ΝΟΜΟΣ ΥΠ` ΑΡΙΘ. 2104 ΦΕΚ Α 195/2.12.1992
Κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε θέματα επιμέλειας των τέκνων και για την αποκατάσταση της επιμέλειάς τους.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΙΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Κυρώνεται και έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 τουΣυντάγματος, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση με την αναγνώριση και εκτέλεσηαποφάσεων σε θέματα επιμέλειας των τέκνων και για την αποκατάσταση τηςεπιμέλειάς τους, που υπογράφηκε στο Λουξεμβούργο στις 20 Μαΐου 1980, μετις εξής δηλώσεις:
Σύμφωνα με το άρθρο 27 της Σύμβασης η Ελλάδα δηλώνει
α) ότι κάνειχρήση της ευχέρειας που παρέχεται από το άρθρο 6 παρ. 3 της σύμβασηςκαι αποκλείει την αποστολή των αιτημάτων στη γαλλική ή αγγλική γλώσσα ήσε μετάφραση σε μια από τις δύο γλώσσες και
β) ότι σύμφωνα με τοάρθρο 17 παρ. 1 της σύμβασης, στις περιπτώσεις των άρθρων 8 και 9 θαμπορεί να αποκρουστεί η αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων τωνσχετικών με την επιμέλεια και για όλους τους λόγους που προβλέπονταιστο άρθρο 10 της Σύμβασης.

1. Για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης σύμφωνα με το άρθρο2 αυτής, ως Κεντρική Αρχή ορίζεται το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
2. Η αρμοδιότητα για τη διενέργεια των δικαστικών πράξεων και τηδιεξαγωγή των δικών επ ονόματι ή με λογαριασμό της Κεντρικής Αρχής καιτων προσώπων που δικαιούνται κατά τους όρους της σύμβασης να ζητήσουντην αναγνώριση ή την εκτέλεση απόφασης επιμέλειας τέκνου, ή κρίνονταιαπαραίτητες για την επίτευξη του σκοπού της Σύμβασης ανατίθεται στακατά τόπους γραφεία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Όπου δενλειτουργούν τέτοια γραφεία η αρμοδιότητα αυτή ανατίθεται σε δικηγόροτου Δημοσίου με εντολή του Προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
3. Το ΥπουργείοΥγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεωναναλαμβάνει μέσω των υπηρεσιών ή των ιδρυμάτων του και ύστερα απόσχετική παραγγελία του κατά τόπον αρμόδιου εισαγγελέα πλημμελειοδικώντην προσωρινή φύλαξη του εντοπιζόμενου και θεωρούμενου ως παράνομαμετακινούμενου ή κατακρατούμενου κατά τους όρους της Σύμβασης τέκνου,μέχρι την επιστροφή του στον αναγνωριζόμενο ως δικαιούχο. Το κείμενοτης Σύμβασης στο πρωτότυπο στη γαλλική γλώσσα και σε μετάφραση στηνελληνική έχει ως εξής:
ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΣΕΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΜΕΛΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣΤΟΥΣ
Τα Κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, που υπογράφουν τηνπαρούσα σύμβαση,
Αναγνωρίζοντας ότι στα Κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης τοσυμφέρον των τέκνων είναι πρωταρχικής σημασίας για τη λήψη αποφάσεων,που αφορούν την επιμέλειά τους,
Κρίνοντας ότι η θέσπιση μέτρων προορισμένων να διευκολύνουν τηναναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων, που αφορούν την επιμέλεια τουτέκνου θα έχει ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη προστασία του συμφέροντοςτων τέκνων,
Θεωρώντας επιθυμητό, για το σκοπό αυτόν, να υπογραμμίσουν ότι τοδικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας των γονέων είναι φυσική απόρροια τουδικαιώματος της επιμέλειας,Διαπιστώνοντας τον αυξανόμενο αριθμό των περιπτώσεων όπου τέκνα έχουνμετακινηθεί παράνομα δια μέσου διεθνών συνόρων, καθώς και τις δυσκολίεςΜα την αρμόζουσα επίλυση των προβλημάτων, που προκαλούνται από τέτοιεςπεριπτώσεις.
Επιθυμώντας να εισαγάγουν κατάλληλες διατάξεις που να επιτρέπουν τηναποκατάσταση της επιμέλειας των τέκνων. όταν η επιμέλεια αυτή έχειδιακοπείαυθαίρετα. Πιστεύοντας άτι γι` αυτόν το σκοπό είναι σκόπιμο ναληφθούν μέτρα, που να ανταποκρίνονται στις διάφορες ανάγκες και στιςδιάφορες περιστάσεις,
Επιθυμώντας να ιδρύσουν σχέσεις δικαστικής συνεργασίας μεταξύ τωναρχών τους.
Συμφώνησαν τα ακόλουθα:
Άρθρο 1
Για τους σκοπούς της Σύμβασης αυτής, οι παρακάτω όροιχρησιμοποιούνται με την ακόλουθη έννοια:
α. Τέκνο: πρόσωπο, οποιασδήποτε ιθαγένειας που δεν συμπλήρωσε ακόμητο 16ο έτος της ηλικίας του και που δεν έχει το δικαίωμα να ορίζει τοίδιο τον τόπο διαμονής του σύμφωνα με το δίκαιο της συνήθους διαμονήςτου ή της ιθαγένειάς του ή σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο του Κράτουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση.
