ΝΟΜΟΣ ΥΠ` ΑΡΙΘ. 2311 ΦΕΚ Α` 119/19.6.1995
Κύρωση Συμβάσεως δικαστικής αρωγής σε αστικές καιποινικές υποθέσεις μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Αλβανίας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 τουΣυντάγματος η Σύμβαση δικαστικής αρωγής σε αστικές και ποινικέςυποθέσεις μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας τηςΑλβανίας, η οποία υπογράφηκε στην Αθήνα την 17η Μαΐου 1993, της οποίαςτο κείμενο σε πρωτότυπο στην ελληνική γλώσσα έχει ως εξής:
ΣΥΜΒΑΣΗ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΣΕ ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΕΣΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
Η Ελληνική Δημοκρατία και η Δημοκρατία της Αλβανίας, αποδίδονταςμεγάλη σπουδαιότητα στη συνεργασία ανάμεσα στις δύο Χώρες στον τομέατων δικαστικών σχέσεων, αποφάσισαν να συνάψουν μία Σύμβαση δικαστικήςαρωγής σε αστικές και ποινικές υποθέσεις.
Ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός τηςΔημοκρατίας της Αλβανίας, αφού αντάλλαξαν τα πληρεξούσιά τους, πουελέγχθηκαν και βρέθηκαν νομίμως συνταγμένα, συνομολόγησαν τις ακόλουθεςδιατάξεις:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 1
Νομική προστασία
1. Οι υπήκοοι του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους θα απολαύουν στο έδαφοςτου άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους της ίδιας νομικής προστασίας με τουςυπηκόους του άλλου αυτού Μέρους ως προς τα προσωπικά και περιουσιακάτους δικαιώματα.
2. Οι υπήκοοι του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους δικαιούνται νααπευθύνονται ελεύθερα στα δικαστήρια, τις εισαγγελικές καισυμβολαιογραφικές αρχές (που στο εξής θα ονομάζονται “δικαστικέςαρχές”), που η δικαιοδοσία τους καλύπτει τα θέματα που ρυθμίζονται απότην παρούσα Σύμβαση, καθώς και στις άλλες αρχές του άλλου ΣυμβαλλόμενουΜέρους. Μπορούν να εμφανίζονται, να υποβάλλουν αιτήσεις και να εγείρουναγωγές ενώπιον των αρχών αυτών με τους ίδιους όρους όπως και οι υπήκοοιτου Συμβαλλόμενου αυτού Μέρους.
3. Οι διατάξεις του Κεφαλαίου Ι της παρούσας Συμβάσεως εφαρμόζονταισιωπηρά και στα νομικά πρόσωπα των δύο Συμβαλλόμενων Μερών.
Άρθρο 2
Δικαστική αρωγή
1. Οι δικαστικές αρχές των δύο Συμβαλλόμενων Μερών θα παρέχουναμοιβαία δικαστική αρωγή σε αστικές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένων καιτων εμπορικών και οικογενειακών, καθώς και στις ποινικές υποθέσεις.
2. Οι δικαστικές αρχές θα παρέχουν δικαστική αρωγή στις άλλες αρχές,που η αρμοδιότητά τους εκτείνεται στις υποθέσεις που αναφέρονται στηνπαράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 3
Τρόπος επικοινωνίας
Οι δικαστικές αρχές των Συμβαλλόμενων Μερών θα επικοινωνούν μεταξύτους, για τους σκοπούς της δικαστικής αρωγής, μέσω των κεντρικών τουςοργάνων, δηλαδή από πλευράς της Ελληνικής Δημοκρατίας μέσω τουΥπουργείου Δικαιοσύνης και από πλευράς της Δημοκρατίας της Αλβανίαςμέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης και της Γενικής Εισαγγελίας. Ηδυνατότητα χρησιμοποιήσεως της διπλωματικής οδού δεν αποκλείεται.
Άρθρο 4
Έκταση της δικαστικής αρωγής
Οι δικαστικές αρχές των Συμβαλλόμενων Μερών θα παρέχουν αμοιβαίαδικαστική αρωγή διενεργώντας διάφορες δικονομικές πράξεις και ιδιαίτεραδιαβίβαση και επίδοση εγγράφων, διενέργεια ερευνών, κατάσχεση καιπαράδοση πειστηρίων, διενέργεια πραγματογνωμοσύνης εξέτασηκατηγορουμένων, μαρτύρων, εμπειρογνωμόνων, διαδίκων και άλλων προσώπων,καθώς και δικαστική αυτοψία.
Άρθρο 5
Περιεχόμενο των δικαστικών παραγγελιών
1. Η δικαστική παραγγελία πρέπει να περιέχει τα εξής στοιχεία:
α) ονομασία της αιτούσας αρχής,
β) ονομασία της αρχής προς την οποία απευθύνεται η αίτηση,
γ) καθορισμό της υποθέσεως, σχετικό με την οποία ζητείται η δικαστικήαρωγή,
δ) όνομα, κατοικία και ιθαγένεια των διαδίκων, των κατηγορουμένων,των υποδίκων και των καταδικασθέντων,
ε) όνομα και διεύθυνση των αντιπροσώπων των διαδίκων,
στ) το αντικείμενο της αιτήσεως για δικαστική αρωγή και τα απαραίτηταγια την εκτέλεσή της στοιχεία και
ζ) στις ποινικές υποθέσεις, την περιγραφή του εγκλήματος και τοχαρακτηρισμό της πράξεως που το συνιστά.
2. Οι δικαστικές παραγγελίες θα φέρουν υπογραφή και σφραγίδα.
