ΝΟΜΟΣ 2079 ΦΕΚ 142/27.08.1992

Κατάργηση του Ταμείου Ασφαλίσεως Τυπογράφων και Μισθωτών Γραφικών Τεχνών, υπαγωγή των ασφαλισμένων του στην ασφάλιση του Ιδρύματος Κοινωνικών  Ασφαλίσεων (Ι.Κ.Α) και άλλες διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο Νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο 1

1. Το Ταμείο Ασφαλίσεως Τυπογράφων και Μισθωτών Γραφικών Τεχνών  (Τ.Α.Τ και  Μ.Γ.Τ.),  που  ιδρύθηκε  με  το  ν.5243/1931  (ΦΕΚ  265  Α`)  και   μετονομάσθηκε  με  το  άρθρο  2  παρ.  1  του ν.6071/1934 (ΦΕΚ 68 Α`),   καταργείται από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού  και  ο  μεν  κλάδος   συντάξεων  συγχωνεύεται  στο  Ι.Κ.Α.  ο δε κλάδος πρόνοιας καταργείται   κατά τα ειδικότερα στο νόμο αυτόν οριζόμενα.

2.  Το  σύνολο  του  ενεργητικού  και   παθητικού   του   Τ.Α.Τ.   και   Μ.Γ.Τ.περιέχεται   αυτοδικαίως   στο   `Ιδρυμα  Κοινωνικών  Ασφαλίσεων   (Ι.Κ.Α.),  ως  καθολικό  διάδοχο,χωρίς  την  καταβολή  φόρου,τέλους  ή   δικαιώματος  υπέρ  του  Δημοσίου, δήμου ή κοινότητας ή άλλων προσώπων.   Για τη μεταβίβαση των ακινήτων εκδίδεται διαπιστωτική  πράξη  από  τον   Υπουργό  Υγείας,  Πρόνοιας  και Κοινωνικών Ασφαλίσεων,που μεταφράφεται   ατελώς στα οικεία βιβλία του αρμόδιου υποθηκοφυλακείου.Εκκρεμείς δίκες   με διάδικο το Τ.Α.Τ. και Μ.Γ.Τ. συνεχίζονται  στο  όνομα  του  Ι.Κ.Α.,   χωρίς διακοπή.

3. Η εισφορά δύο τοις εκατό (2%) που προβλέπεται από τις διατάξεις του   ν.1032/1943  (ΦΕΚ  429  Α`),όπως ισχύουν κάθε φορά,καθώς και η εισφορά   0,25% επί της τιμής πώλησης  κάθε  αντιτύπου  των  από  τα  πρακτορεία   πωλουμένων περιοδικών (Απ.Υπ.Τύπου 2590/44) διατηρούνται και αποτελούν   εφεξής πόρο του Ι.Κ.Α..

4.  Το Ι.Κ.Α ως καθολικός διάδοχος αναγράφει στον προυπολογισμό του το   ποσό,που θα διανεμηθεί στους ασφαλισμένους του κλάδου πρόνοιας,σύμφωνα   με τις διατάξεις του άρθρου 4 του νόμου αυτού.        Το συνολικό διανεμόμενο ποσό ανέρχεται σε  τέσσερα  δισεκατομμύρια   διακόσια   ογδόντα   ένα  εκατομμύρια  πενήντα  μία  χιλίαδες  δραχμές   (4.281.051.000) και προέρχεται από τα διαθέσιμα  του  κλάδου  πρόνοιας   κατά  το χρόνο της κατάργησης, το ποσό των δανείων του, μετά των τόκων   τους, προς τον κλάδο σύνταξης και  τη  δικαιούμενη  αναλογία  επί  της   αξίας των ακινήτων του ταμείου.        Από  το  ανωτέρω  διανεμόμενο  ποσό  αφαιρείται  το  ποσό  που  θα   καταβληθεί ως εφάπαξ παροχή, σύμφωνα με τις καταστατικές διατάξεις του   Τ.Α.Τ.  και  Μ.Γ.Τ.,  σε όσους έχουν υποβάλει σχετική αίτηση μέχρι την   κατάργηση  του  κλάδου,  καθώς  και  το  ποσό  που  αποτελεί  κεφάλαιο   αποζημίωσης των υπαλλήλων του ταμείου βάσει των προεδρικών διαταγμάτων   470/1976  (ΦΕΚ  171  Α`)  και  87/1979  (ΦΕΚ  17  Α`),  το  οποίο  και   περιέρχεται στο λογαριασμό αποζημίωσης των υπαλλήλων  του  Ι.Κ.Α.  του   προεδρικού διατάγματος 667/1979 (ΦΕΚ 195 Α`).

5. Το Ι.Κ.Α. για την αντιμετώπιση της επιβάρυνσής του, που  προκαλείται   από   τη  συγχώνευση  του  κλάδου  συντάξεων,  ενισχύεται  με  κρατική   επιχορήγηση, αναγραφόμενης για το σκοπό αυτόν  ειδικής  πίστωσης  στον   προυπολογισμό του Υπουργείου Υγείας,Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων   για τα έτη 1992, 1993, 1994 και 1995.

Άρθρο 2

1.  Οι ασφαλισμένοι του συγχωνευόμενου κλάδου συντάξεως του Τ.Α.Τ.  και Μ.Γ.Τ. υπάγονται από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού  στην  ασφάλιση   του  Ι.Κ.Α.  και διέπονται από τις διατάξεις του κανονισμού βαρέων και   ανθυγιεινών επαγγελμάτων, εφόσον εξακολουθούν να ασκούν  επάγγελμα,που   ασφαλιζόταν στο Τ.Α.Τ και Μ.Γ.Τ. πριν τη συγχώνευσή του.

2.   Οι  ημέρες  εργασίας,που  πραγματοποιήθηκαν  στην  ασφάλιση του  συγχωνευόμενου κλάδου, θεωρείται ότι  πραγματοποιήθηκαν  στην  ασφάλιση  του  Ι.Κ.Α.,και  λαμβάνονται  υπόψη  για  τη  συμπλήρωση  των  χρονικών  προυποθέσεων  της  περίπτωσης  γ`  της  παραγρ.1,  του  άρθρου  2   του  Κανονισμού Βαρέων και Ανθιυγιεινών επαγγελμάτων αυτού.

Ο χρόνος ασφάλισης, που αναγνωρίστηκε και εξαγοράστηκε,  σύμφωνα  με   τις  διατάξεις  της νομοθεσίας του συγχωνευόμενου κλάδου, θεωρείται ως   χρόνος πραγματικής ασφάλισης στον κλάδο συντάξεως του Ι.Κ.Α. χρόνος, ο   οποίος αναγνωρίσθηκς, αλλά δεν εξαγοράστηκε, εξαγοράζεται  συμφωνα  με   τις διατάξεις του άρθρου 31 του κανονισμού ασφάλισης του Ι.Κ.Α..

3. Για τους ήδη ασφαλισμένους, από  την  υπαφωγή  τους  στο  Ι.Κ.Α.,   καταβάλλονται οι ασφαλιστικές εισφορές, που προβλέπονται από τη γενική   νομοθεσία  του  Ι.Κ.Α.,καθώς  και η πρ`οσθετη εισφορά για τα βαριά και   ανθυγιεινά επαγγέλματα.

4.  `Οσοι  εισέρχονται  από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου στα   επαγγέλματα που ασφαλίζονταν στο συγχωνευόμενο κλάδο διέπονται από τις   διατάξεις της γενικής νομοθεσίας του Ι.Κ.Α. και για την  υπαγωγή  τους   στα  βαριά  και  ανθυγιεινά  επαγγέλματα  εφαρμόζεται  η νομοθεσία του   ιδρύματος.

