ΝΟΜΟΣ ΥΠ` ΑΡΙΘ. 2312 ΦΕΚ Α`120/19.6.1995

Κύρωση Σύμβασης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίαςκαι της Δημοκρατίας της Τυνησίας περί εκδόσεως και δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή

Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 τουΣυντάγματος η Σύμβαση μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και τηςΔημοκρατίας της Τυνησίας περί εκδόσεως και δικαστικής συνδρομής σεποινικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουλίου 1994 τοκείμενο της οποίας σε πρωτότυπο στην ελληνική και γαλλική γλώσσα έχειως εξής:

ΣΥΜΒΑΣΗΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣΚΑΙΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΤΥΝΗΣΙΑΣΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣΣΕ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής ΔημοκρατίαςκαιΟ Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τυνησίας,

Επιθυμούντες τη διατήρηση και σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύοχωρών και κυρίως τη ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών στον τομέατης έκδοσης και της δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις,συμφώνησαν να συνάψουν Σύμβαση και όρισαν προς το σκοπό αυτόν ωςπληρεξούσιους:Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίαςτον κ. Γεώργιο ΚΟΥΒΕΛΑΚΗκαιΟ Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τυνησίαςτον κ. Sadok CHAABANE

Οι πληρεξούσιοι, αφού αντήλλαξαν τα πληρεξούσιά τους, αναγνωρισθέντακατά τους απαιτούμενους τύπους, συμφώνησαν τις ακόλουθες διατάξεις:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΕ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Άρθρο 1

Υποχρέωση συνδρομής

Τα Συμβαλλόμενα Μέρη υποχρεώνονται να παρέχουν αμοιβαία δικαστικήσυνδρομή σε κάθε ποινική υπόθεση, σύμφωνα με τους κανόνες και υπό τουςόρους που καθορίζονται από τα ακόλουθα άρθρα.

Άρθρο 2

Εξαιρέσεις

Δεν θα παρέχεται δικαστική συνδρομή:

α) Εάν η αίτηση αφορά παραβάσεις που θεωρούνται από το Κράτος προς τοοποίο απευθύνεται η αίτηση είτε ως πολιτικές παραβάσεις είτε ωςσχετικές με το είδος αυτό είτε ως παραβάσεις που αφορούν μόνο παραβίασηστρατιωτικών υποχρεώσεων.

β) Εάν το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση κρίνει ότι ηεκτέλεση της αίτησης μπορεί να βλάψει την κυριαρχία, την ασφάλεια ή τηδημόσια τάξη του.

Άρθρο 3

Αιτιολόγηση της άρνησης

Κάθε άρνηση παροχής δικαστικής συνδρομής θα αιτιολογείται.

Άρθρο 4

Εκτέλεση των αιτήσεων

1. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση θα εκτελεί, σύμφωνα μετον προβλεπόμενο από τη νομοθεσία του τύπο, τις σχετικές με ποινικήυπόθεση αιτήσεις δικαστικής συνδρομής που θα του αποστέλλονται από τιςαρμόδιες αρχές του αιτούντος Κράτος και που θα έχουν ως αντικείμενο τηνεκτέλεση ανακριτικών πράξεων και την κοινοποίηση αντικειμένων, φακέλων ήεγγράφων.

2. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση θα μπορεί ναδιαβιβάζει μόνο επικυρωμένα αντίγραφα των φακέλων ή των εγγράφων πουζητήθηκαν. Ωστόσο, εάν το αιτούν Κράτος ζητά ρητά την κοινοποίηση τωνπρωτοτύπων, θα δίνεται συνέχεια στην αίτηση αυτή στο μέτρο του δυνατού.

Άρθρο 5

Παράδοση των αντικειμένων

1. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση θα μπορεί νααναβάλλει την παράδοση των αντικειμένων, φακέλων ή εγγράφων των οποίωνζητείται η κοινοποίηση, εάν του είναι απαραίτητα για μια εκκρεμήποινική διαδικασία.

2. Τα αντικείμενα, καθώς και τα πρωτότυπα των φακέλων και εγγράφων,που θα έχουν κοινοποιηθεί σε εκτέλεση μιας αίτησης δικαστικήςσυνδρομής, θα επιστρέφονται όταν θα είναι δυνατόν από το αιτούν Κράτοςστο Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση εκτός εάν εκείνο τοαρνηθεί.

Άρθρο 6

Επίδοση δικογράφων και αποφάσεωνσε ποινικές υποθέσεις

1. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση θα προβαίνει στηνεπίδοση των δικογράφων και των αποφάσεων σε ποινικές υποθέσεις, που θατου αποστέλλονται για το σκοπό αυτόν από το αιτούν Κράτος Η επίδοσηαυτή θα πραγματοποιείται με απλή διαβίβαση του δικογράφου ή την απόφασηστον παραλήπτη.

