ΝΟΜΟΣ 2004 ΦΕΚΑ 9 /4.2.1992
Κύρωση Σύμβασης για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στη Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, καθώς και στο Πρωτόκολλο για την ερμηνεία της από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως τροποποιήθηκαν από τη Σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας καθώς και από τη Σύμβαση για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδουμε τον ακόλουθο Νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ.1 του Συντάγματος η Σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στη Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, καθώς και στο Πρωτόκολλο για την ερμηνεία της από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως τροποποιήθηκαν από τη Σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας, καθώς και από τη Σύμβαση για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, που υπογράφηκε στη DONOSTIA SAN SEBASTIAN στις 26 Μαΐου 1989 και της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στην ελληνική γλώσσα έχει ως εξής:
ΣΥΜΒΑΣΗ Για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στη Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, καθώς και στο Πρωτόκολλο για την ερμηνεία της από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όπως τροποποιήθηκαν από τη Σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας καθώς και από τη Σύμβαση για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, (89/535/Ε.Ο.Κ L, 285).
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ,
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι το Βασίλειο της Ισπανίας και η Πορτογαλική Δημοκρατία, όταν έγιναν μέλη της Κοινότητας, ανέλαβαν για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις και στο πρωτόκολλο για την ερμηνεία της από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως τροποποιήθηκαν από τη σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας, καθώς και από τη σύμβαση για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και να αρχίσουν προς το σκοπό αυτόν διαπραγματεύσεις με τα κράτη μέλη της κοινότητας, ώστε να επέλθουν οι αναγκαίες προσαρμογές στα κείμενα αυτά,
ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ότι στις 16 Σεπτεμβρίου 1988 τα κράτη μέλη της Κοινότητας και τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών συνήψαν στο Λουγκάνο τη σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, η οποία επεκτείνει τις αρχές της σύμβασης των Βρυξελλών στα κράτη, που θα γίνουν μέρη στη σύμβαση αυτή.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να συνάψουν την παρούσα σύμβαση και προς το σκοπό αυτόν όρισαν πληρεξουσίους:
Η ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΒΕΛΓΩΝ: τον κ. Jacques de LENTDECKER Προϊστάμενο του Γραφείου του Υπουργού Δικαιοσύνης,
Η ΑΥΤΗΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ: την κα Jette Brigitte SELSO Προσωρινή Επιτετραμένη στην Πρεσβεία της Δανίας στη Μαδρίτη,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: τον Δρα Georg TREFFTZ
Πληρεξούσιο Υπουργό στην Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στη Μαδρίτη, τον Δρα Klaus KINKEL Υφυπουργό στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: τον κ. Γιάννη ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗ Υπουργό Δικαιοσύνης,
Η ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ: τον κ. Enrique MUGICA HERZOG Υπουργό Δικαιοσύνης,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: τον κ. Pierre ARPAILLANGE Υπουργό Δικαιοσύνης,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ: τον κ. Patrick WALSHE Πρεσβευτή της Ιρλανδίας στην Ισπανία,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: τον κ. Giuliano VASSALLI Υπουργό Χάριτος και Δικαιοσύνης,
Η ΑΥΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΥΨΗΛΟΤΗΤΑ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΟΥΚΑΣ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ τον κ. Ronald MAYER Πρεσβευτή του Λουξεμβούργου στην Ισπανία,
Η ΑΥΤΗΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ: τον κ. Frits KORTHALS ALTES Υπουργό Δικαιοσύνης, τον κ. J. SSPOORMAKER Πρώτο Γραμματέα Πρεσβείας,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: τον κ. Fernando NOGUEIRA Υπουργό Προεδρίας και Δικαιοσύνης,
Η ΑΥΤΗΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕ- ΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟ- ΡΕΙΟΥ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ: τον κ. John ΡΑTTΕΝ Αναπληρωτή Υπουργό στο Υπουργείο Εσωτερικών,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ συνελθόντες στα πλαίσια του Συμβουλίου και μετά την ανταλλαγή των πληρεξουσίων εγγράφων τους, τα οποία βρέθηκαν εντάξει,
ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΣΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ:
ΤΙΤΛΟΣ Ι
Γενικές διατάξεις
Άρθρο 1
Το Βασίλειο της Ισπανίας και η Πορτογαλική Δημοκρατία προσχωρούν στη σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στις Βρυξέλλες στις 27 Σεπτεμβρίου 1968 και αποκαλείται στη συνέχεια “σύμβαση του 1968”, και στο πρωτόκολλο για την ερμηνεία της από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που υπογράφηκε στο Λουξεμβούργο στις 3 Ιουνίου 1971 και αποκαλείται στη συνέχεια “πρωτόκολλο του 1971”, όπως τροποποιήθηκαν: από τη σύμβαση η οποία υπογράφηκε στο Λουξεμβούργο στις 9 Οκτωβρίου 1978 και αποκαλείται στη συνέχεια “σύμβαση του 1978”, για την προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας στη σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, καθώς και στο πρωτόκολλο για την ερμηνεία της από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων,
από τη σύμβαση η οποία υπογράφηκε στο Λουξεμβούργο στις 25 Οκτωβρίου 1982 και η οποία αποκαλείται στη συνέχεια “σύμβαση τού 1982”, για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας στη σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, καθώς και στο πρωτόκολλο για την ερμηνεία της από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως τροποποιήθηκαν από τη σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας.
