Ν.Δ. 99 ΦΕΚ Α΄295/8.10.1974
Περί συνταξιοδοτήσεως των Προέδρων ή Αντιπροέδρων Κυβερνήσεως, των Βουλευτών, ως και των οικογενειών αυτών.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Προτάσσει του Ημετέρου Υπουργικού Συμβουλίου , απεφασίσαμεν και διατάσσομεν :

Άρθρον 1
Δικαιούνται εις ισόβιον σύνταξιν εκ του Δημοσίου Ταμείου:
α) Οι Πρόεδροι και Αντιπρόεδροι Κυβερνήσεων περιβληθεισών ψήφον εμπιστοσύνης της Βουλής, εφ` όσον εις το αξίωμα τούτο συνεπλήρωσαν εξ (6) τουλάχιστον μήνας.
Η κατά τ` ανωτέρω διάταξις έχει εφαρμογήν και δια τους διατελέσαντας εις τας ανωτέρω θέσεις.
β) Οι εις την ανωτέρω περίπτωσιν αναφερόμενοι έχοντες ανεγνωρισμένον δικαίωμα αποζημιώσεως, λόγω εξόδων παραστάσεως, ανεξαρτήτως χρόνου καθ` ον διετέλεσαν εις τας εν αυταίς θέσεις.
γ) Οι Πρόεδροι και Αντιπρόεδροι Κυβερνήσεων περιβληθεισών ψήφον εμπιστοσύνης της Βουλής, εάν αποχωρήσουν της θέσεώς των λόγω σωματικής ή διανοητικής ανικανότητος, παρελθούσης εκ τραύματος ή νοσήματος, ως και αι οικογένειαι των εν υπηρεσία αποβιούντων, ανεξαρτήτως χρόνου καθ` ον διετέλεσαν εις τας θέσεις ταύτας.
Το πάθημα τούτων, εξ επισήμων στοιχείων αποδεικνυόμενον, θεωρείται εν πάση περιπτώσει ως οφειλόμενον προδήλως και αναμφισβητήτως εις την υπηρεσίαν των.
Η διάταξις αύτη έχει εφαρμογήν και δια τους αποχωρήσαντας και τας οικογενείας των προ της ισχύος του παρόντος αποβιωσάντων εν υπηρεσία.

Άρθρον 2

1. Δικαιούνται ισοβίου συντάξεως εκ του Δημοσίου Ταμείου οι διατελέσαντες και εφ` εξής διατελούντες Βουλευταί επί τέσσαρα (4) τουλάχιστον πλήρη έτη, συνεχώς ή διακεκομμένως.
Για τους Βουλευτές οι οποίοι είναι παντελώς τυφλοί, παραπληγικοί ή τετραπληγικοί, καθώς και όσοι πάσχουν από υπερφωσφατασαιμία ή από Βήτα ομόζυγο μεσογειακή ή δρεπανοκυτταρική ή μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία και υποβάλλονται σε μετάγγιση ή από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου και υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση ή περιτονοϊκή κάθαρση ή έχουν υποστεί μεταμόσχευση μυελού των οστών ή συμπαγών οργάνων (καρδιά, πνεύμονες, ήπαρ, πάγκρεας και νεφροί), εφόσον για τις περιπτώσεις αυτές συντρέχει ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%, αρκεί η συμπλήρωση δύο (2) πλήρων ετών συνεχούς ή διακεκομμένης βουλευτικής θητείας και η σύνταξή τους καταβάλλεται από της συμπληρώσεως του πεντηκοστού πέμπτου (55ου) έτους της ηλικίας τους, ανεξαρτήτως του χρόνου που απέκτησαν τη βουλευτική τους ιδιότητα.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.20 άρθρ.4 Ν.3513/2006, ΦΕΚ Α 265/5.12.2006