Εάν το αιτούν Κράτος το ζητά ρητά, το Κράτος προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση θα πραγματοποιεί την επίδοση σύμφωνα με έναν απότους τύπους που προβλέπονται από τη νομοθεσία του για ανάλογεςεπιδόσεις ή σύμφωνα με έναν ειδικό τύπο που θα συμβιβάζεται με τηνομοθεσία αυτή.

2. Η πραγματοποίηση της επίδοσης θα αποδεικνύεται με ένα αποδεικτικόπου θα φέρει ημερομηνία και υπογραφή του παραλήπτη ή με δήλωση τηςαρμόδιας αρχής του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, που θαβεβαιώνει την πράξη, τον τύπο και την ημερομηνία της επίδοσης. Το ένα ήτο άλλο από αυτά τα έγγραφα θα διαβιβάζεται αμέσως στο αιτούν Κράτος.

3. Εάν δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί η επίδοση, το Κράτος προςτο οποίο απευθύνεταιη αίτηση θα γνωστοποιεί αμέσως την αιτία στοαιτούν Κράτος.

Άρθρο 7

Κλήση μαρτύρων και εμπειρογνωμόνων

Ο μάρτυρας ή ο εμπειρογνώμονας που δεν θα έχει ανταποκριθεί σε μιακλήση για εμφάνιση, την οποίας έχει ζητηθεί η επίδοση, δεν θα υπόκειται, ακόμη και αν η κλήση αυτή περιέχει απειλή, σε καμιά κύρωση ήαναγκαστικό μέτρο, εκτός εάν μεταβεί στη συνέχεια με τη θέλησή του στοέδαφος του αιτούντος Κράτουςκαι κληθεί κανονικά εκ νέου.

Άρθρο 8

Έξοδαταξιδίου και παραμονής

1. Τα έξοδα ταξιδίου και παραμονής θα χορηγούνται στο μάρτυρα ή τονεμπειρογνώμονα σύμφωνα με τις διατιμήσεις και τους κανονισμούς πουισχύουν στη χώρα όπου πρέπει να λάβει χώρα η ακρόαση.

2. Η αίτηση επίδοσης της κλήσης ή η ίδια η κλήση θα πρέπει νααναφέρει σε ποιο μέτρο η αρμόδια αρχή του αιτούντος Κράτους θα αποδώσεικατά προσέγγιση στο μάρτυρα ή τον εμπειρογνώμονα τα έξοδα ταξιδίου καιπαραμονής και 8α καταβάλει ενδεχομένως τις αποζημιώσεις.

Οι προξενικές αρχές του αιτούντος Κράτους πρέπει να προκαταβάλουν στομάρτυρα ή τον εμπειρογνώμονα, κατόπιν αιτήσεώς του, άλλο ή μέρος τωνεξόδων ταξιδίου και παραμονής.

Άρθρο 9

Παρουσία κρατουμένων μαρτύρων για κατάθεση

1. Κάθε κρατούμενος, του οποίου ζητείται από το αιτούν Κράτος ηπροσωπική παρουσία ως μάρτυρα ή κατ` αντιπαράσταση, θα μεταφέρεταιπροσωρινώς στο έδαφος όπου θα πρέπει να λάβει χώρα η ακρόαση, υπό τονόρο της επιστροφής του εντός της καθοριζόμενης από το Κράτος προς τοοποίο απευθύνεται η αίτηση προθεσμίας και με την επιφύλαξη τωνδιατάξεων του άρθρου 10, στο μέτρο που αυτές μπορούν να εφαρμοστούν

Η μεταφορά μπορεί να μη γίνει αποδεκτή.

α) εάν ο κρατούμενος δεν συγκατατίθεται, β) εάν η παρουσία του είναιαπαραίτητη σε μια ποινική διαδικασία που διεξάγεται στο έδαφος τουΚράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, γ) εάν η μεταφορά τουμπορεί να παρατείνει την κράτησή του ή δ) εάν άλλοι επιτακτικοί λόγοιαντιτίθενται στη μεταφορά του στο έδαφος του αιτούντος Κράτους.

2. Ο κρατούμενος που μεταφέρεται θα πρέπει να παραμένει υπό κράτησηστο έδαφος του αιτούντος Κράτους, εκτός εάν το Κράτος προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση ζητήσει την αποφυλάκισή του.

Άρθρο 10

Ασυλία

1. Κανένας μάρτυρας ή πραγματογνώμονας, ανεξαρτήτως της υπηκοότητάςτου, ο οποίος εμφανίζεται μετά από κλήση ενώπιον των δικαστικών αρχώντου αιτούντος Κράτους δεν θα μπορεί να διώκεται, να κρατείται ή ναυποβάλλεται σε οποιοδήποτε περιορισμό της ατομικής του ελευθερίας στοέδαφος του Κράτους αυτού για πράξεις ή καταδίκες του προηγήθηκαν τηςαναχώρησής του από το έδαφος του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται ηαίτηση.

