ΝΟΜΟΣ ΥΠ` ΑΡΙΘ. 2234ΦΕΚ 142/31.08.1994
Τροποποίηση και συμπλήρωση του Ν. 1892/1990 “Για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη και άλλες διατάξεις”
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Άρθρο 1
1. α. Οι περιπτώσεις β΄ και ε΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Ν. 1892/1990 αντικαθίστανται ως εξής:
«β. Η αγορά αποπερατωθεισών ή ημιτελών βιομηχανικών ή βιοτεχνικών κτιριακών εγκαταστάσεων που βρίσκονται μέσα σε ΒΙ.ΠΕ. Ε.Τ.Β.Α. και ανήκουν κατά κυριότητα σε αυτές.
Επίσης, η αγορά μη χρησιμοποιουμένων αποπερατωθεισών ή ημιτελών βιομηχανικών ή βιοτεχνικών κτιριακών εγκαταστάσεων, που ή έναρξη κατασκευής τους έγινε πριν από τη δημοσίευση του νόμου αυτού και που παραμένουν σε αδράνεια και δεν χρησιμοποιούνται για παραγωγικούς σκοπούς τουλάχιστον για μια διετία πριν από την υποβολή της αίτησης για υπαγωγή στις διατάξεις αυτού του νόμου, εφόσον οι κτιριακές αυτές εγκαταστάσεις: (α) ευρίσκονται στη Θράκη ή (β) ευρίσκονται σε άλλες περιοχές και υπό τον όρο ότι στη δεύτερη αυτή περίπτωση θα χρησιμοποιηθούν για τη μετεγκατάσταση επιχειρήσεων από την περιοχή Α΄, σύμφωνα με την περίπτωση α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 9. Προϋπόθεση για την εφαρμογή της διατάξεως του παρόντος εδαφίου είναι οι κτιριακές εγκαταστάσεις να μην ανήκουν σε επιχείρηση που η πλειοψηφία του κεφαλαίου της ανήκει σε εταίρους ή μετόχους που έχουν και την πλειοψηφία του κεφαλαίου της επιχείρησης που πραγματοποιεί την επένδυση.
Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας καθορίζονται ο τρόπος και οι λεπτομέρειες για την επιστροφή της επιχορήγησης και επιδότησης επιτοκίου που τυχόν είχε καταβληθεί, για τις περιπτώσεις που οι κτιριακές αυτές εγκαταστάσεις έχουν συμπεριληφθεί σε επενδύσεις που υπήχθησαν στις διατάξεις του Ν. 1262/1982 ή του παρόντος νόμου και δεν ολοκληρώθηκαν ή δεν παρήλθε δεκαετία από την ημερομηνία δημοσίευσης της σχετικής απόφασης ολοκλήρωσής τους.
ε. Οι δαπάνες μετεγκατάστασης που αφορούν στην αποσυναρμολόγηση, μεταφορά και επανασυναρμολόγηση στη νέα θέση του υφιστάμενου εξοπλισμού της μονάδας που μετεγκαθίσταται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 4 του άρθρου 9».
β. Η περίπτωση θ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«θ. Η δημιουργία, επέκταση και εκσυγχρονισμός ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων. Η δημιουργία, επέκταση και εκσυγχρονισμός εγκαταστάσεων αξιοποίησης ιαματικών πηγών, κέντρων θαλασσοθεραπείας, κέντρων τουρισμού υγείας και χιονοδρομικών κέντρων, καθώς και η αγορά εξοπλισμού τους, μετά σύμφωνη γνώμη του Ε.Ο.Τ. και με βάση τις προδιαγραφές που θα οριστούν με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Τουρισμού».
γ. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, προστίθενται εδάφια κ΄ και κα΄ ως εξής:
«κ. Η αγορά και εγκατάσταση εξοπλισμού μεταφορικών μέσων, πλην του εξοπλισμού που προορίζεται για την υποδομή και κίνηση του μεταφορικού μέσου, υπό τον όρο ότι τα μεταφορικά μέσα είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση της μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων σε περιοχές απομονωμένες, δυσχερούς προσβάσεως και μεγάλης αποστάσεως από τον κεντρικό κορμό της χώρας.
κα. Οι ερευνητικές και προπαρασκευαστικές εργασίες εξορυκτικών επιχειρήσεων».
δ. Στην περίπτωση α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του Ν. 1892/1990, προστίθεται υποπερίπτωση δ΄ ως εξής:
«και (δ) η ανέγερση κτιριακών εγκαταστάσεων από τις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται μέσα σε τεχνολογικά πάρκα, επί οικοπέδου του οποίου έχει παραχωρηθεί η χρήση για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα (10) ετών από το φορέα διαχείρισης του τεχνολογικού πάρκου».
ε. Η περίπτωση β΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«β. Η ανέγερση και επέκταση ξενοδοχειακών μονάδων κάθε λειτουργικής μορφής, κατώτερης της Β΄ τάξης, η ανέγερση, επέκταση και εκσυγχρονισμός αυτοεξυπηρετούμενων καταλυμάτων, ενοικιαζόμενων δωματίων και ενοικιαζόμενων επιπλωμένων διαμερισμάτων ανεξαρτήτως τάξης, ο εκσυγχρονισμός ξενοδοχειακών μονάδων κάθε λειτουργικής μορφής, τάξης κατώτερης της Γ΄, καθώς και η ανέγερση και επέκταση οργανωμένων τουριστικών κατασκηνώσεων (Camping)».
2. α. Οι περιπτώσεις κε και κζ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, καταργούνται.
β. Στην περίπτωση δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Μ. 1892/1990, προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Ίδια κέντρα, καθώς και κέντρα κοινής επιχειρηματικής δράσης μπορούν να ιδρύονται από πέντε (5) τουλάχιστον επιχειρήσεις ενός κλάδου ή υποκλάδου του μεταποιητικού τομέα, που απασχολούν η καθεμία μέχρι 120 εργαζόμενους και στα οποία μπορούν να συμμετέχουν Α.Ε.Ι. ή ερευνητικά κέντρα, καθώς και μεταφορικές επιχειρήσεις. Σκοπός των κέντρων αυτών που μπορούν να λειτουργούν και με τη μορφή εταιρείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, είναι η παροχή προς τους συμμετέχοντες επιχειρηματικούς φορείς, εκτός των αναφερομένων στο προηγούμενο εδάφιο υπηρεσιών και όλων των δυνατών υπηρεσιών επιχειρηματικής υποστήριξης, όπως είναι η δημιουργία τράπεζας πληροφοριών, η εκπόνηση μελετών οργάνωσης, μάρκετινγκ και διεύρυνσης της αγοράς για τα προϊόντα των συμμετεχόντων φορέων, ο συντονισμός ενεργειών για κοινές προμήθειες υλικών, για συμμετοχή σε κρατικές προμήθειες, καθώς και η εξασφάλιση πιστοποιητικών ποιότητας. Επίσης, η ανάληψη συλλογικής ή επιχειρηματικής δράσης για πραγματοποίηση κοινών εκθέσεων προϊόντων, κοινών προμηθειών υλικών, κοινής συμμετοχής σε κρατικές προμήθειες και δημιουργία δικτύων διανομής στο εσωτερικό ή εξωτερικό για πρόσβαση σε νέες αγορές. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας καθορίζονται, κατά παρέκκλιση των ρυθμίσεων του άρθρου 1, οι κατηγορίες δαπανών των ως άνω κέντρων στο εσωτερικό ή το εξωτερικό που υπάγονται στα κίνητρα του παρόντος νόμου, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της διάταξης της περίπτωσης αυτής. Η διάταξη αυτή ισχύει μόνο για την εφαρμογή των κινήτρων επιχορήγησης και επιδότησης επιτοκίου».
γ.Η περίπτωση θ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«θ. Επιχειρήσεις αποξήρανσης, κατάψυξης ή αφυδάτωσης γεωργικών, κτηνοτροφικών ή προϊόντων αλιείας και ιχθυοτροφίας. Επίσης, επιχειρήσεις που για ίδιο λογαριασμό ή για λογαριασμό τρίτων τυποποιούν και συσκευάζουν τα ως άνω προϊόντα».
δ. Η περίπτωση ιη της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Ν. 1892/1990 όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«ιη. Επιχειρήσεις παροχής, αποκλειστικά, υπηρεσιών εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας, εφόσον οι επιχειρήσεις αυτές ανήκουν στους τομείς πληροφορικής, τουρισμού, έρευνας, καθώς και τεχνολογικής υποστήριξης βιοτεχνικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων.
Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας καθορίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας διάταξης».
ε. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 2 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, προστίθενται περιπτώσεις λ, λα΄ και λβ΄ ως εξής:
«λ. Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και λοιπές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών του τουριστικού τομέα, που εγκαθίστανται μέσα στις Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.), όπως αυτές καθορίζονται στο άρθρο 3.
λα. Επιχειρήσεις εκμετάλλευσης των μεταφορικών μέσων που προβλέπονται στο άρθρο 1 παρ. 1, περίπτ. κ΄ του παρόντος.
λβ. Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις μόνο για ολοκληρωμένης μορφής εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού τους. Με απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Τουρισμού καθορίζεται, για τους σκοπούς εφαρμογής της διάταξης αυτής, το είδος και η έκταση των επενδυτικών έργων που περιλαμβάνονται στον εκσυγχρονισμό, ώστε να είναι δυνατή η υπαγωγή της επένδυσης στις διατάξεις του παρόντος νόμου. Η επιχορήγηση των επενδύσεων της παρούσας περίπτωσης παρέχεται, κατά παρέκκλιση του άρθρου 4 του παρόντος, για ύψος επένδυσης μέχρι ένα δισεκατομμύριο (1.000,000.000) δραχμές».
στ. Στην παράγραφο 5 του άρθρου 2 του Ν. 1892/1990 όπως ισχύει, προστίθεται εδάφιο, ως εξής:
«Η ως άνω εξαίρεση δεν ισχύει επίσης για τις τουριστικές επιχειρήσεις που πραγματοποιούν επενδύσεις για ανέγερση ή επέκταση ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων εφόσον:
α) η επένδυση πραγματοποιείται σε ζώνη τουρισμού-αναψυχής χαρακτηριζόμενη έτσι σύμφωνα με τα κριτήρια της χωροταξικής ή πολεοδομικής πολιτικής,
β) στην ευρύτερη περιοχή πραγματοποίησης της επένδυσης δεν παρουσιάζεται μεγάλη συγκέντρωση ξενοδοχειακών μονάδων και
γ) εξασφαλίζεται η απαιτούμενη κατάλληλη υποδομή για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία της ξενοδοχειακής μονάδας. Η συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών διαπιστώνεται κατά περίπτωση με ειδική γνωμάτευση του Ε.Ο.Τ., η οποία εκδίδεται πριν από την έγκριση των αρχιτεκτονικών σχεδίων από τον εν λόγω Οργανισμό και προσκομίζεται στην αρμόδια Υπηρεσία Ιδιωτικών Επενδύσεων κατά την υποβολή της αίτησης υπαγωγής. Η έναρξη εφαρμογής του παρόντος εδαφίου αρχίζει μετά την έκδοση της προβλεπόμενης από το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του παρόντος νόμου κοινής υπουργικής απόφασης».
3.α. Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του Ν. 1262/1982, όπως αυτό διατηρήθηκε σε ισχύ και συμπληρώθηκε με το άρθρο 3 του Ν. 1892/1990, προστίθενται τα εξής:
«Για την εγκατάσταση των επιχειρήσεων μέσα στα τεχνολογικά πάρκα και την παροχή σε αυτές των ενισχύσεων του παρόντος εδαφίου, απαιτείται και γνώμη του φορέα διαχείρισης του τεχνολογικού πάρκου».
βΣτο άρθρο 3 του Ν. 1892/1990 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:
«4. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται μετά από πρόταση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Τουρισμού, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Γεωργίας, μπορεί να καθορίζονται για την τουριστική εν γένει ανάπτυξη της χώρας, Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.) για την εγκατάσταση σε αυτές ξενοδοχειακών μονάδων κάθε μορφής, καθώςκαι επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών του τουριστικού τομέα, εφόσον πρόκειται για περιοχές που είναι κατάλληλες για ολοκληρωμένη τουριστική ανάπτυξη και δεν διαθέτουν αναπτυγμένη τουριστική υποδομή.