Άρθρο 6
Εκτέλεση της αιτήσεως δικαστικής αρωγής
1. Για να εκτελέσει μια αίτηση δικαστικής αρωγής το όργανο, προς τοοποίο απευθύνεται η αίτηση, εφαρμόζει την εθνική του νομοθεσία.
2. Αν το όργανο προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση δικαστικής αρωγήςδεν είναι αρμόδιο για την εκτέλεσή της, οφείλει να τη διαβιβάσει στηναρμόδια αρχή.
Αν το υποδεικνυόμενο στην αίτηση δικαστικής αρωγής πρόσωπο δενβρέθηκε στη δοθείσα διεύθυνση ή είναι άγνωστο, το όργανο προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση οφείλει να πάρει τα απαραίτητα μέτρα για ναεντοπίσει τη διεύθυνση αυτή. Σε περίπτωση που είναι αδύνατη η εκτέλεσητης αιτήσεως δικαστικής αρωγής, τα έγγραφα επιστρέφονται στην αιτούσααρχή, με την ένδειξη ότι το αναφερόμενο στην αίτηση πρόσωπο δεν βρέθηκεστη δοθείσα διεύθυνση ή ότι η διεύθυνσή του δεν έγινε δυνατόν ναεντοπισθεί.
4. Μετά την εκτέλεση της αιτήσεως δικαστικής αρωγής η αρχή προς τηνοποία απευθύνεται η αίτηση επιστρέφει τα έγραφα στην αιτούσα αρχή και,αν η αίτηση δεν έγινεδυνατόν να εκτελεσθεί για λόγο άλλο εκτός εκείνουπου αναφέρεται στην παράγραφο 3, γνωστοποιεί τις αιτίες που εμπόδισαντην εκτέλεση.
Άρθρο 7
Προστασία μαρτύρων και εμπειρογνωμόνων
1. Κανένας μάρτυρας ή εμπειρογνώμονας οποιασδήποτε εθνικότητας δενμπορεί, εφόσον εμφανίζεται ενώπιον της αρχής του αιτούντοςΣυμβαλλόμενου Μέρους, έπειτα από κλήση που επιδίδεται από τη δικαστικήαρχή του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, ναδιωχθεί ποινικά ή να υποστεί εκτέλεση ποινής για έγκλημα που διέπραξεπριν περάσει τα σύνορα του αιτούντος Μέρους.
2. Η ασυλία που προβλέπει η προηγούμενη παράγραφος παύει όταν ο μάρτυρας ή εμπειρογνώμονας, ενώ έχει τη δυνατότητα να εγκαταλείψει τοέδαφος του αιτούντος Μέρους μέσα σε δεκαπέντε συναπτές ημέρες, αφότου οι δικαστικές αρχές τον ειδοποίησαν ότι η παρουσία του δεν είναι πιααναγκαία, παραμένει παρόλα αυτά στο έδαφος αυτό, μολονότι έχει τηδυνατότητα να το εγκαταλείψει. Στην προθεσμία αυτή δεν υπολογίζεται ο χρόνος κατά τον οποίο ο μάρτυρας ή εμπειρογνώμονας δεν μπόρεσε ναεγκαταλείψει το έδαφος της Χώρας για λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησήτου. Η ασυλία παύει επίσης σε περίπτωση που ο μάρτυρας ήεμπειρογνώμονας επιστρέψει στο έδαφος του αιτούντος μέρους μετά τηναναχώρησή του από αυτό.
Άρθρο 8
Δημόσια έγγραφα
1. Τα έγγραφα που συντάσσονται στο έδαφος του ενός από ταΣυμβαλλόμενα Μέρη ή επικυρώνονται από τα όργανά του μέσα στον κύκλο τωναρμοδιοτήτων τους, σύμφωνα με τον απαιτούμενο τύπο και σφραγίδα, θαγίνονται δεκτά στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους χωρίς νέαεπικύρωση.
2. Δεν θα χρειάζονται επίσης επικύρωση τα ιδιωτικά έγγραφα που έχουνθεωρηθεί από το δικαστήριο ή άλλο αρμόδιο όργανο ενός από ταΣυμβαλλόμενα Μέρη, για να χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο και τις άλλεςαρχές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
Άρθρο 9
Επίδοση
1. Η αρχή προς την οποία απευθύνεται η αίτηση πραγματοποιεί τηνεπίδοση σύμφωνα με τη διαδικασία που ισχύει στο Κράτος της, αν το προςεπίδοση έγγραφο έχει συνταχθεί στην εθνική της γλώσσα ή συνοδεύεται απόκυρωμένη μετάφραση σε αυτή τη γλώσσα ή στη γαλλική γλώσσα. Στηναντίθετη περίπτωση, το προς επίδοση έγγραφο δεν θα παραδίδεται στονπαραλήπτη, παρά μόνο αν ο τελευταίος αυτός το αποδέχεται με τη θέλησήτου.
2. Η δικαστική παραγγελία θα αναφέρει την ακριβή διεύθυνση τουπαραλήπτη και θα καθορίζει το προς επίδοση έγγραφο.
Άρθρο 10
Απόδειξη της επιδόσεως
Η αρχή προς την οποίο απευθύνεται η αίτηση οφείλει να παρόσχειαπόδειξη της επιδόσεως, σύμφωνα με τη νομοθεσία του Κράτους της. Τοέγγραφο αυτό θα αναφέρει τον τόπο, την ημερομηνία της επιδόσεως και τοόνομα του προσώπου στο οποίο παραδόθηκαν τα έγγραφα.
Άρθρο 11
Επίδοση σε υπηκόους
1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη δικαιούνται να επιδίδουν έγγραφα στουςυπηκόους τους μέσω των διπλωματικών ή προξενικών τους αποστολών.
2. Κανένας καταναγκασμός δεν μπορεί να επιβληθεί κατά την εφαρμογήαυτού του τρόπου επιδόσεως.