β. `Αρχή`: κάθε δικαστική ή διοικητική αρχή.
γ. Απόφαση σχετική με την επιμέλεια`: κάθε απόφαση αρχής στο μέτροπου ρυθμίζει τη φροντίδα του προσώπου του τέκνου, περιλαμβανομένου τουδικαιώματος καθορισμού του τόπου διαμονής του καθώς και του δικαιώματοςτης προσωπικής επικοινωνίας.
δ. `Μετακίνηση χωρίς δικαίωμα` : η μετακίνηση ενός τέκνου δια μέσουδιεθνών συνόρων κατά παράβαση απόφασης σχετικής προς την επιμέλεια. πουεκδόθηκε σε συμβαλλόμενο Κράτος και είναι εκτελεστή σ ένα τέτοιοΚράτος. Θεωρείταιεπίσης ως μετακίνησηχωρίςδικαίωμα:
ι. η μη επιστροφή ενός τέκνου δια μέσου διεθνών συνόρων στο τέλος τηςπεριόδου άσκησης του δικαιώματος προσωπικής επικοινωνίας, που αφοράτο τέκνο αυτό ή στο τέλος οποιασδήποτε άλλης προσωρινής παραμονής σεέδαφος άλλο εκτός εκείνουόπουασκείται η επιμέλεια,
ιι, η μετακίνησηπου κηρύσσεται μεταγενέστερα ως παράνομη κατά την έννοια του Άρθρου12.
ΤΙΤΛΟΣ Ι
ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
Άρθρο 2
1. Κάθε συμβαλλόμενο Κράτος θα ορίσει μια κεντρική αρχή να ασκείτις λειτουργίες, που προβλέπονται από την παρούσα Σύμβαση.
2. Τα ομοσπονδιακά Κράτη και τα Κράτη με πλειονότητα νομικώνσυστημάτων έχουν την ευχέρεια να ορίσουν περισσότερες κεντρικέςαρχές προσδιορίζοντας και την αρμοδιότητά τους.
3. Κάθε ορισμός που γίνεται σε εφαρμογή του Άρθρου αυτού πρέπει ναγνωστοποιείται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Άρθρο 3
1. Οι κεντρικές αρχές των συμβαλλόμενων Κρατών πρέπει νασυνεργάζονται μεταξύ τους και να προωθούν τη συνεργασία μεταξύ τωναρμόδιων αρχών των αντίστοιχων χωρών τους. Οφείλουν να ενεργούν με όλητην απαραίτητη επιμέλεια.
2. Με σκοπό τη διευκόλυνση της εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης, οικεντρικές αρχές των συμβαλλόμενων Κρατών:
α. εξασφαλίζουν τη διαβίβαση των αιτήσεων πληροφοριών, πουπροέρχονται από αρμόδιες αρχές και αναφέρονται σε νομικά ή πραγματικάζητήματα σχετικά με εκκρεμείςδιαδικασίες,
β. ανακοινώνουν αμοιβαία, μετά από αίτηση, πληροφορίες ως προς τοδίκαιό τους σχετικά με την επιμέλεια των τέκνων και ως προς την εξέλιξήτου,
γ. ενημερώνονται αμοιβαία για τις δυσχέρειές που πιθανόν να ανακύψουνκατά την εφαρμογή της Σύμβασης και προσπαθούν, όσο είναι δυνατό, ναάρουν τα εμπόδια κατά την εφαρμογή της.
Άρθρο 4
1. `Όποιος πέτυχε την έκδοση σε συμβαλλόμενο Κράτος απόφασηςεπιμέλειας τέκνου και επιθυμεί να επιτύχει την αναγνώριση ή την εκτέλεσήτης σε άλλο συμβαλλόμενο Κράτος μπορεί να απευθυνθεί, για το σκοπόαυτόν, με αίτηση στην κεντρική αρχή οποιουδήποτε συμβαλλόμενου Κράτους.
2. Η αίτηση πρέπει να συνοδεύεται από τα έγγραφα που αναφέρονται στοάρθρο 13.
3. Η κεντρική αρχή που δέχεται την αίτηση, αν δεν είναι η κεντρικήαρχή του Κράτους προς το οποίο αυτή απευθύνεται, διαβιβάζει στηντελευταία αυτή αρχή τα έγγραφα απευθείας και χωρίς καθυστέρηση.
4. Η κεντρική αρχή που δέχεται την αίτηση μπορεί να αρνηθεί τηνπαρέμβαση της, όταν είναι προφανές ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις,που τίθενται από τη Σύμβαση αυτή.
5. Η κεντρική αρχή που δέχεται την αίτηση ενημερώνει, χωρίςκαθυστέρηση, τον αιτούντα για την τύχη της αίτησής του.
Άρθρο 5
1. Η κεντρική αρχή του Κράτους στο οποίο απευθύνεται η αίτησηλαμβάνει ή ενεργεί ώστε να ληφθούν μέσα στις συντομότερες προθεσμίεςόλα τα μέτρα, που κρίνει κατάλληλα, προσφεύγοντας ενδεχομένως στιςαρμόδιες αρχές της προκειμένου:
α. να ανακαλυφθεί ο τόπος όπου βρίσκεται το τέκνο,
β. να αποφευχθεί, ιδίως με τα αναγκαία προσωρινά μέτρα, η προσβολήτων συμφερόντων του τέκνου ή του αιτούντος,
γ. να εξασφαλισθεί η αναγνώριση ή η εκτέλεση της απόφασης,
δ. να εξασφαλισθεί η παράδοση του τέκνου στον αιτούντα, όταν ηεκτέλεση της απόφασης έχει εγκριθεί,
ε. να πληροφορηθεί η αιτούσα αρχή τα μέτρα που λαμβάνονται και τησυνέχεια που δόθηκε.