Για να εκδοθούν τα ως άνω προεδρικά διατάγματα είναι απαραίτητο προηγουμένως να εκπονηθεί από τον Ε.Ο.Τ. και να εγκριθεί από τον Υπουργό Τουρισμού μελέτη τουριστικής ανάπτυξης και αξιοποίησης της συγκεκριμένης περιοχής, στην οποία θα προβλέπεται το είδος και ο αριθμός των μονάδων, ο αριθμός των κλινών, οι ειδικές εγκαταστάσεις, καθώς και οι ελεύθεροι χώροι και οι χώροι πρασίνου που απαιτούνται για την ολοκληρωμένη αξιοποίηση της περιοχής.
Για τη σύσταση, οργάνωση και λειτουργία των Περιοχών Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης έχουν ανάλογη εφαρμογή οι διατάξεις του Ν. 4458/1965 “περί Βιομηχανικών Περιοχών”, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 742/1977 και ισχύει. Για τη ν εφαρμογή της παρούσας διάταξης όπου αναφέρεται στους εν λόγω νόμους ο Υπουργός Βιομηχανίας. Ενέργειας και Τεχνολογίας, νοείται ο Υπουργός Τουρισμού και όπου αναφέρεται Ε.Τ.Β.Α. νοείται ο Ε.Ο.Τ.».
γ.Η προβλεπόμενη στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του Ν. 1262/1982 προθεσμία παρατείνεται μέχρι .την 31η Δεκεμβρίου 1999.
4. Το άρθρο 4 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 4
Περιεχόμενο της επιχορήγησης
1. Σε επιχειρήσεις του άρθρου 2 που πραγματοποιούν παραγωγικές επενδύσεις του άρθρου 1 και υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου, σύμφωνα με το άρθρο 7, παρέχεται επιχορήγηση ύψους τριών (3) δισεκατομμυρίων δραχμών κατ΄ ανώτατο όριο, που συνίσταται σε δωρεάν κεφαλαιακή ενίσχυση εκ μέρους του Δημοσίου, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχουν επιχορηγηθεί από άλλη πηγή για την ίδια επένδυση.
Η επιχορήγηση αυτή παρέχεται μόνο για παραγωγικές επενδύσεις ή τμήμα τους ύψους μέχρι πέντε (5) δισεκατομμύρια δραχμές όλων των κατηγοριών επιχειρήσεων εκτός των μεταποιητικών για τις οποίες η επιχορήγηση παρέχεται για παραγωγικές επενδύσεις συνολικού ύψους μέχρι είκοσι πέντε (25) δισεκατομμυρίων δραχμών. Προκειμένου για παραγωγικές επενδύσεις συνολικού ύψους άνω των είκοσι πέντε (25) δισεκατομμυρίων δραχμών εφαρμόζεται αποκλειστικά η παράγραφος 3 του παρόντος άρθρου.
2. Για τον προσδιορισμό του ορίου της επιχορήγησης των τριών (3) δισεκατομμυρίων δραχμών υπολογίζονται αθροιστικά όλες οι παραγωγικές επενδύσεις που αφορούν την ίδια παραγωγική διαδικασία και υποβάλλονται από τον ίδιο επενδυτή, για υπαγωγή τους στις διατάξεις αυτού του νόμου, μέσα σε διάστημα πέντε (5) ετών από την ολοκλήρωση της πρώτης επένδυσης, που έχει ήδη υπαχθεί στις διατάξεις αυτού του νόμου.
3. Προκειμένου για βιομηχανικές και τουριστικές επενδύσεις ιδιαζόντως σημαντικές για την εθνική οικονομία, ύψους τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) δισεκατομμυρίων δραχμών με σημαντική επίπτωση στη διεθνή ανταγωνιστικότητα της χώρας, στην απασχόληση με τη δημιουργία τουλάχιστον τριακοσίων (300) θέσεων μόνιμης απασχόλησης και στη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης, είναι δυνατόν να επιτρέπεται παρέκκλιση από το όριο της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, καθώς και των συναρμόδιων υπουργών, που εκδίδονται κατά περίπτωση. Με τις ίδιες αποφάσεις ορίζονται για τις επενδύσεις της παραγράφου αυτής, οι αναγκαίες παρεκκλίσεις από τις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου, που αφορούν στην ίδια συμμετοχή, στη διαδικασία παροχής των επιχορηγήσεων, στο ύψος της επιχορήγησης, στη σύνθεση της Γνωμοδοτικής Επιτροπής, στην επιδότηση επιτοκίου, στις προϋποθέσεις μεταβίβασης της επιχείρησης, καθώς και στη δυνατότητα συμμετοχής στην επένδυση δημόσιων επιχειρήσεων.
Με τις ίδιες αποφάσεις μπορούν να παρέχονται στις επιχειρήσεις που πραγματοποιούν επενδύσεις της παραγράφου αυτής, οι διευκολύνσεις και τα προνόμια που προέβλεπαν οι διατάξεις των παραγράφων 1, 2, 3 και 4 του άρθρου 3 του καταργηθέντος Ν. 4371/1961 “περί λήψεως γενικών μέτρων για την υποβοήθηση της αναπτύξεως της οικονομίας της χώρας” και της παραγράφου 6 του άρθρου 4 του ίδιου νόμου.
Οι ως άνω κοινές υπουργικές αποφάσεις, με τις οποίες υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου οι επενδύσεις της παραγράφου αυτής, τελούν υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης κύρωσης τους από τη Βουλή των Ελλήνων».
5. α. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Το ποσοστό της ίδιας συμμετοχής στις επιχορηγούμενες παραγωγικές επενδύσεις ή τμήμα τους συνολικού ύψους μέχρι πέντε (5) δισεκατομμυρίων δραχμών δεν μπορεί να είναι κατώτερο του 40% του συνολικού κόστους της παραγωγικής επένδυσης στις περιοχές Β΄ και Γ΄, 30% στην περιοχή Δ΄ και 20% στη Θράκη. Στην περιοχή Α΄ και μόνο για τις περιπτώσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 9, το κατώτερο ποσοστό ιδίας συμμετοχής είναι 40%. Προκειμένου για παραγωγικές επενδύσεις συνολικού ύψους άνω των πέντε (5) δισεκατομμυρίων δραχμών και μέχρι είκοσι πέντε (25) δισεκατομμύρια δραχμές κατ΄ ανώτατο όριο, το ποσοστό της ελάχιστης ίδιας συμμετοχής, που αφορά το πέραν των πέντε (5) δισεκατομμυρίων δραχμών τμήμα της παραγωγικής επένδυσης, ορίζεται σε 33%. Το ποσοστό αυτό ισχύει για όλες τις περιοχές της επικράτειας συμπεριλαμβανομένης και της περιοχής Α».
β. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 5 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Η ίδια συμμετοχή του επενδυτή αποτελεί ίδιο κεφάλαιο για τις ατομικές επιχειρήσεις με ύψος επένδυσης μέχρι εξήντα (60) εκατομμύρια δραχμές και εταιρικό κεφάλαιο για τις λοιπές πλην συνεταιρισμών, επιχειρήσεις. Προκειμένου περί συνεταιρισμών, ως ιδία συμμετοχή νοείται για μεν τους νεοϊδρυόμενους το καταβεβλημένο κεφάλαιο τους, για δε τους υφιστάμενους το ποσό της αύξησης του συνεταιρικού τους κεφαλαίου ή ο σχηματισμός ειδικού αποθεματικού ή, κατά περίπτωση, η χρησιμοποίηση αποθεματικών εκτός του τακτικού. Για τις λοιπές περιπτώσεις ως ιδία συμμετοχή του επενδυτή νοείται για μεν νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις το καταβεβλημένο κεφάλαιο τους, για δε υφιστάμενες επιχειρήσεις το ποσό της αύξησης του εταιρικού κεφαλαίου τους που προκύπτει από νέες εισφορές των εταίρων ή, κατά περίπτωση τα φορολογηθέντα αποθεματικά, όπως αυτά προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία, εκτός του τακτικού, χωρίς να απαιτείται αύξηση του μετοχικού ή εταιρικού κεφαλαίου και υπό τον όρο ότι τα αποθεματικά αυτά δεν θα μπορούν να διανεμηθούν πριν την παρέλευση δεκαετίας από την ολοκλήρωση της επένδυσης. Τα αποθεματικά αυτά εμφανίζονται σε ξεχωριστό λογαριασμό στα λογιστικά βιβλία της επιχείρησης. Σε περίπτωση διανομής τους πριν την παρέλευση της δεκαετίας επιβάλλονται ανάλογα οι κυρώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο αυτή. Για να αποτελέσουν ιδία συμμετοχή στην επένδυση τα φορολογηθέντα (έκτακτα) αποθεματικά επιχείρησης, πρέπει να ελέγχεται κατά το στάδιο αξιολόγησης της επένδυσης η επάρκεια της ρευστότητας της επιχείρησης μετά την αφαίρεση των ποσών των διαθεσίμων της που πρόκειται να αποτελέσουν την ίδια συμμετοχή. Ατομικές επιχειρήσεις, που πραγματοποιούν επενδύσεις μέχρι εξήντα (60) εκατομμύρια δραχμές και έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου αυτού, μπορεί να διατηρούν τη μορφή τους».
γ.Η παράγραφος 3 του άρθρου 5 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Η έναρξη εκταμίευσης της επιχορήγησης του Δημοσίου για την επένδυση γίνεται, αφού προηγουμένως με βάση την έκθεση των κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 8 οργάνων ελέγχου, έχει αποδεδειγμένα καταβληθεί και δαπανηθεί για την πραγματοποίηση της επένδυσης η ελάχιστη κατά περιοχή ιδία συμμετοχή του επενδυτή σε ποσοστό 50% και το 25% της τυχόν συμμετοχής της χρηματοδοτούσας τράπεζας. Στην περίπτωση που για την πραγματοποίηση της επένδυσης δεν έχει χρησιμοποιηθεί δανεισμός, η εκταμίευση της επιχορήγησης του Δημοσίου “γίνεται σύμφωνα με τα παραπάνω, αφού θα έχει καταβληθεί και δαπανηθεί στα επενδυτικά έργα η ελάχιστη κατά περιοχή ιδία συμμετοχή του επενδυτή σε ποσοστό 50% και το 25% του υπολοίπου, πέραν της ελάχιστης κατά περιοχή ιδίας συμμετοχής, ποσού.
Ειδικότερα:
α. Η επιχορήγηση για επενδύσεις ύψους μέχρι πεντακοσίων (500) εκατομμυρίων δραχμών ή ανεξαρτήτως ποσού για επενδύσεις που πραγματοποιούνται στη Θράκη, καταβάλλεται σε τρεις φάσεις ως εξής: (1) τμήμα της ίσο με το 60% καταβάλλεται κατά τη διάρκεια υλοποίησης της επένδυσης σε δόσεις που καθορίζονται με ΄την εγκριτική απόφαση και με τρόπο ώστε να δαπανηθεί παράλληλα το υπόλοιπο της ιδίας συμμετοχής και του δανείου, (2) τμήμα της ίσο με το 20% καταβάλλεται μετά την πιστοποίηση ολοκλήρωσης της επένδυσης και έκδοσης της σχετικής απόφασης ολοκλήρωσης της και (3) το υπολειπόμενο 20% καταβάλλεται μετά την πιστοποίηση έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης και έκδοσης της σχετικής απόφασης έναρξης της παραγωγικής της λειτουργίας.
Σε περίπτωση που η έναρξη παραγωγικής λειτουργίας δεν πιστοποιείται ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση της επένδυσης, η έναρξη παραγωγικής λειτουργίας επιτρέπεται να γίνει το αργότερο εντός έτους από την έκδοση της απόφασης ολοκλήρωσης της επένδυσης. Το χρονικό αυτό διάστημα δεν είναι δυνατόν να παραταθεί, μετά δε την εκπνοή του η εγκριτική απόφαση ανακαλείται αυτοδικαίως και επιστρέφεται η καταβληθείσα επιχορήγηση. Η έναρξη της παραγωγικής λειτουργίας πιστοποιείται. μετά από επιτόπιο έλεγχο των οργάνων ελέγχου του άρθρου 8, εφόσον έχουν δημιουργηθεί οι μισές τουλάχιστον από τις μόνιμες θέσεις απασχόλησης που προβλέπονται στην εγκριτική απόφαση και έχουν πραγματοποιηθεί αγορές πρώτων υλών και πωλήσεις προϊόντων ή υπηρεσιών σε βαθμό που να τεκμηριώνουν τη λειτουργία της μονάδας.