2. Κανένα πρόσωπο. ανεξαρτήτως της υπηκοότητάς του, το οποίο έχεικληθεί ενώπιον των δικαστικών αρχών του αιτούντος Κράτους, για νααπολογηθεί για τις πράξεις για τις οποίες αποτελεί αντικείμενο διώξεων,δεν θα μπορί να διώκεται εκεί, να κρατείται ή να υποβάλλεται σεοποιονδήποτε άλλο περιορισμό της ατομικής του ελευθερίας για πράξεις ήκαταδίκες που προηγήθηκαν της αναχώρησής του από το έδαφος του Κράτουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση και δεν αναφέρονται στην κλήση.

3. Η ασυλία που προβλέπεται στο παρόν άρθρο θα παύει, εάν ο μάρτυρας,ο εμπειρογνώμονας ή το διωκόμενο πρόσωπο, έχοντας τη δυνατότητα ναεγκαταλείψει το έδαφος του αιτούντος Κράτους είναι τριάντα (30)συνεχείς ημέρες, εφόσον η παρουσία του δεν απαιτείται πλέον από τιςδικαστικές αρχές,παραμένει εν τούτοις στο έδαφος αυτό ή επιστρέφει σεαυτά, αφού το έχει εγκαταλείψει.

Άρθρο 11

Κοινοποίηση αποσπασμάτων ποινικού μητρώου

1. Οι ζητούμενες σε μια ποινική υπόθεση πληροφορίες από το ποινικόμητρώο θα κοινοποιούνται στο ίδιο μέτρο, όπως εάν είχαν ζητηθεί από μιαδικαστική αρχή του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

2. Οι προερχόμενες από ένα αστικό δικαστήριο ή από μια διοικητικήαρχή αιτήσεις θα αιτιολογούνται. Θα δίνεται συνέχεια σε αυτές στο μέτροτων νομικών ή κανονιστικών εσωτερικών διατάξεων του Κράτους προς τοοποίο απευθύνεται η αίτηση.

Άρθρο 12

Τύπος της αίτησης της δικαστικής συνδρομής

1. Η αίτηση δικαστικής συνδρομής θα πρέπει να περιέχει τα ακόλουθαστοιχεία:

α) την αρχή από την οποία προέρχεται η αίτηση,β) το αντικείμενο και το λόγο της αίτησης,γ) εάν αυτό είναι δυνατόν, την ταυτότητα και την υπηκοότητα τουπερί ου η αίτηση προσώπου,δ) το όνομα και τη διεύθυνση του παραλήπτη, εάν είναι απαραίτητο.

2. Εξάλλου, οι αιτήσεις δικαστικής συνδρομής θα αναφέρουν ενδεχομένωςτην κατηγορία και θα περιέχουν συνοπτική έκθεση των γεγονότων.

3. Η αίτηση για έρευνα ή κατάσχεση θα πρέπει να συνοδεύεται απόεντολή του αρμόδιου δικαστή του αιτούντος Κράτους.

Άρθρο 13

Μέσο διαβίβασης

Ηαίτηση δικαστικής συνδρομής και τα σχετικά με την εκτέλεσή τηςέγγραφα διαβιβάζονται δια της διπλωματικής οδού.

Άρθρο 14

Καταγγελία αξιόποινων πράξεων

1. Κάθε καταγγελία διαβιβάζεται δια της διπλωματικής οδού.

2. Εάν οι πράξεις που προκάλεσαν την καταγγελία θεωρούνται από τιςδικαστικές αρχές του Κράτους, προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, ωςπαράβαση, μπορεί να ασκηθεί επίσης δίωξη .

3. Για τη δίωξη μιας οδικής παράβασης εφαρμόζεται το δίκαιο τουΚράτους, προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, δεδομένου ότι οι μόνοικανόνες κυκλοφορίας που λαμβάνονται υπόψη είναι αυτοί που ισχύουν στοντόπο της παράβασης.

Άρθρο 15

Ανταλλαγές γνωστοποιήσεωνκαταδίκης και δικαστικών αποφάσεων

Καθένα από τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα γνωστοποιεί στο ενδιαφερόμενοΜέρος τις ποινικές αποφάσεις και τα μεταγενέστερα μέτρα, που αφορούντους υπηκόους του Μέρους αυτού και έχουν αποτελέσει αντικείμενοεγγραφής στο ποινικό μητρώο. Τα Υπουργεία Δικαιοσύνης κοινοποιούνμεταξύ τους τις γνωστοποιήσεις στον μια φοράτο χρόνο.

Κατόπιν ρητής αιτήσεως, αποστέλλεται δια της αυτής οδού αντίγραφο τηςεκδοθείσας αποφάσεως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΕΚΔΟΣΗ

Άρθρο 16

Υποχρέωση έκδοσης

Τα Συμβαλλόμενα Μέρη υποχρεώνονται να παραδίδουν αμοιβαία, σύμφωνα μετους κανόνες και υπό τους όρους που καθορίζονται από τα ακόλουθα άρθρα,τα άτομα τα οποία, ευρισκόμενα στο έδαφος του ενός εκ των δυο Κρατών,διώκονται για μια παράβαση ή καταζητούνται για την εκτέλεση ποινής ήασφαλιστικού μέτρου από τις δικαστικές αρχές του αιτούντος Κράτους.