Άρθρο 12
Έξοδα δικαστικής αρωγής
Το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση δεν μπορείνα απαιτήσει την καταβολή των εξόδων της δικαστικής αρωγής. Καθένα απότα Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνει όλα τα έξοδα δικαστικής αρωγής πουπραγματοποιήθηκαν στο έδαφός του.
Άρθρο 13
Πληροφορίες πάνω σε θέματα δικαίου
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Συμβαλλόμενων Μερών θα ανταλλάσσουναμοιβαία πληροφορίες, μετά από αίτηση, για το ισχύον δίκαιο στιςαντίστοιχες χώρες τους.
Άρθρο 14
Άρνηση δικαστικής αρωγής
Η δικαστική αρωγή μπορεί να αποκρουσθεί.
1. Αν η αίτηση αναφέρεται σε εγκλήματα που θεωρούνται από τοΣυμβαλλόμενο Μέρος, προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, σαν πολιτικά ήστρατιωτικά.
2. Αν το Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση κρίνει ότι η αίτησηείναι φύσεως τέτοιας, ώστε να θίγει την κυριαρχία, την ασφάλεια ή τηδημόσια τάξη του Μέρους αυτού.
Άρθρο 15
Ληξιαρχικές πράξεις
1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα αποστέλλουν αμοιβαία αποσπάσματα ληξιαρχικών πράξεων γεννήσεως, γάμου και θανάτου που αφορούν υπηκόουςτου άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, καθώς επίσης και διορθώσεις καιμεταγενέστερες καταχωρίσεις στις προαναφερόμενες ληξιαρχικές πράξεις.
2. Τα αποσπάσματα των ληξιαρχικών πράξεων θανάτου θα αποστέλλονταιαυτεπαγγέλτως, τα άλλα μετά από αίτηση, όλα δε θα διαβιβάζονται ανέξοδαμε τη διπλωματική οδό.
Άρθρο 16
Παράδοση αντικειμένων και μεταβίβαση χρηματικών ποσών
Αν, δυνάμει των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης, πρέπει να λάβει χώραπαράδοση, εξαγωγή ή μεταβίβαση πιστώσεων, μέσω πληρωμής και αγαθών,αυτή θα γίνει σύμφωνα με τη νομοθεσία του Κράτους προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση.
Άρθρο 17
Γλώσσες
Τα δικαστικά όργανα των δύο Συμβαλλόμενων Μερών χρησιμοποιούν στιςμεταξύ τους σχέσεις την εθνική τους γλώσσα με τη μετάφραση στη γαλλικήγλώσσα, αν αυτό είναι αναγκαίο. Όμως, οι προς αποστολή πράξεις καιέγγραφα πρέπει να μεταφράζονται στη γλώσσα του Μέρους προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση ή στη γαλλική γλώσσα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
Άρθρο 18
Απαλλαγή από την εγγυοδοσία αλλοδαπού
Οι υπήκοοι ενός από τα Συμβαλλόμενα Μέρη -συμπεριλαμβανομένων και τωννομικών προσώπων- που εμφανίζονται ενώπιον των δικαστηρίων ταυ άλλουΣυμβαλλόμενου Μέρους και που διαμένουν στο έδαφος του ενός ή του άλλουΣυμβαλλόμενου Μέρους, δεν υποβάλλονται στην υποχρέωση της εγγυοδοσίας αλλοδαπού γιο μόνο το λόγο ότι είναι αλλοδαποί ή ότι έχουν διαμονή ή κατοικία στο έδαφος του άλλου αυτού Μέρους.
Άρθρο 19
Απαλλαγή από τα έξοδα
Οι υπήκοοι του ενός από τα Συμβαλλόμενα Μέρη απαλλάσσονται, ότανεμφανίζονται στις δικαστικές αρχές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, απότους φόρους χαρτοσήμου και τα δικαστικά έξοδα και απολύουν άλλωνευκολιών, καθώς και του ευεργετήματος της δωρεάν δικαστικής αρωγής μετις ίδιες προϋποθέσεις και στην ίδια έκταση όπως και οι υπήκοοι τουάλλου αυτού Μέρους.
Άρθρο 20
Πιστοποιητικά
1. Τα πιστοποιητικά που αφορούν στην προσωπική, οικογενειακή καιυλική κατάσταση του αιτούντος, που επιθυμεί να επωφεληθεί από ταευεργετήματα που προβλέπει το άρθρο 19, εκδίδονται από τις αρμόδιεςαρχές του Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του οποίου κατοικεί.
2. Αν ο αιτών που επιθυμεί να επωφεληθεί από τα παραπάνω ευεργετήματαδεν έχει κατοικία ή διαμονή στο έδαφος του ενός ή του άλλουΣυμβαλλόμενου Μέρους, το έγγραφο μπορεί να εκδοθεί από τη διπλωματική ήπροξενική αποστολή του Κράτους του οποίου υπήκοος είναι ο αιτών.
3. Η δικαστική αρχή που αποφαίνεται για την αίτηση απαλλαγής δυνάμειτου άρθρου 19 μπορεί να ζητήσει συμπληρωματικές πληροφορίες από τοόργανο που εξέδωσε το πιστοποιητικό.
