ΝΟΜΟΣ 2025 ΦΕΚ Α` 42/18.3.1992

Εισοδηματική πολιτική  που αφορά στο προσωπικό του Δημοσίου , των Ν.Π.Δ.Δ. , των Ο.Τ.Α. , του προσωπικού των Δ.Ε.Κ.Ο. και των τραπεζών του δημοσίου τομέα.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομεν τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο 1

1. Από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου και μέχρι τέλους του  έτους 1992, απαγορεύεται η χορήγηση και συνομολόγηση με οποιονδήποτε  τρόπο και για οποιονδήποτε λόγο αυξήσεων των κάθε είδους φύσεως και  ονομασίας αποδοχών και παροχών προς τους εργαζομένους με οποιαδήποτε  σχέση στο δημόσιο τομέα, όπως αυτός είχε οριοθετηθεί με τις διατάξεις  της παρ. 6 του άρθρου 1 του Ν. 1256/1982 (ΦΕΚ 65/Α`) και της παρ. 5  του άρθρου 19 του Ν. 1586/1986 (ΦΕΚ 37/Α`).

2. Η απαγόρευση αυτή καλύπτει:

Κάθε χορήγηση ή συνομολόγηση αυξήσεων, που γίνεται με διάταξη, ρήτρα  ή όρο συλλογικής σύμβασης εργασίας, μεσολάβησης, διαιτητικής απόφασης,  υπουργικής απόφασης ή οποιουδήποτε είδους διοικητικής πράξεως  κανονιστικού χαρακτήρα ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία και  ειδικότερα:

Κάθε είδους αύξηση στις αποδοχές των εργαζομένων δηλ. στους μισθούς,  στα ημερομίσθια, στα ωρομίσθια, στα επιδόματα, στα βοηθήματα, στις  αποζημιώσεις και στις οποιεσδήποτε άλλες παροχές προς αυτούς , κατά οποιονδήποτε τρόπο ή με οποιαδήποτε μορφή ή ονομασία επιχειρείται είτε με αύξηση υφιστάμενων είτε με θέσπιση ή συνομολόγηση νέων  τέτοιων αποδοχών ή παροχών.

Εκκρεμείς διαδικασίες ενώπιον οιασδήποτε Αρχής για τους ανωτέρω  λόγους καταργούνται.

3. Δεν εμπίπτουν στον περιορισμό των αυξήσεων οι δαπάνες, που  προέρχονται από τη μεταβολή της οικογενειακής καταστάσεως ή την  υπηρεσιακή εξέλιξη των εργαζομένων βάσει των ισχυουσών διατάξεων κατά  την ημερομηνία δημοσιεύσεως του παρόντος.

4. Αναστέλλεται για το έτος 1992, η ισχύς της διατάξεως του δευτέρου  εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν. 1876/1990 (ΦΕΚ 27/Α`).

5. Με αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας δύναται να  καθορίζεται το ανώτατο όριο των πάσης φύσεως δαπανών προσωπικού  συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτικών εισφορών προς τα ταμεία κύριας και  επικουρικής ασφαλίσεως, για κάθε οργανισμό και επιχείρηση της παρ. 1  του παρόντος άρθρου, οι οποίες δαπάνες πρόκειται να καταβληθούν κατά  τη διάρκεια του 1992. Στο ανώτατο αυτό όριο δεν περιλαμβάνονται οι  αποζημιώσεις λόγω λύσεως της σχέσεως εργασίας με οιονδήποτε τρόπο.

6. Με αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας δύναται  να επιβληθούν κυρώσεις μετά από ακρόαση των ενδιαφερομένων, στους  προέδρους, διοικητές ή γενικούς διευθυντές του κατά περίπτωση  οργανισμού, επιχειρήσεως, ή τράπεζας της παραγράφου 1 του παρόντος  άρθρου οι οποίοι δεν εφαρμόζουν τις διατάξεις του παρόντος,  εξαιρουμένων των οργανισμών της παρ. 5 του άρθρου 19 του Ν. 1586/1986.

Οι ανωτέρω κυρώσεις συνίστανται:

α) στην άμεση λύση της θητείας, συμβάσεως ή οποιασδήποτε άλλης  μορφής σχέσεως, που τους συνδέει με τον αντίστοιχο φορέα, και

β) στην καταβολή προστίμου ύψους μέχρι 12 μηνιαίων αποδοχών τους.

7. Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από την 5ην Μαρτίου 1992.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της  Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως Νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 18 Μαρτίου 1992

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΩΤ. ΚΟΥΒΕΛΑΣ ΝΙΚ. ΚΛΕΙΤΟΣ

ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤ. ΜΑΝΟΣ ΙΩ. ΠΑΛΑΙΟΚΡΑΣΣΑΣ

ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΡ. ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.

Αθήνα, 18 Μαρτίου 1992

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Μ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