Άρθρο 17

Παραβάσεις για τις οποίες χορηγείται η έκδοση

1. Η έκδοση χορηγείται για τις πράξεις που τιμωρούνται από τουςνόμους του αιτούντος Κράτους και του Κράτους προς το οποίο απευθύνεταιη αίτηση με στερτητική της ελευθερίας ποινή ή με στερητικό τηςελευθερίας μέτρο ασφάλειας κατ` ανώτατο όριο τουλάχιστον ενός έτους ήμε μεγαλύτερη ποινή. Εάν έχει επέλθει καταδίκη σε ποινή ή έχειεπιβληθεί μέτρο ασφάλειας στο έδαφος του αιτούντος Κράτους, ηεπιβληθείσα κύρωση θα πρέπει να είναι διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων(4) μηνών.

2. Εάν η αίτηση εκδόσεως αφορά πολλές διαφορετικές πράξεις, πουτιμωρούνται καθεμιά από το νόμο του αιτούντος Κράτους και του Κράτουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση με στερητική της ελευθερίας ποινή ήμε στερητικό της ελευθερίας μέτρο ασφάλειας, αλλά από τις οποίοορισμένες δεν πληρούν την προϋπόθεση σχετικά με το ύψος της ποινής, τοΚράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση μπορεί επίσης να χορηγήσειτην έκδοσηγια τις τελευταίες αυτές.

Άρθρο 18

Έκταση του κανόνα της διπλής κατηγορίας

1. Εάν πρόκειται να προσδιορισθεί αν η πράξη ή η παράλειψη αποτελείπαράβαση της νομοθεσίας καθενός εκ των δύο Μερών, δεν θα λαμβάνεταιυπόψη:

α) το γεγονός ότι οι νομοθεσίες των Μερών εντάσσουν ή όχι τις πράξειςή τις παραλείψεις που συνιστούν την παράβαση στην ίδια κατηγορίαπαραβάσεων ή ορίζουν την παράβαση με το ίδιο όνομα

β) το γεγονός ότι τα συστατικά στοιχεία της παράβαση είναι τα ίδια ήόχι στη νομοθεσία καθενός εκ των δύο Μερών, δεδομένου ότι μόνο τοσύνολο των πράξεων ή παραλείψεων θα λαμβάνεται υπόψη.

2. Εάν η έκδοση ζητείται για μια παράβαση νόμου σχετικού με φόρουςκαι δασμούς τελωνειακά τέλη, έλεγχο συναλλάγματος ή άλλα φορολογικήςφύσεως θέματα, δεν μπορεί να απορριφθεί για το λόγο ότι η νομοθεσία τουΚράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση δεν επιβάλλει τον ίδιο τύποφόρων ή τελών.

Άρθρο 19

Πολιτικές παραβάσεις

1. Η έκδοση δεν θα χορηγείται, εάν η παράβαση για την οποία ζητείταιθεωρείται από το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ως παράβασηπολιτική ή σχετική με το είδος αυτό.

2. Για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης, η απόπειρα κατά της ζωήςενός Αρχηγού Κράτους, ενός μέλους της οικογένειάς του ή ενός μέλους τηςΚυβέρνησης ενός εκ των Συμβαλλόμενων Μερών δεν θα θεωρείται ως πολιτική παράβαση.

Άρθρο 20

Δεν θα θεωρούνται επίσης ως πολιτικές παραβάσεις ή ως σχετικές με τοείδος αυτό ή ως παραβάσεις που εμπνέονται από πολιτικά κίνητρα οιεγκληματικές πράξεις που στρέφονται κατά ενός Κράτους και στόχος ή φύσητων οποίων είναι η πρόκληση τρόμου σε διακεκριμένες προσωπικότητες,ομάδες ατόμων ή στο κοινό.

Το ίδια ισχύει κυρίως:

– για τις παραβάσεις που προβλέπονται από τη Σύμβαση για τηνκαταστολή της παράνομης κατάληψης αεροσκαφών, που υπογράφηκε στην Χάγηστις 16 Δεκεμβρίου 1970,

– για τις παραβάσεις που προβλέπονται από τη Σύμβαση για τηνκαταστολή παράνομων πράξεων που στρέφονται κατά της ασφάλειας τηςπολιτικής αεροπορίας, που υπογράφηκε στο Μόντρεαλ στις 23 Σεπτεμβρίου1971,

– για τις παραβάσεις που προβλέπονται από τη Διεθνή Σύμβαση για τηνπρόληψη και καταστολή των παράνομων πράξεων κατά προσώπων πουαπολαμβάνουν διεθνούς προστασίας, συμπεριλαμβανομένων των διπλωματικώνπρακτόρων, της 14ης Δεκεμβρίου 1973,- για τις παραβάσεις που προβλέπονται από τη Διεθνή Σύμβαση κατά τηςσύλληψης ομήρων, της 17ης Δεκεμβρίου 1979.

