγμένες χώρες Μέρηπροτρέπονται να καταρτίσουν με δική τους πρωτοβουλία μια άτυπησυμβουλευτική και συντονιστική διαδικασία σε εθνικό, υποπεριφερειακόκαι περιφερειακό επίπεδο και κατόπιν αιτήσεως μιας πληγείσαςΑφρικανικής χώρας Μέρους να λαμβάνει μέρος η κατάλληλη υποπεριφερειακήή περιφερειακή οργάνωση σε μια εθνική, υποπεριφερειακή ή περιφερειακήσυμβουλευτική διαδικασία που θα εκτιμά και θα αντιδρά στις ανάγκεςβοήθειας για να διευκολύνει την εφαρμογή.

Άρθρο 19

Καθορισμός παρακολούθησης

Η παρακολούθηση αυτού του Παραρτήματος θα γίνεται από τις Αφρικανικέςχώρες Μέρη, σύμφωνα με τη Σύμβαση, ως κατωτέρω:

(α) στο εθνικό επίπεδο, με ένα μηχανισμό του οποίου η σύνθεση θακαθορίζεται από κάθε Αφρικανική χώρα Μέρος. Ο μηχανισμός αυτός θαπεριλαμβάνει αντιπροσώπους τοπικών κοινοτήτων και θα λειτουργεί κάτωαπό την εποπτεία του εθνικού συντονιστικού φορέα που αναφέρεται στοάρθρο 9.

(β) στο υποπεριφερειακό επίπεδο, από μια διεπιστημονική και τεχνικήσυμβουλευτική επιτροπή, της οποίας η σύνθεση και ο τρόπος λειτουργίαςθα καθορίζεται από την εν λόγω υποπεριφέρεια και

(γ) στο εθνικό επίπεδο, από μηχανισμούς που καθορίζονται σύμφωνα μετις σχετικές διατάξεις της Συνθήκης Σύστασης της ΑφρικανικήςΟικονομικής Κοινότητας και από μια Αφρικανική Επιστημονική και ΤεχνικήΣυμβουλευτική Επιτροπή.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΙΙ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΙΑ

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός του Παραρτήματος αυτού είναι να δώσει κατευθύνσεις καιδιευθετήσεις για την αποτελεσματική εφαρμογή της Σύμβασης στιςπληγείσες χώρες Μέρη της περιοχής της Ασίας υπό το φως των ιδιαίτερώντης συνθηκών.

Άρθρο 2

Ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής της Ασίας

Κατά τη συμμόρφωσή τους με τις υποχρεώσεις τους σύμφωνα με τηΣύμβαση, τα Μέρη θα λάβουν υπόψη τους, κατά περίπτωση, τις παρακάτωιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε διάφορο βαθμό σε όλες τιςπληγείσες χώρες Μέρη της περιοχής:

(α) το μεγάλο ποσοστό περιοχών της Ασίας που έχουν πληγεί ή είναιεπιρρεπείς στην απερήμωση και ξηρασία και η μεγάλη ποικιλία τωνπεριοχών αυτών ως προς το κλίμα, την τοπογραφία, τη χρήση γης και τακοινωνικο-οικονομικά συστήματα.

(β) τη μεγάλη πίεση που ασκείται στους φυσικούς πόρους για απόκτησηεισοδήματος

(γ) την ύπαρξη συστημάτων παραγωγής που έχουν άμεση σχέση με τηνευρέως διαδεδομένη φτώχεια, που οδηγούν σε υποβάθμιση της γης καιάσκηση πιέσεως στους λιγοστούς υδάτινους πόρους

(δ) το σημαντικό αντίκτυπο των συνθηκών που επικρατούν στην παγκόσμιαοικονομία και τα κοινωνικά προβλήματα, όπως η φτώχεια, η κακή υγεία καιδιατροφή, η έλλειψη επισιτιστικής ασφάλειας, η μετανάστευση, η αλλαγήδιανομής και το δημογραφικό δυναμικό.

(ε) τις διευρυνόμενες αλλά ακόμα ανεπαρκείς δυνατότητες και θεσμικάπλαίσια για να αντιμετωπίσουν τα εθνικά προβλήματα απερήμωσης καιξηρασίας και

(στ) την ανάγκη τους για διεθνή συνεργασία για την επίτευξη στόχωναειφορικής ανάπτυξης σχετικά με την καταπολέμηση της απερήμωσης και τηνάμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας.

Άρθρο 3

Πλαίσιο των εθνικών προγραμμάτων δράσης

1. Τα εθνικά προγράμματα δράσης θα αποτελούν αναπόσπαστο μέροςευρύτερων εθνικών πολιτικών για αειφορική ανάπτυξη των πληγεισών χωρώνΜερών της περιοχής.

2. Οι πληγείσες χώρες Μέρη θα καταρτίσουν, κατά περίπτωση, εθνικάπρογράμματα δράσης σύμφωνα με τα άρθρα 9 έως 11 της Σύμβασης δίνονταςιδιαίτερη προσοχή στο άρθρο 10 παρ. 2 (στ). Κατά περίπτωση, μπορεί ναεμπλακούν στη διαδικασία αυτή διμερείς και πολυμερείς φορείςσυνεργασίας, κατόπιν αιτήσεως της εν λόγω πληγείσας χώρας Μέρους.