β. Η επιχορήγηση για επενδύσεις ύψους άνω των πεντακοσίων (500) εκατομμυρίων δραχμών καταβάλλεται σε τρεις φάσεις, ως εξής:
(1) τμήμα της ίσο με το 40% καταβάλλεται κατά τη διάρκεια υλοποίησης της επένδυσης σε δόσεις που καθορίζονται με την εγκριτική απόφαση και με τρόπο ώστε να δαπανηθεί παράλληλα το υπόλοιπο της ιδίας συμμετοχής και του δανείου, (2) τμήμα της ίσο με το 40% καταβάλλεται μετά την πιστοποίηση ολοκλήρωσης της επένδυσης και έκδοσης της σχετικής απόφασης
ολοκλήρωσης της και (3) το υπολειπόμενο 20% καταβάλλεται μετά την πιστοποίηση έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης και έκδοσης της σχετικής απόφασης έναρξης της παραγωγικής της λειτουργίας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο δεύτερο εδάφιο της ως άνω περιπτώσεως α΄.
Η διάρκεια της εκτέλεσης των εργασιών για την επένδυση ορίζεται στην εγκριτική απόφαση. Είναι δυνατή η καταβολή καθεμίας από τις δόσεις της επιχορήγησης, εκτός από την πρώτη και την τελευταία δόση, εφόσον προσκομίζεται ;στην Υπηρεσία Ιδιωτικών Επενδύσεων ή στην αρμόδια Περιφερειακή Υπηρεσία εγγυητική επιστολή αναγνωρισμένης τράπεζας. Το περιεχόμενο της εγγυητικής επιστολής καθορίζεται με αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας».
δ. Μετά το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 6, προστίθεται εδάφιο, ως εξής:
«Η επιχορήγηση καταβάλλεται απευθείας στον επενδυτή και δεν επιτρέπεται η εκχώρηση της σε τρίτους. Κατ εξαίρεση, είναι δυνατή η εκχώρηση της επιχορήγησης σε τράπεζες για την παροχή βραχυπρόθεσμου δανεισμού ισόποσου της εκχωρούμενης επιχορήγησης που χρησιμοποιείται για την υλοποίηση της επένδυσης».
ε. Στο άρθρο 11 του Ν. 1892/1990 προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής:
«5. Επιχειρήσεις, που τυγχάνουν έγκρισης επιχορήγησης επενδύσεων με τις διατάξεις του παρόντος νόμου και δεν κάνουν χρήση της μέγιστης επιτρεπόμενης, βάσει της εγκριτικής απόφασης, δανειοδότησης, δικαιούνται ποσό ισοδύναμο με την επιδότηση επιτοκίου του μέρους του δανείου που αποποιούνται. Η διαδικασία και ο τρόπος χορήγησης της επιδότησης καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας».
6. α. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 6α του άρθρου 6 του Ν. 1892/1990, αντικαθίσταται ως εξής:
«6.α. Οι αιτήσεις επιχειρήσεων για υπαγωγή επενδύσεων τους στον παρόντα νόμο, πλην των περιπτώσεων των άρθρων 23 και 23β του παρόντος, υποβάλλονται στις κατά περίπτωση αρμόδιες Υπηρεσίες Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, στον Ε.Ο.Μ.Μ.Ε.Χ. και την Α.Τ.Ε. εις διπλούν, σε δύο περιόδους για κάθε έτος ως εξής: από την 1η Μαΐου έως την 15η Ιουνίου για την πρώτη περίοδο και από την 1η Νοεμβρίου έως την 15η Δεκεμβρίου για τη δεύτερη περίοδο. Η διαδικασία εξέτασης και υπαγωγής των αιτήσεων ολοκληρώνεται μέχρι την 30ή Νοεμβρίου και μέχρι την 31η Μαΐου αντίστοιχα».
β. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 6 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Παραγωγικές επενδύσεις ύψους μέχρι τριακοσίων (300) εκατομμυρίων δραχμών, που πραγματοποιούνται από τις επιχειρήσεις των περιπτώσεων β΄, στ΄ και θ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2, εξετάζονται απευθείας από την Α.Τ.Ε. και υπάγονται στις διατάξεις του νόμου αυτού με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, μετά από γνωμοδότηση της αρμόδιας επιτροπής του άρθρου 8. Το όριο των τριακοσίων (300) εκατομμυρίων δραχμών είναι δυνατόν να αναπροσαρμόζεται με όμοια απόφαση. Κατά την υποβολή των αιτήσεων υπαγωγής προς την Α.Τ.Ε. και τον Ε.Ο.Μ.Μ.Ε.Χ. εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις της περιπτώσεως β΄ της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου. Παραγωγικές επενδύσεις ύψους μέχρι πεντακοσίων (500) εκατομμυρίων δραχμών, που πραγματοποιούνται μέσα στα όρια των περιφερειών της χώρας, εξετάζονται απευθείας από τις διευθύνσεις ή τα γραφεία περιφερειακής ανάπτυξης του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και υπάγονται στις διατάξεις του νομού αυτού με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, μετά από γνωμοδότηση της αρμόδιας Περιφερειακής Γνωμοδοτικής Επιτροπής του άρθρου 8. Το όριο αυτό των πεντακοσίων (500) εκατομμυρίων δραχμών είναι δυνατόν να αναπροσαρμόζεται με όμοια απόφαση».
7. α. Οι περιπτώσεις α΄ και β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του Ν. 1892/1990 αντικαθίστανται ως εξής:
«α. Για παραγωγικές επενδύσεις όλων των κατηγοριών μέχρι πέντε (5) δισεκατομμύρια δραχμές, πλην εκείνων που αναφέρονται στην επόμενη περίπτωση β΄:
ΠΕΡΙΟΧΗ Ποσοστό επιχορήγησης επί της παραγωγικής επένδυσης
Β 15%,
Γ 25%
Δ 35%
Θράκη 50%
Για την περιοχή Α΄ και με την επιφύλαξη της παραγράφου 5 του άρθρου 3 και της παραγράφου 2 του άρθρου 9, δεν παρέχεται επιχορήγηση.
Στις επιχειρήσεις, που πραγματοποιούν επενδύσεις όλων των κατηγοριών στα διοικητικά όρια των νομών Δωδεκανήσου, Σάμου, Χίου και Λέσβου, που υπάγονται στη Δ΄ περιοχή, στη νήσο Σαμοθράκη, στις ακριτικές περιοχές των διαφόρων νομών της ηπειρωτικής χώρας σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τα σύνορα, καθώς και στους δήμους ή τις κοινότητες των οποίων τα διοικητικά όρια τέμνονται από τη ζώνη των 20 χιλιομέτρων, παρέχεται επιχορήγηση 40 ποσοστιαίων μονάδων.
Για τις επενδύσεις που πραγματοποιούνται στη ζώνη των 20 χιλιομέτρων των νομών της Θράκης, παρέχεται το ποσοστό επιχορήγησης της περιοχής αυτής.
β. Για επενδύσεις ξενοδοχειακών επιχειρήσεων που αφορούν ανέγερση ή επέκταση ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων:
ΠΕΡΙΟΧΗ
Ποσοστό επιχορήγησης επί της παραγωγικής επένδυσης
Β 10%,
Γ 15%
Δ 25%
Θράκη 35%
Για την περιοχή Α΄ και με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του άρθρου 9 δεν παρέχεται επιχορήγηση.
Στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, που πραγματοποιούν επενδύσεις ανέγερσης ή επέκτασης ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων στα διοικητικά όρια των νομών Δωδεκανήσου, Σάμου, Χίου και Λέσβου, που υπάγονται στη Δ΄ περιοχή, στη νήσο Σαμοθράκη, στις ακριτικές περιοχές των διαφόρων νομών της ηπειρωτικής χώρας σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τα σύνορα, καθώς και στους δήμους ή τις κοινότητες των οποίων τα διοικητικά όρια τέμνονται από τη ζώνη των 20 χιλιομέτρων, παρέχεται επιχορήγηση 30 ποσοστιαίων μονάδων.
Για τις επενδύσεις που πραγματοποιούνται στη ζώνη των 20 χιλιομέτρων των νομών της Θράκης, παρέχεται το ποσοστό επιχορήγησης της περιοχής αυτής».
β. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 7 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, προστίθεται περίπτωση ε΄ ως εξής:
«ε. Για τις παραγωγικές επενδύσεις μεταποιητικών επιχειρήσεων άνω των πέντε (5) δισεκατομμύρια δραχμές και μέχρι είκοσι πέντε (25) δισεκατομμυρίων δραχμών, το ποσοστό επιχορήγησης ορίζεται αποκλειστικά σε 30% για τις περιοχές Β΄, Γ΄ και Δ΄ και 40% για τη Θράκη. Για το μέχρι πέντε (5) δισεκατομμύρια δραχμές τμήμα των επενδύσεων αυτών, εάν βάσει των λοιπών διατάξεων του παρόντος νόμου προκύπτει ποσοστό επιχορήγησης υψηλότερο του 30% ή 40% κατά περίπτωση, εφαρμόζεται το ευνοϊκότερο αυτό ποσοστό.
γ. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 7 του Ν. 1892/1990 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η αξιολόγηση κάθε επένδυσης μεταποιητικής επιχείρησης ύψους άνω των πέντε (5) δισεκατομμυρίων δραχμών δύναται να ανατίθεται σε δύο ανεξάρτητους μεταξύ τους ειδικούς εξωτερικούς μελετητές αναγνωρισμένου κύρους. Ο κάθε μελετητής υποβάλλει ολοκληρωμένη μελέτη αξιολόγησης στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, η οποία εισηγείται στην Ειδική Γνωμοδοτική Επιτροπή του άρθρου 8.
Με τις αποφάσεις της επόμενης παραγράφου καθορίζονται και οι διαδικασίες ανάθεσης, ο ανώτατος αριθμός επενδυτικών σχεδίων, που μπορεί να ανατίθενται καΤ έτος ανά μελετητή, οι προθεσμίες παράδοσης της μελέτης αξιολόγησης, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος εδαφίου».
δ. Στο άρθρο 7 του Ν. 1892/1990 προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής:
«5. Προκειμένου για επενδύσεις μεταποιητικών επιχειρήσεων ύψους από πέντε (5) δισεκατομμύρια δραχμές έως είκοσι πέντε (25) δισεκατομμύρια δραχμές, για θέματα που αφορούν την υποβολή αιτήσεων και τις διαδικασίες εξέτασης, αξιολόγησης και υπαγωγής τους στο νόμο, όπου στον παρόντα νόμο προβλέπεται απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, νοείται κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας».
8.α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 8 του Ν. 1892/1990 προστίθεται περίπτωση ε ως εξής:
«ε. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας συνιστάται στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας Ειδική Γνωμοδοτική Επιτροπή, η οποία γνωμοδοτεί για την υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος νόμου των υποβαλλόμενων επενδυτικών σχεδίων μεταποιητικών επιχειρήσεων ύψους άνω των πέντε (5) δισεκατομμυρίων δραχμών και έως τα είκοσι πέντε (25) δισεκατομμύρια δραχμές. Μέλη της Επιτροπής είναι ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας Επενδύσεων και Ανάπτυξης, ο Γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, ο Προϊστάμενος της καθ΄ ύλην αρμόδιας Γενικής Δ/νσης ή Δ/νσης του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, ο Προϊστάμενος της καθ΄ ύλην αρμόδιας Γενικής Δ/νσης ή Δ/νσης της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, δύο (2) εμπειρογνώμονες αναγνωρισμένου κύρους σε θέματα βιομηχανικών επενδύσεων, ένας (1) εκπρόσωπος του Σ.Ε.Β., ένας (1) εκπρόσωπος της Γ.Σ.Ε.Ε. και ένας (1) εκπρόσωπος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Με την ίδια απόφαση ορίζονται και οι αναπληρωτές των μελών της Επιτροπής.
Δεν μπορεί να είναι μέλη της Ειδικής Γνωμοδοτικής Επιτροπής σύμβουλοι, εταίροι ή μέτοχοι ή μετέχοντες στη διοίκηση επιχειρήσεων που έχουν υποβάλει αίτηση για να υπαχθούν σης διατάξεις του άρθρου, αυτού ή πρόσωπα που έχουν συμμετάσχει στην κατάρτιση ή την αξιολόγηση επιχειρηματικών σχεδίων του παρόντος άρθρου κατά την τελευταία πενταετία».