Άρθρο 3

1. Από τη συγχώνευση του κλάδου συντάξεων του Τ.Α.Τ.  και Μ.Γ.Τ.  το   Ι.Κ.Α.  βαρύνει με την καταβολή των συντάξεων των συνταξιούχων του, οι   οποίοι θεωρούνται συνταξιούχοι του Ι.Κ.Α..      Από της ενάρξεως της ισχύος  του  παρόντος  νόμου  οι  συντάξεις,που   καταβάλλονται  από  το  συγχωνευόμενο  κλάδο,  αναπροσαρμόζονται  στην   ανάλογη ασφαλιστική κλάση, σύμφωνα με  τις  διατάξεις  του  άρθρου  37   παρ.1  του  α.ν.  1846/1951,  στην  οποία  αντιστοιχεί  το  ίδιο  ή το   πλησιέστερο ποσό σύνταξης ως εξής:      α. Οι συνταξιούχοι, που τους καταβάλλεται το κατώτερο όριο σύνταξης,   κατατάσσονται  με  βάση  τον  αριθμό  ημερών  ασφάλισης,με  τον  οποίο   απονεμήθηκε η σύνταξη και το οργανικό ποσό  σύνταξης,  που  περιέχεται   στην  απόφαση  απονομής  αναπροσαρμοζόμενο ανάλογα με τις αυξήσεις που   έχουν δοθεί από το  ταμείο  μέχρι  τη  συγχώνευση  και  οι  οποίες  θα   υπολογιστούν  με  τη  μορφή  ετήσιων  συντελεστών  από  το  διοικητικό   συμβούλιο του Ι.Κ.Α.,αφαιρουμένων των  προσαυξήσεων  για  οικογενειακά   βάρη και απόλυτη αναπηρία.      β.  Οι συνταξιούχοι,που τους καταβάλλεται το οργανικό ποσό σύνταξης,   κατατάσσονται   με   βάση   τον  αριθμό  ημερομισθίων,  με  τον  οποίο   απονεμήθηκε η σύνταξη και το καταβαλόμενο ποσό σύνταξης την ημερομηνία   της συγχώνευσης, αφαιρουμένων των  προσαυξήσεων  για  τα  οικογενειακά   βάρη και απόλυτη αναπηρία.

2.  Τα επιδόματα για οικογενειακά βάρη και απόλυτη αναπηρία μετά τον   ανακαθορισμό υπολογίζονται, σύμφωνα με τη νομοθεσία του  Ι.Κ.Α.,  όπως   αυτά  έχουν  διαμορφωθεί  κατά  την  ημερομηνία  της  συγχώνευσης  για   συνταξιούχους του Ι.Κ.Α..

3.   Οι  ασφαλισμένοι  του  συγχωνευόμενου  κλάδου,  οι  οποίοι   θα   υποβάλουν  αίτηση  για  συνταξιοδότηση  μέσα  σε πέντε (5) έτη από την   έναρξη ισχύος  του  νόμου  αυτού,  δικαιούνται  να  επιλέξουν  για  τη   συνταξιοδότησή  τους  την  εφαρμογή  των  διατάξεων του συγχωνευόμενου   κλάδου, όπως ισχύουν κατά την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού.  Στην   περίπτωση  αυτήν ως χρόνος ασφάλισης θεωρείται τόσο ο χρόνος ασφάλισης   στο συγχωνευόμενο κλάδο όσο και ο χρόνος που διανύθηκε  στην  ασφάλιση   του  Ι.Κ.Α.  μετά  τη συγχώνευση του κλάδου και ο οποίος θεωρείται ότι   έχει διανηθεί στο συγχωνευόμενο κλάδο.      Οι  συνταξιοδοτούμενοι  με  τις   διατάξεις   της   νομοθεσίας   του   συγχωνευόμενου  κλάδου εντάσσονται σε ασφαλιστικές κλάσεις του Ι.Κ.Α.,   σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου β` του άρθρου αυτού.

4.  Εαν το ποσό σύνταξης, που  θα  προκύψει  από  την  κατάταξη  των   προηγούμενων παραγράφων, είναι μικρότερο από αυτό που καταβάλλεται από   το συγχωνευόμενο κλάδο, η διαφορά διατηρείται ως προσωρινό επίδομα, το   οποίο συμψηφίζεται με μελλοντικές αυξήσεις.

Άρθρο 4

1.  Δικαιούχοι του αναγραφόμενου στην παρ.4 του άρθρου 1 ποσού είναι   άπαντες  οι  ασφαλισμένοι  στον  καταργούμενο  κλάδο  πρόνοιας,με  την   προυπόθεση ότι έχουν καταβληθεί εισφορές για  300  τουλάχιστον  ημέρες   ασφάλισης στον κλάδο πρόνοιας και εφόσον υποβάλλουν στο Ι.Κ.Α. σχετική   αίτηση εντός δύο (2) ετών από την ισχύ του παρόντος.

2.  Η  διανομή  στους  κατά  την  προηγούμενη  παράγραφο δικαιούχους   γίνεται από το Ι.Κ.Α., το οποίο οφείλει να  προσδιορίσει  προηγουμένως   τον  ακριβή  αριθμό των δικαιούχων προσώπων.  Ο αριθμός των δικαιούχων   και οι ημέρες ασφάλισής τους στον κλάδο πρόνοιας  αποδεικνεύονται  από   τις μισθολογικές καταστάσεις, που έχει στη διάθεση του το καταργούμενο   ταμείο και συμπληρωματικώς οι εργοδότες.

3.   Το  ποσό που θα επιστραφεί σε κάθε ασφαλισμένο είναι το πηλίκον   της διαίρεσης του υπολειπόμενου προς  διανομή  ποσού  και  των  ημερών   ασφάλισης  του  συνόλου  των  ασφαλισμένων,  πολλαπλασιαζόμενο  με τις   ημέρες ασφάλισης κάθε ασφαλισμένου.   “Το ως άνω προς διανομή ποσό προσαυξάνεται με τους τόκους που αναλογούν σε αυτό από 1.7.1996 μέχρι κοι την ημέρα έκδοσης της κάθε απόφασης διανομής και με επιτόκιο ταμιευτηρίου της Εθνικής Τράπεζας που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της κάθε απόφασης.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.6 άρθρ.14 Ν.2556/1997         Α 270/24.12.1997.

4. Εισφορές, που έχουν βεβαιωθεί  μέχρι  την  κατάργηση  του  κλάδου   πρόνοιας   και   δεν   έχουν   καταβληθεί   στο  καταργούμενο  ταμείο,   εισπράττονται από το  Ι.Κ.Α..   Εισγορές,  που  οφείλονται  μέχρι  την   κατάργηση  του  Κλάδου Πρόνοιας και δεν έχουν καταβληθεί, εισπράτονται   από το Ι.Κ.Α..

Άρθρο 5

1. Μεταφέρονται οι πιο κάτω θέσεις του καταργούμενου Ταμείου Ασφαλίσεως Τυπογράφων και Μισθωτών Γραφικών Τεχνών με το προσωπικό που υπηρετεί σ`αυτές, σε αντίστοιχους κλάδους του Ι.Κ.Α.,καταργουμένων των υπολοίπων, ως εξής: ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΛΑΔΟΣ ΠΕ διοικητικός – οικονομικός Δώδεκα ( 12 ) θέσεις ΚΛΑΔΟΣ ΤΕ διοικητικός – λογιστικός Μία ( 1 ) θέση ΚΛΑΔΟΣ ΔΕ διοικητικός – λογιστικός Τριάντα δύο ( 32 ) θέσεις ΚΛΑΔΟΣ ΥΕ βοηθητικού προσωπικού Μια ( 1 ) θέση ΚΛΑΔΟΣ ΥΕ προσωπικού καθαριότητας Μια ( 1 ) θέση ΛΟΙΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ Δύο ( 2 ) θέσεις δικηγόρων με έμμισθη εντολή. Πέντε ( 5 ) θέσεις ΔΕ διοικητικού – λογιστικού ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Μία θέση ΔΕ δακτυλογράφων – στενογράφων ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Δύο ( 2 ) θέσεις ΥΕ βοηθητικού προσωπικού ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.