2. `Όταν η κεντρική αρχή του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται ηαίτηση έχει λόγους να πιστεύει ότι το τέκνο βρίσκεται στο έδαφος αλλούσυμβαλλόμενου Κράτους, διαβιβάζει τα έγγραφα, απευθείας και χωρίςκαθυστέρηση, στην κεντρική αρχή του Κράτους αυτού.
3. Με εξαίρεση τα έξοδα επαναπατρισμού, κάθε συμβαλλόμενο Κράτοςαναλαμβάνει την υποχρέωση να μην απαιτεί από τον αιτούντα καμιά πληρωμήγια μέτρα που έχουν ληφθεί Μα λογαριασμό του, σύμφωνα με την παράγραφο1 του παρόντος Άρθρου, από την κεντρική αρχή αυτού του Κράτους,περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων και των εξόδων σύμπραξηςδικηγόρου, αν συντρέχει περίπτωση.4. Αν η αναγνώριση ή η εκτέλεση απορρίπτεται και αν η κεντρική αρχήτου Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση κρίνει ότι οφείλει ναικανοποιήσει το αίτημα του αιτούντος να ασκήσει σ` αυτό το Κράτος αγωγήεπί της ουσίας, αυτή η αρχή καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε ναεξασφαλισθεί η αντιπροσώπευση του αιτούντος στη διαδικασία με όρουςόχι λιγότερο ευνοϊκούς από εκείνους που παρέχονται σε πρόσωπο πουείναι κάτοικος και υπήκοος αυτού του κράτους και συγκεκριμένα μπορεί,για το σκοπό αυτόν, να προσφύγει στις αρμόδιες αρχές του.
Άρθρο 6
1. Με την επιφύλαξη ιδιαίτερων συμφωνιών μεταξύ των ενδιαφερόμενωνκεντρικών αρχών καθώς και των διατάξεων της παραγράφου 3 του παρόντος Άρθρου:
α. Οι ανακοινώσεις προς την κεντρική αρχή του Κράτους προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση συντάσσονται στην επίσημη ήσε μια από τιςεπίσημες γλώσσες του Κράτουςαυτού ή συνοδεύονται από μετάφραση στηγλώσσα αυτή.
β. Η κεντρική αρχή του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτησηπρέπει εν τούτοις να δέχεται ανακοινώσεις στην αγγλική ή γαλλικήγλώσσα ή συνοδευόμενες από μετάφραση σε μια από τις γλώσσες αυτές.
2. Οι ανακοινώσεις που προέρχονται από την κεντρική αρχή του Κράτουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση, συμπεριλαμβανομένων τωναποτελεσμάτων των ερευνών, που έχουνδιεξαχθεί, μπορούν να συντάσσονταιστην επίσημη γλώσσα ή σε μια από τις επίσημες γλώσσες του Κράτους αυτούή στη γαλλική ή αγγλική.
3. Κάθε συμβαλλόμενο Κράτος μπορεί να αποκλείσει την εφαρμογή, εν όλωή εν μέρει, των διατάξεων της παραγράφου 1β του παρόντος Άρθρου. Αν ένασυμβαλλόμενο Κράτος έχει κάνει αυτήν την επιφύλαξη, κάθε άλλοσυμβαλλόμενο Κράτος μπορεί επίσης να εφαρμόσει την επιφύλαξη έναντι τουΚράτους αυτού.
ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣΕΠΙΜΕΔΙΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ
Άρθρο 7
Οι σχετικές με την επιμέλεια αποφάσεις που εκδόθηκαν σ` ένασυμβαλλόμενο Κράτος αναγνωρίζονται και, αν είναι εκτελεστές στο κράτοςέκδοσης τους, εκτελούνται σε κάθε άλλο συμβαλλόμενο Κράτος.
Άρθρο 8
1. Σε περίπτωση παράνομης μετακίνησης, η κεντρική αρχή του Κράτουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση ενεργεί αμέσως για την αποκατάστασητης επιμέλειας του τέκνου:
α. αν κατά το χρόνο της άσκησης της αγωγής στο Κράτος όπου εκδόθηκε ηαπόφαση ή κατά την ημερομηνία της παράνομης μετακίνησης, εφόσον αυτήείχε γίνει προηγουμένως, το τέκνο και οι γονείς του είχαν ως μόνηιθαγένεια την ιθαγένεια του Κράτους αυτού και το τέκνο είχε τη συνήθηδιαμονή του στο έδαφος του ιδίου Κράτους, και
β. αν η αίτηση αποκατάστασης είχε κατατεθεί σε μια κεντρική αρχή μέσασε περίοδο έξι μηνών από την ημερομηνία της παράνομης μετακίνησης.