Άρθρο 4

Εθνικά προγράμματα δράσης

1. Κατά την προπαρασκευή και εφαρμογή των εθνικών προγραμμάτωνδράσης, οι πληγείσες χώρες Μέρη της περιοχής, σύμφωνα με τιςαντίστοιχες συνθήκες και πολιτικές τους, μπορούν μεταξύ άλλων, κατάπερίπτωση να:

(α) ορίσουν κατάλληλες υπηρεσίες υπεύθυνες για την προπαρασκευή,συντονισμό και εφαρμογή των προγραμμάτων δράσης

(β) εμπλέξουν τους πληγέντες πληθυσμούς, συμπεριλαμβάνοντας τιςτοπικές κοινότητες, στην επεξεργασία, συντονισμό και εφαρμογή τωνπρογραμμάτων δράσης μέσω μιας τοπικής συμβουλευτικής διαδικασίας με τησυνεργασία των τοπικών αρχών και των σχετικών εθνικών και μη -κυβερνητικών οργανισμών.

(γ) εξετάσουν την κατάσταση του περιβάλλοντος στις πληγείσεςπεριοχές, ώστε να καθορίσουν τις αιτίες και συνέπειες της απερήμωσηςκαι να ορίσουν τις προτεραιότητες δράσης.

(δ) αξιολογήσουν, με τη συμμετοχή των πληγέντων πληθυσμών,προηγούμενα και τρέχοντα προγράμματα για την καταπολέμηση τηςαπερήμωσης και τον περιορισμό των συνεπειών της ξηρασίας, με σκοπό τηνκατάρτιση μιας στρατηγικής και την επεξεργασία δραστηριοτήτων τωνπρογραμμάτων δράσης τους

(ε) καταρτίσουν τεχνικά και οικονομικά προγράμματα βασισμένα στηνπληροφόρηση που προέρχεται από τις δραστηριότητες των υποπαραγράφων (α)έως (δ).

(στ) αναπτύξουν και να χρησιμοποιήσουν διαδικασίες και σημείααναφοράς για την αξιολόγηση της εφαρμογής των προγραμμάτων δράσης

(ζ) προάγουν την ολοκληρωμένη διαχείριση των λεκανών απορροής, τησυντήρηση των εδαφικών πόρων και την αύξηση και αποτελεσματική χρήσητων υδάτινων πόρων.

(η) ενισχύσουν ή/και να δημιουργήσουν συστήματα πληροφόρησης,αξιολόγησης, παρακολούθησης και έγκαιρης προειδοποίησης σε περιοχές πουκινδυνεύουν από απερήμωση και ξηρασία

(θ) διαμορφώσουν σε πνεύμα συνεργασίας, όπου χρειάζεται διεθνήσυνεργασία, συμπεριλαμβανομένων και των οικονομικών και τεχνικών πόρων,τις κατάλληλες διευθετήσεις για την υποστήριξη των προγραμμάτων δράσηςτους.

2. Σύμφωνα με το άρθρο 10 της Σύμβασης, η συνολική στρατηγική τωνεθνικών προγραμμάτων δράσης θα δώσει έμφαση σε ολοκληρωμένα τοπικάπρογράμματα ανάπτυξης για πληγείσες περιοχές, βασισμένα σεσυμμετοχικούς μηχανισμούς και στην ένταξη των στρατηγικών για τηνεξάλειψη της φτώχειας μέσα στην προσπάθεια της καταπολέμησης τηςαπερήμωσης και των συνεπειών της ξηρασίας. Τα τομεακά μέτρα μέσα σταπρογράμματα δράσης θα ομαδοποιηθούν σε περιοχές προτεραιότητας τα οποίαθα λάβουν υπόψη την ευρεία ποικιλία των πληγεισών εκτάσεων τηςπεριοχής, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 (α).

Άρθρο 5

Υποπεριφερειακά και κοινά προγράμματα δράσης

1. Σύμφωνα με το άρθρο 11 της Σύμβασης, οι πληγείσες χώρες Μέρη στηνΑσία μπορούν με αμοιβαία συμφωνία να συμβουλεύονται και νασυνεργάζονται με άλλα Μέρη για την κατάρτιση και εφαρμογήυποπεριφερειακών ή κοινών προγραμμάτων δράσης, κατά περίπτωση, για νασυμπληρωθεί και να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής τωνεθνικών προγραμμάτων δράσης. Σε κάθε περίπτωση, τα ενεχόμενα Μέρημπορεί να συμφωνήσουν από κοινού να αναθέσουν σε υποπεριφερειακέςοργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων και διμερών ή εθνικών ή σεεξειδικευμένα ιδρύματα, υποχρεώσεις σχετικές με την κατάρτιση, τοσυντονισμό και την εφαρμογή των προγραμμάτων. Τέτοιες οργανώσεις ήιδρύματα μπορεί να αποτελέσουν εστιακά σημεία για την προώθηση και τοσυντονισμό της δράσης, σύμφωνα με τα άρθρα 16 έως 18 της Σύμβασης.