β.Στην παράγραφο 2 του άρθρου 8 του Ν. 1892/1990 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Προκειμένου για επενδύσεις άνω των πέντε (5) δισεκατομμυρίων δραχμών και έως είκοσι πέντε (25) δισεκατομμύρια δραχμές, συνιστώνται, με αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, ειδικά όργανα για τον έλεγχο της προόδου υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις του νόμου και της σχετικής εγκριτικής απόφασης. Τα όργανα αυτά αποτελούνται από έναν (1) ανώτερο υπάλληλο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, έναν (1) ανώτερο υπάλληλο της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας και έναν (1) εξωτερικό εκτιμητή».
γ. Στο άρθρο 8 του Ν. 1892/1990 προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:
«6. Στα μέλη και στους εισηγητές των γνωμοδοτικών επιτροπών και στα μέλη των οργάνων ελέγχου, που προβλέπονται στον παρόντα νόμο, καθώς και στα επιφορτισμένα με την εκταμίευση των ενισχύσεων όργανα, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 6 και επόμενα περί υποβολής δήλωσης περιουσιακής τους κατάστασης του Ν. 1738/1987».
9. α. Στο τέλος του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, προστίθεται η ακόλουθη φράση:
«που πραγματοποιούνται από τις επιχειρήσεις του άρθρου 2».
β. Η περίπτωση δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«δ. παραγωγής νέων προϊόντων με την επιφύλαξη εφαρμογής της διάταξης της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 23Β΄. Ως νέα προϊόντα θεωρούνται αυτά που δεν παράγονται κατά την υποβολή της αίτησης από άλλες παραγωγικές μονάδες της χώρας αυτούσια ή παραλλαγμένα.
– παραγωγής προϊόντων και παροχής υπηρεσιών εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας.
– για αγορά και εγκατάσταση εξοπλισμού εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας για την παραγωγή προϊόντων ή την παροχή υπηρεσιών.
Για το χαρακτηρισμό, αντίστοιχα, των προϊόντων ως νέων, των προϊόντων ή υπηρεσιών ως εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας, καθώς και του εξοπλισμού ως εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας, των ως άνω κατηγοριών επενδύσεων, γνωμοδοτεί, με βάση το προτεινόμενο επενδυτικό σχέδιο, Ειδική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, που λειτουργεί στη Γ.Γ.Ε.Τ. του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, μέσα σε δύο (2) μήνες από την ημερομηνία κατάθεσης του φακέλου της επένδυσης στην αρμόδια υπηρεσία της Γ.Γ.Ε.Τ. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας γίνεται η σύσταση και η συγκρότηση της ως άνω Ειδικής Επιτροπής. Με την ίδια απόφαση καθορίζονται οι διαδικασίες και τα κριτήρια εξέτασης των ως άνω κατηγοριών επενδύσεων από τη Γ.Γ.Ε.Τ..
Είναι δυνατή η κατάθεση φακέλου επένδυσης της περίπτωσης αυτής στη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας απευθείας από τον επενδυτή και πριν την υποβολή της αίτησης υπαγωγής της επένδυσης στις διατάξεις του παρόντος νόμου, υπό την προϋπόθεση ότι ο φάκελος συνοδεύεται από βεβαίωση της κατά περίπτωση αρμόδιας υπηρεσίας του νόμου αυτού σχετικά με την «πληρότητα των στοιχείων του».
γ.Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Στην περιοχή Α΄ παρέχεται επιχορήγηση 40 ποσοστιαίων μονάδων στις επιχειρήσεις που πραγματοποιούν επενδύσεις των περιπτώσεων α΄, β΄, γ΄, δ΄, ε΄ και στ΄ της προηγούμενης παραγράφου συνολικού ύψους μέχρι πέντε (5) δισεκατομμύρια δραχμές. Για τις ίδιες επενδύσεις μεταποιητικών επιχειρήσεων ύψους άνω των πέντε (5) δισεκατομμυρίων δραχμών και μέχρι είκοσι πέντε (25) δισεκατομμύρια δραχμές, παρέχεται επιχορήγηση 30 ποσοστιαίων μονάδων για το πέραν των πέντε (5) δισεκατομμυρίων δραχμών τμήμα τους».
δ.Στο πέμπτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990 προστίθενται τα εξής:
«Στις επενδύσεις αυτής της κατηγορίας που πραγματοποιούνται στις περιοχές Β΄, Γ΄ και Δ΄ παρέχεται επιχορήγηση 30 ποσοστιαίων μονάδων, πλην εκείνων που πραγματοποιούνται στη Θράκη, για τις οποίες παρέχεται το ποσοστό επιχορήγησης της περιοχής αυτής».
ε.Στην παράγραφο 2 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990 προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Στα κέντρα τεχνικής βοήθειας και κοινής επιχειρηματικής δράσης της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2, που δημιουργούνται στις περιοχές Α΄, Β΄ και Γ΄, παρέχεται η επιχορήγηση και επιδότηση επιτοκίου που ισχύει για την περιοχή Γ΄. Στα κέντρα αυτά, που δημιουργούνται στη Δ΄ περιοχή, καθώς και στη Θράκη, παρέχεται η επιχορήγηση και επιδότηση επιτοκίου των περιοχών αυτών. Για δαπάνες των ως άνω κέντρων που πραγματοποιούνται στο εξωτερικό, παρέχεται η επιχορήγηση και επιδότηση επιτοκίου που ισχύει για την περιοχή Γ΄.
Επιχειρήσεις που πραγματοποιούν επενδύσεις, που αποσκοπούν στην εκμετάλλευση και εν γένει αξιοποίηση περλίτη, μπετονίτη, καολίνη, ποζουλάνη, βολαστονίτη, βερμικουλίτη, ζεολίθων, λευκών μαρμάρων και γρανιτών υπάγονται στους όρους επιχορήγησης και επιδότησης που ισχύουν για την περιοχή Δ΄, ανεξάρτητα από την περιοχή στην οποία ευρίσκονται, εξαιρουμένης της Α».
στ.Από την πρώτη σειρά της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990 διαγράφεται η περίπτωση ιέ.
ζ. Τα δύο πρώτα εδάφια της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990 αντικαθίστανται ως εξής:
«4α. Στις επιχειρήσεις, που μετεγκαθίστανται από την περιοχή Α΄ (περιλαμβανομένων της ζώνης Λαυρεωτικής της επαρχίας Λαγκαδά και του τμήματος δυτικά του ποταμού Αξιού) στις ΒΙ.ΠΕ. Ε.Τ.Β.Α. της Β΄ και Γ΄ περιοχής ή στην περιοχή Δ΄, καθώς και στη Θράκη ή στις ειδικές ζώνες του άρθρου 3 του νόμου αυτού, στις οποίες δίνονται τα κίνητρα της Δ περιοχής, παρέχεται ποσοστό επιχορήγησης ίσο με το κατά περίπτωση εφαρμοζόμενο ποσοστό επιχορήγησης, αυξανόμενο κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες για τις ΒΙ.ΠΕ. Ε.Τ.Β.Α. Β΄ και Γ΄ περιοχής, την περιοχή Δ΄ και τις ειδικές ζώνες με κίνητρα Δ περιοχής και κατά 15 ποσοστιαίες μονάδες για τη Θράκη. Σε περίπτωση ταυτόχρονης με τη μετεγκατάσταση πραγματοποίησης από την μετεγκαθιστώμενη επιχείρηση επένδυσης στη νέα θέση, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του παρόντος νώμου, παρέχεται στο κατά περίπτωση εφαρμοζόμενο ποσοστό επιχορήγησης επιπλέον επιχορήγηση 6 ποσοστιαίων μονάδων για τις νέες αυτές επενδυτικές δαπάνες σε όλες τις περιπτώσεις, πλην της Θράκης για την οποία παρέχονται 10 επιπλέον μονάδες».
η. Το τρίτο εδάφιο της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 9 του Ν.1892/1990 καταργείται.
θ. Στην περίπτωση α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 9 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η ισχύς της άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας της μετεγκαθιστώμενης δραστηριότητας λήγει οριστικά από τη δημοσίευσή της απόφασης ολοκλήρωσης της επένδυσης μετεγκατάστασης και δεν είναι δυνατή η έκδοση ίδιας ή παρεμφερούς άδειας στον εγκαταλειφθέντα χώρο».
ι.Στην περίπτωση β΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Επίσης, στις μεταποιητικές επιχειρήσεις ιδιαίτερα ρυπογόνων κλάδων, που μετεγκαθίστανται από την περιοχή Α΄ σε ειδικές περιοχές με κατάλληλη υποδομή σε όλη την Επικράτεια, που θα ορίζονται με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, παρέχεται ποσοστό 50% επί των δαπανών μετεγκατάστασης, συμπεριλαμβανομένης και της δαπάνης ανέγερσης των κτιριακών εγκαταστάσεων στη νέα θέση. Με τις ίδιες αυτές αποφάσεις καθορίζονται και οι ανωτέρω κλάδοι που μετεγκαθίστανται».
ια. Η διάταξη της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 8 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως ακολούθως και η περίπτωση β΄ καταργείται:
«Στις επιχειρήσεις της περίπτωσης κα΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 και στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που πραγματοποιούν επενδύσεις των περιπτώσεων ιε΄, ιστ΄, και ιζ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 σε οποιοδήποτε περιοχή συμπεριλαμβανομένης της Α΄ παρέχεται. επιχορήγηση 25 ποσοστιαίων μονάδων στην περιοχή Α΄ και 35 ποσοστιαίων μονάδων στις λοιπές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Θράκης. Τα ίδια ποσοστά επιχορήγησης παρέχονται και για τις επιχειρήσεις της περίπτωσης ιδ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2, που πραγματοποιούν επενδύσεις σε οποιαδήποτε περιοχή, συμπεριλαμβανομένης και της Α΄».
ιβ. Στο άρθρο 9 του Ν. 1892/1990 προστίθενται παράγραφοι 12 και 13 ως εξής:
«12. Στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και τις λοιπές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών του τουριστικού τομέα, που εγκαθίστανται και πραγματοποιούν επενδύσεις μέσα στις Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.), όπως αυτές καθορίζονται στο άρθρο 3 του παρόντος, παρέχεται η προβλεπόμενη στην περίπτωση β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 7 επιχορήγηση, προκειμένου για την ανέγερση και επέκταση ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, καθώς και εγκαταστάσεων παροχής υπηρεσιών στήριξης του τουριστικού τομέα. Προκειμένου για επενδύσεις, που προβλέπονται στην περίπτωση α΄ της παραγράφου 8 του άρθρου 9 του παρόντος, παρέχεται η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή επιχορήγηση.
13. Στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, που πραγματοποιούν επενδύσεις εκσυγχρονισμού, σύμφωνα με την περίπτωση λβ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2, παρέχεται επιχορήγηση 25 ποσοστιαίων μονάδων σε όλες τις περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Α΄».
ιγ. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 9 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, προστίθεται περίπτωση δ΄ ως εξής:
«δ. Στις επιχειρήσεις, που μετεγκαθίστανται από τις περιοχές Β΄, Γ΄, Δ΄ και τη Θράκη στην ίδια ή ευνοϊκότερη από άποψη κινήτρων περιοχή, παρέχεται για τις δαπάνες μετεγκατάστασης της περίπτωσης ε΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 το ποσοστό επιχορήγησης που ισχύει για την περιοχή στην οποία μετεγκαθίστανται.
Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται με την προϋπόθεση ότι η μετεγκατάσταση της μονάδας επιβάλλεται για περιβαλλοντικούς λόγους βάσει της κείμενης νομοθεσίας και εφόσον έχει εκδοθεί σχετική απόφαση του αρμόδιου οργάνου, η οποία συνοδεύει την αίτηση υπαγωγής».