2.Οι μόνιμοι υπάλληλοι του καταργούμενου ταμείου, των οποίων οι θέσεις μεταφέρονται σε αντίστοιχους κλάδους του Ι.Κ.Α. από της μεταφοράς τους. Οι εν λόγω υπάλληλοι κατά την αποχώρησή τους από την υπηρεσία θα λάβουν εφάπαξ βοήθημα ή επιστροφή εισφορών από το λογαριασμό αυτόν, εφόσον θα πληρούν τις προβλεπόμενες από το καταστατικό του προυποθέσεις, άλλως θα λάβουν ολόκληρο η διαφορά βοηθήματος κατ` εφαρμογήν των διατάξεων του ν.103/1975 (ΦΕΚ 167 Α`) και του προεδρικού διατάγματος 667/1979 για τον υπολογισμό του οποίου θα ληφθεί υπόψη όλος ο χρόνος υπηρεσίας τους συμπεριλαμβανόμενης και εκείνης, που διανύθηκε στο καταργούμενο ταμείο,για την οποία δεν καταβάλλονται εισφορές.

Άρθρο 6

1.Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με την παρ.1 εδαφ.δ`          άρθρ.11 Ν.2556/1997 Α 270/24.12.1997.

2.Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με την παρ.1 εδαφ.δ`          άρθρ.11 Ν.2556/1997 Α 270/24.12.1997.

3. Στο τέλος της παρ.3 του άρθρου 23 του  ν.1027/1980  (ΦΕΚ  49  Α`)   προστίθεται εδάφιο, ως εξής:

”  Για  τη βεβαίωση και είσπραξη των πιο πάνω εισφορών παρακρατείται   από το Τ.Σ.Α. ποσοστό προμήθειας πέντε τοις εκατό (5%) για τη βεβαίωση   και τρία τοις εκατό (3%) για την είσπραξη,το  οποίο  αντιστοιχεί  στην   κάλυψη των απαιτούμενων δαπανών παροχής των υπηρεσιών του”.

4.   Η ισχύς της προηγούμενης παραγράφου αρχίζει από 1/6/1980 και τα   ποσά που θα  προκύψουν  αναδρομικά  από  την  προμήθεια  αυτή  δεν  θα   αποδοθούν  στο Τ.Σ.Α., αλλά θα συμψηφιστούν με οφειλές του Τ.Σ.Α. προς   το `Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Ι.Κ.Α.).

5.Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με την παρ.1 εδαφ.δ`          άρθρ.11 Ν.2556/1997 Α 270/24.12.1997.

6. Από την πρώτη του μεθεπόμενου μήνα της δημοσιεύσης  του  παρόντος   νόμου   κάθε   κύριος   και  νομέας  ή  χρησιούχος  και  εκμεταλλευτής   αυτοκινήτου Δ.Χ. υποχρεούται κατά τον  περιοδικό  τεχνικό  έλεγχο  του   αυτοκινήτου  του  να  προσκομίζει  στις αρμόδιες υπηρεσίες του Κέντρου   Τεχνικού  Ελέγχου  Οχημάτων  (Κ.Τ.Ε.Ο.)του  Υπουργείου  Μεταφορών  και   Επικοινωνιών  βεβαίωση του Τ.Σ.Α. περί εξοφλήσεως απασών των προς αυτό   υποχρεώσεών του εκ πάσης φύσεως εισφορών.

7. Ωσαύτως από την ίδια ημερομηνία κατά  τη  σύναψη  σύμβασης  έργων   ιδιοκτητών  αυτοκινήτων  Δ.Χ.,με  το  Δημόσιο,  Ο.Τ.Α.,  Ν.Π.Δ.Δ.  και   οργανισμούς του δημόσιου τομέα (Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., Ε.Υ.Δ.Α.Π.,  Ολυμπιακή   Αεροπορία κ.λ.π.) είναι υποχρεωτική η προσκόμιση από αυτούς, βεβαίωσης   του  Τ.Σ.Α.  ότι  είναι  ασφαλισμένοι  σ`αυτό  και έχουν εξοφλήσει τις   ασφαλιστικές τους εισφορές.

8. Οι μέχρι την 31/12/1991 οφειλές του Τ.Σ.Α. προς  το  Ι.Κ.Α.,  που   προέρχονται  από την εφαρμογή των διατάξεων της παρ.2 του άρθρου 3 του   π.δ. 434/1980 (ΦΕΚ 116 Α`) και του άρθρου 10 του ν.1405/1983 (ΦΕΚ  180   Α`)  κεφαλαιοποιούνται,  άνευ  πρόσθετων τελών και λοιπών προσαυξήσεων   και εξοφλούνται σε δώδεκα (12) ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις της  πρώτης   αρχομένης από τις 31/1/1993.      Καθυστέρηση καταβολής των δόσεων πέραν των δύο (2) μηνών,συνεπάγεται   προσαύξηση  τρία  τοις εκατό (3%) για κάθε μήνα καθυστέρησης και μέχρι   το ένα τέταρτο (1/4) του ποσού της κάθε δόσης.

Άρθρο 7
Οι τεχνικοί τύπου,  που  απασχολούνται,  κατά  κύρια  απασχόληση  με   οποιαδήποτε   ειδικότητα   της  νέας  τεχνολογίας,  στις  τυπογραφικές   επιχειρήσεις,  που  αναλαμβάνουν  εργολαβικά  τη  φωτοστοιχειοθεσία  ή   σελιδοποίηση   ή   εκτύπωση   ημερήσιων   και  εβδομαδιαίων  πολιτικών   εφημερίδων των Αθηνών καθώς και ημερήσιων  οικονομικών  και  αθλητικών   εφημερίδων  των  Αθηνών,  θα συνεχίσουν να υπάγονται στην ασφάλιση του   φορέα στον  οποίο  έχουν  καταβληθεί  μέχρι  της  έναρξης  ισχύος  του   παρόντος οι ασφαλιστικές εισφορές.

Για  όσους  από  τους ανωτέρω υπάγονται στην ασφάλιση του Τ.Α.Τ. και   Μ.Γ.Τ., ισχύουν εφεξής οι διατάξεις των άρθρων 1-4 του παρόντος νόμου.      Εκκρεμείς δίκες  ως  προς  τον  αρμόδιο  ασφαλιστικό  φορέα,για  την   υπαγωγή των ανωτέρω ασφαλισμένων, καταργούνται.      Οι  τεχνικοί  τύπου  που  θα  απασχοληθούν,κατά κύρια απασχόληση,για   πρώτη φορά, μετά την ισχύ του παρόντος, με τις  ειδικότητες  της  νέας   τεχνολογίας  στις παραπάνω επιχειρήσεις,θα ασφαλίζονται στο φορέα στην   ασφάλιση του οποίου υπάγονται οι επιχειρήσεις αυτές  κατά  την  έναρξη   ισχύος  του  παρόντος,  κατά  τα  οριζόμενα  στην αρχική παράγραφο του   παρόντος άρθρου.

Άρθρο 8
Η προβλεπόμενη, από την παρ.1 του  άρθρου  1  της  αριθμ.   Φ11/616/   15.3.91   απόφασης   του   Υπουργού   Υγείας,Πρόνοιας  και  Κοινωνικών   Ασφαλίσεων που  κυρώθηκε  με  το  ν.1976/1991  (ΦΕΚ  184  Α`),αναστολή   καταβολής  εισφορών  στο  Ι.Κ.Α. για επιχειρήσεις που υπέστησαν ζημίες   από της εν λόγω απόφασης, αρχίζει  από  την  ημερομηνία  υποβολής  της   σχετικής  αίτησής  τους  για  αναστολή (και όχι από την ημερομηνία που   συνέβη το γεγονός).

Τα παραπάνω ισχύουν και για επιχειρήσεις που έχουν υποβάλει αιτήσεις   σε  οργανισμούς  που ασφαλίζουν αυτοτελώς απασχολούμενους κατ`εφαρμογή   του άρθρου 15 του ν.2042/1992 (ΦΕΚ 75 Α`).

Άρθρο 9

1. Οι ασφαλισμένοι στα Ταμεία Προνοίας Δικηγόρων, οι οποίοι διακόπτουν την άσκηση του επαγγέλματος τους και συνταξιοδοτούνται από το Ταμείο Συντάξεων Νομικών, αλλά δεν έχουν τις χρονικές προυποθέσεια που προβλέπονται από τη νομοθεσία των Ταμείων αυτών για τη λήψη εφάπαξ βοηθήματος, δικαιούνται από τα οικεία Ταμεία εφάπαξ βοηθήματος ανάλογα με το χρόνο της ασφάλισης τους στα Ταμεία αυτά.