Οι διατάξεις της πρώτης παραγράφου εφαρμόζονται ομοίως σε άλλεςδιεθνείς συμβάσεις της ίδιας μορφής, στις οποίες τα δύο Κράτη είναι ήθα γίνουν Μέρη, επίσης και σε εκείνες του ίδιου είδους, οι οποίεςήθελαν συνομαλογηθεί στο μέλλον και στις οποίες τα δύο Κράτη θα ήσανΜέρη.

Άρθρο 21

Για την εφαρμογή της Σύμβασης της Γενεύης της 28ης Ιουλίου 1951σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουνυπόψη τη σοβαρότητα των παραβάσεων, που αναφέρονται στο άρθρο 20 τηςπαρούσας Σύμβασης, για να αποφασίσουν, ενδεχομένως, τον αποκλεισμό τουεκζητούμενου προσώπου, από το δικαίωμα του ασύλου.

Άρθρο 22

Στρατιωτικές παραβάσεις

Η έκδοση δεν θα χορηγείται, εάν η παράβαση για την οποία ζητείταιαφορά μάνο παραβίαση στρατιωτικών υποχρεώσεων και δεν συνιστά παράβασηκοινού δικαίου.

Άρθρο 23

Μη έκδοση των υπηκόων

1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη δεν θα εκδίδουν πρόσωπα, η έκδοση των οποίωναπαγορεύεται από την αντίστοιχη εσωτερική τους νομοθεσία.

2. Εάν το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση δεν εκδίδει ένααπό τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, θαπρέπει χωρίς εξαίρεση ή αδικαιολόγητη καθυστέρηση να υποβάλει τηνυπό6εση στις αρμόδιες αρχές του για την άσκηση της ποινικής δίωξης.Προς το σκοπό αυτόν αποστέλλονται δωρεάν δια της διπλωματικής οδού οιφάκελοι με τις πληροφορίες και τα σχετικά με την παράβαση αντικείμενα.Το αιτούν Κράτος πληροφορείται για τη συνέχεια που θα έχει δοθεί.

Άρθρο 24

NΟΝ BIS ΙΝ IDΕΜ, παραγραφή και αμνηστία

Η έκδοση δεν χορηγείται:

α) Εάν το εκζητούμενο πρόσωπο έχει δικασθεί οριστικά από τις αρμόδιες αρχές του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ή ενός τρίτουΚράτους για την ή τις πράξεις λόγω των οποίων ζητείται η έκδοση.

β) Εάν έχει επέλθει η παραγραφή της πράξης ή της ποινής, σύμφωνα μετη νομοθεσία του αιτούντος Κράτους ή του Κράτους προς το οποίααπευθύνεται η αίτηση .

γ) Εάν έχει χορηγηθεί αμνηστία εντός του αιτούντος Κράτους ή εντόςτου Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση υπό τον όρο ότι, στηντελευταία αυτή περίπτωση, η παράβαση είναι μεταξύ εκείνων που μπορούννα διωχθούν στο Κράτος αυτό, εάν έχουν διαπραχθεί εκτός του εδάφους τουΚράτους αυτού από έναν αλλοδαπό.

Άρθρο 25

Τόπος διάπραξης και τρέχουσες διώξειςγια τις ίδιες πράξεις

Η έκδοση μπορεί να μη γίνει αποδεκτή. α) Εάν η παράβαση διαπράχθηκεστο έδαφος του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση. β) Εάν τοεκζητούμενο πρόσωπο αποτελεί αντικείμενο διώξεων εκ μέρους του Κράτουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση για την ή τις πράξεις για τις οποίεςζητείται η έκδοση.

Άρθρο 26

Αίτηση και δικαιολογητικά έγγραφα

1. Η αίτηση εκδόσεως διατυπώνεται γραπτώς και υποβάλλεται δια τηςδιπλωματικής οδού. Η μετέπειτα αλληλογραφία μεταξύ δύο Κρατών γίνεταιεπίσης δια της οδού αυτής.

2. Προς υποστήριξη της αίτησης θα υποβάλλονται:

α) Ακριβές αντίγραφο είτε μιας εκτελεστής καταδικαστικής απόφασηςείτε ενός εντάλματος συλλήψεως ή κάθε άλλου εγγράφου με την ίδια ισχύ,που θα έχει εκδοθεί κατά τους τύπους που ορίζονται από τα νόμο τουαιτούντος Κράτους.

β) Έκθεση των γεγονότων για τα οποία ζητείται η έκδοση. Ο χρόνος καιο τόπος διάπραξής τους, ο νομικός χαρακτηρισμός τους οι εφαρμοστέεςνομικές διατάξεις θα αναφέρονται όσο το δυνατόν ακριβέστερα.

γ) Αντίγραφο των εφαρμοστέων νομικών διατάξεων, καθώς και όσο ταδυνατόν ακριβής περιγραφή των χαρακτηριστικών του εκζητούμενου προσώπουκαι κάθε άλλη πληροφορία που θα μπορεί να προσδιορίσει την ταυτότητακαι την υπηκοότητά του.