10. α. Η δεύτερη φράση της παραγράφου 1 του άρθρου 11 του Ν. 1892/1990, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Το ποσοστό αυτό της επιδότησης είναι ίσο προς το ποσοστό επιχορήγησης που εγκρίθηκε και παρέχεται από την ανάληψη δόσεων του δανείου και μέχρι τέσσερα (4) έτη κατ΄ ανώτατο όριο, εκτός από τις επενδύσεις της περιοχής Δ΄, που πραγματοποιούνται στις ειδικές ζώνες του άρθρου 3 παρ. 3 και τις επενδύσεις της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 9, που πραγματοποιούνται στις περιοχές Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄, για τις οποίες η επιδότηση επιτοκίου παρέχεται μέχρι έξι (6) έτη κατ΄ ανώτατο όριο. Σε περίπτωση κεφαλαιοποιήσεως τόκων της περιόδου χάριτος η επιδότηση καταβάλλεται στη δανειοδοτούσα τράπεζα για μείωση του δανείου που προήλθε από την κεφαλαιοποίηση».
β.Η παράγραφος 2 του άρθρου 11 του Ν. 1892/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Για να πραγματοποιηθεί η καταβολή επιδότησης επιτοκίου πρέπει να έχουν εκδοθεί τόσο η απόφαση ολοκλήρωσης της επένδυσης, όσο και η απόφαση έναρξης της παραγωγικής της λειτουργίας, καθώς και να έχουν τηρηθεί οι όροι της εγκριτικής απόφασης».
γ. Στο άρθρο 11 του Ν. 1892/1990 προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:
«6. Τα επιτόκια του υπολοίπου των δανείων των ναυτιλιακών εταιρειών λαϊκής βάσης επιδοτούνται μέχρι 8 ποσοστιαίες μονάδες και για διάστημα τεσσάρων (4) ετών, εφόσον έχουν προβεί σε αγορά και μετασκευή πλοίου για να αντικαταστήσουν άλλο που απωλέστηκε λόγω ναυαγίου και δεν έχουν υπαχθεί στο παρελθόν για καμία επένδυσή τους σε αναπτυξιακό νόμο. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας ορίζεται η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής της επιδότησης».
11. α. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 12 του Ν. 1892/1990 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Για τις επενδύσεις, που πραγματοποιούνται στις ΒΙ.ΠΕ. Ε.Τ.Β.Α. των περιοχών Β΄, Γ΄ και Δ΄,σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 3, παρέχεται το ευεργέτημα των αφορολόγητων εκπτώσεων, που ισχύει για τις επενδύσεις των περιοχών Γ΄, Δ΄ και της Θράκης αντίστοιχο».
β.Η παράγραφος 6 του άρθρου 12 του Ν. 1892/1990 καταργείται και στη θέση της τίθεται νέα παράγραφος 6 ως εξής:
«6. Για τις μεταποιητικές επιχειρήσεις της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2, που είναι εγκατεστημένες στην περιοχή Α΄ και πραγματοποιούν επενδύσεις εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού παραγωγής τους, παρέχεται το ευεργέτημα των αφορολόγητων εκπτώσεων της περιοχής Β΄, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α. Οι επενδύσεις να αφορούν αποκλειστικά στονεκσυγχρονισμό του εξοπλισμού παραγωγής της μονάδας τηρουμένων των διατάξεων του π.δ/τος 84/1984 ή άλλων περιοριστικών διατάξεων που αφορούν την ίδρυση – επέκταση κ.λ.π. βιομηχανιών και βιοτεχνιών στην περιοχή Α΄.
β. Ο εγκαθιστώμενος εξοπλισμός να είναι σύγχρονης τεχνολογίας.
γ. Με την επένδυση να μην προκαλείται πρόσθετη σε σχέση με την υφιστάμενη κατάσταση, επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
δ. Υπαγωγή μιας επιχείρησης στα κίνητρα των αφορολόγητων εκπτώσεων μπορεί να γίνει μόνο μετά την παρέλευση τριετίας από την ολοκλήρωση προηγούμενης επένδυσης εκσυγχρονισμού για την ίδια παραγωγική μονάδα, που έχει τύχει του κινήτρου αυτού ή κινήτρου επιχορήγησης και επιδότησης επιτοκίου.
Η συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων ελέγχεται από Επιτροπή, που λειτουργεί στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας, η οποία εκδίδει και τη σχετική βεβαίωση. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας καθορίζονται τα δικαιολογητικά και τα στοιχεία που πρέπει να υποβάλλονται στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας για την εφαρμογή αυτής της ρύθμισης.
12. Η Παράγραφος του άρθρου 18 του Ν. 1892/1990 όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Επιχειρήσεις που έχουν υπαχθεί στο νόμο αυτό και οι οποίες, από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης υπαγωγής και πριν παρέλθει δεκαετία από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης ολοκλήρωσης της επένδυσης, θα παύσουν να λειτουργούν ή χωρίς προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας θα μεταβιβαστούν ή θα μεταβάλουν τη νομική μορφή της εταιρείας μειώνοντας το εταιρικό της κεφάλαιο ή θα μειώσουν το εταιρικό της κεφάλαιο χωρίς η μείωση να επιβάλλεται από την κείμενη νομοθεσία ή θα μεταβιβάσουν πάγια περιουσιακά στοιχεία, που είχαν συμπεριληφθεί στην επένδυση, χωρίς να τα αντικαταστήσουν σε έξι (6) μήνες, υποχρεούνται σε μερική ή ολική επιστροφή της επιχορήγησης και επιδότησης, με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, που εκδίδεται μετά γνώμη της αρμόδιας γνωμοδοτικής επιτροπής του νόμου αυτού.
Την ίδια υποχρέωση επιστροφής έχουν και οι επιχειρήσεις που μέσα στην παραπάνω προθεσμία μεταβιβάζουν μετοχές ή εταιρικά μερίδια πέραν ενός ποσοστού, που θα καθοριστεί με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας. Με την ίδια απόφαση καθορίζονται και οι ειδικότεροι όροι που πρέπει να τίθενται στις αποφάσεις υπαγωγής των επενδύσεων στις διατάξεις του παρόντος νόμου σχετικά με το αμεταβίβαστο χωρίς προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας είτε του συνόλου των μετοχών ή εταιρικών μεριδίων είτε αυτών που αντιστοιχούν στο ποσό της ιδίας συμμετοχής του επενδυτή στην επένδυση, ανάλογα με την πολυμετοχική ή μη σύνθεση του κεφαλαίου της εταιρείας φορέα της επένδυσης και τη σχέση του ποσού της ιδίας συμμετοχής στην επένδυση προς το κεφάλαιο της εταιρείας. Οι ρυθμίσεις του εδαφίου αυτού δεν έχουν εφαρμογή για τις επιχειρήσεις που είναι εισηγμένες ή εισάγονται στο Χρηματιστήριο από της εισαγωγής των τίτλων τους σε αυτό και για όσο διάστημα είναι εισηγμένοι.
Επιχειρήσεις που μέσα σε μια δεκαετία από την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης ολοκλήρωσης, εκμισθώσουν επένδυση που έχει υπαχθεί στις διατάξεις του παρόντος νόμου, υποχρεούνται σε μερική ή ολική επιστροφή της επιχορήγησης, μετά γνώμη της αρμόδιας γνωμοδοτικής επιτροπής του νόμου αυτού».
13. Η οικονομοτεχνική προμελέτη, η οποία συνοδεύει την αίτηση υπαγωγής της επένδυσης στις διατάξεις του Ν. 1892/1990, προκειμένου για επενδύσεις συνολικού κόστους άνω των ογδόντα εκατομμυρίων (80.000.000) δραχμών, υπογράφεται από οικονομολόγο μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος (Ο.Ε.Ε.) ή αντίστοιχου οργανισμού Κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αιτήσεις υπαγωγής που δεν πληρούν την προϋπόθεση αυτή, δεν εξετάζονται.
14. Η προθεσμία ολοκλήρωσης επενδύσεων, που έχουν υπαχθεί στα Μ.Ο.Π. και δεν έχουν ολοκληρωθεί μέχρι 31 Ιουλίου 1994, μπορεί να παραταθεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1995 υπό την προϋπόθεση ότι μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου έχει καταβληθεί για τις επενδύσεις αυτές μέρος της εγκεκριμένης επιχορήγησης. Οι σχετικές αιτήσεις υποβάλλονται στην Κεντρική Υπηρεσία Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας μέχρι 31 Οκτωβρίου 1994. Μέσα στην ίδια αποκλειστική προθεσμία μπορούν να υποβληθούν και αιτήματα τροποποίησης των εγκριτικών αποφάσεων που αφορούν μόνο μεταβολές ως προς τους φορείς της επένδυσης, ιδίως δια της εισόδου νέων μετόχων ή της μεταβιβάσεως εν όλω ή εν μέρει των μετοχών ή των σχετικών επιχειρήσεων. Τα αιτήματα αυτά εγκρίνονται, εφόσον οι ως άνω μεταβολές διασφαλίζουν την ολοκλήρωση της επένδυσης και την ομαλή λειτουργία της μονάδας.
Επιχορηγούμενες δαπάνες για τις εν λόγω επενδύσεις είναι μόνο εκείνες που έχουν εγκριθεί και πραγματοποιηθεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1993, σύμφωνα με τις αποφάσεις υπαγωγής ή τις τυχόν τροποποιήσεις τους. Τα αναλογούντα στις ως άνω επενδυτικές δαπάνες ποσά επιχορήγησης θα καταβληθούν μετά την εμπρόθεσμη ολοκλήρωση των επενδύσεων, σύμφωνα με τους όρους του Ν. 1892/1990 όπως ίσχυε μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
Οι αποφάσεις υπαγωγής στα Μ.Ο.Π. επενδύσεων για τις οποίες δεν θα υποβληθούν αιτήσεις παράτασης της προθεσμίας ολοκλήρωσης μέχρι 31 Οκτωβρίου 1994 ή για τις οποίες δεν θα εγκριθούν τα σχετικά αιτήματα, καθώς και οι αποφάσεις υπαγωγής στα Μ.Ο.Π. επενδύσεων που δεν έχουν εκταμιεύσει μέρος της εγκεκριμένης επιχορήγησης μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, θεωρούνται αυτοδικαίως άκυρες από την ημερομηνία λήξεως της προθεσμίας ολοκλήρωσης της επένδυσης και η τυχόν καταβληθείσα επιχορήγηση αναζητείται σύμφωνα με τις διατάξεις του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 5 του άρθρου 6 του ν.1892/1990, όπως ισχύει
15. Οι επενδύσεις του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του Ν. 1892/1990, που κρίθηκαν βιώσιμες από τις αρμόδιες γνωμοδοτικές επιτροπές και δεν υπήχθησαν στο νόμο αυτό, μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου ή υπήχθησαν χωρίς όμως να συμπεριληφθεί στο επιχορηγούμενο κόστος τους το τμήμα της επένδυσης, που είχε πραγματοποιηθεί κατά το διάστημα από την υποβολή της αρχικής αίτησης υπαγωγής και μέχρι την εγκριθείσα αίτηση, εγκρίνονται για υπαγωγή τους σης διατάξεις του Ν. 1892/1990 καθ΄ υπέρβαση των κονδυλίων που είχαν καθοριστεί για αυτή την κατηγορία επενδύσεων με τις αποφάσεις του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 8 του άρθρου 6 του Ν. 1892/1990. Για τις περιπτώσεις επενδύσεων που έχουν εν τω μεταξύ υπαχθεί στις διατάξεις του Ν. 1892/1990 συμφωνά με τα παραπάνω, η έγκριση αφορά μόνο στο τμήμα της επένδυσης που δεν είχε συμπεριληφθεί στην εγκριθείσα.
Για την εφαρμογή της διάταξης της παραγράφου αυτής, οι επενδυτές των παραπάνω κατηγοριών, μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, υποβάλλουν στις αρμόδιες υπηρεσίες δήλωση ότι αποδέχονται την υπαγωγή της επένδυσης τους στις διατάξεις του Ν. 1892/1990 και ότι αυτή δεν έχει ήδη υπαχθεί στις διατάξεις του ίδιου νόμου ή ότι έχει υπαχθεί χωρίς να συμπεριληφθεί στο επιχορηγούμενο κόστος το παραπάνω αναφερόμενο τμήμα της επένδυσης.