Άρθρο 21
Υποβολή της αιτήσεως
Αν ένας υπήκοος του ενός από τα Συμβαλλόμενα Μέρη, που επιθυμεί ναεπωφεληθεί από τα ευεργετήματα που προβλέπονται στο άρθρο 19, θέλει να υποβάλει αίτηση στις αρμόδιες αρχές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους,μπορεί να την απευθύνει στις αρμόδιες αρχές του τόπου της κατοικίας ήτης διαμονής του. Η επιλαμβανόμενη αρχή διαβιβάζει την αίτηση αυτή καιτο σχετικό πρακτικό, μαζί με τα έγγραφα που εκδίδονται σύμφωνα με τοάρθρο 20, στις αρμόδιες αρχές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
Άρθρο 22
Διατάξεις σχετικές με τις διαθήκες
1. Η διαθήκη που γίνεται από υπηκόους ενός Συμβαλλόμενου Μέρους θαείναι ισχυρή ως προς τον τύπο, αν έχει συνταχθεί σύμφωνα:
α) με τη νομοθεσία του Κράτους στο έδαφος του οποίου έγινε ή
β) με το δίκαιο του Συμβαλλόμενου Μέρους, του οποίου ο διαθέτης ήτανυπήκοος κατά την ημερομηνία που έκανε τη διαθήκη του ή κατά τη στιγμήτου θανάτου του ή
γ) με τη νομοθεσία του Κράτους, στο έδαφος του οποίου, και κατά ταχρονικά διαστήματα που προβλέπονται στο εδάφιο β`, ο διαθέτης είχε τηνκατοικία ή τη διαμονή του.
2. Οι όροι της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται επίσηςκαι ως προς την ανάκληση των διαθηκών.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
Άρθρο 23
Αποφάσεις υποκείμενες σε αναγνώριση και εκτέλεση
1. Υπό τους όρους που προβλέπονται από την παρούσα Σύμβαση, τοΣυμβαλλόμενο Μέρη θα αναγνωρίζουν και θα εκτελούν στο έδαφός τους τιςακόλουθες αποφάσεις που εκδόθηκαν στο έδαφος του άλλου ΣυμβαλλόμενουΜέρους.
α) αποφάσεις που εκδόθηκαν σχετικά με αστικές, οικογενειακές καιεμπορικές υποθέσεις,
β) αποφάσεις που εκδόθηκαν σχετικά με ποινικές υποθέσεις σε ό,τιαφορά τις απαιτήσεις για αποζημίωση,
γ) διαιτητικές αποφάσεις
2. Συμβιβασμοί που συμφωνήθηκαν ενώπιον δικαστηρίων και επικυρώθηκαναπό αυτά εξομοιώνονται με τις δικαστικές αποφάσεις της παραγράφου 1.
Άρθρο 24
Προϋποθέσεις αναγνωρίσεως και εκτελέσεως
Οι αποφάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 23 θα αναγνωρίζονται και θαεκτελούνται, αν πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) Αν κατά τη νομοθεσία του Συμβαλλόμενου Μέρους, στο έδαφος τουοποίου εκδόθηκε η απόφαση, η τελευταία αυτή απέκτησε ισχύ δεδικασμένουκαι είναι εκτελεστή.
β) Αν κατά τη νομοθεσία του Συμβαλλόμενου Μέρους, στο έδαφος τουοποίου ζητείται η εκτέλεση, το δικαστήριο του Μέρους αυτού δεν είναιαποκλειστικά αρμόδιο να εκδικάσει την υπόθεση.
γ) Αν ο διάδικος που ερημοδίκησε και που δεν μετέσχε στη διαδικασίαείχε κληθεί εμπρόθεσμα και με τον προσήκοντα τρόπο ή αν ο διάδικος πουδεν εμφανίσθηκε και που δεν είχε την ικανότητα να παρίσταται σεδικαστήριο μπόρεσε να αντιπροσωπευθεί νόμιμα. Η κλήση με θυροκόλλησηδεν θα λαμβάνεται υπόψη.
δ) Αν η απόφαση δεν είναι αντίθετη με προηγούμενη απόφαση που έχειαποκτήσει ισχύ δεδικασμένου, μεταξύ των ίδιων Μερών, σχετικά με το ίδιοαντικείμενο και επί της ίδιας ουσίας και που εκδόθηκε από δικαστήριοτου Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του οποίου η απόφαση πρέπει νααναγνωρισθεί ή εκτελεσθεί ή αν καμιά αγωγή δεν έχει εγερθεί προηγούμεναενώπιον του δικαστηρίου του Συμβαλλόμενου αυτού Μέρους για την ίδιαυπόθεση.
ε) Αν η αναγνώριση και η εκτέλεση της αποφάσεως δεν είναι αντίθετηπρος τη δημόσια τάξη ή προς τις θεμελιώδεις αρχές της νομοθεσίας τουΣυμβαλλόμενου Μέρους, στο έδαφος του οποίου πρέπει να λάβουν χώρα ηαναγνώριση και η εκτέλεση της απόφασης.
Άρθρο 25
Διαιτητικές αποφάσεις
1. Για την αναγνώριση και εκτέλεση διαιτητικών αποφάσεων εφαρμόζονταιοι διατάξεις της Συμβάσεως που υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη στις 10 Ιουνίου1958.
2. Σε περίπτωση διεξαγωγής δίκης που το αντικείμενό της, κατά τηθέληση των διαδίκων, διέπεται από ρήτρα διαιτησίας, το δικαστήριοδιατάσσει τα Μέρη να προσφύγουν στο διαιτητικό όργανο.
Άρθρο 26
Έγγραφα που συνοδεύουν την αίτηση εκτελέσεως
1. Η σχετική με την εκτέλεση της αποφάσεως αίτηση μπορεί να υποβληθείαπευθείας στο αρμόδιο δικαστήριο του Συμβαλλόμενου Μέρους, στο έδαφοςτου οποίου πρέπει να εκτελεσθεί η απόφαση, αλλά μπορεί επίσης νακατατεθεί στο δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση πρωτόδικα στησυγκεκριμένη υπόθεση. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η αίτησηδιαβιβάζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 3 στο αρμόδιοδικαστήριο του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
2. Η αίτηση πρέπει να συνοδεύεται:
α) Από την απόφαση ή από κυρωμένο αντίγραφό της, καθώς και απόέγγραφο που να πιστοποιεί ότι η απόφαση έχει αποκτήσει ισχύδεδικασμένου και είναι εκτελεστή, εκτός αν αυτό προκύπτει από την ίδιατην απόφαση.