2. Κατά την προπαρασκευή και εφαρμογή των υποπεριφερειακών ή τωνκοινών προγραμμάτων δράσης οι πληγείσες χώρες Μέρη πρέπει μεταξύ άλλων,κατά περίπτωση να:

(α) επισημάνουν σε συνεργασία με τα εθνικά ιδρύματα τιςπροτεραιότητες σχετικά με την καταπολέμηση της απερήμωσης και τηνεξάλειψη των αποτελεσμάτων της ξηρασίας που μπορούν να ενισχυθούνκαλύτερα με τέτοια προγράμματα, καθώς και με σχετικές δραστηριότητεςπου μπορούν να διεξαχθούν αποτελεσματικά μέσω των προγραμμάτων αυτών.

(β) αξιολογήσουν τις λειτουργικές δυνατότητες και δραστηριότητες τωνσχετικών περιφερειακών, υποπεριφερειακών και εθνικών ιδρυμάτων.

(γ) εκτιμήσουν τα υφιστάμενα προγράμματα σχετικά με την απερήμωση καιξηρασία

(δ) διαμορφώσουν σε πνεύμα συνεργασίας, όπου ανέχεται, διεθνήςσυνεργασία, συμπεριλαμβανομένων χρηματοδοτικών και τεχνικών πόρων,κατάλληλες διμερείς ή/και πολυμερείς διευθετήσεις που υποστηρίζουν ταπρογράμματα.

3. Τα υποπεριφερειακά ή τα κοινά προγράμματα δράσης μπορούν ναπεριλαμβάνουν συμφωνημένα κοινά προγράμματα για την αειφορικήδιαχείριση των διασυνοριακών φυσικών πόρων, σχετικά με την απερήμωση,προτεραιότητες για συντονισμό και άλλες δραστηριότητες στους τομείς τηςανάπτυξης των δυνατοτήτων, της επιστημονικής και τεχνικής συνεργασίας,ιδιαίτερα σχετικό με συστήματα πρώϊμης προειδοποίησης ξηρασίας καιανταλλαγή πληροφοριών και μέσα για την ενίσχυση των σχετικώνυποπεριφερειακών και άλλων οργανώσεων και ιδρυμάτων.

Άρθρο 6

Περιφερειακές δραστηριότητες

Οι περιφερειακές δραστηριότητες για την προώθηση των υποπεριφερειακώνή κοινών προγραμμάτων δράσης μπορούν να περιλαμβάνουν μεταξύ άλλωνμέτρα ενίσχυσης των θεσμών και μηχανισμών συντονισμού και συνεργασίαςσε εθνικά, υποπεριφερειακό και περιφερειακό επίπεδο και την προαγωγήτης εφαρμογής των άρθρων 16 και 19 της Σύμβασης.

Οι δραστηριότητες αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν:

(α) προώθηση και ενίσχυση των δικτύων τεχνικής συνεργασίας.

(β) καταγραφή τεχνολογιών, γνώσεων, τεχνογνωσίας και πρακτικών, καθώςκαί παραδοσιακών και τοπικών τεχνολογιών και τεχνογνωσίας και προώθησητης διάδοσης και χρήσης ταυς

(γ) αξιολόγηση των απαιτήσεων μεταφοράς τεχνολογίας και προώθηση τηςπροσαρμογής και χρήσης τεχνολογιών

(δ) ενθάρρυνση των προγραμμάτων ευαίσθητοποίησης του κοινού καιπροώθηση της ανάπτυξης δυνατοτήτων σε όλα τα επίπεδα και ενίσχυση τηςεκπαίδευσης, έρευνας και ανάπτυξης και δημιουργία συστημάτων ανάπτυξηςτων ανθρώπινων πόρων.

Άρθρο 7

Χρηματοδοτικές πηγές και μηχανισμοί

1. Τα Μέρη οφείλουν, λόγω της σπουδαιότητας της καταπολέμησης τηςαπερήμωσης και άμβλυνσης των συνεπειών της ξηρασίας στην περιοχή τηςΑσίας, να προωθούν την κινητοποίηση σημαντικών χρηματοδοτικών πόρων καιτη διαθεσιμότητα των χρηματοδοτικών μηχανισμών, σύμφωνα με τα άρθρα 20και 21 της Σύμβασης.

2. Σύμφωνα με τη Σύμβαση και με βάση το συντονιστικά μηχανισμό κατάτο άρθρο 8 και σύμφωνα με τις εθνικές αναπτυξιακές πολιτικές, οιπληγείσες χώρες Μέρη της περιοχής οφείλουν καθεμία ή συνεργαζόμενες να:

(α) υιοθετήσουν μέτρα αιτιολόγησης και να ενισχύσουν τους μηχανισμούςπαροχής πιστώσεων μέσω δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων με τηνπροοπτική επίτευξης συγκεκριμένων αποτελεσμάτων της δράσης για τηνκαταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας

(β) προσδιορίσουν τις απαιτήσεις διεθνούς συνεργασίας για ενίσχυσητων εθνικών προσπαθειών, ειδικά των χρηματοδοτικών, τεχνικών καιτεχνολογικών και

(γ) προωθήσουν τη συμμετοχή διμερών ή/και πολυμερών χρηματοδοτικώνιδρυμάτων συνεργασίας με την προοπτική της εξασφάλισης της εφαρμογήςτης Σύμβασης.

3. Τα Μέρη οφείλουν να βελτιώσουν, κατά το δυνατόν, διαδικασίεςδιοχέτευσης των πιστώσεων σε πληγείσες χώρες Μέρη στην περιοχή.