2. Αν, σύμφωνα με τη νομοθεσία του Κράτους προς το οποίο απευθύνεταιη αίτηση, δεν μπορούν να πληρωθούν οι προϋποθέσεις της παρ. 1 τουπαρόντος Άρθρου χωρίς την παρέμβαση δικαστικής αρχής, κανένας από τουςλόγους άρνησης που προβλέπονται στην παρούσα Σύμβαση δεν θα εφαρμόζεταικατά τη δικαστική διαδικασία.
3. Αν υπάρχει συμφωνία επικυρωμένη από την αρμόδια αρχή μεταξύ τουπροσώπου που έχει την επιμέλεια του τέκνου και ενός άλλου προσώπου γιανα δοθεί στο άλλο αυτό πρόσωπο το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας καιστο τέλος της συμφωνημένης περιόδου το τέκνο, έχοντας μεταφερθεί στοεξωτερικό, δεν αποδίδεται στο πρόσωπο που είχε την επιμέλεια, ηεπιμέλεια του τέκνου αποδίδεται σύμφωνα με τις παραγράφους 1.β και 2του παρόντος Άρθρου. Το ίδιο ισχύει στην περίπτωση απόφασης τηςαρμόδιας αρχής που απονέμει τέτοιο δικαίωμα σε πρόσωπο που δεν έχει τηνεπιμέλεια του τέκνου.
Άρθρο 9
1. Σε περιπτώσεις παράνομης μετακίνησης εκτός από εκείνες πουπροβλέπονται στο άρθρο 8 και αν η αίτηση έχει κατατεθεί σε μια κεντρικήαρχή μέσα σε έξι μήνες από την μετακίνηση, η αναγνώριση και εκτέλεσηδεν μπορούν να αποκρουσθούν παρά μόνο:
α. αν πρόκειται για απόφαση που εκδόθηκε ερήμην του εναγόμενου ή τουνόμιμου αντιπρόσωπου και το εισαγωγικό έγγραφο της δίκης ή έναισοδύναμο έγγραφο δεν γνωστοποιήθηκε ή δεν επιδόθηκε στον εναγόμενονομίμως και εγκαίρως ώστε να μπορέσει να υπερασπισθεί τον εαυτό του. Εντούτοις, η έλλειψη γνωστοποίησης ή επίδοσης δεν αποτελεί λόγοαπόκρουσης της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης, όταν η γνωστοποίηση ή ηεπίδοση δεν πραγματοποιήθηκε επειδή ο εναγόμενος απέκρυψε το μέρος όπουβρίσκεται από το πρόσωπο που άσκησε την αγωγή στο πρώτος έκδοσης τηςαπόφασης,
β. αν πρόκειται για απόφαση που εκδόθηκε ερήμην του εναγόμενου ή τουνόμιμου αντιπροσώπου του και η δικαιοδοσία της αρχής που την εξέδωσεδεν βασίζεται:
ι. στη συνήθηδιαμονή του εναγόμενου, ή
ιι. στην τελευταίακοινή και συνήθη διαμονή των γονέων του τέκνου,εφόσον ο ένας τουλάχιστον διαμένει ακόμη εκεί συνήθως, ή
ιιι. στη συνήθηδιαμονή του τέκνου,
γ. αν η απόφαση είναι ασυμβίβαστη με απόφαση σχετική με την επιμέλεια,που έγινε εκτελεστή στο Κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση πριναπό τη μετακίνηση του τέκνου, εκτός αν το τέκνο είχε τη συνήθη διαμονήτου στο έδαφος του αιτούντος Κράτους κατά το έτος που προηγήθηκε τηςμετακίνησης.
2. Αν η αίτηση δεν έχει υποβληθεί σε κεντρική αρχή, οι διατάξεις τηςπαραγράφου 1 του παρόντοςΆρθρου εφαρμόζονται επίσης όταν ηαναγνώριση και η εκτέλεση ζητούνται μέσα σε έξι μήνες από τηνημερομηνία της παράνομης μετακίνησης.
3. Σε καμιά περίπτωση η απόφαση δεν μπορεί ν` αποτελέσει αντικείμενοαναθεώρησης επι της ουσίας.
Άρθρο 10
1. Σε περιπτώσεις άλλες από εκείνες που προβλέπονται στα άρθρα 8 και9, η αναγνώριση καθώς και η εκτέλεση μπορούν να αποκρουσθούν όχι μόνοΜα τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 9, αλλά επιπλέον και Μα έναναπό τους ακόλουθους λόγους:
α. αν διαπιστώνεται ότι τα αποτελέσματα τηςαπόφασης είναι προφανώς ασυμβίβαστα προς τις θεμελιώδεις αρχές τουοικογενειακού δικαίου του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση,
β. αν διαπιστώνεται ότι λόγω μεταβολής των συνθηκών, στις οποίεςπεριλαμβάνεται η πάροδος του χρόνου όχι όμως και η απλή μεταβολή τηςδιαμονής του τέκνου λόγω παράνομης μετακίνησης, τα αποτελέσματα τηςαρχικής απόφασης προφανώς δεν είναι πλέον σύμφωνα προς το συμφέρον τουτέκνου,
γ. αν κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής στο κράτος έκδοσης τηςαπόφασης:
ι. το τέκνο είχε την ιθαγένεια του κράτους προς το οποίο απευθύνεταιη αίτηση ή είχε τη συνήθη διαμονή του σ` αυτό το κράτος, ενώ κανέναςτέτοιος σύνδεσμος δεν υπήρχε με το κράτος έκδοσης της απόφασης,
ιι. τοτέκνο είχε συγχρόνως την ιθαγένεια και του κράτους έκδοσης της απόφασηςκαι του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση και είχε τη συνήθηδιαμονή του στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση,
δ. αν ηαπόφαση είναι ασυμβίβαστη με απόλλαση που εκδόθηκε στο Κράτος προς τοοποίο απευθύνεται η αίτηση ή είναι εκτελεστή σ αυτό έχοντας εκδοθεί σετρίτο κράτος ύστερα από διαδικασία, που είχε αρχίσει πριν από τηνυποβολή της αίτησης αναγνώρισης ή εκτέλεσης και εφόσον η απόκρουσηείναι σύμφωνη προς το συμφέρον του τέκνου.