Άρθρο 2
Οι ουσιαστικές προσαρμογές που επιφέρει η παρούσα σύμβαση στη σύμβαση του 1968 και στο πρωτόκολλο του 1971, όπως τροποποιήθηκαν από τη σύμβαση του 1978 και τη σύμβαση του 1982, εκτίθενται στους τίτλους ΙΙ έως V. Οι τυπικές προσαρμογές, που επέρχονται στη σύμβαση του 1968, όπως τροποποιήθηκε από τη σύμβαση του 1978 και τη σύμβαση του 1982, εκτίθενται, χωριστά για κάθε αυθεντικό κείμενο, στο παράρτημα Ι το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της παρούσας συμβάσεως.
ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ
Προσαρμογές της συμβάσεως του 1968
Άρθρο 3
Στο άρθρο 3 δεύτερη παράγραφος της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 4 της συμβάσεως του 1978 και το άρθρο 3 της συμβάσεως του 1982, προστίθενται μεταξύ της ένατης και της δέκατης περιπτώσεως τα εξής:
στην Πορτογαλία: το άρθρο 65 παράγραφος 1 στοιχείο γ). το άρθρο 65 παράγραφος 2 και το άρθρο 65Α στοιχείο γ) του κώδικα πολιτικής δικονομίας (Codigo de Processo) και το άρθρο 11 του κώδικα εργατικής δικονομίας (Codico de Processo de Trabalho).
Άρθρο 4
Το άρθρο 5 σημείο 1 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 5 της συμβάσεως του 1978, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
1. Ως προς διαφορές εκ συμβάσεως, ενώπιον του δικαστηρίου του τόπου όπου εκπληρώθηκε ή οφείλει να εκπληρωθεί η παροχή ως προς διαφορές από ατομικές συμβάσεις εργασίας, ο τόπος αυτός είναι εκείνος όπου ο εργαζόμενος εκτελεί συνήθως την εργασία του, ή, αν ο εργαζόμενος δεν εκτελεί συνήθως την εργασία του στην ίδια πάντα χώρα, ο εργοδότης είναι δυνατόν να εναχθεί ενώπιον του δικαστηρίου στην περιφέρεια του οποίου ήταν ή είναι εγκατεστημένη η επιχείρηση που τον προσέλαβε.
Άρθρο 5
Το άρθρο 6 της συμβάσεως του 1968 συμπληρώνεται από το ακόλουθο σημείο: “4. Ως προς διαφορές εκ συμβάσεως, εάν η αγωγή μπορεί να συνδυασθεί με αγωγή εναντίον του ιδίου εναγομένου σε διαφορές που αφορούν εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτου, ενώπιον του δικαστηρίου του συμβαλλόμενου κράτους της τοποθεσίας του ακινήτου.
Άρθρο 6
Το άρθρο 16 σημείο 1 της συμβάσεως του 1988, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: “1. α) Σε υποθέσεις εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων και μισθώσεων ακινήτων, τα δικαστήρια του συμβαλλόμενου κράτους της τοποθεσίας του ακινήτου
β) πάντως, σε υποθέσεις μισθώσεων ακινήτων που συνάπτονται για προσωρινή ιδιωτική χρήση μέγιστης διάρκειας έξι συνεχών μηνών, έχουν επίσης διεθνή δικαιοδοσία και τα δικαστήρια του συμβαλλόμενου κράτους στο οποίο έχει κατοικία ο εναγόμενος, εφ όσον ο ιδιοκτήτης και ο μισθωτής είναι φυσικά πρόσωπα και έχουν κατοικία στο ίδιο συμβαλλόμενο κράτος.
Άρθρο 7
Στο άρθρο 17 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 11 της συμβάσεως του 1978, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
Αν τα μέρη, από τα οποία ένα τουλάχιστον έχει την κατοικία του στο έδαφος συμβαλομένου κράτους, συμφώνησαν ότι ένα δικαστήριο ή τα δικαστήρια συμβαλλόμενου κράτους θα δικάζουν τις διαφορές που έχουν προκύψει ή που θα προκύψουν από συγκεκριμένη έννομη σχέση, το δικαστήριο αυτό ή τα δικαστήρια του κράτους αυτού έχουν αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία. Μια τέτοια συμφωνία διεθνούς δικαιοδοσίας πρέπει να καταρτίζεται:
α) είτε γραπτά είτε προφορικά με γραπτή επιβεβαίωση
β) είτε, υπό τύπο ανταποκρινόμενο στην πρακτική που έχουν καθιερώσει οι συμβαλλόμενοι στις μεταξύ τους σχέσεις.