16. Επίσπευση πλειστηριασμού ή κάθε μορφής εκκαθάριση επιχείρησης, που έχει υπαχθεί στις διατάξεις του Ν. 1262/1982 ή του Ν. 1892/1990 πριν από τη συμπλήρωση της δεκαετίας από της ολοκληρώσεως της επένδυσης ή οποτεδήποτε πριν την ολοκλήρωση της, είναι άκυρη, αν η σχετική πράξη κατασχέσεως και το πρόγραμμα πλειστηριασμού ή η πράξη διορισμού εκκαθαριστού δεν έχουν κοινοποιηθεί εντός είκοσι (20) ημερών από της συντάξεως τους στην Υπηρεσία Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Η παρούσα διάταξη καταλαμβάνει πράξεις των παραπάνω κατηγοριών που θα εκδοθούν μετά την παρέλευση τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Για την παρακολούθηση και την έγκαιρη αναγγελία του Δημοσίου στις ανωτέρω περιπτώσεις συνιστάται στην Υπηρεσία Ιδιωτικών Επενδύσεων ειδικό νομικό γραφείο.
17. Στους νομούς όπου λειτουργούν ΒΙ.ΠΕ., οριοθετημένες με το Ν. 4458/1965, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 742/1977, η εγκατάσταση εντός αυτών νέων βιομηχανικών επιχειρήσεων, που θα υπαχθούν στον παρόντα νόμο, είναι υποχρεωτική, εκτός αν η κατά περίπτωση αρμόδια γνωμοδοτική επιτροπή αποφανθεί αιτιολογημένα ότι είναι αναγκαία ή σκόπιμη η εγκατάσταση εκτός ΒΙ.ΠΕ.
Άρθρο 2
Στο Ν. 1892/1990 μετά το άρθρο 23 προστίθενται άρθρα 23α και 23β ως εξής:
Άρθρο 23α
Επιχειρηματικά σχέδια
1. Υφιστάμενες μεταποιητικές βιομηχανικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις λογισμικού (software), που έχουν συνεχή λειτουργία τουλάχιστον για μία πενταετία μέχρι την ημερομηνία υποβολής της αίτησης τους να υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, μπορούν να υποβάλουν ένα ολοκληρωμένο πολυετές (2-5 έτη) επιχειρηματικό σχέδιο (business plan), που θα περιλαμβάνει, στο πλαίσιο της αναπτυξιακής τους στρατηγικής, τον τεχνολογικό, διοικητικό, οργανωτικό και επιχειρησιακό εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικής τους θέσης στη διεθνή αγορά. Το επιχειρηματικό σχέδιο είναι ελάχιστου συνολικού κόστους ενός (1) δισεκατομμυρίου δραχμών, εφόσον πρόκειται για μεταποιητικές βιομηχανικές επιχειρήσεις και πεντακοσίων (500) εκατομμυρίων δραχμών, εφόσον πρόκειται για επιχειρήσεις λογισμικού. Το επιχειρηματικό σχέδιο μπορεί να περιλαμβάνει και τις ενέργειες κατάρτισης των εργαζομένων που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση του.
Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας καθορίζονται οι κατηγορίες των επιχορηγούμενων δαπανών για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.
2. Οι αιτήσεις των επιχειρήσεων για υπαγωγή των επιχειρηματικών τους σχεδίων στις διατάξεις του παρόντος άρθρου υποβάλλονται στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, κατά το πρώτο δίμηνο εκάστου έτους, μετά από σχετική πρόσκληση για εκδήλωση ενδιαφέροντος, που γίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, τουλάχιστον πέντε (5) μήνες προ της ενάρξεως της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων και λαμβάνει ευρεία δημοσιότητα στον οικονομικό τύπο. Οι διαδικασίες εξέτασης και υπαγωγής των υποβαλλόμενων αιτήσεων ολοκληρώνονται μέχρι το τέλος Ιουλίου κάθε έτους. Κατ εξαίρεση, κατά την πρώτη εφαρμογή της διάταξης αυτής, η πρόσκληση για την εκδήλωση ενδιαφέροντος γίνεται μέχρι την 31η Οκτωβρίου 1994.
3. Η υπαγωγή των επιχειρηματικών σχεδίων στα κίνητρα του παρόντος άρθρου γίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, μετά από γνωμοδότηση της Ειδικής Γνωμοδοτικής Επιτροπής της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου, με βάση τα κριτήρια του άρθρου 7 του παρόντος νόμου εφαρμοζόμενα αναλόγως καθώς και εκείνα που θα καθοριστούν με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, με στόχο τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
4. Η αξιολόγηση του κάθε υποβαλλόμενου επιχειρηματικού σχεδίου δύναται να ανατίθεται σε δύο (2) ανεξάρτητους μεταξύ τους ειδικούς εξωτερικούς μελετητές αναγνωρισμένου κύρους. Ο κάθε μελετητής υποβάλλει ολοκληρωμένη μελέτη αξιολόγησης στην αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, η οποία εισηγείται στην Ειδική Γνωμοδοτική Επιτροπή της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου. Με αποφάσεις του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας καθορίζονται οι διαδικασίες ανάθεσης, ο ανώτατος αριθμός επιχειρηματικών σχεδίων, που μπορεί να ανατίθενται κατ΄ έτος ανά μελετητή, οι προθεσμίες παράδοσης της μελέτης αξιολόγησης, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια αναγκαία για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. Το τμήμα των επιχειρηματικών σχεδίων που αφορά κατάρτιση προσωπικού, υποβάλλεται προς αξιολόγηση και στο Υπουργείο Εργασίας που υποβάλλει, στη συνέχεια, τη σχετική αξιολογητική του έκθεση στην αρμόδια Υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας. Κατά τα λοιπά, ακολουθούνται οι προβλεπόμενες από αυτό το άρθρο διαδικασίες.
5. Για τα επιχειρηματικά σχέδια, που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, παρέχεται μόνο επιχορήγηση 35 ποσοστιαίων μονάδων επί του συνολικού ύψους των δαπανών του επιχειρηματικού σχεδίου, για όλες τις περιοχές της Επικράτειας, συμπεριλαμβανομένης και της περιοχής Α, εφόσον τηρούνται οι διατάξεις του π.δ/τος 84/1984 ή άλλες περιοριστικές διατάξεις που αφορούν την ίδρυση – επέκταση βιομηχανιών και βιοτεχνιών στην περιοχή Α΄. Η επιχορήγηση παρέχεται, για επιχειρηματικά σχέδια ή τμήμα τους συνολικού ύψους δαπανών μέχρι πέντε (5) δισεκατομμύρια δραχμές, εφόσον πρόκειται για βιομηχανικές μεταποιητικές επιχειρήσεις και μέχρι δύο (2) δισεκατομμύρια δραχμές, εφόσον πρόκειται για επιχειρήσεις λογισμικού.
Το ποσοστό της ιδίας συμμετοχής του φορέα στο επιχειρηματικό σχέδιο δεν μπορεί να είναι κατώτερο του 33% του συνολικού ύψους των δαπανών του σχεδίου.
6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας συνιστάται στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας Ειδική Γνωμοδοτική Επιτροπή, η οποία γνωμοδοτεί, με βάση τα κριτήρια αξιολόγησης της παραπάνω παραγράφου 3, για την υπαγωγή των υποβαλλόμενων επιχειρηματικών σχεδίων στις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Μέλη της Επιτροπής είναι ο Γενικός Γραμματέας Επενδύσεων και Ανάπτυξης του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, ο Γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, ο Προϊστάμενος της καθ΄ ύλην αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης ή Διεύθυνσης του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, ο Προϊστάμενος της καθ΄ ύλην αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης ή Διεύθυνσης της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, δύο (2) εμπειρογνώμονες αναγνωρισμένου κύρους σε θέματα βιομηχανικών επενδύσεων, ένας (1) εκπρόσωπος του Σ.Ε.Β., ένας (1) εκπρόσωπος της Γ.Σ.Ε.Ε. και ένας (1) εκπρόσωπος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Με την ίδια απόφαση ορίζονται και οι αναπληρωτές των μελών της Επιτροπής.
Δεν μπορεί να είναι μέλη της Ειδικής Γνωμοδοτικής Επιτροπής σύμβουλοι, εταίροι ή μέτοχοι ή μετέχοντες στη διοίκηση επιχειρήσεων που έχουν υποβάλει αίτηση για να υπαχθούν στις διατάξεις του άρθρου αυτού ή πρόσωπα που έχουν συμμετάσχει στην κατάρτιση ή την αξιολόγηση επιχειρηματικών σχεδίων του παρόντος άρθρου κατά την τελευταία πενταετία.
7. Με αποφάσεις του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας συνιστώνται ειδικά όργανα για τον έλεγχο της προόδου υλοποίησης του επιχειρηματικού σχεδίου με βάρη τις προϋποθέσεις του νόμου και της σχετικής εγκριτικής απόφασης. Τα όργανα αυτά αποτελούνται από έναν (1) ανώτερο υπάλληλο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, έναν (1) ανώτερο υπάλληλο της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας και έναν (1) ειδικό εξωτερικό εκτιμητή αναγνωρισμένου κύρους.
Τα μέλη του ειδικού οργάνου ελέγχου ορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας.
8. Το ποσό της επιχορήγησης καταβάλλεται με βάση της ετήσιες δαπάνες, που προβλέπει ο χρηματοδοτικός πίνακας του επιχειρηματικού σχεδίου. Το ογδόντα τοις εκατό (80%) της επιχορήγησης καταβάλλεται κατά τη διάρκεια υλοποίησης του επιχειρηματικού σχεδίου και το είκοσι τοις εκατό (20%) μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης ολοκλήρωσης. Οι όροι τμηματικής καταβολής της επιχορήγησης καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας. Η διαδικασία καταβολής της επιχορήγησης και τα αναγκαία δικαιολογητικά ορίζονται
με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Βιομηχανίας. Ενέργειας και Τεχνολογίας, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
9. Για θέματα που ρυθμίζονται από το παρόν άρθρο, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά σε αυτό, έχουν ανάλογη εφαρμογή οι λοιπές διατάξεις του παρόντος νόμου. Όπου στις διατάξεις αυτές προβλέπονται αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, εκδίδονται κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας.
Άρθρο 23β
Ειδικές επενδύσεις βιομηχανικών μεταποιητικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ποιότητας
1. Σε βιομηχανικές μεταποιητικές επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ποιότητας, που πραγματοποιούν τις παρακάτω παραγωγικές επενδύσεις, παρέχεται μόνο επιχορήγηση υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχουν επιχορηγηθεί από άλλη πηγή για την ίδια επένδυση και εφόσον οι παραγωγικές αυτές επενδύσεις αφορούν:
α) Τις δαπάνες μελέτης, εξοπλισμού, εγκατάστασης και λειτουργίας των απαραίτητων υποδομών και διαδικασιών, καθώς και τα έξοδα πιστοποίησης έτσι, ώστε να πιστοποιούνται τα προϊόντα και οι διαδικασίες διασφάλισης της ποιότητας σύμφωνα με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά πρότυπα από οργανισμούς διαπιστευμένους από τον αρμόδιο εθνικό φορέα.
β) Τις δαπάνες για μετατροπή βιομηχανικών μονάδων, ώστε να γίνουν πιο ευέλικτες.
γ) Την εισαγωγή και προσαρμογή περιβαλλοντικά φιλικής τεχνολογίας στην παραγωγική διαδικασία.
δ) Την παραγωγή καινοτομικών προϊόντων, καθώς και την εισαγωγή καινοτομιών στην παραγωγική διαδικασία. Την κατασκευή του πρωτότυπου εφεύρεσης που παρουσιάζει δυνατότητες παραγωγικής εκμετάλλευσης και που έχει κατατεθεί και έχει λάβει θετική έκθεση έρευνας από τον Ο.Β.Ι.. Επίσης, τις δαπάνες τελών που καταβάλλονται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα για τη διαδικασία διεθνούς κατοχύρωσης της εφεύρεσης τους, καθώς και δαπάνες τελών για την ετήσια ανανέωση της διεθνούς κατοχύρωσης της εφεύρεσης τους για μία πενταετία, υπό την προϋπόθεση ότι έχει αρχίσει να πραγματοποιείται επένδυση για τη βιομηχανική εκμετάλλευση της εφεύρεσης ύψους τουλάχιστον δεκαπλάσιου εκείνου του ύψους των τελών.
ε) Την ίδρυση και επέκταση εργαστηρίων παροχής υπηρεσιών ποιότητας.
στ) Την ίδρυση βιομηχανικών μονάδων για την οικολογική αποσυναρμολόγηση / διάλυση και ενδεχομένως αξιοποίηση προϊόντων που έχουν καταναλωθεί στην Ελλάδα.