Άρθρο 8

Μηχανισμοί συνεργασίας και συντονισμοί

1. Οι πληγείσες χώρες Μέρη μέσω των κατάλληλων οργάνων που έχουνορισθεί σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 1 (α) και άλλα Μέρη τηςπεριφέρειας μπορούν να καθορίσουν τους μηχανισμούς, κατά περίπτωση, γιατους ακόλουθους σκοπούς μεταξύ άλλων:

(α) ανταλλαγή πληροφοριών, εμπειριών, γνώσεων και τεχνογνωσίας.

(β) συντονισμό και συνεργασία στις δράσεις συμπεριλαμβανομένων τωνδιμερών και πολυμερών διευθετήσεων σε υποπεριφερειακό και περιφερειακόεπίπεδο

(γ) προώθηση της επιστημονικής, τεχνικής, τεχνολογικής καιοικονομικής συνεργασίας, σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 7.

(δ) προσδιορισμός των απαιτήσεων εξωτερικής συνεργασίας και

(ε) παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής των προγραμμάτωνδράσης.

2. Οι πληγείσες χώρες Μέρη, μέσω των κατάλληλων οργάνων που έχουνορισθεί σύμφωνα με τα άρθρο 4, παράγραφος 1 (α) και άλλα Μέρη τηςπεριφέρειας δύνανται να συμβουλεύονται και να συντονίζουν αναφορικά μετα εθνικά, υποπεριφερειακό και κοινά προγράμματα. Δύνανται ναεμπλέξουν, κατά περίπτωση, και άλλα Μέρη και σχετικούς διακυβερνητικούςκαι μη-κυβερνητικούς οργανισμούς, στη διαδικασία αυτή. Ένας τέτοιοςσυντονισμός θα προσπαθήσει, μεταξύ άλλων, να εξασφαλίσει συμφωνίασχετικά με τις ευκαιρίες για διεθνή συνεργασία σύμφωνα με τα άρθρα 20και 21 της Σύμβασης, να προωθήσει την τεχνική συνεργασία και θαδιοχετεύσει τους πόρους, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά.

3. Οι πληγείσες χώρες Μέρη, στην περιφέρεια, θα κάνουν περιοδικέςσυντονιστικές συσκέψεις που θα διευκολύνονται από τη Μόνιμη Γραμματείατης Σύμβασης, σύμφωνα με το άρθρο 23 της Σύμβασης με:

(α) την παροχή συμβουλών σχετικά με την οργάνωση αποτελεσματικώνσυντονιστικών διευθετήσεων, στηριζόμενοι στην εμπειρία από άλλεςτέτοιες διευθετήσεις.

(β) την παροχή πληροφοριών σε σχετικούς διμερείς και πολυμερείςφορείς σχετικά με τις συντονιστικές συσκέψεις και ενθάρρυνση τηςενεργούς συμμετοχής τους και

(γ) την παροχή άλλων πληροφοριών σχετικών με την καθιέρωση ή τηβελτίωση των διαδικασιών συντονισμού.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΓΙΑΤΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΑΙΒΙΚΗ

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός του Παραρτήματος αυτού είναι να δώσει γενικές κατευθύνσεις γιατην εφαρμογή της Σύμβασης στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής και τηςΚαραϊβικής, υπό το φως των ιδιαίτερων συνθηκών τους.

Άρθρο 2

Ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής

Τα Μέρη θα πρέπει, σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης, να λάβουνυπόψη τους τις παρακάτω ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής:

(α) η ύπαρξη μεγάλων εκτάσεων που είναι ευαίσθητες και έχουνπροσβληθεί σοβαρά από απερήμωση ή/και ξηρασία και στις οποίες μπορούννα παρατηρηθούν ποικίλα χαρακτηριστικά, ανάλογα με την περιοχή πουσυμβαίνει. Αυτή η αθροιστική και εντεινόμενη διαδικασία έχει αρνητικέςκοινωνικές, πολιτιστικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές συνέπειες πουείναι ακόμα σοβαρότερες, διότι η περιοχή περιέχει έναν από τουςμεγαλύτερους πόρους βιολογικής ποικιλομορφίας στον κόσμο.

(β) τη συχνή χρήση πρακτικών μη αειφορικής ανάπτυξης σε πληγείσεςπεριοχές σαν αποτέλεσμα περίπλοκων σχέσεων μεταξύ φυσικών, βιολογικών,πολιτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και οικονομικώνπαραγόντων,συμπεριλαμβανομένων και διεθνών οικονομικών παραγόντων, όπως εξωτερικάχρέη, όροι εμπορίας και πρακτικές εμπορίας που επηρεάζουν τις αγορέςγεωργικών, αλιευτικών και δασικών προϊόντων και

(γ) κατακόρυφη πτώση της παραγωγικότητας των οικοσυστημάτων που είναιη κύρια συνέπεια της απερήμωσης και της ξηρασίας, υπό τη μορφή πτώσηςτης γεωργικής, κτηνοτροφικής και δασικής παραγωγής και απώλειαβιολογικής ποικιλομορφίας, από κοινωνιολογικής άποψης δε, τααποτελέσματα είναι η ένδεια, η μετανάστευση, η εσωτερική μετακίνησηπληθυσμού και η πτώση της ποιότητας ζωής. Η περιοχή για το λόγο αυτόνθα πρέπει να υιοθετήσει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στα προβλήματααπερήμωσης και ξηρασίας με την προώθηση προτύπων αειφορικής ανάπτυξηςπου να είναι σύμφωνη με την περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνικήκατάσταση της κάθε χώρας.