γ) είτε στο διεθνές εμπόριο, υπό τύπο ανταποκρινόμενο τις συνήθειες τις οποίες τα μέρη γνωρίζουν ή οφείλουν να γνωρίζουν και οι οποίες είναι ευρέως γνωστές σ` αυτού του είδους την εμπορική δραστηριότητα και τηρούνται τακτικά από τους συμβαλλόμενους σε συμβάσεις, του είδους για το οποίο πρόκειται στη συγκεκριμένη εμπορική δραστηριότητα.
Όταν μια τέτοια συμφωνία καταρτίζεται από μέρη εκ των οποίων κανένα δεν έχει την κατοικία του στο έδαφος συμβαλλόμενου κράτους, τα δικαστήρια των άλλων συμβαλλομένων κρατών δεν μπορούν να δικάσουν τη διαφορά εφ όσον το ή τα υποδειχθέντα δικαστήρια δεν έχουν διαπιστώσει την έλλειψη διεθνούς δικαιοδοσίας τους.
Προστίθενται, ως τελευταία παράγραφος, τα εξής:
Σε θέματα ατομικών συμβάσεων εργασίας, οι συμφωνίες διεθνούς δικαιοδοσίας παράγουν αποτελέσματα μόνο αν είναι μεταγενέστερες από τη γέννηση της διαφοράς, ή αν ο εργαζόμενος τις επικαλείται για να εκδικασθεί η διαφορά από δικαστήριο άλλο από αυτό της κατοικίας του εναγομένου ή από εκείνο που ορίζεται στο άρθρο 5 σημείο 1.
Άρθρο 8
Το άρθρο 21 της συμβάσεως του 1968 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
Άρθρο 21
Αν έχουν ασκηθεί αγωγές με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία μεταξύ των ίδιων διαδίκων ενώπιον δικαστηρίων διάφορων συμβαλλόμενων κρατών, κάθε δικαστήριο εκτός εκείνου που έχει πρώτο επιληφθεί, αναστέλλει αυτεπάγγελτα τη διαδικασία του μέχρι να διαπιστωθεί η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου, που επελήφθη πρώτο. Όταν διαπιστωθεί η διεθνής δικαιοδοσία του πρώτου επιληφθέντος δικαστηρίου, κάθε άλλο επιληφθέν δικαστήριο οφείλει να διαπιστώσει την έλλειψη διεθνούς δικαιοδοσίας του υπέρ αυτού του δικαστηρίου.
Άρθρο 9
Το άρθρο 31 παράγραφος 1 της συμβάσεως του 1968, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
Απόφαση που εκδόθηκε και είναι εκτελεστή σε συμβαλλόμενο κράτος εκτελείται σε άλλο συμβαλλόμενο κράτος, αφού κηρυχθεί εκεί εκτελεστή με αίτηση κάθε ενδιαφερομένου.
Άρθρο 10
Στο άρθρο 32 παράγραφος 1 της συμβάσεως του 1968 όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 16 της συμβάσεως του 1978, και το άρθρο 4 της συμβάσεως του 1982, προστίθεται μεταξύ της τέταρτης και της πέμπτης περιπτώσεως η ακόλουθη περίπτωση:
στην Ισπανία στο Juzgado de Pimera Instancia και μεταξύ της ένατης και της δέκατης περιπτώσεως η περίπτωση:
στην Πορτογαλία, στο Tribunal Judicial de Circulo
Άρθρο 11
1. Στο άρθρο 37 παράγραφος 1 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 17 της συμβάσεως του 1978 και το άρθρο 5 της συμβάσεως του 1982, προστίθεται μεταξύ της τέταρτης και της πέμπτης περιπτώσεως η ακόλουθη περίπτωση:
στην Ισπανία, στο Audiencia Provincial,
και μεταξύ της ένατης και της δέκατης περιπτώσεως:
στην Πορτογαλία, στο Tribunal da Relacao
2. Στο άρθρο 37 παράγραφος 2 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 17 της συμβάσεως του 1978 και το άρθρο 5 της συμβάσεως του 1982, η πρώτη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: στο Βέλγιο, στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στο Λουξεμβούργο και στις Κάτω Χώρες, αναίρεση, και προστίθεται μεταξύ της τέταρτης και της πέμπτης περιπτώσεως η ακόλουθη περίπτωση: στην Πορτογαλία, προσφυγή για νομικό ζήτημα.
Άρθρο 12
Στο άρθρο 40 παράγραφος 1 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 19 της συμβάσεως του 1978, και το άρθρο 6 της συμβάσεως του 1982, προστίθεται μεταξύ της τέταρτης και της πέμπτης περιπτώσεως η ακόλουθη περίπτωση: στην Ισπανία, στο Audiencia Provincial και μεταξύ της ένατης και της δέκατης περιπτώσεως, η ακόλουθη περίπτωση: στην Πορτογαλία, στο Tribunal da Relacao.