β) Από πιστοποιητικό που να βεβαιώνει ότι ο διάδικος που ερημοδίκησεκαι που δεν μετέσχε στη διαδικασία εκλήθη εμπρόθεσμα και με τονπροσήκοντα τρόπο και ότι, στην περίπτωση που δεν είχε την ικανότητα ναπαρίσταται σε δικαστήριο, αντιπροσωπεύθηκε νόμιμα.
γ) Από κυρωμένη μετάφραση των εγγράφων που προβλέπονται από τα εδάφιαα` και β` σε μια από τις γλώσσες που προβλέπονται από το άρθρο 17 τηςπαρούσας Συμβάσεως.
3. Σε περίπτωση διαιτητικής αποφάσεως, εκτός από τους όρους πουπροβλέπονται στην παράγραφο 2, η αίτηση πρέπει να συνοδεύεται απάκυρωμένο αντίγραφο της ρήτρας διαιτησίας, καθώς επίσης και από κυρωμένημετάφραση της ρήτρας αυτής και κάθε άλλου σχετικού εγγράφου, σε μια απότις γλώσσες που προβλέπονται από το άρθρο 17 της παρούσας Συμβάσεως.
Άρθρο 27
Εφαρμοστέο δίκαιο
1. Το δικαστήριο του Συμβαλλόμενου Μέρους, στο έδαφος του οποίουπρέπει να εκτελεσθεί η απόφαση, θα την εκτελέσει σύμφωνα με την εθνικήτου νομοθεσία.
2. Το δικαστήριο που αποφασίζει για τη σχετική με την εκτέλεση αίτησηπεριορίζεται στη διαπίστωση της συνδρομής των όρων που καθορίζονται στοάρθρα 24, 25 και 26 της παρούσας Συμβάσεως.
3. Ο εναγόμενος μπορεί να προβάλει τις ενστάσεις που επιτρέπονται απότους νόμους του Συμβαλλόμενου Μέρους, το δικαστήριο του οποίου εξέδωσετην απόφαση.
Άρθρο 28
Αποφάσεις σχετικές με τα δικαστικά έξοδα
1. Αν ο διάδικος που εξαιρέθηκε, κατά τους όρους του άρθρου 18 της παρούσας Συμβάσεως, από την εγγυοδοσία αλλοδαπού καταδικάσθηκε μεοριστική απόφαση του δικαστηρίου του ενός από τα Συμβαλλόμενα Μέρη σταδικαστικά έξοδα, η απόφαση αυτή θα εκτελεσθεί, έπειτα από αίτηση τουέχοντος δικαίωμα, ανέξοδα στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
2. Το δικαστήριο που αποφασίζει για την εκτέλεση της αποφάσεως πουπροβλέπεται στην παράγραφο 1, περιορίζεται να διαπιστώσει αν η σχετικήμε τα δικαστικά έξοδα απόφαση έχει αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου καιείναι εκτελεστή.
3. Οι διατάξεις του άρθρου 26 εφαρμόζονται και στις αποφάσεις πουαναφέρονται στα δικαστικά έξοδα.
Άρθρο 29
Πεδίο εφαρμογής
Οι αποφάσεις, που προβλέπονται από το άρθρο 23 και πουανταποκρίνονται στους όρους των άρθρων 24, 25 και 26 της παρούσαςΣυμβάσεως, θα αναγνωρίζονται και εκτελούνται, εφόσον έχουν αποκτήσειισχύ δεδικασμένου και έχουν κηρυχθεί εκτελεστές μετά τη θέση σε ισχύτης παρούσας Συμβάσεως.
Άρθρο 30
Νομοθεσία σχετική με τη μεταβίβαση χρηματικώνποσών και αγαθών
Οι διατάξεις του κεφαλαίου ΙΙΙ της παρούσας Συμβάσεως δεν θίγουν τηνομοθεσία των Συμβαλλόμενων Μερών, τη σχετική με τη μεταβίβαση τωνμέσων πληρωμής, των πιστώσεων ή των αγαθών που αποκτήθηκαν μετά τηνεκτέλεση.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΤΕΤΑΡΤΟΕΚΔΟΣΗ
Άρθρο 31
Υποχρέωση για έκδοση
1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να παραδίδουναμοιβαία, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Συμβάσεως, τα πρόσωπαπου βρίσκονται στο έδαφός τους και που ζητείται η έκδοσή τους εν όψειασκήσεως ποινικής διώξεως για να εκτελεσθεί ποινή που απαγγέλθηκε απόδικαστήριο του αιτούντος Μέρους.
2. Η έκδοση δεν επιτρέπεται παρά μόνο για εγκλήματα που σύμφωνα με τηνομοθεσία των δύο Συμβαλλόμενων Μερών τιμωρούνται με ποινή στερητικήτης ελευθερίας ενός τουλάχιστον έτους ή με βαρύτερη ποινή ή για τοοποία δικαστήριο του αιτούντος Μέρους απήγγειλε ποινή στερητική τηςελευθερίας έξι τουλάχιστον μηνών (στο εξής θα ονομάζονται εγκλήματα γιατα οποία χωρεί έκδοση).
Άρθρο 32
Άρνηση εκδόσεως
Η έκδοση δεν λαμβάνει χώρα.