2. Στις ίδιες αυτές περιπτώσεις, η διαδικασία γιαγνώριση ή γιακήρυξη εκτελεστότητας μπορούν να αναβληθούν για έναν από τουςακόλουθους λόγους:
α. αν η αρχική απόφαση αποτελεί το αντικείμενοτακτικού ένδικου μέσου,
β. αν διαδικασία σχετική με την επιμέλεια τουτέκνου, πριν αρχίσει η διαδικασία στο κράτος έκδοσης της απόφασης,είναι εκκρεμής στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση,
γ. ανάλλη απόφαση σχετική προς την επιμέλεια του τέκνου αποτελεί τοαντικείμενο διαδικασίας εκτέλεσης ή οποιασδήποτε άλλης διαδικασίαςσχετικής προς την αναγνώριση αυτής της απόφασης.
Άρθρο 11
1. Οι αποφάσεις για την προσωπική επικοινωνία και οι διατάξεις τωναποφάσεων των σχετικών με την επιμέλεια που αφορούν την προσωπικήεπικοινωνίααναγνωρίζονται και εκτελούνται με τους ίδιους όρους όπωςκαι οι λοιπές αποφάσεις οι σχετικές με την επιμέλεια.
2. Πάντως, ηαρμόδια αρχή του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση μπορεί νακαθορίσει τους όρουςπραγματοποίησης και άσκησης του δικαιώματοςπροσωπικής επικοινωνίας, αφού ληφθούν υπόψη ιδίως οι υποχρεώσεις, πουαναλήφθηκαν από τα μέρη σ` αυτό το θέμα.
3. Αν δεν έχει εκδοθεί απόφασηγια την προσωπική επικοινωνία ή αν έχει αποκρουσθεί η αναγνώριση ή ηεκτέλεση της απόφασης για την επιμέλεια, η κεντρική αρχή του Κράτουςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτησημπορεί να προσφύγει στις αρμόδιεςαρχές του προκειμένου να εκδοθεί απόφαση για την προσωπική επικοινωνίαμετά από αίτηση του προσώπου που επικαλείται το δικαίωμα αυτό.
Άρθρο 12
`Όταν κατά το χρόνο κατά τον οποίο το τέκνο μετακινείται δια μέσουδιεθνών συνόρων δεν υπάρχει εκτελεστή απόφαση για την επιμέλειά του,που να εκδόθηκε σε ένα συμβαλλόμενο Κράτος, οι διατάξεις της Σύμβασηςαυτής εφαρμόζονται σε κάθε μεταγενέστερη απόφαση, σχετική με τηνεπιμέλεια αυτού του τέκνου, η οποίαεκδόθηκε σε ένα συμβαλλόμενο κράτοςμετά από αίτηση κάθε ενδιαφερόμενου προσώπου και η οποία αποφαίνεταιότι η μετακίνηση είναι παράνομη.
ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Άρθρο 13
1. Η αίτηση που επιζητεί την αναγνώριση ή την εκτέλεση απόφασηςσχετικής με την επιμέλεια σε άλλο συμβαλλόμενο Κράτος πρέπει νασυνοδεύεται:
α. από έγγραφη εξουσιοδότηση προς την κεντρική αρχή τουΚράτους, προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, να ενεργήσει στο όνομαεκείνου που υποβάλλει την αίτηση ή να ορίσει για το σκοπό αυτόν ένανάλλο αντιπρόσωπο,
β. από ένα αντίγραφο της απόφασης που συγκεντρώνειτους όρους γνησιότητας,
γ. αν πρόκειται Μα απόφαση που εκδόθηκε ερήμηντου εναγόμενου ή του νόμιμου αντιπροσώπου του, από κάθε έγγραφο, πουαποδεικνύει ότι η αγωγή ή άλλη ισοδύναμη πράξη επιδόθηκε ήγνωστοποιήθηκε κανονικά στον εναγόμενο,
δ. ενδεχομένως από κάθε έγγραφο κατάλληλο να αποδείξει ότι η απόφασηείναι εκτελεστή σύμφωνα με το δίκαιο του Κράτους όπου εκδόθηκε,
ε. ανείναι δυνατό, από μια έκθεση που να υποδεικνύει τον τόπο όπου θαμπορούσε να ανευρεθεί το τέκνο, στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται ηαίτηση,
στ. από προτάσεις Μα τον τρόπο αποκατάστασης της επιμέλειας τουτέκνου.