Άρθρο 13
Στο άρθρο 41 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 20 της συμβάσεως του 1978, και το άρθρο 7 της συμβάσεως του 1982, η πρώτη περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: στο Βέλγιο, στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στο Λουξεμβούργο και στις Κάτω Χώρες, αναίρεση και προστίθεται μεταξύ της τέταρτης και της πέμπτης περιπτώσεως η ακόλουθη περίπτωση: στην Πορτογαλία, προσφυγή για νομικό ζήτημα.
Άρθρο 14
Το άρθρο 50 παράγραφος 1 της συμβάσεως του 1968, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: Τα δημόσια έγγραφα, που έχουν εκδοθεί και είναι εκτελεστά σε συμβαλλόμενο κράτος περιβάλλονται, κατόπιν αιτήσεως, τον εκτελεστήριο τύπο σε άλλο συμβαλλόμενο κράτος κατά τη διαδικασία των άρθρων 31 και επόμενα. Η αίτηση απορρίπτεται μόνο αν η εκτέλεση του δημόσιου αντίκειται στη δημόσια τάξη του κράτους εκτελέσεως.
Άρθρο 15
Στο άρθρο 52 της συμβάσεως του 1968, η παράγραφος 3 καταργείται.
Άρθρο 16
Το άρθρο 54 της συμβάσεως του 1968 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
Άρθρο 54
Οι διατάξεις της παρούσας συμβάσεως εφαρμόζονται μόνο στις αγωγές, που ασκούνται καθώς και στα δημόσια έγγραφα, που εκδίδονται μετά την έναρξη ισχύος της στο κράτος προελεύσεως, όταν δεν ζητείται η αναγνώριση ή η εκτέλεση αποφάσεως ή δημόσιου εγγράφου, στο κράτος αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως.
Αποφάσεις, πάντως, που εκδίδονται μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμβάσεως στις σχέσεις μεταξύ του κράτους προελεύσεως και του κράτους αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως κατόπιν αγωγής που έχει ασκηθεί πριν από την ημερομηνία αυτήν, αναγνωρίζονται και εκτελούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις του τίτλου ΙΙΙ αν οι εφαρμοσθέντες κανόνες διεθνούς δικαιοδοσίας είναι σύμφωνοι ή με τις διατάξεις του τίτλου ΙΙ αυτής της συμβάσεως ή με σύμβαση που, κατά την ημερομηνία ασκήσεως της αγωγής, ίσχυε μεταξύ του κράτους προελεύσεως και του κράτους αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως.
Αν, με έγγραφο προγενέστερο της 1ης Ιουνίου 1988 για την Ιρλανδία ή της 1ης Ιανουαρίου 1987 για το Ηνωμένο Βασίλειο, οι διάδικοι σε διαφορά εκ συμβάσεως είχαν συμφωνήσει ότι εφαρμοστέο δίκαιο στη συγκεκριμένη σύμβαση θα είναι το ιρλανδικό δίκαιο ή το δίκαιο ενός τμήματος του Ηνωμένου Βασιλείου, τα δικαστήρια της Ιρλανδίας ή του τμήματος αυτού του Ηνωμένου Βασιλείου διατηρούν την ευχέρεια να εκδικάσουν τη διαφορά αυτή.
Άρθρο 17
Ο τίτλος VΙ της συμβάσεως του 1968 συμπληρώνεται με το ακόλουθο άρθρο:
Άρθρο 54α Επί τρία έτη από την 1η Νοεμβρίου 1986 για τη Δανία και από την 1η Ιουνίου 1988 για την Ιρλανδία, η διεθνής δικαιοδοσία σε θέματα ναυτικού δικαίου σε καθένα από τα κράτη αυτά καθορίζεται όχι μόνο σύμφωνα με τις διατάξεις του τίτλου ΙΙ, αλλά επίσης σύμφωνα με τις κατωτέρω παραγράφους 1 έως 6. Ωστόσο, οι διατάξεις αυτές θα παύσουν να εφαρμόζονται σε καθένα από τα κράτη αυτά, όταν η διεθνής σύμβαση για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων σχετικών με τη συντηρητική κατάσχεση πλοίων, που υπεγράφη στις Βρυξέλλες, στις 10 Μαΐου 1952, τεθεί σε ισχύ έναντι αυτών. 1. Πρόσωπο, που κατοικεί στο έδαφος συμβαλλόμενου κράτους μπορεί να εναχθεί για ναυτική απαίτηση ενώπιον των δικαστηρίων ενός των προαναφερόμενων κρατών, εφ` όσον το πλοίο, που αφορά η απαίτηση ή κάθε άλλο πλοίο, που ανήκει στην κυριότητά του έχει γίνει αντικείμενο δικαστικής κατασχέσεως στο έδαφος του τελευταίου αυτού κράτους προς εξασφάλιση της απαιτήσεως ή θα μπορούσε να έχει κατασχεθεί εκεί, έχει όμως παρασχεθεί εγγύηση ή άλλου είδους ασφάλεια, στις εξής περιπτώσεις:
α) αν ο ενάγων κατοικεί στο έδαφος του κράτους αυτού, ή
β) αν η ναυτική απαίτηση έχει γεννηθεί στο κράτος αυτό, ή
γ) αν η ναυτική απαίτηση έχει γεννηθεί στη διάρκεια πλου, κατά τον οποίο επιβλήθηκε ή θα μπορούσε να είχε επιβληθεί κατάσχεση, ή
δ) αν η απαίτηση απορρέει από σύγκρουση ή από ζημία, που προκάλεσε πλοίο είτε σε άλλο πλοίο είτε σε πράγματα ή πρόσωπα, που βρίσκονται πάνω σ` αυτό, κατά την εκτέλεση ή την παράλειψη εκτελέσεως ελιγμού, ή λόγω παραβάσεως των κανονισμών, ή
ε) αν η απαίτηση έχει γεννηθεί από αρωγή ή διάσωση, ή
στ) αν η απαίτηση είναι ασφαλισμένη με ναυτική υποθήκη άλλη εμπράγματη ασφάλεια συμβατικού χαρακτήρα επί του κατασχεθέντος πλοίου.