2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται και για τους ασφαλισμένους των πιο πάνω Ταμείων οι οποίοι έχουν συνταξιοδοτηθεί από το Ταμείο Συντάξεων Νομικών πριν από την ισχύ τπυ νόμου αυτού, εφόσον δεν έχουν αναλάβει τις ασφαλιστικές τους εισφορές από τα Ταμεία αυτά.

Άρθρο 10
Η παρ.2 του άρθρου 3 ν.1759/1988 (ΦΕΚ 50 Α`) αντικαθίσταται ως εξής:      “2.  Για την υπαγωγή τπυ προσωπικού της προηγούμενης παραγράφου στις   διατάξεις του β.δ.7/65 καταβάλλονται πρόσθετες  ασφαλιστικές  εισφορές   κλάδου  σύνταξης  ασφαλισμένου  και  εργοδότη  10,85% που βαρύνουν τον   ασφαλισμένο σε ποσοστό 5,53% και τον εργοδότη σε ποσοστό 5,32”.

Άρθρο 11

1. Στο τέλος της παρ.1 του άρθρου 5 του ν.δ.95/1973  (ΦΕΚ  169  Α`),   όπως  αντικαταστάθηκε  με  το  άρθρο  2  του  ν.253/1976  (ΦΕΚ  16 Α`)   προστίθεται περίπτωση στ`, ως ακολούθως:      “στ. Εάν  απομακρυνθεί  οπωσδήποτε  της  υπηρεσίας  και  πληροί  τις   προυποθέσεις συνταξιοδότησης βάσει των οποίων θεμελίωσε συνταξιοδοτικό   δικαίωμα από το Δημόσιο ή το φορέα κύριας ασφάλισης.”

2. Η διάταξη της παρ.1 ισχύει από 17-10-90 και έχει ανάλογη εφαρμογή   και  στα  Επικουρικά Ταμεία ή λοιπά Ταμεία Αρωγής, οι ασφαλισμένοι των   οποίων συνταξιοδοτούνται από το Δημόσιο ή δεν συνταξιοδοτούνται από το   Δημόσιο διέπονται όμως από το ίδιο νομικό  καθεστώς  βάσει  ιδιαιτέρων   νομοθετημάτων   που  είτε  παραπέμπουν  στις  διατάξεις  των  δημοσίων   υπαλλήλων είτε απαναλαμβάνουν κατά βάση τις διατάξεις αυτές.

Άρθρο 12
Οι διατάξεις της παρ.3 του άρθρου 8  του  ν.2042/1992  (ΦΕΚ  75  Α`)   έχουν  εφαρμογή  και για την Επιτροπή μελέτης που συστήθηκε με την υπ`   αριθ.162/27.1.1992  απόφαση  του  Υφυουργού   Υγείας,   Πρόνοιας   και   Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Άρθρο 13

1.  `Ελληνες  υπήκοοι ή ομογενείς, καθώς και τα μέλη της οικογένειάς   τους,  οι  οποίοι  εγκαταστάθηκαν  στην  πρώην  Λαική  Δημοκρατία  της   Γερμανίας  από  1-1-1947  και  μετά  και  επέστρεψαν  από τη χώρα αυτή   απευθείας  στην  Ελλάδα  μέχρι  και  την  2-10-1990,  δικαιούνται   να   αναγνωρίσουν  το  χρόνο  της  απασχόλησης  τους  στη  χώρα αυτή, στους   αντίστοιχους ελληνικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς κύριας ασφάλισης, με   κριτήριο  το  επάγγελμα  στο  οποίο  διανύθηκε  ο  μακρύτερος   χρόνος   απασχόλησής τους.      Η  αναφνώριση αυτή δεν είναι δυνατή αν ο αντίστοιχος χρόνος έχει ήδη   αναγνωρισθεί σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης.      Αν ο χρόνος απασχόλησης διανύθηκε  για  λογαριασμό  του  Δημοσίου  ή   δημόσιων οργανισμών ή κοινωνικών οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή σε   αγροτικές εργασίες,αρμόδιος φορέας για την αναγνώριση είναι το Ι.Κ.Α..      Για τον υπολογισμό του χρόνου ασφάλισης σε οργανισμούς στους οποίους   η   ασφάλιση  καθορίζεται  σε  ημέρες  ο  ασφαλισμένος  θεωρείται  ότι   πραγματοποίησε 25 ημέρες κάθε μήνα ή 300 ημέρες κάθε έτος ασφάλισης.

2. Η εισφορά για την εξαγορά του αναγνωριζόμενου χρόνου είναι  αυτή,   που ορίζεται από τις διατάξεις της παρ.3 του άρθρου 1 του ν.1539/1985,   οι οποίες εφαρμόζονται ανάλογα.      Οι  εισφορές  εξαγοράς  καταβάλλονται  στο Ι.Κ.Α. και στους οικείους   ασφαλιστικούς οργανισμούς από τον Ειδικό Λογαριασμό του άρθρου  2  του   ν.1539/1985.      Οι  διατάξεις  της  παρ.2  του άρθρου 2 του ν.1539/1985 εφαρμόζονται   ανάλογα για την απόδοση των εισφορών των πιο πάνω προσώπων.

3. Οι διατάξεις των παρ.1,2,3 και 5 του  άρθρου  3  του  ν.1539/1985   εφαρμόζονται  ανάλογα  και  για τα πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου   αυτού.

4. Για την αναγνώριση του χρόνου,σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.1,   οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να υποβάλουν σχετική αίτηση  εντός  δύο  ετών   από την έναρξη ισχύος του παρόντος.      Τα  οικονομικά  αποτελέσματα δεν δύνανται να αρχίζουν πριν την 7/10/  1991.

5. α. Από τα πρόσωπα της παρ.1  δεν  υπάγονται  στις  διατάξεις  των   προηγούμενων  παραγράφων  εκείνα  τα οποία δεν επέστρεψαν μέχρι την 2/  10/1990 απευθείας στην Ελλάδα  από  την  πρώην  Λαική  Δημοκρατία  της   Γερμανίας, αλλά είχαν τη συνήθη διαμονή τους στην (πρώην) Ομοσπονδιακή   Δημοκρατία  της  Γερμανίας  ή σε άλλο τρίτο Κράτος και επέστρεψαν στην   Ελλάδα από τις χώρες αυτές μέχρι την 2/10/1990.      Για τα πρόσωπα αυτά εφαρμόζονται οι διατάξεις του Γερμανικού Δικαίου   περί  κοινωνικής  ασφάλισης  σε  συνδιασμό  με  το   υπερκρατικό   και   διακριτικό δίκαιο περί κοινωνικής ασφάλισης.

β.  Κατεξαίρεση  των  προβλεπομένων  στο  εδ.α`,  όσα από τα ανωτέρω   πρόσωπα έχουν συνταξιοδοτηθεί από ελληνικό φορέα κοινωνικής ασφάλισης,   σύμφωνα  με  τις  διατάξεις  της  κοινής  υπουργικής  απόφασης  21/30/   οικ.671/10.3.1987    (ΦΕΚ    192    Β`/9.4.1987),    εξακολουθούν   να   συνταξιοδοτούνται από τον εν λόγω  ελληνικό  ασφαλιστικό  φορέα  τους,   ανεξαρτήτως   του  γεγονότος  της  χορήγησης  σύνταξης  από  γερμανικό   ασφαλιστικό φορέα είτε αυτοτελώς,είτε κατ`εφαρμογή των  διατάξεων  των   Κανονισμών ΕΟΚ 1408/1971 και 574/1972 είτε και στην περίπτωση κατά την   οποία  για  τη σύνταξη του γερμανικού φορέα έχει ληφθεί υπόψη ο χρόνος   ασφάλισής τους στην πρώην Λ.Δ.Γ..