Άρθρο 3

Προγράμματα δράσης

1. Σύμφωνα με τη Σύμβαση, ιδιαίτερα τα άρθρα 9 μέχρι 11, και σύμφωναμε τις εθνικές τους πολιτικές αναπτύξεως, οι πληγείσες χώρες Μέρη τηςπεριφέρειας πρέπει, κατά περίπτωση, να καταρτίσουν και να εφαρμόσουνεθνικά προγράμματα δράσης για την καταπολέμηση της απερήμωσης και τηνάμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας σαν αναπόσπαστο μέρος των εθνικώντους πολιτικών για αειφορική ανάπτυξη. Μπορούν να καταρτισθούν και ναεφαρμοστούν υποπεριφερειακά και περιφερειακά προγράμματα, σύμφωνα μετις απαιτήσεις της περιφέρειας.

2. Κατά την κατάρτιση των εθνικών τους προγραμμάτων δράσης, οιπληγείσες χώρες Μέρη της περιφέρειας, πρέπει να δώσουν ιδιαίτερηπροσοχή στο άρθρο 10 παράγραφος 2 (στ) της Σύμβασης.

Άρθρο 4

Περιεχόμενο των εθνικών προγραμμάτων δράσης

Υπό το φως των αντίστοιχων καταστάσεών τους, οι πληγείσες χώρες Μέρητης περιφέρειας μπορούν να λάβουν υπόψη τους, μεταξύ άλλων, τιςπαρακάτω θεματικές ενότητες κατά την ανάπτυξη των εθνικών τουςστρατηγικών για δράση σχετικά με την καταπολέμηση της απερήμωσης ή/καιτην άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας, σύμφωνα με το άρθρο 5 τηςΣύμβασης:

(α) αυξανόμενες δυνατότητες, εκπαίδευση, ευαισθητοποίηση του κοινού,τεχνική, επιστημονική και τεχνολογική συνεργασία και οικονομικοί πόροικαι μηχανισμοί.

(β) εξάλειψη της φτώχειας και βελτίωση της ποιότητας ζωής

(γ) επίτευξη επισιτιστικής ασφάλειας τροφίμων και αειφορική ανάπτυξηκαι διαχείριση γεωργικών, κτηνοτροφικών, δασικών και δραστηριοτήτωνποικίλων στόχων.

(δ) αειφορική διαχείριση φυσικών πόρων, ιδιαίτερα ορθολογιστικήδιαχείριση των λεκανών απορροής.

(ε) αειφορική διαχείριση φυσικών πόρων σε περιοχές με υψηλό υψόμετρο

(στ) ορθολογιστική διαχείριση και διατήρηση των πόρων του εδάφους,εκμετάλλευση και αποτελεσματική χρησιμοποίηση των υδάτινων πόρων.

(ζ) διατύπωση και εφαρμογή σχεδίων εκτάκτου ανάγκης για την άμβλυνσητων συνεπειών της ξηρασίας

(η) ενίσχυση ή/και δημιουργία συστημάτων πληροφόρησης, εκτίμησης καιπαρακολούθησης και πρώιμη προειδοποίηση κινδύνου σε περιοχές πουκινδυνεύουν από απερήμωση και ξηρασία, λαμβάνοντας υπόψηκλιματολογικούς, μετεωρολογικούς, υδρολογικούς, βιολογικούς, εδαφικούς,οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες

(θ) ανάπτυξη, διαχείριση και αποτελεσματική χρήση ποικίλων πηγώνενέργειας, συμπεριλαμβανομένης και της προώθησης εναλλακτικών πηγώνενέργειας.

(ι) διατήρηση και αειφορική χρησιμοποίηση βιοποικιλομορφίας, σύμφωναμε τις διατάξεις της Σύμβασης σχετικά με τη Βιολογική Ποικιλομορφία

(ια) εξέταση δημογραφικών παραγόντων σχετικών με την απερήμωση καιτην ξηρασία και

(ιβ) δημιουργία ή ενίσχυση θεσμικού και νομικού πλαισίου που ναεπιτρέπει την εφαρμογή της Σύμβασης και που να σκοπεύει, μεταξύ άλλων,στην αποκέντρωση διοικητικών δομών και λειτουργιών σχετικά με τηναπερήμωση και την ξηρασία, με τη συμμετοχή πληγεισών κοινοτήτων και τηςκοινωνίας γενικά.