2. Μπορεί να κατασχεθεί το πλοίο το οποίο αφορά η ναυτική απαίτηση ή κάθε άλλο πλοίο, που ανήκει στο πρόσωπο που ήταν κατά το χρόνο γεννήσεως της απαιτήσεως, κύριος του πλοίου εκείνου. Για τις απαιτήσεις, πάντως, που προβλέπονται στην παράγραφο 5 στοιχεία ιε), ιστ) ή ιζ), μπορεί να κατασχεθεί μόνο το πλοίο το οποίο αφορά η απαίτηση.
3. Πλοία θεωρούνται ότι έχουν τον ίδιο κύριο εφ` όσον όλες οι μερίδες της κυριότητας ανήκουν στο ίδιο ή τα ίδια πρόσωπα.
4. Σε περίπτωση ναυλώσεως πλοίου με παράδοση της θαλάσσιας διαχειρίσεως, όταν για ναυτική απαίτηση, που αφορά πλοίο ευθύνεται μόνον ο ναυλωτής, μπορεί να κατασχεθεί το πλοίο αυτό ή κάθε άλλο πλοίο που ανήκει στο ναυλωτή αυτόν, κανένα όμως άλλο πλοίο που ανήκει στον κύριο δεν μπορεί να κατασχεθεί με βάση αυτήν τη ναυτική απαίτηση. Το ίδιο ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες για τη ναυτική απαίτηση ευθύνεται πρόσωπο άλλο από τον κύριο.
5. Ως “ναυτική απαίτηση”, νοείται το δικαίωμα ή η αξίωση που πηγάζει από μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες αιτίες:
α) ζημίες που προκαλεί πλοίο είτε με σύγκρουση είτε με άλλο τρόπο
β) απώλεια ανθρώπινης ζωής ή σωματικές βλάβες, που προκαλούνται από το πλοίο ή συνδέονται με την εκμετάλλευση πλοίου
γ) αρωγή και διάσωση
δ) συμβάσεις σχετικές με τη χρησιμοποίηση ή τη μίσθωση πλοίου με ναυλοσύμφωνο ή με άλλο τρόπο
ε) συμβάσεις σχετικές με τη μεταφορά εμπορευμάτων με πλοίο βάσει ναυλοσυμφώνου, φορτωτικής ή με άλλο τρόπο
στ) απώλειες ή ζημίες σε εμπορεύματα και αποσκευές που μεταφέρονται με πλοίο
ζ) κοινή αβαρία
η) ναυτικό δάνειο
θ) ρυμούλκηση
ι) πλοήγηση
ια) προμήθεια προϊόντων ή υλικών, ανεξάρτητα από τον τόπο για την εκμετάλλευση ή συντήρηση του πλοίου
ιβ) κατασκευή επισκευή, εξοπλισμό πλοίου ή δαπάνες λιμενισμού
ιγ) μισθούς πλοιάρχου, αξιωματικών ή μελών του πληρώματος
ιδ) δαπάνες του πλοιάρχου και δαπάνες που ενεργούνται από φορτωτές, ναυλωτές ή πράκτορες για λογαριασμό του πλοίου ή του κυρίου του
ιε) διαφορές σχετικές με την κυριότητα πλοίου.
ιστ) διαφορές μεταξύ συμπλοιοκτητών ως προς την κυριότητα, τη νομή, την εκμετάλλευση ή τα δικαιώματα στο προϊόν εκμεταλλεύσεως του πλοίου, που τελεί υπό συμπλοιοκτησία
ιζ) ναυτική υποθήκη ή άλλη εμπράγματη ασφάλεια συμβατικού χαρακτήρα σε πλοίο.