Άρθρο 27

Συμπληρωματικές πληροφορίες

Εάν οι πληροφορίες που έχουν κοινοποιηθεί από το αιτούν Κράτοςαποδεικνύονται ανεπαρκείς για να επιτραπεί στο Κράτος προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση να λάβει απόφαση σε εφαρμογή της παρούσαςΣύμβασης, το τελευταίο αυτό Κράτος ζητά τις απαραίτητες πρόσθετεςπληροφορίες και μπορεί να καθορίσει προθεσμία για την απόκτησή τους.

Άρθρο 28

Κανόνας ειδικότητας

1. Το άτομο που έχει παραδοθεί δεν διώκεται, δικάζεται ή κρατείται μεσκοπό την εκτέλεση ποινής ή ασφαλιστικού μέτρου, ούτε υποβάλλεται σεκανέναν άλλο περιορισμό της ατομικής του ελευθερίας για ένα οποιοδήποτεγεγονός που προηγήθηκε της παράδοσης, διαφορετικό από αυτό πουαιτιολόγησε την έκδοση, εκτός από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) Εάν το Κράτος που το παρέδωσε συγκατατίθεται σε αυτό. Για το σκοπόαυτόν υποβάλλεται αίτηση που θα συνοδεύεται από τα έγγραφο πουπροβλέπονται από το άρθρο 26 και από δικαστικά πρακτικά που αναγράφουντις δηλώσεις του εκδοθέντος. Η συγκατάθεση αυτή δίνεται, εάν η παράβαση για την οποία ζητείται επισύρει αυτή η ίδια την υποχρέωση εκδόσεως, υπότους όρους της παρούσας Σύμβασης.

β) Εάν, έχοντας τη δυνατότητα να το πράξει, το εκδοθέν πρόσωπο δενεγκατέλειψε, εντός των σαράντα πέντε (45) ημερών που ακολουθούν τηνοριστική αποφυλάκισή του, το έδαφος του Κράτους στο οποίο παραδόθηκε ήεάν επέστρεψε σ` αυτό, αφού το είχε εγκαταλείψει.

2. Ωστόσο, το αιτούν Κράτος μπορεί να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτραγια μια πιθανή απέλαση από το έδαφος αφ` ενός και μια διακοπή τηςπαραγραφής αφ` ετέρου, σύμφωνα με τη νομοθεσία του, συμπερίλαμβανομένης της προσφυγής σε μια ερήμην διαδικασία.

3. Εάν ο χαρακτηρισμός που έχει δοθεί στην παράνομη πράξη τροποποιηθείστη διάρκεια της διαδικασίας, το εκδοθέν πρόσωπο διώκεται ή δικάζεταιμόνο στο μέτρο που το συστατικά στοιχεία της παράβασης, που έχειχαρακτηρισθεί διαφορετικά, θα επέτρεπαν την έκδοση.

Άρθρο 29

Επανέκδοση σε τρίτο Κράτος

Εκτός από την περίπτωση που προβλέπεται στην παράγραφο 1, (β) τουάρθρου 28, η συγκατάθεση του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτησηείναι αναγκαία για να επιτραπεί στο αιτούν Κράτος να παραδώσει σ` ένατρίτο Κράτος το άτομο που έχει παραδοθεί σ` αυτό και που ήτανκαταζητούμενο από το τρίτο Κράτος για παραβάσεις που προηγήθηκαν τηςπαράδοσης. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση μπορεί νααπαιτεί την προσαγωγή των εγγράφων που προβλέπονται από την παράγραφο 2του άρθρου 26.

Άρθρο 30

Προσωρινή σύλληψη

1. Σε επείγουσα περίπτωσης οι αρμόδιες αρχές του αιτούντος Κράτουςμπορούν να ζητούν την προσωρινή σύλληψη του εκζητουμένου προσώπου. Οιαρμόδιες αρχές του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτησηαποφασίζουν για την αίτηση αυτή, σύμφωνα με το νόμο του Κράτους αυτού.

2. Η αίτηση προσωρινής σύλληψης αναφέρει την ύπαρξη ενός εκ των εγγράφων που προβλέπονται στην παράγραφο 2. (α) του άρθρου 26 καιγνωστοποιεί την πρόθεση να αποστείλει αίτηση εκδόσεως. Αναφέρει την καιτον τόπο διάπραξής της καθώς και, εάν αυτό είναι δυνατό, την περιγραφήτων χαρακτηριστικών του εκζητουμένου προσώπου.

3. Η αίτηση προσωρινής σύλληψης διαβιβάζεται στις αρμόδιες αρχές τουΚράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση είτε δια της διπλωματικήςοδού είτε απευθείας ταχυδρομικώς ή τηλεγραφικώς, είτε μέσω της ΔιεθνούςΟργάνωσης για τη δίωξη του Εγκλήματος (ΙΝΤΕRPΟL) είτε με κάθε άλλοέγγραφο μέσο ή καθιστάμενο αποδεκτό από το Κράτος προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση. Η αιτούσα αρχή πληροφορείται χωρίς καθυστέρησηγια τη συνέχεια που έχει δοθεί στην αίτηση της.