6. Από τα πρόσωπα της παρ.1, εκείνα  τα  οποία  μετά  την  2.10.1990   επέστρεψαν  ή  θα  επιστέψουν  από τη Γερμανία απευθείας ή μέσω τρίτου   Κράτους  στην  Ελλάδα,  υπάγονται  αποκλειστικά  στις  διατάξεις   του   γερμανικού  δικαίου  περί  κοινωνικής  ασφάλισης,  σε  συνδιασμό με το   υπερκρατικό και διακριτικό δίκαιο περί κοινωνικής ασφάλισης.

Άρθρο 14
Η χορήγηση των εξόδων κίνησης, που προβλέπονται από  την  παρ.7  του   άρθρου  38 του ν.2008/1992 για τους υπαλλήλους του Ι.Κ.Α. που εκτελούν   εξωτερική υπηρεσία, επεκτείνεται και στους κοινωνικούς λειτουργούς του   Ι.Κ.Α. καθώς και στους υπαλλήλους εξωτερικής υπηρεσίας  είσπραξης  και   ελέγχου   εσόδων   των  λοιπών  Ασφαλιστικών  Οργανισμών  αρμοδιότητας   Υπουργείου  Υγείας,  Πρόνοιας  και  Κοινωνικών  Ασφαλίσεων  και  στους   υπαλλήλους  Επιθεώρησης των μονάδων των Οργανισμών αυτών, ως και στους   τεχνικούς υπαλλήλους,που μετακινούνται για εκτέλεση υπηρεσίας.      `Αλλες διατάξεις, που προβλέπουν τη χορήγηση  εξόδων  κίνησης  στους   υπαλλήλους της προηγούμενης παραγράφου δεν έχουν εφαρμογή.

Άρθρο 15

1. Η παρ.1 του άρθρου 1 του ν.103/1975 (ΦΕΚ 167 Α`) τροποποιείται ως εξής: “1. Στους τακτικούς υπαλλήλους των Ν.Π.Δ.Δ., που δεν υπάγονται στην ασφάλιση Ταμείου Πρόνοιας ή κλάδου Πρόνοιας ή στον α.ν.513/1968 (ΦΕΚ 186 Α`) ” Περί καταβολής αποζημιώσεως εις τους εκ υπηρεσίας αποχωρούντες λόγω συνταξιοδοτήσεως υπαλλήλους Ν.Π.Δ.Δ. αρμοδιότητας Υπουργείου Γεωργίας ” που αποχωρούν ή απολύονται από την υπηρεσία και δικαιούνται σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας καταβάλλεται από τα νομικά πρόσωπα από τα οποία αποχωρούν ή απολύονται αυτοί, αναλόγως των ετών της υπηρεσίας τους, εφάπαξ χρηματικό βοήθημα υπολογιζόμενο επί των τακτικών αποδοχών τους κατά τον εξής τρόπο:

Η παραπάνω κλίμακα δύναται να τροποποιείται με π.δ/γμα εκδιδόμενο μετά από πρόταση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Σε περίπτωση συνταξιοδότησης του υπαλλήλου λόγω αναπηρίας,το εφάπαξ βοήθημα καταβάλλεται κατά το χρόνο της οριστικοποίησης της σύνταξης, υπολογιζόμενο με βάση τη νομοθεσία που θα ισχύει κατά το χρόνο αυτόν και τις τακτικές αποδοχές εξόδου από την υπηρεσία όπως αυτές θα έχουν διαμορφωθεί όταν η σύνταξή του θα καταστεί οριστική”.

2. Η παρ.2 του άρθρου 1 του ν.103/1975 τροποποιείται ως εξής:”2.Τοπαραπάνωχρηματικόβοήθημα, σεπερίπτωσηθανάτουτου υπαλλήλου δικαιούνται η χήρα (χήρος) και τα τέκνα αυτού, έκαστοςκατά τοποσοστότουκληρονομικού του δικαιώματος, εφόσον ο αποθανών κατά την ημέρα του θανάτου του είχε θεμελιώσει δικαίωμασυνταξιοδότησηςή ταπιοπάνωπρόσωπα δικαιούνται συντάξεως, εξαιτίας του θανάτου του υπαλλήλου”.Η διάταξη της παραγράφου αυτής έχει εφαρμογή και για τις περιπτώσεις θανόντων υπαλλήλων που υπήγοντο στο καθεστώς του ν. 103/1975απότης ισχύος του.

3.Στοτέλοςτουάρθρου 1 του ν. 103/1975, όπως ισχύει μετά την τροποποίησήτουμετοάρθρο5τουν.854/1978(ΦΕΚ236Α`) προστίθενται παράγραφοι 5 και 6 που έχουν ως εξής:

“5α.Τακτικοίυπάλληλοιτων Ν.Π.Δ.Δ., που υπάγονται στο καθεστώς του ν. 103/1975 μπορούν να αναγνωρίσουν τον μετά την 1.10.75 χρόνο της πάσης φύσεωςσυντάξιμηςυπηρεσίαςτουςπουδιανύθηκεστονομικό πρόσωποστοοποίο υπηρετούν ή σε άλλο Ν.Π.Δ.Δ. ή στο Δημόσιο, εφόσον δεν ήταν ασφαλισμένοι σε Ταμείο ή Λογ/σμό Πρόνοιαςγιατηνυπηρεσία τους αυτή, με την καταβολή της προβλεπόμενης, από το άρθρο 2 του νόμου αυτού, εισφοράς.Η παραπάνω εισφορά υπολογίζεται στις τακτικές αποδοχές(Μισθολογικό κλιμάκιο+χρονοεπίδομα+Α.Τ.Α.) του χρόνου υποβολής της σχετικής αίτησης, το δε ποσό του εξαγοραζόμενου χρόνου εξοφλείταισεμηνιαίες δόσειςπου καθορίζονται από το Δ.Σ. του Ν.Π.Δ.Δ. ο αριθμός των οποίων δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος απότοναριθμότωναναγνωριζόμενων μηνών.

β.Σε περίπτωση εξαγοράς ολόκληρου του παραπάνωχρόνου,γιατον υπολογισμότουεφάπαξ βοηθήματος, λαμβάνεται υπόψη και όλος ο χρόνος της συντάξιμης υπηρεσίας που διανύθηκε πριντην1.10.75στονομικό πρόσωπο,από το οποίο αποχωρεί ο υπάλληλος, καθώς και στο Δημόσιο και σε άλλους οργανισμούς (Ν.Π.Δ.Δ.), άλλως λαμβάνεται υπόψη μόνο ο χρόνος υπηρεσίας του υπαλλήλου από την υπαγωγή του στις διατάξεις του ν.103/1975καιμετά,προσμετρούμενουκαιτουτυχόνχρόνου υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας η οποία έχει αναγνωρισθεί και εξαγορασθεί.

Σχετικό: παρ. 7 άρθρ.9 Ν.2335/1995 (Α 185).

6. Σε περίπτωση που ο υπάλληλος κατά το χρόνο της εξόδου του από την υπηρεσία δεν έχει τις προϋποθέσεις, που απαιτούνται από το νόμο για τη λήψηεφάπαξ βοηθήματος δικαιούται επιστροφής των εισφορών του ατόκως, εφόσον του έχουν γίνει τουλάχιστον πέντε ετών κρατήσεις”.

4.α) Το δεύτερο εδάφιο της παβ. 1 του άρθρου2τουν.103/1975, όπωςισχύει μετά την αντικατάστασή της με την παρ. 3 του άρθρου 5 του ν. 854/1978, τροποποιείται ως εξής:”Για τους υπαλλήλους που έχουν συμπληρώσει 10ετή τουλάχιστον υπηρεσία σε Ν.Π.Δ.Δ.ήσυμπληρώνουναυτήστομέλλον,ηπαραπάνωκράτηση ορίζεται σε πέντε τοις εκατό 5%, επί των αυτών αποδοχών”.β)Τυχόνεπιπλέονήεπίέλλαττονκαταβληθείσεςεισφορέςκατ` εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου για τον πριναπότηδημοσίευση του παρόντος νόμου χρόνο δεν επιστρέφονται ούτε αναζητούνται.