6. Στη Δανία, ο όρος “συντηρητική κατάσχεση” καλύπτει, όσον αφορά τις ναυτικές απαιτήσεις των παραπάνω περιπτώσεων (ιε) και (ιστ), το “forbud” εφ` όσον η διαδικασία αυτή είναι η μόνη δυνατή στη συγκεκριμένη περίπτωση σύμφωνα με τα άρθρα 646 ως 653 του νόμου πολιτικής δικονομίας (Lov om rettens pieje).
Άρθρο 18
Στον πίνακα των συμβάσεων, που παρατίθεται το άρθρο 55 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 24 της συμβάσεως του 1978 και το άρθρο 8 της συμβάσεως του 1982, εντάσσονται στην κατάλληλη κατά χρονολογική σειρά θέση τα εξής:
η σύμβαση μεταξύ της Ισπανίας και της Γαλλίας για την αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών και διαιτητικών αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στο Παρίσι στις 28 Μαΐου 1969,
η σύμβαση μεταξύ της Ισπανίας και της Ιταλίας για τη νομική αρωγή και την αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στη Μαδρίτη στις 22 Μαΐου 1973,
η σύμβαση μεταξύ της Ισπανίας και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας για την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων, δικαστικών συμβιβασμών και εκτελεστών δημόσιων εγγράφων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στη Βόννη στις 14 Νοεμβρίου 1983.
Άρθρο 19
Το άρθρο 57 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 25 της συμβάσεως του 1978, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
Άρθρο 57
1. Η παρούσα σύμβαση δεν θίγει τις συμβάσεις στις οποίες τα συμβαλλόμενα κράτη είναι ή θα γίνουν μέρη και οι οποίες, σε ειδικά θέματα, ρυθμίζουν τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση ή την εκτέλεση αποφάσεων.
2. Προς εξασφάλιση της ομοιόμορφης ερμηνείας της, η παράγραφος 1 εφαρμόζεται με τον ακόλουθο τρόπο:
α) η παρούσα σύμβαση δεν αποκλείει τη δυνατότητα ενός δικαστηρίου συμβαλλόμενου κράτους, που είναι μέρος συμβάσεως σχετικής με ειδικό θέμα, να θεμελιώσει τη διεθνή δικαιοδοσία του σε μια τέτοια σύμβαση, ακόμη και αν ο εναγόμενος κατοικεί στο έδαφος συμβαλλόμενου κράτους, που δεν είναι μέρος της συγκεκριμένης συμβάσεως. Το δικαστήριο εφαρμόζει σε κάθε περίπτωση το άρθρο 20 της παρούσας συμβάσεως.
β) αποφάσεις, που εκδίδονται από δικαστήριο συμβαλλόμενου κράτους κατά την άσκηση διεθνούς δικαιοδοσίας του βάσει συμβάσεως σχετικής με ειδικό θέμα, αναγνωρίζονται και εκτελούνται στα άλλα συμβαλλόμενα κράτη, σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση.
Αν το κράτος προελεύσεως και το κράτος αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως είναι συμβαλλόμενα μέρη συμβάσεως σχετικής με ειδικό θέμα, που ρυθμίζει τις προϋποθέσεις αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως αποφάσεων, εφαρμόζονται οι προϋποθέσεις αυτές. Είναι πάντως δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας συμβάσεως των σχετικών με τη διαδικασία αναγνωρίσεως και εκτελέσεως των αποφάσεων.
3. Η παρούσα σύμβαση δεν θίγει την εφαρμογή διατάξεων που, σε ειδικά θέματα ρυθμίζουν τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση ή την εκτέλεση αποφάσεων και περιλαμβάνονται ή θα περιληφθούν σε πράξεις των οργάνων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ή στις εθνικές νομοθεσίες, που εναρμονίζονται σε εκτέλεση των πράξεων αυτών.
Άρθρο 20
Το άρθρο 58 της συμβάσεως του 1968 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
Άρθρο 58
Μέχρις ότου η σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στο Λουγκάνο στις 16 Σεπτεμβρίου 1988, αρχίσει να παράγει αποτελέσματα έναντι της Γαλλίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, οι διατάξεις της παρούσας συμβάσεως δεν θίγουν τα δικαιώματα, που αναγνωρίζονται στους Ελβετούς υπηκόους από τη σύμβαση μεταξύ της Γαλλίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για τη διεθνή δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στο Παρίσι στις 15 Ιουνίου 1869.
Άρθρο 21
Το άρθρο 60 της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 27 της συμβάσεως του 1978, καταργείται.
Άρθρο 22
Το στοιχείο γ) του άρθρου 64 της συμβάσεως του 1988, καταργείται.
ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ
Προσαρμογές του πρωτοκόλλου που είναι προσαρτημένο στη σύμβαση του 1968
Άρθρο 23
Το άρθρο V β, το οποίο προστίθεται στο πρωτόκολλο, που είναι προσαρτημένο στη σύμβαση του 1968 με το άρθρο 29 της συμβάσεως του 1978 και τροποποιήθηκε με το άρθρο 9 της συμβάσεως του 1982, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
Άρθρο V β
Σε διαφορές μεταξύ πλοιάρχου και μέλους πληρώματος πλοίου νηολογημένου στη Δανία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία ή την Πορτογαλία, σχετικά με τις αποδοχές ή τους άλλους όρους της σχέσεως εργασίας, τα δικαστήρια συμβαλλόμενου κράτους οφείλουν να ελέγχουν αν ο διπλωματικός ή προξενικός υπάλληλος, στην αρμοδιότητα του οποίου ανήκει το σκάφος, έχει ενημερωθεί για τη διαφορά. Μέχρι να ενημερωθεί ο υπάλληλος αυτός, τα δικαστήρια οφείλουν να αναστείλουν τη διαδικασία.
Οφείλουν, ακόμη και αυτεπάγγελτα, να αποποιηθούν την άσκηση της διεθνούς δικαιοδοσίας τους, αν ο υπάλληλος αυτός, αφού ενημερώθηκε δεόντως, ασκήσει τα καθήκοντα που του αναγνωρίζονται, στην περίπτωση αυτήν, από προξενική σύμβαση ή, εφ` όσον δεν υπάρχει τέτοια σύμβαση, αν προβάλει αντιρρήσεις, ως προς τη διεθνή δικαιοδοσία, εντός προθεσμίας που του τάσσεται.
ΤΙΤΛΟΣ ΙV
Προσαρμογές του πρωτοκόλλου του 1971
Άρθρο 24
Στο άρθρο 1 του πρωτοκόλλου του 1971, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 30 της συμβάσεως του 1978 και το άρθρο 10 της συμβάσεως του 1982, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:
Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων είναι επίσης αρμόδιο να αποφαίνεται επί της ερμηνείας της συμβάσεως για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στη σύμβαση της 27ης Σεπτεμβρίου 1968, καθώς και στο παρόν πρωτόκολλο, όπως τροποποιήθηκαν από τις συμβάσεις του 1978 και του 1982.
Άρθρο 25
Στο άρθρο 2 σημείο 1 του πρωτοκόλλου του 1971, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 31 της συμβάσεως του 1978, και το άρθρο 11 της συμβάσεως του 1982, προστίθεται μεταξύ της τέταρτης και της πέμπτης περιπτώσεως η ακόλουθη περίπτωση:
στην Ισπανία: el Tribunal Supremοοίπο,
και μεταξύ της ένατης και της δέκατης περιπτώσεως η ακόλουθη περίπτωση:
στην Πορτογαλία: ο Supremo Tribunal de justica et Supremo Tribunal Administrativo,
Άρθρο 26
Το άρθρο 6 του πρωτοκόλλου του 1971, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 32 της συμβάσεως του 1978, καταργείται.
Άρθρο 27
Το στοιχείο δ) του άρθρου 10 του πρωτοκόλλου του 1971, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 33 της συμβάσεως του 1978, καταργείται.
ΤΙΤΛΟΣ V
Προσαρμογές της συμβάσεως του 1978 και της συμβάσεως του 1982
Άρθρο 28
1. Το άρθρο 25 παράγραφος 2, και τα άρθρα 35 και 36 της συμβάσεως του 1978 καταργούνται.
2. Το άρθρο 1 παράγραφος 2 της συμβάσεως του 1982 καταργείται.
ΤΙΤΛΟΣ VΙ
Μεταβατικές διατάξεις
Άρθρο 29
1. Η σύμβαση του 1968 και το πρωτόκολλο όπως τροποποιούνται από τη σύμβαση του 1978, τη σύμβαση του 1982 και την παρούσα σύμβαση, εφαρμόζονται μόνο στις αγωγές που ασκούνται, καθώς και στα δημόσια έγγραφα, που εκδίδονται μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμβάσεως στο κράτος προελεύσεως και όταν ζητείται η αναγνώριση ή η εκτέλεση αποφάσεως ή δημόσιου εγγράφου, στο κράτος αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως.
2. Στις σχέσεις πάντως μεταξύ του κράτους προελεύσεως και του κράτους αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως, οι αποφάσεις, που εκδίδονται μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμβάσεως επί αγωγών, που έχουν ασκηθεί, πριν από την ημερομηνία αυτήν, αναγνωρίζονται και εκτελούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις του τίτλου ΙΙΙ της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιείται από τη σύμβαση του 1978, τη σύμβαση του 1982, και την παρούσα σύμβαση, αν η διεθνής δικαιοδοσία έχει θεμελιωθεί σε κανόνες σύμφωνους προς τις διατάξεις του τίτλου ΙΙ της συμβάσεως του 1968, όπως τροποποιήθηκε, ή με τις διατάξεις συμβάσεως η οποία κατά το χρόνο ασκήσεως της αγωγής ίσχυε μεταξύ του κράτους προελεύσεως και του κράτους αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως.