Άρθρο 5

Τεχνική, επιστημονική και τεχνολογική συνεργασία

Σύμφωνα με τη Σύμβαση, ιδιαίτερα τα άρθρα 16 έως 18 και με βάση τοσυντονιστικό μηχανισμό που αναφέρεται στο άρθρο 7, οι πληγείσες χώρεςΜέρη της περιφέρειας είτε μεμονωμένα είτε από κοινού:

(α) θα προωθούν την ενίσχυση των δικτύων τεχνικής συνεργασίας και τωνεθνικών, υποπεριφερειακών και περιφερειακών συστημάτων πληροφόρησης,καθώς και τη συμμετοχή τους, κατά περίπτωση, σε παγκόσμιες πηγέςπληροφόρησης

(β) θα ετοιμάζουν κατάλογο διαθέσιμων τεχνολογιών και τεχνικώνγνώσεων και προώθηση της διάδοσης και χρήσης τους

(γ) θα προωθούν τη χρήση παραδοσιακής τεχνολογίας, γνώσεων, τεχνικώνγνώσεων και πρακτικών, σύμφωνα με τα άρθρο 18 παράγραφος 2 (β) τηςΣύμβασης.

(δ) θα επισημαίνουν τη μεταφορά τεχνολογικών απαιτήσεων και

(ε) θα προωθούν την ανάπτυξη, προσαρμογή, υιοθέτηση και μεταφοράσχετικής υπάρχουσας και νέας τεχνολογίας, φιλικής προς το περιβάλλον.

Άρθρο 6

Οικονομικοί πόροι και μηχανισμοί

Σύμφωνα με τη Σύμβαση, ιδιαίτερα με τα άρθρα της 20 και 21, με βάσητο συντονιστικό μηχανισμό που αναφέρεται στο άρθρο 7 και σύμφωνα με τιςεθνικές τους πολιτικές για την ανάπτυξη, οι πληγείσες χώρες Μέρη τηςπεριφέρειας πρέπει μεμονωμένα ή από κοινού να:

(α) υιοθετούν μέτρα για δικαιολόγηση και ενίσχυση των μηχανισμών γιατην παροχή κεφαλαίων μέσω δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων,σκοπεύοντας να επιτύχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα στη δράση για τηνκαταπολέμηση της απερήμωσης και την άμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας

(β) επισημαίνουν τις ανάγκες για διεθνή συνεργασία για υποστήριξη τωνεθνικών προσπαθειών και

(γ) προωθούν τη συμμετοχή διμερών ή/και πολυμερών ιδρυμάτωνοικονομικής συνεργασίας με σκοπό να εξασφαλιστεί η εφαρμογή τηςΣύμβασης.

Άρθρο 7

Θεσμικό πλαίσιο

1. Για να εφαρμοστεί αυτό το Παράρτημα, οι πληγείσες χώρες Μέρη τηςπεριφέρειας θα πρέπει να:

(α) δημιουργήσουν ή/και ενισχύσουν εθνικά σημεία εστιάσεως για τοσυντονισμό δράσης για την καταπολέμηση της απερήμωσης ή/και τηνάμβλυνση των συνεπειών της ξηρασίας και

(β) δημιουργήσουν ένα μηχανισμό για το συντονισμό των εθνικών σημείωνεστιάσεως για τους παρακάτω σκοπούς:

(ι) ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών,

(ιι) συντονισμό των δραστηριοτήτων σε υποπεριφερειακά καιπεριφερειακό επίπεδο,

(ιιι) προώθηση της τεχνικής, επιστημονικής, τεχνολογικής καιοικονομικής συνεργασίας,

(ιν) επισήμανση των εξωτερικών απαντήσεων συνεργασίας,

(ν) παρακολούθηση και εκτίμηση της εφαρμογής των προγραμμάτων δράσης.

2. Οι πληγείσες χώρες Μέρη της περιφέρειας θα συνέρχονται από καιρούεις καιρόν για συντονισμό και θα μπορούν να διευκολύνονται από τηΜόνιμη Γραμματεία, με αίτησή τους, σύμφωνα με το άρθρο 23 της Σύμβασης,στη σύγκλιση τέτοιων συσκέψεων συντονισμού ως εξής:

(α) παρέχοντας συμβουλές σχετικά με την οργάνωση συντονιστικώναποτελεσματικών διευθετήσεων, με βάση την εμπειρία από άλλες τέτοιεςδιευθετήσεις

(β) παρέχοντας πληροφορίες σε σχετικούς διμερείς και πολυμερείςφορείς όσον αφορό συντονιστικές συναντήσεις και υποστηρίζοντας τηνενεργά συμμετοχή τους και

(γ) παρέχοντας άλλες πληροφορίες σχετικά με τη θεσμοθέτηση ή τηβελτίωση τέτοιων διαδικασιών συντονισμού.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣΓΙΑ ΤΗ ΒOΡΕΙΑ ΜΕΣOΓΕΙO

Άρθρο 1

Σκοπός

Ο σκοπός του παραρτήματος αυτού είναι η παροχή των απαραίτητωνοδηγιών και διευθετήσεων για την αποτελεσματική εφαρμογή της Σύμβασηςστις πληγείσες χώρες Μέρη της περιφέρειας της Βόρειας Μεσογείου υπό τοφως των ιδιαίτερών της συνθηκών.

Άρθρο 2

Ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχήςτης Βόρειας Μεσογείου

Οι ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής της Βόρειας Μεσογείου, πουαναφέρονται στο άρθρο 1, περιλαμβάνουν:

(α) ημι-ξηρικές κλιματολογικές συνθήκες που επηρεάζουν μεγάλεςεκτάσεις, εποχιακές ξηρασίες, μεγάλες αυξομειώσεις στις βροχοπτώσειςκαι βροχοπτώσεις μεγάλης εκτάσεως

(β) φτωχά και διαβρώσιμα εδάφη με τάση να σχηματίζουν κρούστα στηνεπιφάνεια.