5.Σε περίπτωση μετάταξης τακτικούυπαλλήλου,πουυπάγεταιστο καθεστώςτουν.103/1975 από Ν.Π.Δ.Δ. σε άλλο Ν.Π.Δ.Δ., αρμόδιο για την απονομή του εφάπαξ βοηθήματος του ν.103/1975είναιτονομικό πρόσωποαπότοοποίοαποχωρεί ο υπάλληλος λόγω συνταξιοδότησης.

Οι εισφορές που έχουν καταβληθεί από τον υπάλληλο υπέρ του νόμουαυτού σε προηγούμενο ν.π.δ.δ. μεταφέρονται εντόκως στο ν .π.δ.δ. πουαπονέμει το βοήθημα, με το καθοριζόμενο από τις διατάξεις των παραγράφων2 και 3 του άρθρου 9 του ν. 2335/1995 (ΦΕΚ 185 Α) επιτόκιο.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.1άρθρ.13 Ν.3050/2002,ΦΕΚ Α 214/13.9.2002.

Άρθρο 16

1. Ασφαλισμένοι του Ι.Κ.Α.-Τ.Ε.Α.Μ., που απασχολούνταισευπόγειες στοέςμεταλλείων και λιγνιτωρυχείων και συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 997/1979 (ΦΕΚ 287Α`)όπως συμπληρώθηκαναπότιςδιατάξεις του άρθρου 10 του ν. 1654/1986 (ΦΕΚ 177 Α`).εφόσον γεννήθηκαν κατά τα έτη 1926,1927 και 1928καιέχουν συμπληρώσειστηνασφάλιση του Ι.Κ.Α.- Τ.Ε.Α.Μ. τις ημέρες ασφάλισης, που ορίζουν οι διατάξεις της παρ. 3γ` του άρθρου 3τουν.997/1979, όπωςαντικαταστάθηκανμετοάρθρο 4 του ν. 1276/1982 (ΦΕΚ 100 Α`), δικαιούνταινασυνεχίσουνπρακτικάτηνασφάλισήτουςστο Ι.Κ.Α.-Τ.Ε.Α.Μ.,. ανεξάρτητα από όριο ηλικίας.

2.Ηκατάταανωτέρωπροαιρετικήασφάλισηαρχίζειαπότην ημερομηνίασυνταξιοδότησήςτους από τον φορέα κύριας ασφάλισης και η συνταξιοδότηση από το Ι.Κ.Α.- Τ.Ε.Α.Μ.απότηνπλήρηεξόφλησητων εισφορών προαιρετικής ασφάλισης.

Άρθρο 17
Οι   δημόσιοι   υπάλληλοι   και   υπάλληλοι   Ν.Π.Δ.Δ.,  που  είναι   ασφαλισμένοι  για  επικουρική  σύνταξη  στους   οικείους   οργανισμούς   ασφάλισης  και  είχαν υποβάλει αίτηση παραίτησης από την υπηρεσία πριν   από την ισχύ  του  ν.   1892/1990,  αλλά  παρέμειναν  υποχρεωτικά  επί   εξάμηνο,  σύμφωνα  με  τις  διατάξεις  της  παρ.   4 του άρθρου 86 του   ανωτέρω νόμου, αντί του μέχρι τότε ισχύοντος τριμήνου,  μπορούν,  στην   περίπτωση  που  θα εφαρμοσθούν για τη συνταξιοδότησή τους οι διατάξεις   της διαδοχικής ασφάλισης, να δηλώσουν στον  τελευταίο  οργανισμό,  ότι   δεν  επιθυμούν  να  ληφθεί  υπόψη  ο χρόνος ασφάλισης που διανύθηκε σ`   αυτόν μετά τη συμπλήρωση του τριμήνου  από  την  υποβολή  της  αίτησης   παραίτησής   τους,  προκειμένου  να  κριθεί  ποιός  είναι  ο  αρμόδιος   οργανισμός για την κρίση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

Άρθρο 18

1. Αν με υπουργική απόφαση επιλύθηκε αφμισβήτηση,  σύμφωνα  με  τις   διατάξεις  του  άρ.   11 του ν.δ. 4202/1961 και κρίθηκε ο αρμόδιος για   την απονομή της σύνταξης Οργανισμός, αλλά ύστερα από προσφυγή κατά της   απόφασης αυτής εκδόθηκε τελεσίδικη δικαστική απόφαση που καθόρισε άλλο   φορέα ως  αρμόδιο  για  την  απονομή  της  σύνταξης,  η  σύνταξη,  που   χορηγήθηκε  από  τον πρώτο φορέα, εξακολουθεί να καταβάλλεται μέχρι να   εκδοθεί απόφαση συνταξιοδότησης από το φορέα που κρίθηκε  ως  αρμόδιος   από τη δικαστική απόφαση.          Τα  ποσά  σύνταξης  που  καταβλήθηκαν  από  τον  πρώτο  φορέα  δεν   αναζητούνται  από  τον  ασφαλισμένο  και  συμψηφίζονται με τα ποσά των   συντάξεων που οφείλει να καταβάλει στον ασφαλισμένο ο  Οργανισμός  που   κρ(θηκε αρμόδιος με τη δικαστική απόφαση.          Αν  ο  ασφαλισμένος  δικαιούται να λάβει από το δεύτερο Οργανισμό   μεγαλύτερα ποσά συντάξεων από αυτά που έλαβε από τον  πρώτο  Οργανισμό   για  την ίδια χρονική περίοδο, τα ποσά καταβάλλονται από τον Οργανισμό   αυτόν αναδρομικά, αν όμως δικαιούται να λάβει μικρότερα ποσά συντάξεων   από αυτά  που  έλαβε  από  τον  πρώτο  Οργανισμό,  τα  ποσά  αυτά  δεν   αναζητούνται.          Η διάταξη αυτή ισχύει από 1/1/90.

2.  Η παρ. 1 του αρθρ. 11 του ν.δ/τος 4202/1961  τροποποιείται  ως   ακολούθως:          ” 1.  Αμφισβητήσεις που προκύπτουν από την εφρμογή  των  διατάξεων   του  παρόντος  επιλύονται διοικητικά με αποφάσεις του Υπουργού Υγείας,   Πρόνοιας  και  Κοινωνικών  Ασφαλίσεων  ύστερα  από   γνωμοδότηση   του   Συμβουλίου   Κοιν.   Ασφαλείας,  ανεξάρτητα  αν  η  αμφισβήτηση  αφορά   Οργανισμούς που υπάγονται στην εποπτεια άλλου υπουργείου”.

Ο  ασφαλισμένος,  που  αμφισβητεί  την   απόφαση   Ασφαλιστικού   Οργανισμού  πρέπει  να υποβάλει σχετική αίτηση μέσα σε προθεσμία τριών   μηνών, που αρχίζει από την ημέρα της λήψης της σχετικής απόφασης.

3.  Το εδ. β` της παρ. 1 του αρ. 11 του ν. 1405/1983 αντικαθίσταται   ως εξής:       “β. Στους ασφαλισμένους που για πρώτη φορά  από  1/1/79  και  μετά,   ασφαλίσθηκαν  διαδοχικά  σε  οποιονδήποτε φορέα ασφάλισης, εκτός αυτών   που ασφαλίσθηκαν μεν διαδοχικά για πρώτη φορά από 1 -1 -79  και  μετά,   από  φορέα  ασφάλισης  μισθωτών  σε  άλλο  φορέα  ασφάλισης  μισθωτών,   παρέμειναν άμως απασχολούμενα στον ίδιο εργοδότη.       Η διάταξη αυτή ισχύει από 1-1-1979.

4. Ο χρόνος διαδοχικής ασφάλισης συνυπολογίζεται από τον τελευταίο Οργανισμό για τη συμπλήρωση του χρόνου ασφάλισης που απαιτείται από τη νομοθεσία του για την προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  από την        παρ.1 άρθρ.7 Ν.2335/1995 (Α 185).