ΤΙΤΛΟΣ VΙΙ
Τελικές διατάξεις
Άρθρο 30
1. Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων διαβιβάζει στις κυβερνήσεις του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας κυρωμένο αντίγραφο της συμβάσεως του 1968, του πρωτοκόλλου του 1971, της συμβάσεως του 1978 και της συμβάσεως του 1982 στην, αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ιρλανδική, ιταλική και ολλανδική γλώσσα.
2. Τα κείμενα της συμβάσεως του 1968, του πρωτοκόλλου του 1968, της συμβάσεως του 1978 και της συμβάσεως του 1982 στην ισπανική και πορτογαλική γλώσσα, περιέχονται στα παραρτήματα ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV και V της παρούσας συμβάσεως. Τα κείμενα στην ισπανική και πορτογαλική γλώσσα είναι εξίσου αυθεντικά με τα άλλα κείμενα της συμβάσεως του 1968, του πρωτοκόλλου του 1971, της συμβάσεως του 1978 και της συμβάσεως του 1982.
Άρθρο 31
Η παρούσα σύμβαση θα επικυρωθεί από τα υπογράφοντα κράτη. Τα έγγραφα επικυρώσεως θα κατατεθούν στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Άρθρο 32
1. Η παρούσα σύμβαση αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του τρίτου μήνα μετά την ημερομηνία κατά την οποία δύο κράτη που την υπογράφουν, ένα από τα οποία είναι το Βασίλειο της Ισπανίας ή η Πορτογαλική Δημοκρατία, καταθέτουν τα έγγραφα επικυρώσεως.
2. Η σύμβαση παράγει αποτελέσματα έναντι κάθε άλλου κράτους που την υπογράφει την πρώτη ημέρα του τρίτου μήνα μετά την κατάθεση του εγγράφου του επικυρώσεως.
Άρθρο 33
Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων γνωστοποιεί στα υπογράφοντα κράτη:
α) την κατάθεση κάθε εγγράφου επικυρώσεως
β) τις ημερομηνίες ενάρξεως ισχύος της παρούσας συμβάσεως για τα συμβαλλόμενα κράτη.
Άρθρο 34
Η παρούσα σύμβαση συντάσσεται σε ένα μόνο αντίτυπο στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ιρλανδική, ισπανική, ιταλική, ολλανδική και πορτογαλική γλώσσα. Τα δέκα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά. Η σύμβαση θα κατατεθεί στα αρχεία της Γραμματείας του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Ο Γενικός Γραμματέας Θα διαβιβάσει κυρωμένο αντίγραφο στην κυβέρνηση κάθε υπογράφοντος κράτους.
ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ
σχετικά με την κύρωση της σύμβασης προσχώρησης του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στη σύμβαση των Βρυξελλών του 1968
Κατά την υπογραφή της σύμβασης προσχώρησης του Βασιλείου της Ισπανίας και της πορτογαλικής Δημοκρατίας στη σύμβαση των Βρυξελλών του 1968, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Donostia-San Sebastian στις 26 Μαΐου 1989,
ΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ, ιδίως με την προοπτική της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς, να επεκταθεί γρήγορα η εφαρμογή της σύμβασης των Βρυξελλών και του πρωτοκόλλου του 1971 σε ολόκληρη την Κοινότητα,
ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ για τη σύναψη, στις 16 Σεπτεμβρίου 1988, της σύμβασης του Λουγκάνο, η οποία επεκτείνει την εφαρμογή των αρχών της σύμβασης των Βρυξελλών στα κράτη που θα γίνουν συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης του Λουγκάνο, η οποία προορίζεται κυρίως να ρυθμίζει τις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (Ε.Ο.Κ.) και των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (Ε.Ζ.Ε.Σ.) όσον αφορά τη νομική προστασία των προσώπων, που είναι εγκατεστημένα σε όλα αυτά τα κράτη και την απλοποίηση των διατυπώσεων για την αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων,
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η σύμβαση των Βρυξελλών έχει ως νομική βάση το άρθρο 220 της Συνθήκης της Ρώμης και ερμηνεύεται από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων,
ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ότι η σύμβαση του Λουγκάνο δεν θίγει την εφαρμογή της σύμβασης των Βρυξελλών όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας εφ` όσον οι σχέσεις αυτές πρέπει να ρυθμίζονται από τη σύμβαση των Βρυξελλών,
ΣΗΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ να λάβουν κάθε χρήσιμο μέτρο ώστε οι εθνικές διαδικασίες κύρωσης της σύμβασης προσχώρησης του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στη σύμβαση των Βρυξελλών η οποία υπογράφεται σήμερα να ολοκληρωθούν το συντομότερο και το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1992 ει δυνατόν.
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και από την έναρξη ισχύος της Σύμβασης που κυρώνεται κατά τα προβλεπόμενα από το άρθρο 32 αυτής.
Παραγγέλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως Νόμου του Κράτους.
Αθήνα, 24 Ιανουαρίου 1992
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΥΘ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΜΙΧ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.
Αθήνα, 27 Ιανουαρίου 1992
Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΜΙΧ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