α. αν το έγκλημα διαπράχθηκε από πρόσωπο που τη στιγμή της τελέσεωςτου εγκλήματος ήταν υπήκοος του Μέρους προς το οποίο απευθύνεται ηαίτηση,
β. αν το έγκλημα διαπράχθηκε στο έδαφος του Συμβαλλόμενου Μέρους προςτο οποίο απευθύνεται η αίτηση,
γ. αν το έγκλημα για το οποίο ζητείται η έκδοση διαπράχθηκε έξω απότο έδαφος του αιτούντος Μέρους και η νομοθεσία του Συμβαλλόμενου Μέρουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση δεν προβλέπει δίωξη στην περίπτωσηπου το έγκλημα αυτό διαπράχθηκε έξω από το έδαφός του ή δεν επιτρέπειτην έκδοση για το έγκλημα που αποτελεί το αντικείμενο της αιτήσεως,
δ. αν το έγκλημα γιο το οποίο ζητείται η έκδοση θεωρείται από τοΣυμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση σαν έγκλημαπολιτικό, στρατιωτικό ή φορολογικό ή σαν γεγονός συνδεόμενο με τέτοιαεγκλήματα,
ε. αν σύμφωνα με τη νομοθεσία του ενός από τα Συμβαλλόμενα Μέρη ηποινική δίωξη ή η εκτέλεση της ποινής δεν μπορούν να λάβουν χώρα, λόγωπαραγραφής ή για άλλους νόμιμους λόγους που έχουν το ίδιο αποτέλεσμα,
στ. αν στο έδαφος του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίο απευθύνεταιη αίτηση το πρόσωπο του οποίου ζητείται η έκδοση κηρύχθηκε με οριστικήαπόφαση ένοχο ή αθώο για το έγκλημα που αναφέρεται στην αίτηση εκδόσεωςή αν έχει ως προς αυτό παύσει η ποινική δίωξη, εκτός εάν η σχετικήαπόφαση στηρίζεται στην έλλειψη δικαιοδοσίας.
Άρθρο 33
Διαδικασία εκδόσεως
Η αίτηση εκδόσεως υποβάλλεται γραπτώς. Στις υποθέσεις εκδόσεως ηεπικοινωνία θα γίνεται κατά τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 3.
Άρθρο 34
Αίτηση εκδόσεως
1. Η αίτηση εκδόσεως πρέπει να αναφέρει το όνομα του εκζητούμενουπροσώπου, την κατοικία ή διαμονή του, τη φύση του εγκλήματος και τηζημιά που προκάλεσε.
2. Η αίτηση εκδόσεως πρέπει να συνοδεύεται:
α. αν η έκδοση ζητείται για να ασκηθεί ποινική δίωξη, από το ένταλμασυλλήψεως με την περιγραφή των πραγματικών γεγονότων και το νομικόχαρακτηρισμό της πράξεως και αν η έκδοση ζητείται για την εκτέλεσηποινής, από την απόφαση με ισχύ δεδικασμένου,
β. από το κείμενο του ποινικού νόμου του αιτούντος Μέρους σχετικά μετο νομικό χαρακτηρισμό του εγκλήματος για το οποίο πρόκειται,
γ. από την εξωτερική περιγραφή του εκζητούμενου προσώπου και, ανείναι δυνατόν, τα δακτυλικά του αποτυπώματα και τη φωτογραφία του.
3. Αν πρόκειται για κατοδικασθέντα που έχει ήδη εκτίσει μέρος τηςποινής τους θα παρέχονται πληροφορίες σχετικά με το θέμα αυτό.
Άρθρο 35
Σύλληψη προς το σκοπό εκδόσεως
Αν η αίτηση εκδόσεως πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται από τηνπαρούσα Σύμβαση, το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται ηαίτηση παίρνει χωρίς καθυστέρηση τα απαραίτητα μέτρα γιο τη σύλληψη τουεκζητούμενου προσώπου, σύμφωνα με τη νομοθεσία
Άρθρο 36
Συμπληρωματικές πληροφορίες
1. Αν η αίτηση εκδόσεως δεν περιέχει όλες τις απαραίτητεςπληροφορίες, το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτησημπορεί να ζητήσει συμπληρωματικές πληροφορίες και να ορίσει προθεσμίαόχι μεγαλύτερη από δύο μήνες για την παροχή τους. Η προθεσμία αυτήμπορεί να παραταθεί για αιτιολογημένους λόγους.
2. Αν οι πληροφορίες δεν παρασχεθούν μέσα στην προθεσμία πουπροβλέπεται στην πρώτη παράγραφο, η αρμόδια αρχή του ΣυμβαλλόμενουΜέρους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση θα μπορεί να παύσει τηδιαδικασία εκδόσεως και να απολύσει το πρόσωπο που είχε συλληφθεί.
Άρθρο 37
Προσωρινή σύλληψη
1. Σε επείγουσες περιπτώσεις, το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση μπορεί να διατάξει τη σύλληψη του ζητούμενουπροσώπου πριν λάβει την αίτηση εκδόσεως, σύμφωνα με το άρθρο 35 τηςπαρούσας Συμβάσεως. Το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος πληροφορεί το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ότι το πρόσωπογια το οποίο πρόκειται αποτελεί αντικείμενο εντάλματος συλλήψεως ήκαταδικαστικής αποφάσεως με ισχύ δεδικασμένου και ότι η αίτηση εκδόσεωςθα αποσταλεί αμέσως. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η σύλληψη μπορεί ναζητηθεί με κάθε μέσο επικοινωνίας που μεταβιβάζει το περιεχόμενο τηςαιτήσεως γραπτώς.
2. Οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Μερών μπορούν να προβούν στηνπροσωρινή σύλληψη προσώπου που διαμένει στο έδαφός τους ακόμη και χωρίςτέτοια αίτηση, αν γνωρίζουν ότι το πρόσωπο αυτό διέπραξε στο έδαφος τουάλλου Συμβαλλόμενου Μέρους έγκλημα για το οποίο χωρεί έκδοση.