(γ) άνισο ανάγλυφο με απότομες πλαγιές και πολύ διαφορετικά μεταξύτους τοπία

(δ) εκτεταμένη απώλεια δασοκαλύψεως λόγω συχνών ανεξέλεγκτωνπυρκαγιών.

(ε) κρίσιμες συνθήκες στην παραδοσιακή γεωργία με το συνδυασμόεγκατάλειψης της γης και φθοράς των δομών διατηρήσεως του εδάφους καιτων υδάτων

(στ) μη αειφορική εκμετάλλευση υδάτινων πόρων που οδηγεί σεεπικίνδυνη περιβαλλοντική καταστροφή, συμπεριλαμβανομένης και τηςχημικής ρύπανσης, αλμυρότητας και εξάντλησης των υδροφόρων στρωμάτωνκαι

(ζ) συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας σε παράκτιες περιοχέςσαν αποτέλεσμα της αστικής αναπτύξεως, των βιομηχανικών δραστηριοτήτων,του τουρισμού και της αρδευόμενης γεωργίας.

Άρθρο 3

Πλαίσιο στρατηγικού σχεδιασμούγια αειφορική ανάπτυξη

1. Τα προγράμματα εθνικής δράσης θα αποτελέσουν κεντρικό καιαναπόσπαστο μέρος του πλαισίου στρατηγικού σχεδιασμού για αειφορικήανάπτυξη των πληγέντων χωρών Μερών της Βόρειας Μεσογείου.

2. Μια συμβουλευτική και συμμετοχική διαδικασία, που ενέχει αρμόδιαεπίπεδα της κυβερνήσεως, τοπικές κοινότητες και μη-κυβερνητικέςοργανώσεις, θα αρχίσει να παρέχει καθοδήγηση για στρατηγική ευέλικτουσχεδιασμού για να επιτρέψει μέγιστη τοπική συμμετοχή, σύμφωνα με τοάρθρο 10 παράγραφος 2(στ) της Σύμβασης.

Άρθρο 4

Υποχρέωση για κατάρτιση εθνικού προγράμματοςδράσης και χρονοδιαγράμματος

Οι πληγείσες χώρες Μέρη της περιφέρειας της Βόρειας Μεσογείου θακαταρτίζουν εθνικά προγράμματα δράσης και, κατά περίπτωση, προγράμματαγια υποπεριφέρειες, περιφέρειες ή κοινής δράσης. Η κατάρτιση τέτοιωνπρογραμμάτων θα οριστικοποιείται το γρηγορότερο πρακτικώς δυνατόν.

Άρθρο 5

Προετοιμασία και εφαρμογή εθνικώνπρογραμμάτων δράσης

Κατά την κατάρτιση και εφαρμογή εθνικών προγραμμάτων δράσης, σύμφωναμε τα άρθρα 9 και 10 της Σύμβασης, κάθε πληγείσα χώρα Μέρος τηςπεριφέρειας θα πρέπει, κατά περίπτωση:

(α) να ορίζει κατάλληλους φορείς, υπεύθυνους για την κατάρτιση,συντονισμό και εφαρμογή του προγράμματός της.

(β) να εμπλέκει τους πληγέντες πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων καιτων τοπικών κοινοτήτων, στην κατάρτιση, συντονισμό και εφαρμογή τουπρογράμματος, μέσω μιας τοπικής συμβουλευτικής διαδικασίας με τησυνεργασία των τοπικών αρχών και των συναφών μη κυβερνητικών οργανώσεων

(γ) να εξετάζει την κατάσταση του περιβάλλοντος στις πληγείσεςπεριοχές για να εξακριβώσει τα αίτια και τις συνέπειες της απερήμωσηςκαι για να ορίσει σε ποιες περιοχές θα πραγματοποιηθεί δράση κατάπροτεραιότητα.

(δ) να εκτιμήσει με τη συμμετοχή των πληγέντων πληθυσμών, παλαιότερακαι τρέχοντα προγράμματα για τα σχεδιάσουν μία στρατηγική και ναορίσουν δραστηριότητες στο πρόγραμμα δράσης

(ε) να ετοιμάσει τεχνικά και χρηματοδοτικά προγράμματα, με βάση τιςπληροφορίες που έχει λάβει από τις δραστηριότητες των υποπαραγράφων (α)και (δ) και

(στ) να αναπτύξει και να χρησιμοποιήσει διαδικασίες και σημείααναφοράς για την παρακολούθηση και την εκτίμηση της εφαρμογής ταυπρογράμματος.

Άρθρο 6

Το περιεχόμενο των εθνικών προγραμμάτων δράσης

Οι πληγείσες χώρες Μέρη μπορούν να περιλάβουν στα εθνικά τουςπρογράμματα δράσης μέτρα σχετικά με:

(α) νομοθετικά, θεσμικό και διοικητικά θέματα.

(β) χρήση γης, διαχείριση υδάτινων πόρων, διατήρηση του εδάφους,δασοπονία, γεωργικές δραστηριότητες και διαχείριση λιβαδιών καιβοσκοτόπων

(γ) διαχείριση και διατήρηση της άγριας ζωής και άλλων μορφώνβιολογικής ποικιλομορφίας.