2. Τα έγγραφα που αναφέρονται παραπάνω πρέπει, ενδεχομένως, νασυνοδεύονται από μετάφραση σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζονται στοάρθρο 6.
Άρθρο 14
Κάθε συμβαλλόμενο Κράτος εφαρμόζει απλή και γρήγορη διαδικασίαγια τηναναγνώριση και εκτέλεση απόφασης σχετικής με την επιμέλεια του τέκνου.Για το σκοπό αυτόν φρονπεει ώστε το αίτημα για την κήρυξη τηςεκτελεστότητας να μπορεί να εισάγεται με απλή αίτηση.
Άρθρο 15
1. Πριν αποφανθεί ως προς την αίτηση της παραγράφου 1β του Άρθρου 10,η αρμόδια αρχή του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση:
α.πρέπει να λάβει γνώση των απόψεων του τέκνου, εκτός εάν αυτό είναιπρακτικά αδύνατο, ιδίως εν όψει της ηλικίας του και της ικανότητάςτου να διακρίνει και
β. μπορεί να ζητήσει να γίνουν οι κατάλληλεςέρευνες.
2. Τα έξοδα των ερευνών που γίνονται σε συμβαλλόμενο Κράτοςβαρύνουν το Κράτος στο οποίο πραγματοποιούνται.
3. Οι αιτήσεις ερευνώνκαι τα πορίσματά τους μπορούν να απευθύνονται στην ενδιαφερόμενη αρχήμέσω των κεντρικών αρχών.
Άρθρο 16
Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης δεν απαιτείται καμιάεπικύρωση ή άλλη ανάλογη διατύπωση.
ΤΙΤΛΟΣ ΙV
ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ
Άρθρο 17
1. Κάθε συμβαλλόμενο Κράτος μπορεί να διατυπώσει την επιφύλαξη ότι,στις περιπτώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 8 και 9 ή σε ένα από αυτά,η αναγνώριση και η εκτέλεση των αποφάσεων των σχετικών με την επιμέλειαθα μπορούν να αποκρουσθούν για εκείνους από τους προβλεπόμενους στοάρθρο 10 λόγους που μνημονεύονται στην επιφύλαξη.
2. Η αναγνώριση και ηεκτέλεση των αποφάσεων των εκδιδόμενων σε ένα συμβαλλόμενο Κράτος, πουέχει προβεί στην επιφύλαξη της παραγράφου 1 του Άρθρου αυτού, μπορούννα αποκρουσθούν σε οποιοδήποτε άλλο συμβαλλόμενο Κράτος Μα έναν απότους πρόσθετους λόγους που μνημονεύονται στην επιφύλαξη αυτήν.
Άρθρο 18
Κάθε συμβαλλόμενο Κράτος μπορεί να διατυπώσει τηνεπιφύλαξη ότι δενθα δεσμεύεται από τις διατάξεις του Άρθρου 12. Οι διατάξεις τηςπαρούσας Σύμβασης δεν εφαρμόζονται στις αποφάσεις που προβλέπονται στοάρθρο 12. όταν έχουνεκδοθεί σε ένα συμβαλλόμενο Κράτος που έχειδιατυπώσει αυτήν την επιφύλαξη.
Άρθρο 19
Η παρούσαΣύμβαση δεν εμποδίζει την επίκληση μιαςδιεθνούςσυμφωνίας που δεσμεύει το Κράτος έκδοσης της απόφασης και το Κράτοςπρος το οποίο απευθύνεται η αίτηση. ούτε την επίκληση του μη συΙΦτικούδικαίου του δεύτερου Κράτους για την επίτευξη της αναγνώρισης ή τηςεκτέλεσης μιας απόφασης.
Άρθρο 20
1. Η παρούσα Σύμβαση δεν θίγει τις υποχρεώσεις που ένα συμβαλλόμενοΚράτος μπορεί να έχει απέναντι σε ένα μη συμβαλλόμενο Κράτος, δυνάμειδιεθνούς συμφωνίας που αναφέρεται σε θέματα ρυθμιζόμενα με την παρούσαΣύμβαση,
2. `Όταν δύο ή περισσότερα συμβαλλόμενα Κράτη έχουνθεσπίσειή πρόκειται να θεσπίσουν ομοιόμορφη νομοθεσία στον τομέα της επιμέλειαςτων τέκνων ή ένα ιδιαίτερο σύστημα αναγνώρισης ή εκτέλεσης των σχετικώναποφάσεων, θα έχουν την ευχέρεια να εφαρμόσουν μεταξύ τους αυτήν τηνομοθεσία ή αυτό το σύστημα αντί για την παρούσα Σύμβαση ή Μαοποιοδήποτε τμήμα της. Για να επωφεληθούν από αυτήν τη διάταξη, ταΚράτη αυτά πρέπει να γνωστοποιήσουν την απόφασή τους. στο ΓενικόΓραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Κάθε τροποποίηση ή ανάκληση αυτήςτης απόφασης πρέπει επίσης να γνωστοποιείται.
ΤΙΤΛΟΣ VΙ
ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 21
Η παρούσα Σύμβαση είναιανοιχτή για υπογραφή από τα Κράτη μέλη τουΣυμβουλίου της Ευρώπης. Υπόκειται σε επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση. Ταέγγραφα επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης κατατίθενται στο ΓενικάΓραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Άρθρο 22
1. Η παρούσα Σύμβαση θα αρχίσει να ισχύει την πρώτη μέρα του μήνα πουακολουθεί μετά την πάροδο τριών μηνών από την ημερομηνία κατά την οποίατρία Κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης θα έχουν εκφράσει τησυγκατάθεση τους να δεσμευθούν από τη Σύμβαση σύμφωνα με ης διατάξειςτου Άρθρου 21.