5. Ως αποδοχές για τον υπολογισμό της εφάπαξ παροχής θεωρούνται οι  αποδοχές ή τα ποσά που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του εφάπαξ, κατά  το χρόνο διακοπής της ασφάλισης σε ταμείο, κλάδο, τομέα ή λογαριασμό  πρόνοιας. Το ποσό της εφάπαξ παροχής που προκύπτει σύμφωνα με τα οριζόμενα  στο παραπάνω εδάφιο, καταβάλλεται εντόκως με επιτόκιο 8% (με ανατοκισμό) για  κάθε χρόνο από τη διακοπή της ασφάλισης από κάθε φορέα, κλάδο ή τομέα  πρόνοιας και μέχρι την οριστική αποχώρηση του ασφαλισμένου από την εργασία  του λόγω συνταξιοδότησης.   Σε καμιά περίπτωση το αναλογούν εφάπαξ βοήθημα από κάθε φορέα, λογαριασμό,  κλάδο ή τομέα προνοίας δεν θα είναι μεγαλύτερο από εκείνο που θα ελάμβανε ο  ασφαλισμένος με τις ισχύουσες διατάξεις του οικείου φορέα λογαριασμού,  κλάδου, ή τομέα πρόνοιας κατά το χρόνο συνταξιοδότησης του και με τα ίδια  χρόνια ασφάλισης του σε αυτόν.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παράγραφο 1 άρθρου 82 Ν.3996/2011,ΦΕΚ Α 170/5.8.2011.

Άρθρο 19
Μετά το πρώτο εδάφιο της παραγρ.14 του άρθρου 20 του ν. 1735/1987 (ΦΕΚ. 195 Α`) προστίθεται νέο εδάφιο που έχει ως εξής: “Οι υπάλληλοι του πιο πάνω εδάφιου έχουν δικαίωμα επιλογής και για τα Ταμεία παροχών ασθενείας”.

Άρθρο 20
1. Η παρ. 2 του άρθρου 3 του ν. 854/1978 αντικαθίσταται ως εξής:       “2.   το  ποσό,  που  καθορίζεται  κάθε  φορά  για έξοδα κηδείας των   συνταξιούχων του  Δημοσίου,  ισχύει  και  για  τα  έξοδα  κηδείας  των   συνταξιούχων υπαλλήλων των Ν.Π.Δ.Δ. και των μελών οικογενείας τους`.

Άρθρο 21
Στην προβλεπόμενη υγειονομική περίθαλψη, από τις σχετικές διατάξεις   της νομοθεσίας των Ασφαλιστικών Οργανισμών αρμοδιότητας του Υπουργείου   Υγείας, Πρόνοιας  και  Κοινωνικών  Ασφαλίσεων,  περιλαμβάνεται  και  ο   έλεγχος και η θεραπεία της πρωτοπαθούς στείρωσης και των δύο φύλων`.

Άρθρο 22

1.   Η  πάγια  αποζημίωση,  που  καταβάλλεται  στους  Προέδρους  των   διοικητικών  συμβουλίων  των  Ασφαλιστικών Οργανισμών αρμοδιότητας του   Υπουργείου    Υγείας,    Πρόνοιας    και    Κοινωνικών     Ασφαλίσεων,   αναπροσαρμόζεται  εκάστοτε  με  απόφαση  των  Υπουργών Οικονομικών και   Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

2.   Το  ύψος  της  αποζημίωσης,  που  καθορίζεται  σύμφωνα  με  την   προηγούμενη παράγραφο κλιμακώνεται σε τρεις κατηγορίες σε συνάρτηση με   το  ύψος  του  προϋπολογισμού, του αριθμού των ασφαλισμένων, εργοδοτών   και συνταξιούχων και γενικά του όγκου και  της  έκτασης  των  εργασιών   εκάστου οργανισμού.

Άρθρο 23

1. Η προθεσμία ισχύος των διατάξεων των ν.δ. 4377/1964 (ΦΕΚ 174 Α`) και   4378/1964  (ΦΕΚ 174 Α`), που έληξε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου   48 του ν. 1469/1984 (ΦΕΚ 111 Α`) και παρατάθηκε με τις  διατάξεις  της   παρ.   2 του άρθρου 39 του ν. 1902/199Ο (ΦΕΚ 138 Α`) μέχρι την 3/8/92,   παρατείνεται επ` αόριστον από τη  λήξη  της,  για  τους  Ασφαλιστικούς   Οργανισμούς Κύριας Ασφάλισης.

2. Από  την  ισχύ  του  παρόντος  άρθρου  για  την  εφαρμογή  των   διατάξεων   των   ν.δ.    4377/1964   και  4378/1964  δεν  ισχύουν  οι   περιορισμοί, που προβλέπονται από την παρ. 1 του άρθρου 1,  καθώς  και   από  τις  παρ. 1 και 2 του άρθρου 5 της 165 Π.Υ.Σ., που κυρώθηκε με το   ν.δ. 4377/1964.    “Στους παραπάνω καταργούμενους περιορισμούς δεν περιλαμβάνεται η  υποχρέωση καταβολής εισφοράς για την εξαγορά του χρόνου απασχόλησης  στις χώρες που προβλέπονται απά τις διατάξεις αυτές.     Απαραίτητη προϋπόθεση ισχύος και εφαρμογής των διατάξεων των  παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου είναι τα πρόσωπα αυτά να εχουν  μόνιμη και συνεχή κατοικία στις χώρες που προβλέπονται από τις  διατάξεις αυτές”.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με  το   άρθρ 9 παρ. 1 του Ν. 2187/1994 (Α` 16).

3. Στα πρόσωπα που θα συνταξιοδοτηθούν με τις διατάξεις του παρόντος  αρθρου, εχουν ανάλογη εφαρ-μογή οι διατάξεις της παραγράφου 2 του  αρθρου 28 του ν. 1539/1985 (ΦΕΚ 64 Α`).

Σε περίπτωση απουσίας πλέον του εξαμήνου εκτός της χώρας κατοικίας η  καταβολή της σύνταξης αναστέλλεται.

Τα παραπάνω ισχύουν και για οσους εχουν συνταξιοδοτηθεί μέχρι την  ισχύ του παρόντος άρθρου, με βάση τις διατάξεις της παραγράφου 1 αυτού  του αρθρου, εφόσον επιστρέψουν στις χώρες προέλευσης.

Τα πρόσωπα που ανήκουν στην κατηγορια αυτή μπορούν να επιστρέφουν  στην Ελλάδα χωρις να αναστέλλεται η σύνταξη.”

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρ 9 παρ.         2 του Ν. 2187/1994 (Α` 16).

4.   Πρόσωπα  τα οποία εμπίπτουν σπς διατάξεις του ν.δ. 4378/1964   και διαμένουν σε πόλεις ή χωριά κάτω των 10.000  κατοίκων  δικαιούνται   σύνταξη από τον Ο.Γ.Α..           Οι προυποθέσεις, οι όροι ουνταξιοδότησης,  καθώς  και  κάθε  άλλη   αναγκαία   λεπτομέρεια   για  την  εφαρμογή  της  παρούσας  παραγράφου   καθορίζονται με κοινή απόφαση των  Υπουργών  Οικονομικών  και  Υγείας,   Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

5.    Οι   ασφαλιστικοί   οργανισμοί  για  τηγ  αντιμετώπιση  της   επιβάρυνσης, που προκαλείται εφεξής  από  την  εφαρμογή  των  παραπάνω   διατάξεων,  ενισχύονται με κρατική επιχορήγηση, που θα αναγράφεται για   το σκοπό αυτόν σε ειδική πίστωση  στον  κατ`  έτος  προϋπολογισμό  του   Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αρχής γενομένης   από το έτος 1993.          Το ύψος της κρατικής επιχορήγησης θα καθορίζεται με κοινή απόφαση   του  Υπουργού  Οικονομικών  και  του  Υπουργού  Υγείας,  Πρόνοιας  και   Κοινωνικών  Ασφαλίσεων,  ύστερα  από  γνώμη  του  Δ.Σ.   του  αρμόδιου   ασφαλιστικού οργανισμού, αφού ληφθεί υπόψη το  κόστος  συνταξιοδότησης   των εν λόγω προσώπων.