(δ) προστασία από τις πυρκαγιές δασών.

(ε) προαγωγή εναλλακτικών τρόπων, εξασφάλισης των προς το ζειν και

(στ) έρευνα, εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση του κοινού.

Άρθρο 7

Υποπεριφερειακά, περιφερειακά καιπρογράμματα κοινής δράσης

1. Οι πληγείσες χώρες Μέρη της περιφέρειας μπορούν, σύμφωνα με τοάρθρο 11 της Σύμβασης, να καταρτίσουν και να εφαρμόσουν υποπεριφερειακάή/και περιφερειακά προγράμματα δράσης για να συμπληρώσουν και νααυξήσουν την αποτελεσματικότητα των εθνικών προγραμμάτων δράσης. Δύο ήπερισσότερες πληγείσες χώρες Μέρη της περιφέρειας μπορούν νασυμφωνήσουν παρομοίως να καταρτίσουν ένα πρόγραμμα κοινής δράσης μεταξύτους.

2. Οι διατάξεις των άρθρων 5 και 6 θα εφαρμοσθούν σε γενικές γραμμέςστην κατάρτιση και εφαρμογή των υποπεριφερειακών, περιφερειακών καιπρογραμμάτων κοινής δράσης. Επιπλέον, τέτοια προγράμματα μπορεί ναπεριλαμβάνουν τη διεξαγωγή έρευνας και δραστηριότητες ανάπτυξης σχετικάμε επιλεγμένα οικοσυστήματα σε πληγείσες περιοχές.

3. Κατά την κατάρτιση και εφαρμογή υποπεριφερειακών, περιφερειακών ήκοινών προγραμμάτων δράσης, οι πληγείσες χώρες Μέρη της περιφέρειας,κατά περίπτωση, θα:

(α) καθορίζουν, σε συνεργασία με εθνικούς οργανισμούς, εθνικούςστόχους σχετικά με την απερήμωση, που μπορούν να επιτευχθούν καλύτεραμε τέτοια προγράμματα και σχετικές δραστηριότητες που μπορούν ναπραγματοποιηθούν αποτελεσματικά μέσω αυτών.

(β) εκτιμούν τις λειτουργικές δυνατότητες και δραστηριότητες τωνσχετικών περιφερειακών, υποπεριφερειακών και εθνικών ιδρυμάτων και

(γ) αποτιμούν τα υπάρχοντα προγράμματα τα σχετικά με την απερήμωσημεταξύ των Μερών της περιφέρειας και τη σχέση τους με εθνικόπρογράμματα δράσης.

Άρθρο 8

Συντονισμός υποπεριφερειακών, περιφερειακώνκαι προγραμμάτων κοινής δράσης

Οι πληγείσες χώρες Μέρη που καταρτίζουν ένα υποπεριφερειακό,περιφερειακό ή κοινό πρόγραμμα δράσης μπορούν να δημιουργήσουν μιασυντονιστική επιτροπή που θα αποτελείται από αντιπροσώπους καθεμίαςπληγείσας χώρας Μέρους που αφορά, για την ανασκόπηση της προόδου τηςκαταπολέμησης της απερήμωσης, την εναρμόνιση των εθνικών προγραμμάτωνδράσης, να κάνει συστάσεις στα διάφορα στάδια της προετοιμασίας καιεφαρμογής των υποπεριφερειακών, περιφερειακών ή προγραμμάτων κοινήςδράσης και δρα σαν εστιακό σημείο για την προώθηση και το συντονισμότεχνικής συνεργασίας, σύμφωνα με τα άρθρα 16 έως 19 της Σύμβασης.

Άρθρο 9

Δεν δικαιούνται οικονομική ενίσχυση

Κατά την εφαρμογή εθνικών, υποπεριφερειακών, περιφερειακών καιπρογραμμάτων κοινής δράσης, οι πληγείσες χώρες Μέρη της περιφέρειας δενδικαιούνται να λαμβάνουν οικονομική ενίσχυση, σύμφωνα με τη Σύμβασηαυτή.

Άρθρο 10

Συντονισμός με άλλες υποπεριφέρειεςκαι περιφέρειες

Υποπεριφερειακά, περιφερειακά καί προγράμματα κοινής δράσης στηνπεριφέρεια της Βόρειας Μεσογείου μπορούν να καταρτίσουν και ναεφαρμοστούν σε συνεργασία με αυτά άλλων υποπεριφερειών ή περιφερειών,ιδιαίτερα με αυτά της υποπεριφέρειας της Βόρειας Αφρικής.

Ορίζεται ως αρμόδια αρχή για την εφαρμογή της Σύμβασης το ΥπουργείοΓεωργίας.

Με κοινές υπουργικές αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας και των κατάπερίπτωση αρμόδιων υπουργών, μπορεί να ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια γιατην εφαρμογή της Σύμβασης.

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στηνΕφημερίδα της Κυβερνήσεως και της Σύμβασης που κυρώνεται από τηνπλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 36 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα τηςΚυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 28 Φεβρουαρίου 1997

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣΑΝΑΠΤΥΞΗΣΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ

ΒΑΣ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΑΣΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΖΟΥΜΑΚΑΣΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους

Αθήνα, 28 Φεβρουαρίου 1997

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