4. Η προσωρινή σύλληψη λήγει, εάν εντός προθεσμίας είκοσι (20) ημερώναπό τη σύλληψη το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση δεν έχειεπιληφθεί της αιτήσεως εκδόσεως και των εγγράφων που αναφέρονται στο Άρθρο 26. Δεν πρέπει, σε καμιά περίπτωση, να υπερβαίνει τις σαράντα(40) ημέρες από τη σύλληψη. Ωστόσο, η προσωρινή αποφυλάκιση είναιδυνατή κάθε στιγμή, με εξαίρεση τη λήψη από το Κράτος, από το οποίοεζητήθη η έκδοση, των μέτρων εκείνων που κρίνει αναγκαία για νααποφευχθεί η φυγή του εκζητουμένου προσώπου.

5. Η αποφυλάκιση δεν αποκλείει μια νέα σύλληψη και έκδοση σεπερίπτωση μεταγενέστερης λήψης της αίτησης εκδόσεως.

Άρθρο 31

Συρροή αιτήσεων

Εάν η έκδοση ζητείται συγχρόνως από πολλά Κράτη είτε για τις ίδιεςπράξεις είτε για διαφορετικές, το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται ηαίτηση αποφασίζει ελεύθερα, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις περιστάσεις καικυρίως τη δυνατότητα μιας μετέπειτα έκδοσης μεταξύ των αιτούντωνΚρατών, τις αντίστοιχες ημερομηνίες των αιτήσεων, τη σχετική βαρύτητακαι τον τόπο διάπραξης των παραβάσεων.

Άρθρο 32

Παράδοσητου εκδοθέντος

1. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση γνωστοποιεί στοαιτούν Κράτος δια της διπλωματικής οδού την απόφασή του σχετικά με τηνέκδοση.

2. Κάθε απόρριψη, ολική ή μερική, αιτιολογείται.

3. Σε περίπτωση αποδοχής της αιτήσεως το αιτούν Κράτος πληροφορείταιτον τόπο και την ημερομηνία παράδοσης καθώς και το χρόνο που τοεκζητούμενο πρόσωπο κρατήθηκε με σκοπό την έκδοση.

4. Υπό την επιφύλαξη της προβλεπόμενης στην τελευταία παράγραφο τουπαρόντος άρθρου περίπτωσης, εάν το εκζητούμενο πρόσωπο δεν παρελήφθηστην καθορισθείσα ημερομηνία, μπορεί να αφεθεί ελεύθερο μετά την εκπνοήδεκαπενθήμερης προθεσμίας, υπολογιζομένης από την ημερομηνία αυτήν καισε κάθε περίπτωση απελευθερώνεται μετά τη λήξη προθεσμίας τριάντα (30)ημερών. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση μπορεί να αρνηθείτην έκδοση για την ίδια πράξη.

5. Στην περίπτωση εξαιρετικών περιστάσεων, που εμποδίζουν τηνπαράδοση ή την παραλαβή του προς έκδοση προσώπου, το ενδιαφερόμενοΚράτος πληροφορεί σχετικά το άλλο Κράτος πριν από τη λήξη προθεσμίας.Τα δύο Κράτη συμφωνούν για μια άλλη ημερομηνία παράδοσης και μπορούν ναεφαρμοσθούν οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου.

Άρθρο 33

Αναβληθείσα παράδοση ή παράδοση υπό όρους

1. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση μπορεί να αναβάλλειτην παράδοση του διωκόμενου ή καταδικασθέντος προσώπου για μια άλληπαράβαση από αυτή που προκάλεσε την αίτηση εκδόσεως μέχρι τη λήψη τηςδίωξης ή την έκτιση της ποινής του.

2. Εάν η παράδοση αναβάλλεται, το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται ηαίτηση μπορεί να παραδίδει προσωρινά το προς έκδοση πρόσωπο στο αιτούνΚράτος εν όψει ορισμένων διαδικαστικών πράξεων. Μετά τη λήξη τηςποινικής δίωξης, το αιτούν Κράτος επιστρέφει το πρόσωπο στο Κράτος προςτο οποίο απευθύνεται η αίτηση.

Άρθρο 34

Παράδοση αποδεικτικών στοιχείων

1. Κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος Κράτους, όλα τα αντικείμενα πουέχουν σχέση με την παράβαση ή που μπορούν να χρησιμεύσουν ωςαποδεικτικά στοιχεία, τα οποία έχουν βρεθεί στην κατοχή τουεκζητουμένου προσώπου κατά τη στιγμή της σύλληψής του ή που έχουνανακαλυφθεί στη συνέχεια, κατάσχονται και παραδίδονται στο Κράτος αυτό.

2. Η παράδοση αυτή πραγματοποιείται ακόμη και αν η έκδοση δεν μπορείνα πραγματοποιηθεί, λόγω απόδρασης ή θανάτου του εκζητουμένου προσώπου.