2. Για κάθε Κράτος μέλος που θα εκφράσει μεταγενέστερατη συγκατάθεση του να δεσμευθεί από τη Σύμβαση, η Σύμβαση θα αρχίσει ναισχύει την πρώτη μέρα του μήνα, που ακολουθεί μετά την πάροδο τριώνμηνών από την ημερομηνίακατάθεσης του εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής ήέγκρισης.
Άρθρο 23
1. Μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας Σύμβασης, η Επιτροπή τωνΥπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης θα μπορεί να καλεί κάθε Κράτος μημέλος του Συμβουλίου να προσχωρήσει στην παρούσα Σύμβαση με απόφαση πουλαμβάνεται με την πλειοψηφία την προβλεπόμενη στο άρθρο 20 τουκαταστατικού και με ομοφωνία των αντιπροσώπων των συμβαλλόμενων Κρατών,που έχουν το δικαίωμα να μετέχουν στην Επιτροπή.
2. Για κάθε Κράτος πουπροσχωρεί, η Σύμβαση θα αρχίσει να ισχύει την πρώτη μέρα του μήνα πουακολουθεί μετά την πάροδο τριών μηνών από την ημερομηνία κατάθεσης τουεγγράφου προσχώρησης στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Άρθρο 24
1. Κάθε Κράτος μπορεί, κατά το χρόνο της υπογραφής ή κατά το χρόνοκατάθεσης του εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, ναορίσει το ή τα εδάφη στα οποία θα εφαρμόζεται η παρούσα Σύμβαση.
2.Κάθε Κράτος μπορεί, οποτεδήποτε μεταγενέστερα, με δήλωση προς το ΓενικόΓραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, να επεκτείνει την εφαρμογή τηςπαρούσας Σύμβασης σε οποιοδήποτε άλλο έδαφος. που καθορίζεται στηδήλωση. Η Σύμβαση θα αρχίσει να ισχύει ως προς το έδαφος αυτό την πρώτημέρα του μήνα, που ακολουθεί μετά την πάροδο τριών μηνών από τηνημερομηνία λήψης της δήλωσης από το Γενικό Γραμματέα.
3. Κάθε δήλωσηπου γίνεται δυνάμει των δύο προηγούμενων παραγράφων μπορεί ως προς κάθεεδαφική ενότητα, που καθορίζεται σ` αυτή, να αποσύρεται με γνωστοποίησηπου απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα. Η ανάκληση αρχίζει να ισχύει τηνπρώτη μέρα του μήνα που ακολουθεί μετά την πάροδο έξι μηνών από τηνημερομηνία λήψης της γνωστοποίησης από το Γενικό Γραμματέα.
Άρθρο 25
1. `Ένα Κράτος που περιλαμβάνει δύο ή περισσότερες εδαφικές ενότητες,στις οποίες διαφορετικά νομικά συστήματα εφαρμόζονται ως προς τηνεπιμέλεια των τέκνων και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σχετικώνμε την επιμέλεια μπορεί, κατά το χρόνο της κατάθεσης του εγγράφουεπικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, να δηλώσει ότι η παρούσαΣύμβαση θα εφαρμόζεται σε όλες τις εδαφικές του ενότητες ή σε μια ήπερισσότερες από αυτές.
2. Είναι δυνατόν, οποτεδήποτε μεταγενέστερα, με δήλωση προς το Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης ναεπεκτείνει την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης σε κάθε άλλη εδαφικήενότητα που καθορίζεται στη δήλωση. Η Σύμβαση θα αρχίσει να ισχύει ωςπρος την εδαφική αυτήν ενότητα την πρώτη μέρα του μήνα, που ακολουθείμετά την πάροδο τριών μηνών από την ημερομηνία λήψης της δήλωσης από τοΓενικό Γραμματέα.
3. Κάθε δήλωση που γίνεται δυνάμει των δύο προηγούμενων παραγράφων μπορεί να αποσύρεται ως προς κάθε εδαφική ενότητα πουκαθορίζεται σ` αυτήν τη δήλωση με γνωστοποίηση, που απευθύνεται στοΓενικό Γραμματέα. Η ανάκληση αρχίζει να ισχύει την πρώτη μέρα του μήναπου ακολουθεί μετά την πάροδο έξι μηνών από την ημερομηνίαλήψης τηςγνωστοποίησης από το Γενικό Γραμματέα.
Άρθρο 26
1. Ως προς Κράτος που στον τομέα της επιμέλειας των τέκνων έχει δύο ήπερισσότερα νομικά συστήματα τα οποία εφαρμόζονται σε διαφορετικέςεδαφικές περιοχές: α. η αναφορά στο δίκαιο της συνήθους διαμονής ή τηςιθαγένειας του προσώπου πρέπει να νοείται ως αναφορά στο νομικόσύστημα, που καθορίζεται από τους κανόνες, που ισχύουν στο Κράτος αυτόή, αν τέτοιοι κανόνες δεν υπάρχουν, στο σύστημα με το οποίο τοενδιαφερόμενο πρόσωπο έχει τους στενότερους δεσμούς, β. η αναφορά στοΚράτος έκδοσης της απόφασης ή στο Κράτος προς το οποίο απευθύνεται ηαίτηση πρέπει να νοείται, ανάλογα με την περίπτωση, ως αναφορά στηνεδαφική ενότητα στην οποία έχει εκδοθεί η απόφαση ή στην οποίαζητείταιη αναγνώριση ή η εκτέλεση της απόφαση ή η αποκατάσταση της επιμέλειας.