Από τις παραπάνω επενδύσεις για τις αναφερόμενες στις περιπτώσεις ο, β΄ και γ παρέχεται επιχορήγηση σε υφιστάμενες επιχειρήσεις, ενώ για τις αναφερόμενες στις περιπτώσεις δ, ε και στ΄ επενδύσεις η επιχορήγηση παρέχεται και σε νέες επιχειρήσεις.
2. Το ελάχιστο ύψος παραγωγικής επένδυσης για την υπαγωγή στις διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος είναι:
α) Για τις επενδύσεις των εδαφίων α΄ έως δ΄, καθώς και για τις δαπάνες επέκτασης εργαστηρίων, σύμφωνα με το εδάφιο ε της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου πενήντα (50.000.000) εκατομμύρια δραχμές.
β) Για τις λοιπές επενδύσεις του εδαφίου ε΄, καθώς και για επενδύσεις του εδαφίου στ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, διακόσια πενήντα εκατομμύρια (250.000.000) δραχμές.
3. Η υπαγωγή των επενδύσεων στα κίνητρα του παρόντος άρθρου γίνεται με απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, που εκδίδεται μετά από γνώμη της Γνωμοδοτικής Επιτροπής της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου. Η επιτροπή γνωμοδοτεί βάσει των κριτηρίων του άρθρου 7 του παρόντος, εφαρμοζομένων αναλόγως, καθώς και βάσει ειδικών κριτηρίων που θα καθορισθούν με απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας. Στην ίδια απόφαση καθορίζεται η λειτουργία, η Βαθμολόγηση και ο τρόπος εφαρμογής των ανωτέρω κριτηρίων, καθώς και κάθε συναφής λεπτομέρεια, με στόχο τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
4. α) Οι αιτήσεις επιχειρήσεων για την υπαγωγή τους στις διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου υποβάλλονται εις διπλούν στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας κατά τους πρώτους δύο (2) μήνες κάθε έτους. Μαζί υποβάλλεται και προμελέτη με αναλυτική παρουσίαση των επενδύσεων, που θα πραγματοποιηθούν και του κόστους τους. Οι διαδικασίες εξέτασης και υπαγωγής των αιτήσεων ολοκληρώνονται μέχρι το τέλος Ιουλίου του ίδιου έτους.
β) Η Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας δύναται να αναθέτει την αξιολόγηση της προμελέτης σε δύο (2) ανεξάρτητους μεταξύ τους ειδικούς εξωτερικούς μελετητές αναγνωρισμένου κύρους. Με απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας καθορίζονται οι διαδικασίες ανάθεσης, ο ανώτατος αριθμός προμελετών, που κατ΄ έτος μπορούν να ανατίθενται ανά μελετητή, οι προθεσμίες κατάθεσης των αξιολογήσεων, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
γ) Δράσεις που αφορούν κατάρτιση ανθρώπινου δυναμικού, σχετικά με την υλοποίηση επενδύσεων, που υπάγονται στο άρθρο αυτό, υποβάλλονται προς αξιολόγηση και στο Υπουργείο Εργασίας, κατά τα λοιπά ακολουθουμένων των από το άρθρο αυτό προβλεπόμενων διαδικασιών.
5. α) Στις επενδύσεις που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου παρέχεται μόνο επιχορήγηση 40 ποσοστιαίων μονάδων επί του συνολικού ύψους της επένδυσης.
β) Οι επενδύσεις των εδαφίων α΄, β΄, γ΄, δ και ε΄ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου ενισχύονται και στην περιοχή Α΄, τηρουμένων των διατάξεων του π.δ/τος 84/1984 ή άλλων περιοριστικών διατάξεων που αφορούν την ίδρυση και την επέκταση βιομηχανιών στην περιοχή Α΄. Οι επενδύσεις του εδαφίου στ΄ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου ενισχύονται μόνον εάν υλοποιούνται εκτός της περιοχής Α΄. Για το ύψος της επιδότησης των επενδύσεων της παραγράφου 1 δεν ισχύουν οι λοιποί γεωγραφικοί διαχωρισμοί της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Ν. 1262/1982.
γ) Το ελάχιστο ποσοστό της ιδίας συμμετοχής στις επιχορηγούμενες επενδύσεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου είναι σαράντα τοις εκατό (40%).
6. α) Με απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας συνιστάται Γνωμοδοτική Επιτροπή στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας. Η Επιτροπή γνωμοδοτεί στον Υπουργό Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας για την υπαγωγή ή μη στις διατάξεις του παρόντος άρθρου των υποβαλλόμενων επενδυτικών σχεδίων και για κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
Η Γνωμοδοτική Επιτροπή αποτελείται από το Γενικό Γραμματέα Βιομηχανίας ως πρόεδρο, δύο (2) προϊσταμένους Γενικής Διεύθυνσης ή καθ΄ ύλην αρμόδιων διευθύνσεων της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, δύο (2) εμπειρογνώμονες αναγνωρισμένου κύρους σε ζητήματα βιομηχανικών επενδύσεων, έναν (1) εκπρόσωπο του Σ.Ε.Β. και έναν (1) της Γ.Σ.Ε.Ε.. Ειδικά, ως προς επενδύσεις του εδαφίου δ΄ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, στην επιτροπή συμμετέχουν και ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας και ένας (1) προϊστάμενος Γενικής Διευθύνσεως ή καθ΄ ύλην αρμόδιας διεύθυνσης της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας. Με την ίδια απόφαση ορίζονται και οι αναπληρωτές των μελών της Επιτροπής.
Η διάταξη του εδαφίου β΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 23α εφαρμόζεται αναλόγως,
β) Με απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας συνιστώνται όργανα ελέγχου, τα οποία ελέγχουν την πρόοδο υλοποίησης των κατά την παράγραφο1 επενδύσεων και την τήρηση των υποχρεώσεων του επενδυτή, όπως προσδιορίζονται στην εγκριτική απόφαση και στις κείμενες διατάξεις. Μέλη των οργάνων ελέγχου είναι δύο (2) ανώτεροι υπάλληλοι της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας και ένας (1) εξωτερικός εκτιμητής. Ως προς τις επενδύσεις του εδαφίου δ) της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, στα όργανα ελέγχου συμμετέχουν δύο (2) ανώτεροι υπάλληλοι της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας.
γ) Με αποφάσεις του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας συγκροτείται η Γνωμοδοτική Επιτροπή και ορίζονται οι γραμματείς και οι αναπληρωτές τους, καθορίζονται οι αποζημιώσεις των προέδρων και των μελών τους, των εισηγητών, των γραμματέων και των αναπληρωτών τους, ακόμη και κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διατάξεως και ρυθμίζεται κάθε άλλη συναφής λεπτομέρεια. Για τις συνεδριάσεις, την απαρτία και γενικά τη λειτουργία της γνωμοδοτικής επιτροπής και της επιτροπής ελέγχου ισχύουν ανάλογα οι σχετικές διατάξεις του οργανισμού της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας. Όλες οι παραπάνω δαπάνες βαρύνουν τον τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας,
7. Στις επενδύσεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου το ποσό της επιχορήγησης καταβάλλεται σε δύο (2) ισόποσες δόσεις με αντίστοιχες αποφάσεις του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, μετά από αιτήσεις του επενδυτή. Η πρώτη δόση καταβάλλεται, εφόσον το όργανο ελέγχου πιστοποιήσει ότι ο επενδυτής συμμορφώθηκε με τις προϋποθέσεις της εγκριτικής πράξης και έχει δαπανήσει για να πραγματοποιηθεί η επένδυση το εξήντα τοις εκατό (60%) της ιδίας συμμετοχής και το εξήντα τοις εκατό (60%) της τυχόν συμμετοχής της χρηματοδοτούσας τράπεζας. Η δεύτερη δόση καταβάλλεται, εφόσον το όργανο ελέγχου πιστοποιήσει ότι ο επενδυτής συμμορφώθηκε με τις προϋποθέσεις της εγκριτικής πράξης.
Οι πιστοποιήσεις των οργάνων ελέγχου ολοκληρώνονται εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την υποβολή της σχετικής αίτησης και το ποσό της επιδότησης καταβάλλεται εντός τριάντα (30) ημερών μετά την ολοκλήρωση της πιστοποίησης.
Η διαδικασία καταβολής της επιχορήγησης και τα αναγκαία δικαιολογητικά ορίζονται με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
8. Για θέματα, που ρυθμίζονται από το παρόν άρθρο, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά σε αυτό, έχουν ανάλογη εφαρμογή οι λοιπές διατάξεις του παρόντος νόμου. Όπου στις διατάξεις αυτές προβλέπονται αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, εκδίδονται αποφάσεις του Υπουργού Βιομηχανίας. Ενέργειας και Τεχνολογίας.
9. Στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας συνιστώνται οι ακόλουθες Διευθύνσεις:
α. Διεύθυνση Βιομηχανικής Χωροθεσίας και Περιβάλλοντος με αρμοδιότητα την περιβαλλοντική βιομηχανική πολιτική, τον καθορισμό χρήσεων γης, την εφαρμογή πολεοδομικών προδιαγραφών σύγχρονης βιομηχανικής υποδομής και την πολιτική αντιμετώπισης βιομηχανικών ατυχημάτων.
β. Διεύθυνση Βιομηχανικών Επενδύσεων με αρμοδιότητα τον καθορισμό, την αξιολόγηση κατ΄ εφαρμογή προϋποθέσεων και κριτηρίων των επενδυτικών και επιχειρηματικών σχεδίων και προγραμμάτων βιομηχανίας, σε αντικατάσταση της καταργούμενης Δ/νσης Βιομηχανικής Ανάπτυξης.
γ. Διεύθυνση Πολιτικής Ποιότητας, που είναι αρμόδια για την πολιτική ποιότητας της βιομηχανικής παραγωγής, την τυποποίηση, τη διαπίστευση και τη μετρολογία.
10. Συνιστώνται 35 συνολικά θέσεις από τις οποίες 20 θέσεις ειδικού επιστημονικού προσωπικού, 12 θέσεις κατηγορίας ΠΕ και 3 θέσεις κατηγορίας ΔΕ. Η διάρθρωση των υπηρεσιακών μονάδων της παραγράφου 9 και η ειδικότερη κατανομή των θέσεων προσωπικού σε κλάδους ή ειδικότητες καθορίζεται με το προεδρικό διάταγμα του Οργανισμού Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας».
Άρθρο 3
Μεταβατικές διατάξεις
1. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου έχουν εφαρμογή για τις αιτήσεις υπαγωγής επενδύσεων στις διατάξεις του Ν. 1892/1990 που θα υποβληθούν μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.
2. Αιτήσεις επενδύσεων, που υποβλήθηκαν για υπαγωγή τους στο Ν. 1892/1990 μέχρι 31 Μαΐου 1994 διέπονται από τις διατάξεις του νόμου αυτού, όπως ίσχυε μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. Κατ΄ εξαίρεση, η προθεσμία ολοκλήρωσης των διαδικασιών εξέτασης και υπαγωγής των αιτήσεων αυτών, σύμφωνα με την παράγραφο 6α του άρθρου 6, παρατείνεται για δύο (2) μήνες, δηλαδή μέχρι 30 Νοεμβρίου 1994.
Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, κωδικοποιούνται σε ενιαίο κείμενο οι κείμενες διατάξεις που ισχύουν και που αφορούν την παροχή επενδυτικών κινήτρων. Στην παραπάνω κωδικοποίηση επιτρέπεται η μεταβολή της σειράς των άρθρων, των παραγράφων και των εδαφίων, η σύμπτυξη και κάθε αναγκαία φραστική μεταβολή, χωρίς να αλλοιώνεται η έννοια των διατάξεων που ισχύουν, καθώς και η απάλειψη των μεταβατικών διατάξεων που δεν ισχύουν.