3. Διατηρούνται ωστόσο τα δικαιώματα που έχουν αποκτήσει επί τωναντικειμένων αυτών το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ήτρίτοι.

Εάν υπάρχουν παρόμοια δικαιώματα, τα αντικείμενα επιστρέφονται, ταταχύτερο δυνατόν και άνευ εξόδων, μετά το πέρας της διαδικασίας στοΚράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

4. Το Κράτος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα μπορεί να διατηρήσειτο δικαίωμα να κρατήσει προσωρινώς τα κατασχεθέντα αντικείμενα, εφόσοντα θεωρεί απαραίτητα στην ποινική διαδικασία. Μπορεί επίσης, κατά τηδιαβίβασή της, να διατηρήσει το δικαίωμα της απόδοσής τους για τον ίδιολόγο, υποχρεούμενο να τα επιστρέψει με τη σειρά του, μόλις αυτόκαταστεί δυνατόν.

Άρθρο 35

Διαμεταγωγή

Η διαμεταγωγή μέσω του εδάφους ενός εκ των Συμβαλλόμενων Μερώνεπιτρέπεται κατόπιν αιτήσεως, που αποστέλλεται δια της διπλωματικήςοδού, λαμβανομένων υπόψη των απαιτούμενων όρων για την έκδοση.

Άρθρο 36

Αεροπορική μεταφορά

Στην περίπτωση μεταφοράς δια της αεροπορικής οδού, εφαρμόζονται οιακόλουθες διατάξεις:

α) Εάν δεν προβλέπεται η προσγείωση, το αιτούν Κράτος ειδοποιεί τοΚράτος πάνω από το έδαφος του οποίου γίνεται η πτήση και πιστοποιεί τηνύπαρξη ενός εκ των εγγράφων που προβλέπονται στην παράγραφο

2 (α) του Άρθρου 26. Στην περίπτωση τυχαίας προσγείωσης, η δήλωσηαυτή έχει τα αποτελέσματα της αίτησης προσωρινής σύλληψης πουαναφέρεται στο άρθρο 30 και το αιτούν Κράτος θα αποστέλλει κανονικήαίτηση εκδόσεως.

β) Εάν προβλέπεται η προσγείωση, το αιτούν Κράτος θα αποστέλλειαίτηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 26.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 37

Μετάφραση

Οι αιτήσεις και τα άλλα έγγραφα συνοδεύονται από μετάφραση στηγαλλική γλώσσα.

Άρθρο 38

Επικύρωση

Τα έγγραφα που διαβιβάζονται σε εφαρμογή της παρούσας Σύμβασηςαπαλλάσσονται από κάθε τύπο επικύρωσης.

Άρθρο 39

Έξοδα

Τα Συμβαλλόμενα Μέρη παραιτούνται της καταβολής των εξόδων πουπροέκυψαν από την έκδοση ή από τη δικαστική συνδρομή, σύμφωνα με τιςδιατάξεις της παρούσας Σύμβασης. Τα έξοδα διαμεταγωγής ήπραγματογνωμοσύνης καταβάλλονται από το αιτούν Κράτος.

Άρθρο 40

Επικύρωση, έναρξη ισχύος και καταγγελία

Η παρούσα Σύμβαση θα επικυρωθεί και τα έγγραφα επικύρωσης θαανταλλαγούν, όταν θα είναι δυνατό στην Τύνιδα.

Θα αρχίσει να ισχύει τριάντα (30) ημέρες μετά την ανταλλαγή των εγγράφων επικύρωσης.

Η παρούσα Σύμβαση μπορεί να καταγγελθεί από καθένα από τα δύο Κράτη.Η καταγγελία θα αρχίσει να ισχύει ένα (1) χρόνο μετά την ημερομηνία γνωστοποίησής της στο άλλο Κράτος.

Σε πίστωση των παραπάνω, οι Πληρεξούσιοι υπέγραψαν τηνπαρούσαΣύμβαση και έθεσαν τη σφραγίδα τους.

Έγινε στην Αθήνα, στις 6 Ιουλίου 1994 σε έξι αντίτυπα εκ των οποίωνδύο στην ελληνική γλώσσα, δύο στην αραβική γλώσσα και δύο στη γαλλική,με καθένα από τα έξι κείμενα να έχει την ίδια ισχύ. Σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ του αρχικού και του ελληνικού κειμένου θα ισχύει το γαλλικό κείμενο.

Για την Ελληνική Για τη Δημοκρατία Δημοκρατίατης Τυνησίας

Ο Υπουργός               Ο Υπουργός Δικαιοσύνης

Δικαιοσύνης

(υπογραφή)                        (υπογραφή)

Γεώργιος Κουβελάκης        SadokChaabane

Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδατης Κυβερνήσεως, και της Σύμβασης που κυρώνονται από την ολοκλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 40 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 16 Ιουνίου 1995

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ Α. ΠΕΠOΝΗΣ

Αθήνα, 16 Ιουνίου 1995

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Α. ΠΕΠOΝΗΣ