2. Η παράγραφος 1α του Άρθρου αυτού εφαρμόζεται επίσης στα Κράτη που,στον τομέα της επιμέλειας των τέκνων, έχουν δύο ή περισσότερα νομικάσυστήματα, που εφαρμόζονται ανάλογα με τα πρόσωπα.
Άρθρο 27
1. Κάθε Κράτος μπορεί, κατά το χρόνο της υπογραφής ή κατάθεσης τουεγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης να δηλώσει ότικάνει χρήση μιας ή περισσότερων από ης επιφυλάξεις που αναφέρονται στηνπαράγραφο 3 του άρθρου 6, στο άρθρο 17 και στο άρθρο 18 της παρούσαςΣύμβασης. Καμιά άλλη επιφύλαξη δεν είναι δεκτή.
2. Κάθε συμβαλλόμενοΚράτος που διατύπωσε επιφύλαξη δυνάμει της προηγούμενης παραγράφουμπορεί να την αποσύρει ολικά ή μερικά, απευθύνοντας στο ΓενικόΓραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης γνωστοποίηση που θα αρχίσει να ισχύειαπό την ημερομηνία της λήψης της.
Άρθρο 28
Στο Τέλος του τρίτου έτους μετά την έναρξη ισχύος της παρούσαςΣύμβασης και με δική του πρωτοβουλία, οποτεδήποτε μεταγενέστερα, οΓενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης θα καλεί τους εκπροσώπουςτων κεντρικών αρχών, που ορίζονται από τα συμβαλλόμενα Κράτη, σε σύνοδογια να μελετήσουν και να διευκολύνουν τη λειτουργία της Σύμβασης. ΚάθεΚράτος μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης που δεν συμμλλεται στην παρούσαΣύμβαση θα μπορεί να εκπροσωπείται με παρατηρητή. Οι εργασίες καθεμιάςαπό τις συνόδους αυτές θα αποτελούν αντικείμενο έκθεσης που θααπευθύνεται για ενημέρωση στην Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου τηςΕυρώπης.
Άρθρο 29
1. Κάθε συμβαλλόμενο Κράτος μπορεί οποτεδήποτε να καταγγείλει τηνπαρούσα Σύμβαση, απευθύνοντας γνωστοποίηση στο Γενικό Γραμματέα τουΣυμβουλίου της Ευρώπης.
2. Η καταγγελία θα αρχίσει να ισχύει την πρώτημέρα του μήνα, που ακολουθεί μετά την πάροδο έξι μηνών από τηνημερομηνία λήψης της γνωστοποίησης από το Γενικό Γραμματέα.
Άρθρο 30
Ο Γενικός Γραμματέας του Σι4ιβουλιου της Ευρώπης θα γνωστοποιεί σταΚράτη μέλη του Συμβουλίου και σε κάθε άλλο Κράτος που έχει προσχωρήσειστην παρούσα Σύμβαση: α. κάθε υπογραφήαποδοχής. β, την κατάθεση κάθεεγγράφου επικύρωσηςέγκρισης ή προσχώρησης,κάθεημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας βάσηςσύμφωνα με τα άρθρα 22,23, 24 και 25, δ. κάθε άλλη πράξη, γνωστοποίηση ή ανακοίνωση πουαναφέρεται στην παρούσα σύμβαση. Για να πιστοποιηθούν, τα παραπάνω, οιυπογράφοντες, νόμιμα εξουσιοδοτημένοι για το σκοπό αυτόν, υπέγραψαντην παρούσα Σύμβαση.
`Έγινε στο Λουξεμβούργο στις 20 Ιουλίου 1980 στα γαλλικά και αγγλικάμε τα δύο κείμενα να έχουν την ίδια ισχύ, σε ένα μόνο αντίτυπο που θακατατεθεί στα αρχεία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο Γενικός Γραμματέαςτου Συμβουλίου της Ευρώπης θα κοινοποιήσει κυρωμένα αντίγραφα σε κάθεΚράτος μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και σε κάθε Κράτος πουπροσκαλείται να προσχωρήσει στην παρούσα Σύμβαση.

Η ισχύς του παρόντος άρθρου δημοσιεύεται στην εφημερίδα της κυβερνήσεως της δε κυρούμενης Σύμβασης από την ολοκλήρωση των προϋποθέσεων που καθορίζονται στο άρθρο 22 παρ. 2 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 2 Δεκεμβρίου 1992

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΥΦΥΠ.ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΘΝ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΒΙΡ. ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ ΣΤ. ΜΑΝΟΣ ΥΓΕΙΑΣ.ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΟΙΝ. ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Γ. ΣΟΥΡΛΑΣ ΙΩΑΝ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους

Αθήνα, 2 Δεκεμβρίου 1992

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΙΩΑΝ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