3. Σύλληψη που πραγματοποιήθηκε βάσει των παραγράφων 1 και 2 τουπαρόντος άρθρου γνωστοποιείται αμέσως στο άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος.
Άρθρο 38
Παύση της προσωρινής συλλήψεως
Οποιοσδήποτε συνελήφθη, σύμφωνα με το άρθρο 38 της παρούσαςΣυμβάσεως, απολύεται αν η αίτηση εκδόσεως του άλλου ΣυμβαλλόμενουΜέρους δεν ληφθεί μέσα σε σαράντα ημέρες μετά τη σύλληψη. Η απόλυσηγνωστοποιείται στο άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος.
Άρθρο 39
Αναβολή της εκδόσεως
Αν το εκζητούμενο πρόσωπο αποτελεί αντικείμενο ποινικής διώξεως ήεκτίει ποινή για άλλο έγκλημα που διαπράχθηκε στο έδαφος τουΣυμβαλλόμενου Μέρους που το οποίο απευθύνεται η αίτηση, ή έκδοση μπορείνα αναβληθεί μέχρι τον τερματισμό της ποινικής διαδικασίας ή μέχρι τηνέκτιση της ποινής.
Άρθρο 40
Προσωρινή έκδοση
1. Αν λόγω της αναβολής εκδόσεως, που προβλέπεται στο άρθρο 39 τηςπαρούσας Συμβάσεως, υπάρχει κίνδυνος παραγραφής της ποινικής διώξεως ήσοβαρών δυσκολιών στο ανακριτικό έργο, το εκζητούμενο πρόσωπο μπορεί ναεκδοθεί προσωρινά μετά από αιτιολογημένη αίτηση.
2. Το πρόσωπο που εκδόθηκε προσωρινά πρέπει να επαναποσταλεί αμέσωςμετά το τέλος της ποινικής διαδικασίας για την οποίο ζητήθηκε η έκδοση.
Άρθρο 41
Συρροή αιτήσεων εκδόσεως
Αν πολλά Κράτη ζητούν την έκδοση του ίδιου προσώπου, το ΣυμβαλλόμενοΚράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση αποφασίζει ποια αίτηση θαπροτιμηθεί.
Άρθρο 42
Όρια ποινικής διώξεως
1. Χωρίς τη συναίνεση του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση το πρόσωπο που εκδόθηκε δεν μπορεί να αποτελέσειαντικείμενο ποινικής διώξεως ή εκτελέσεως ποινής, που επιβλήθηκε γιαέγκλημα διαφορετικό από εκείνο για το οποίο εκχώρησε η έκδοση.
2. Χωρίς τη συναίνεση του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση το πρόσωπο που εκδόθηκε δεν είναι επίσης δυνατόννα παραδοθεί σε τρίτο κράτος.
3. Η συναίνεση που προβλέπεται στην παράγραφο 2 δεν είναι απαραίτητη.
α. αν το πρόσωπο που εκδόθηκε δεν εγκατέλειψε το έδαφος του αιτούντοςΣυμβαλλόμενου Μέρους μέσα σε τριάντα ημέρες από τον τερματισμό τηςποινικής διώξεως ή την εκτέλεση της ποινής. Η προθεσμία αυτή δενπεριλαμβάνει το χρόνο κατά τον οποίο το πρόσωπο που εκδόθηκε δενμπόρεσε να εγκαταλείψει το έδαφος του αιτούντος Συμβαλλόμενου Μέρουςγια λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησή του,
β. αν το πρόσωπο που εκδόθηκε εγκατέλειψε το έδαφος του αιτούντοςΣυμβαλλόμενου Μέρους, αλλά επέστρεψε πάλι οικειοθελώς.
Άρθρο 43
Παράδοση του εκδιδόμενου προσώπου
1. Το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτησηπληροφορεί το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος για τον τόπο και την ημερομηνίαπαραδόσεως.
2. Αν το εκζητούμενο πρόσωπο δεν παραληφθεί από το αιτούνΣυμβαλλόμενο Μέρος μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την προθεσμία που έχειορισθεί για την παράδοση, μπορεί να απολυθεί.
Άρθρο 44
Πληροφορίες για το αποτέλεσματης ποινικής διώξεως
Τα Συμβαλλόμενα Μέρη παρέχουν αμοιβαία πληροφορίες για το αποτέλεσματης ποινικής διώξεως της οποίας υπήρξε αντικείμενο το πρόσωπο πουεκδόθηκε. Σε περίπτωση αποφάσεως με ισχύ δεδικασμένου, τα Συμβαλλόμεναμέρη γνωστοποιούν αμοιβαία την απόφαση αυτή.
Άρθρο 45
Διέλευση
1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη επιτρέπουν, έπειτα από αίτηση του άλλουΣυμβαλλόμενου Μέρους, τη διέλευση από το έδαφός τους προσώπων που έχουνεκδοθεί από ένα τρίτο κράτος στο άλλο αυτό Συμβαλλόμενο Μέρος. ΤοΣυμβαλλόμενα, Μέρη δεν είναι υποχρεωμένα νο επιτρέψουν τη διέλευση, ανδεν υπάρχει υποχρέωση εκδόσεως, σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.
2. Η αίτηση για παροχή άδειας διελεύσεως υποβάλλεται σύμφωνα με τηνίδια διαδικασία, όπως και η αίτηση εκδόσεως.
3. Η διέλευση πραγματοποιείται από τις αρχές του Συμβαλλόμενου Μέρουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση με τον τρόπο που θεωρούν τονκαλύτερο.