Άρθρο 24

1. Στο  Ταμείο  Συντάξεων  Προσωπικού  Εφημερίδων  Αθηνών  και   Θεσσαλονίκης  συνιστάται   Κλάδος   Ασφάλισης   ιδιοκτητών   ημερησίων   εφημερίδων  ΑΘηνών  και  Θεσσαλονίκης,  στον  οποίο  συγχωνεύονται  οι   ειδικοί λογαριασμοί των ιδιοκτητών ημερησίων εφημερίδων των Αθηνών και   της Θεσσαλονίκης, που έχουν συσταθεί με τις διατάξεις της παρ.  3  του   άρθρου 5 του α.ν. 2176/1940 (ΦΕΚ 11 Α`).          Σκοπός  του  συνιστώμενου  Κλάδου  είναι  η  ασφάλιση,  κατά  των   κινδύνων  γήρατος,  αναπηρίας,  θανάτου  και  διακοπής   έκδοσης   της   εφημερίδας, για τη χορήγηση κύριας σύνταξης.

α.    Των   ιδιοκτητών  ημερησίων  πολιτικών,  οικονομικών  και   αθλητικών εφημερίδων, που εκδίδονται στην Αθήνα και  στη  Θεσσαλονίκη,   εφόσον  αυτές  κυκλοφορούν  στο  σύνολό  τους  ή  κατά  ένα μέρος μέσω   αναγνωρισμένου πρακτορείου τύπου και έχουν κυκλοφορία σε όλη  τη  χώρα   τουλάχιστον  πέντε χιλιάδες (5.000) φύλλα ή χίλια (1.000) φύλλα εφόσον   εκδίδονται κατά τη δημοσίευση του παρόντος και έχουν  ήδη  συμπληρώσει   δέκα (10) έτη έκδοσης.      β.  Των μελών οικογενείας των παραπάνω προσώπων σε περίπτωση θανάτου   του άμεσα ασφαλισμένου.      Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Υπουργού   Υγείας,  Πρόνοιας  και  Κοινωνικών Ασφαλίσεων και γνώμη του Συμβουλίου   Κοινωνικής Ασφάλειας καθορίζονται τα  ασφαλιστέα  στον  Κλάδο  πρόσωπα   στην  περίπτωση  που  η εκδοτική επιχείρηση είναι ιδιοκτησία πολιτικού   κόμματος ή συνιδιοκτησία ή κοινωνία ή  προσωπική  εταιρεια  ή  ανώνυμη   εταιρεία.

2. Πόροι του Κλάδου ειναι:      “α) Εισφορά των ανωτέρω εφημερίδων ίση με το 0,40% στην τιμή κάθε

πωλούμενου φύλλου εφημερίδας.”

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το εδ.α της  παρ.3 του άρθρου 26 του Ν. 3166/2003 (ΦΕΚ Α 178)

β) Οι τόκοι των κεφαλαίων  του  κλάδου,  καθώς  και  οι  κάθε  φύσης   πρόσοδοι της περιουσίας του.

γ) Κάθε περιουσιακό στοιχείο που αποκτάται από δωρεές, κληροδοτήματα   και κάθε άλλη χαριστική αιτία.

3.   Ο  Κλάδος  διοικείται  απά  το  Δ.Σ.   του  Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.    και   εξυπηρετείται από τις υπηρεσίες του Ταμείου αυτού.      Με  απόφαση  του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων   καθορίζεται η συμμετοχή του Κλάδου στις  γενικές  δαπάνες  λειτουργίας   του Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ..

4.  Οι συντάξεις των άμεσων συνταξιούχων των συγχωνευόμενων  ειδικών   λογαριασμών  επανυπολογίζονται σύμφωνα με τον τρόπο υπολογισμού που θα   καθοριστεί για τις συντάξεις  των  εφεξής  συνταξιοδοτούμενων  από  το   συνιστώμενο Κλάδο.

5.  Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται ύστερα από  πρόταση  του   Υπουργού  Υγείας,  Πρόνοιας  και  Κοινωνικών Ασφαλίσεων μετά γνώμη του   διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου και γνώμη του Συμβουλίου Κοινωνικής   Ασφάλειας.      α) Καθορίζονται  οι  προϋποθέσεις  απονομής  των  παροχών  για  κάθε   ασφαλιζόμενο  κίνδυνο,  η  έκταση  και  το  ύψος  αυτών,  ο τρόπος του   υπολογισμού των χορηγούμενων από τον  Κλάδο  συντάξεων  και  η  αύξηση   αυτών,  καθώς και των συντάξεων που κατέβαλλαν οι ειδικοί λογαριασμοί,   η  έναρξη  και  η  λήξη  του  συνταξιοδοτικού  δικαιώματος,  η  συρροή   συντάξεων,  τα  απαιτούμενα  δικαιολογητικά  για  την  ασφάλιση και τη   συνταξιοδότηση, καθώς  και  κάθε  άλλη  αναγκαία  λεπτομέρεια  για  τη   λειτουργία του συνιστώμενου Κλάδου.      β) Καθορίζονται οι όροι και οι προυποθέσεις για τη χορήγηση σύνταξης   από τον Κλάδο, κατ` εξαίρεση, στους  ιδιοκτήτες  ημερησίων  εφημερίδων   Αθηνών  –  Θεσσαλονίκης  με κυκλοφορία άνω των χιλίων (1000) φύλλων,οι   οποίοι την τελευταία πενταετία πριν τη δημοσίευση του παρόντος έπαυσαν   να είναι ιδιοκτήτες, λόγω μεταβίβασης της επιχείρησης ή  συνιδιοκτήτες   ή  κοινωνοί  ή  ομόρρυθμοι εταίροι ή εταίροι Ε.Π.Ε.  ή κάτοχοι μετοχών   ανώνυμης εταιρείας, εφόσον δεν έλαβαν σύνταξη από  το  Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.  ή   τους ειδικούς λογαριασμούς ιδιοκτητών.

γ) Τροποποιούνται, συμπληρώνονται και αντικαθίστανται  οι  διατάξεις   της νομοθεσίας του Κλάδου.

6.  Οι διατάξεις των άρθρων 6, 16 έως και 28, 31 παρ. 3 και 4β,  32,   33  παρ. 1β, 2 και 3, 34 έως 36, 47, 48 παρ. 1, 49, 51, 52, 53, 54 έως   57  του  π.δ.  284/1974  “περ(  τροποποιήσεως  και  ανασυντάξεως   του   Καταστατικού  του  Ταμείου  Συντάξεων Προσωπικού Εφημερίδων Αθηνών και   Θεσσαλονίκης” όπως αυτές ισχύουν κάθε φορά  εφαρμόζονται  ανάλογα  και   στους ασφαλισμένους και συνταξιούχους του Κλάδου.

7.  Καταργούνται οι διατάξεις του άρθρου 5 του  α.ν.  2176/1940  του   άρθρου  8 του α.ν. 2176/1940 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 του ν.   2619/1940, του άρθρου μόνου του ν. δ. 265/1941, της περίπτωσης ζ`  της   παραγράφου  1  του άρθρου 2 του ν.δ. 791/1941, του ν. 598/1943, του ν.   1674/1944, της παρ. 6 του άρθρου 36 του ν.δ.158/1946, της παρ. 1 και 2   του άρθρου 5 του ν. 4504/1966 και του άρθρου 1 του ν.δ. 1348/1973.

Άρθρο 25
Η ισχύς του παρόντος νόμου, αρχίζει από τη  δημοσίευσή  του  στην   Εφημερίδα  της  Κυβερνήσεως,  εκτός  αν  ορίζεται διαφορετικά στις επί   μέρους διατάξεις.

Παραγγέλλομε   τη   δημοσίευση   του  παρόντος  στην  Εφημερίδα  της   Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως Νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 24 Αυγούστου 1992

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ                   ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΛΙΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ      ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΠΡΟΝΟΙΑΣ  ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ  ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ       ΣΤ. ΜΑΝΟΣ                                  ΔΗΜ. ΣΙΟΥΦΑΣ

ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ               ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

ΑΡ. ΠΑΥΛΙΔΗΣ                           ΝΙΚ. ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.

Αθήνα, 26 Αυγούστου 1992

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ                       ΙΩ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