Άρθρο 4
Το άρθρο 25 του Ν. 27/1975 (ΦΕΚ 77 Α΄), όπως αντικαταστάθηκε, με το άρθρο 28 του Ν. 814/1978 (ΦΕΚ 144 Α΄) και τροποποιήθηκε με το άρθρο 77 παρ. 5, του Ν.1892/1990 (ΦΕΚ 101 Α΄), αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 25
Εγκατάσταση στην Ελλάδα γραφείων ή υποκαταστημάτων αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων
1. Γραφεία ή υποκαταστήματα αλλοδαπών επιχειρήσεων οποιουδήποτε τύπου ή μορφής, ασχολούμενα αποκλειστικά με τη διαχείριση, εκμετάλλευση, ναύλωση, ασφάλιση, διακανονισμό αβαριών, μεσιτεία αγοραπωλησιών ή ναυπηγήσεων ή ναυλώσεων ή ασφαλίσεων πλοίων με ελληνική ή ξένη σημαία, πάνω από πεντακόσιους (500) κόρους ολικής χωρητικότητας, εξαιρουμένων των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων και των εμπορικών πλοίων που εκτελούν εσωτερικούς πλόες, καθώς και με την αντιπροσώπευση πλοιοκτητριών εταιρειών, ως και επιχειρήσεων που έχουν σαν αντικείμενο εργασιών τις ίδιες με τις παραπάνω αναφερόμενες δραστηριότητες, δύνανται, υποβάλλοντας σχετική αίτηση στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, να εγκαθίστανται στην Ελλάδα κατόπιν άδειας που χορηγείται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εμπορικής Ναυτιλίας και η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Η ανωτέρω δυνατότητα παρέχεται κατ΄ εξαίρεση και σε ναυτιλιακές επιχειρήσεις, πλοιοκτήτριες ή διαχειρίστριες, ναυαγοσωστικών ή ρυμουλκών πλοίων υπό ξένη σημαία οποιασδήποτε χωρητικότητας.
Τα παραπάνω γραφεία ή υποκαταστήματα απολαμβάνουν των αναφερόμενων στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου διευκολύνσεων και απαλλαγών, εφόσον καλύπτουν με εισαγωγή συναλλάγματος μη υποχρεωτικά εκχωρητέου:
α. Τις ετήσιες δαπάνες λειτουργίας τους στην Ελλάδα με ισόποσο τουλάχιστον πενήντα χιλιάδων (50.000) δολαρίων Η.Π.Α, και
β. Όλες γενικά τις πληρωμές στην Ελλάδα γιο λογαριασμό τους ή για λογαριασμό τρίτων.
Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες της εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου, αυτής.
2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δύναται να αυξάνεται το προβλεπόμενο στην προηγούμενη παράγραφο κατώτατο όριο εισαγωγής συναλλάγματος για κάλυψη δαπανών λειτουργίας γραφείων, ή υποκαταστημάτων, τα οποία εγκαθίστανται μετά την έναρξη της ισχύος της απόφασης αυτής.
3. Οι απαλλαγές και διευκολύνσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού είναι:
α. Απαλλαγή από παντός φόρου, τέλους, εισφοράς ή κρατήσεως υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε τρίτου για το εισόδημα αυτών, που αποκτάται από εργασίες ή παροχή υπηρεσιών περί ων η παράγραφος 1 του άρθρου αυτού. Επίσης, παρέχεται απαλλαγή από τον ειδικό φόρο τραπεζικών εργασιών Φ.Κ.Ε. και από κάθε τέλος χαρτοσήμου αντικειμενικώς ή οποιασδήποτε κράτησης ή τέλους υπέρ τρίτου, πλην των ανταποδοτικών, των συμβάσεων, των εισπράξεων και πληρωμών και γενικώς οποιωνδήποτε πράξεων που διενεργούνται υπό τα ως άνω γραφεία ή υποκαταστήματα ή για λογαριασμό των αντιπροσωπευόμενων από αυτά επιχειρήσεων για τις οποίες η παράγραφος 1 του άρθρου αυτού.
Για την καταβολή φόρου προστιθέμενης αξίας εφαρμογή έχουν οι διατάξεις του Ν. 1642/1986.
β. Χορηγείται στο πάσης φύσεως αλλοδαπό προσωπικό των επιχειρήσεων τούτων άδεια εργασίας στην Ελλάδα για χρονικό διάστημα μέχρι δύο (2) ετών. Η άδεια αυτή δύναται να παρατείνεται ανά διετία απεριορίστως και εφόσον ισχύει η υπαγωγή των επιχειρήσεων τούτων στις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Η αίτηση για την παροχή άδειας εργασίας και παραμονής ή παρατάσεως της ήδη χορηγηθείσης τοιαύτης άδειας, πρέπει να συνοδεύεται και από υπεύθυνη δήλωση του εκπροσώπου της επιχείρησης ότι ο αιτών αλλοδαπός ανήκει ατό προσωπικό αυτής και εργάζεται αποκλειστικά δι΄ αυτήν.
γ. Επιτρέπεται η ταχυδρόμηση συστημένων επιστολών στο εξωτερικό, χωρίς να προσκομίζονται στο Ταχυδρομείο για έλεγχο, εφόσον στο φάκελο αναγράφεται η επωνυμία του αποστολέα, έχει τεθεί η σφραγίδα της επιχειρήσεως και η μονογραφή του εκπροσώπου του εγκατασταθέντος γραφείου ή υποκαταστήματος.
4. Στην κοινή απόφαση, που παρέχεται άδεια εγκαταστάσεως, καθορίζονται το είδος των εργασιών ή υπηρεσιών, τις οποίες παρέχει το γραφείο ή υποκατάστημα και γενικά οι όροι λειτουργίας του. Το ποσό της εγγύησης προς το Δημόσιο για τη συμμόρφωση του γραφείου ή υποκαταστήματος προς τους όρους της κοινής απόφασης, καθώς και η προβλεπόμενη διαδικασία για την κατάπτωση ή την επιστροφή της, καθορίζονται με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας, το ποσό δε της εγγυήσεως δεν δύναται να είναι κατώτερο των πέντε χιλιάδων (5.000) δολαρίων Η.Π.Α..
Η εγγύηση κατατίθεται στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και η κατάπτωση ή η επιστροφή της πραγματοποιείται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας κατόπιν εισηγήσεως της αρμόδιος Διευθύνσεως του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας.
Η εκδούσα την εγγύηση υποχρεούται εντός δέκα (10) ημερών από της κοινοποιήσεως της σχετικής αποφάσεως καταπτώσεως του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας. να κατα8έσει το προϊόν της εγγυήσεως στη Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (Δ.Ο.Υ.) Εσόδων Αθηνών.
5. Η με κοινή απόφαση παρεχόμενη άδεια εγκατάστασης έχει πενταετή ισχύ και δεν δύναται να ανακληθεί προ της παρόδου του χρόνου τούτου αρχομένου από της δημοσιεύσεως της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Κατά το χρονικό αυτό διάστημα δεν δύνανται να μεταβληθούν οι όροι με τους οποίους χορηγήθηκε άδεια εγκαταστάσεως, χωρίς τη συναίνεση της επιχειρήσεως.
Η ανωτέρω κοινή απόφαση μετά τη λήξη της πενταετίας ανανεώνεται αυτοδίκαια, για (σο χρονικό διάστημα, χωρίς να απαιτείται έκδοση νέας κοινής υπουργικής απόφασης, εφόσον κατά το χρόνο λήξης της εξακολουθούν να ισχύουν οι γενικοί και ειδικοί όροι που ισχύουν κατά το χρόνο έκδοσης της αρχικής άδειας εγκατάστασης.
Σε περίπτωση παραβάσεως κάποιου όρου της άδειας εγκαταστάσεως των Α.Ν. 89/1967 “περί εγκαταστάσεως εν Ελλάδι αλλοδαπών Εμποροβιομηχανικών Εταιρειών” και 378/1968 “περί συμπληρώσεως του Α.Ν. 89/1967 “περί εγκαταστάσεως εν Ελλάδι αλλοδαπών Εμποροβιομηχανικών Εταιρειών” ή των διατάξεων του παρόντος άρθρου εκ μέρους της επιχειρήσεως στην οποία χορηγήθηκε η άδεια, δύναται αυτή να ανακαλείται με κοινή απόφαση των υπουργών που την έχουν εκδώσει. Οι απαλλαγές που προβλέπονται στην περίπτωση α΄ της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου αίρονται από το χρόνο που έγινε η παράβαση.
6. Κάθε διαφορά που ανακύπτει μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της αλλοδαπής επιχειρήσεως, αναγόμενη στην ερμηνεία ή σε κενά της αποφάσεως εγκαταστάσεως ή την ανάκληση της άδειας εγκαταστάσεως, σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, λύεται αποκλειστικά με διαιτησία ενώπιον δύο διαιτητών, από τους οποίους ο ένας ορίζεται από το Ελληνικό Δημόσιο, ο δε άλλος από την αλλοδαπή επιχείρηση.
Σαν διαιτητής του Ελληνικού Δημοσίου ορίζεται από την Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Σύμβουλος ή Πάρεδρος αυτού. Σε περίπτωση που ένα από το δύο μέρη, αν και προσκλήθηκε από τον επισπεύδοντα τη διενέργεια της διαιτησίας, καθυστερήσει πέραν των τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησης της αιτήσεως περί διαιτησίας να προβεί στο διορισμό διαιτητού, αυτός, μετά από αίτηση του επισπεύδοντος, διορίζεται από το Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδος. Η προς το Δημόσιο πρόσκληση για διαιτησία υποβάλλεται στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και δεν απαιτείται κοινοποίηση σε άλλο υπουργείο.
Σε περίπτωση διαφωνίας των διαιτητών, ορίζεται από αυτούς επιδιαιτητής και σε περίπτωση διαφωνίας των διαιτητών για το πρόσωπο του επιδιαιτητή, αυτό ορίζεται μετά από αίτηση οποιουδήποτε από τα ενδιαφερόμενα μέρη, από τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, από τα μέλη του Δικαστηρίου αυτού. Η απόφαση της διαιτησίας είναι αμετάκλητη και εκτελεστή.
Εκτελείται δε χωρίς να είναι ανάγκη να περιαφθεί τον τύπο της εκτέλεσης. Καμιά αναστολή ή αναβολή εκτελέσεως της διαιτητικής αποφάσεως ή της λοιπής διαδικασίας επιτρέπεται.
Τα έξοδα της διαιτησίας προκαταβάλλονται από τον αιτούντα, βαρύνουν όμως τελικά το διάδικο που θα ηττηθεί.
7. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται ανάλογα με τις ίδιες προϋποθέσεις και στις ημεδαπές επιχειρήσεις που έχουν σαν αντικείμενο εργασιών αποκλειστικά τις αναφερόμενες στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου εργασίες ή υπηρεσίες. Η διανομή κερδών στους εταίρους ημεδαπών εταιρειών περιορισμένης ευθύνης του Ν. 3190/1955, που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και όσες έχουν ήδη υπαχθεί στις διατάξεις του άρθρου 25 του Ν. 27/1975, απαλλάσσεται από παντός φόρου εισοδήματος.
8. Επιχειρήσεις, που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 8 του παρόντος άρθρου, οι οποίες διαχειρίζονται πλοία με ελληνική σημαία, δύνανται κατ΄ εξαίρεση να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς που διενεργούνται από το Υπουργείο Εθνικής `Αμυνας και να εισπράττουν το ναύλο σε δραχμές. Ο εισπραττόμενος για τις ανωτέρω μεταφορές ναύλος, εφόσον δεν είναι σε συνάλλαγμα, δύναται κατ εξαίρεση να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη λοιπών δαπανών εκτός των ετήσιων δαπανών λειτουργίας του γραφείου στην Ελλάδα.
9. Οι διατάξεις του Ν. 791/1978 (ΦΕΚ 109 Α΄) έχουν εφαρμογή και επί των αλλοδαπών εταιρειών πλοιοκτητριών πλοίων με ξένη σημαία, εφόσον τα πλοία τους διαχειρίζονται ή διαχειρίζονταν γραφεία ή υποκαταστήματα εταιρειών του παρόντος άρθρου».
Άρθρο 5
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς των διατάξεων αυτού του νόμου, εφόσον από αυτές δεν ορίζεται διαφορετικά, αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα τηςΚυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.
Αθήνα, 31 Αυγούστου 1994
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
ΟΙΥΠΟΥΡΓΟΙΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝΑΝΑΣΤ. ΠΕΠΟΝΗΣΚ. ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ
ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝΓ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ Δ. ΛΙΒΑΝΟΣ Γ. ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Κ. ΛΑΛΙΩΤΗΣ Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ
Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους
Αθήνα, 31 Αυγούστου 1994
Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Γ. ΚΟΥΒΕΛΑΚΗΣ