Άρθρο 46
Έξοδα εκδόσεως
Τα έξοδα εκδόσεως βαρύνουν το Συμβαλλόμενο Μέρος, στο έδαφος τουοποίου πραγματοποιήθηκαν. Τα έξοδα της διελεύσεως βαρύνουν το αιτούνΣυμβαλλόμενο Μέρος.
Άρθρο 47
Ανάληψη της ποινικής διαδικασίας
1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη υποχρεούνται να ασκήσουν, μετά από αίτηση τουάλλου Μέρους και σύμφωνα με τη νομοθεσία τους, ποινική δίωξη κατά τωνδικών τους υπηκόων που διέπραξαν έγκλημα στο έδαφος του άλλουΣυμβαλλόμενου Μέρους.
2. Η αίτηση για δίωξη θα συνοδεύεται από τα σχετικά με την ανάκρισηέγγραφα, από κάθε αποδεικτικό στοιχείο που υπάρχει, καθώς και από τοκείμενο των ποινικών διατάξεων που διέπουν την πράξη, σύμφωνα με τονόμο που ισχύει στον τόπο της τελέσεώς της.
3. Το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτησηπληροφορεί το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος για το αποτέλεσμα της διώξεωςκαι εφόσον εκδοθεί απόφαση, του αποστέλλει αντίγραφο της οριστικήςαποφάσεως.
Άρθρο 48
Προσωρινή παράδοση συλληφθέντων προσώπων
Εάν, σε σχέση με ποινική δίωξη που άρχισε στο έδαφος ενός από ταΣυμβαλλόμενα Μέρη, είναι αναγκαίο να εξετασθεί προσωρινά σαν μάρτυραςπρόσωπο που συνελήφθη στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, τοΜέρος αυτό το εκδίδει προσωρινά, εφόσον συναινεί και το πρόσωπο πουσυνελήφθη, μετά από αίτηση του αιτούντος Συμβαλλόμενου Μέρους, που θαδιατηρήσει το πρόσωπο αυτό υπό κράτηση και μετά το τέλος της εξετάσεωςθα το ξαναστείλει χωρίς καθυστέρηση στο Συμβαλλόμενο Μέρος προς τοοποίο απευθύνεται η αίτηση.
Άρθρο 49
Παράδοση αντικειμένων
1. Τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στο πρόσωπο που διέπραξε τοέγκλημα, για το οποίο χωρεί έκδοση, καθώς και τα άλλα αντικείμενα πουμπορούν νο χρησιμεύσουν ως πειστήρια στην ποινική διαδικασία,παραδίδονται στο αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος ακόμα και στην περίπτωση πουη έκδοση δεν μπορεί να λάβει χώρα λόγω θανάτου του εκζητούμενουπροσώπου ή άλλης αιτίας.
2. Το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση μπορεί νααναβάλει την παράδοση των αντικειμένων, εάν χρειάζονται προς το σκοπόμιας άλλης ποινικής διαδικασίας.
3. Τα δικαιώματα τρίτων πάνω στο αντικείμενο που παραδόθηκαν στο άλλοΣυμβαλλόμενο Μέρος παραμένουν άθικτα. Μετά τη λήξη της ποινικήςδιαδικασίας, τα αντικείμενα αυτά αποδίδονται στο Συμβαλλόμενο Μέρος πουτα έστειλε για να παραδοθούν στους δικαιούχους.
4. Η παράδοση των αντικειμένων, δυνάμει της παραγράφου 1, γίνεταισύμφωνα με το άρθρο 16 της παρούσας Συμβάσεως.
Άρθρο 50
Πληροφορίες για αποφάσεις σε ποινικές υποθέσεις
1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα ανταλλάσσουν μια φορά το χρόνο πληροφορίεςγια αποφάσεις σχετικές με ποινικές υποθέσεις με ισχύ δεδικασμένου, πουεκδόθηκαν από τα δικαστήρια του ενός από τα Συμβαλλόμενα Μέρη εναντίονυπηκόων του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
2. Μετά από αιτιολογημένη αίτηση, τα Συμβαλλόμενα Μέρη δίνουναμοιβαία πληροφορίες για ποινικές αποφάσεις, που εκδόθηκαν εναντίονπροσώπων που δεν είναι υπήκοοι του αιτούντος Συμβαλλόμενου Μέρους.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 51
Κύρωση, θέση σε ισχύ
1. Η παρούσα Σύμβαση θα κυρωθεί και θα τεθεί σε ισχύ την τριακοστήημέρα μετά την ανταλλαγή των εγγράφων επικυρώσεως που θα λάβει χώρα σταΤίρανα.
2. Η παρούσα Σύμβαση θα μπορεί να καταγγελθεί από καθένα από ταΣυμβαλλόμενα Μέρη. Η καταγγελία θα ισχύσει έξι μήνες μετά τη λήψη τηςγνωστοποιήσεώς της από το άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος.
Σε πίστωση των ανωτέρω, οι Πρωθυπουργοί των Συμβαλλόμενων Κρατώνυπέγραψαν την παρούσα Σύμβαση και ετέθη η σφραγίδα τους.
Έχει συνταχθεί σε δύο αντίτυπα, στην ελληνική και αλβανική γλώσσα,τα οποία έχουν την ίδια ισχύ.
Αθήνα, 17 Μαΐου 1993
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΜΕΞΙ(υπογραφή)(υπογραφή)
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και της Σύμβασης που κυρώνεται από την ολοκλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 51 παρ. 1 αυτής.
Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.
Αθήνα, 16 Ιουνίου 1995
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ Α. ΠΕΠΟΝΗΣ
Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους
Αθήνα, 16 Ιουνίου 1995
Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Α. ΠΕΠΟΝΗΣ