2. Ως χρόνος βουλευτείας νοείται και ο χρόνος εις θέσιν Πληρεξουσίου ή Γερουσιαστού, ως και ο χρόνος εις θέσιν Βουλευτού ή Πληρεξουσίου εν τη Κρητική και Σαμιακή Πολιτεία.
Επίσης λογίζεται ως χρόνος βουλευτείας ολόκληρη η διάρκεια της βουλευτικής περιόδου για αγωνιστές της εθνικής αντίστασης, των οποίων ακυρώθηκε η εκλογή από το ειδικό συνταγματικό δικαστήριο, για έλλειψη νομίμων προσόντων του εκλογίμου, επειδή ήταν πολιτικοί κρατούμενοι ή είχαν καταδικασθεί με κατηγορίες στηριζόμενες στα κοινωνικά τους φρονήματα, ενώ είχαν εκλεγεί και ανακηρυχθεί βουλευτές”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρου 26 του Ν. 1694/1987 (Α 35).
Στο χρόνο της βουλευτικής θητείας συνυπολογίζεται για την προσαύξηση της σύνταξης και ο χρόνος σε θέση εξωκοινοβουλευτικού Υπουργού, Αναπληρωτή Υπουργού, Υφυπουργού, καθώς και Γενικού Γραμματέα Βουλής, Υπουργικού Συμβουλίου και Υπουργείων, επί κοινοβουλευτικών κυβερνήσεων, προγενέστερος ή μεταγενέστερος της βουλευτικής θητείας, εφόσον ο χρόνος αυτός δεν χρησίμευσε ούτε θα χρησιμεύσει για θεμελίωση σύνταξης από οποιονδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης.Ο κατά προσαύξηση χρόνος του προηγούμενου εδαφίου σε θέση εξωκοινοβουλευτικού Υπουργού, αναπληρωτή Υπουργού και Υφυπουργού συνυπολογίζεται και για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης, εφόσον ο χρόνος της βουλευτικής θητείας είναι τουλάχιστον ίσος με τα τρία πέμπτα της πλήρους βουλευτικής περιόδου.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.10 του άρθρου 10 του Ν.3075/2002 (Α΄ 297).

3. Οπου στο νόμο αυτόν απαιτείται χρόνος βουλευτείας, νοείται ο πράγματι διανυθείς χρόνος σε θέση βουλευτή, ανεξάρτητα από τυχόν μεταγενέστερη έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.6 άρθρ.5 Ν.2512/1997 ΦΕΚ Α 138

4. Διατελέσαντες Βουλευταί και, εν περιπτώσει θανάτου, αι οικογένειαι αυτών, έχοντες ανεγνωρισμένον δικαίωμα συντάξεως εκ του καταργηθέντος Ταμείου Ασφαλίσεως Βουλευτών, έστω και αν αύτη δεν κατεβάλλετο, κατ` εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 4 του Α.Ν. 232/ 1967 ως αντικατεστάθη δια του άρθρου 2 του Ν.Δ. 198/1969, κατά τον χρόνον καταργήσεως του εν λόγω Ταμείου, μη δικαιούμενοι δε συντάξεως κατά τας διατάξεις του παρόντος, διατηρούν την, ης εδικαιούντο κατά την κατάργησιν του εν λόγω Ταμείου, σύνταξιν, προσηυξημένην κατά τριάκοντα πέντε τοις εκάτόν (35%), προσαυξανομένην δε από της δημοσιεύσεως του παρόντος κατά το εκάστοτε ποσοστόν αυξήσεως των συντάξεων του Δημοσίου των μη καθοριζομένων βάσει μισθού ενεργείας.

Άρθρον 3

1. Δικαίωμα εις σύνταξιν εκ του Δημοσίου Ταμείου αποκτούν μετά τον θάνατον των, κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου, δικαιουμένων συντάξεως ή των διατηρησάντων την, ης εδικαιούντο εκ του καταργηθέντος Ταμείου Ασφαλίσεως Βουλευτών, τοιαύτην, και τα οριζόμενα υπό των εκάστοτε ισχυουσών περί πολιτικών συνταξιούχων διατάξεων μέλη της οικογενείας αυτών και υπό τας εν αυταίς προϋποθέσεις, εφαρμοζομένας αναλόγως.
Δικαίωμα σύνταξης αποκτούν και οι οικογένειες των βουλευτών που δεν έχουν θεμελιώσει δικαίωμα βουλευτικής σύνταξης και πεθαίνουν κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.9 άρθρ.3 Ν.2768/1999 ΦΕΚ Α 273/8.12.1999

2. Δικαίωμα εις σύνταξιν εκ του Δημοσίου Ταμείου αποκτούν, ωσαύτως και τα περί ων η προηγουμένη παράγραφος μέλη της οικογενείας των μετά την συμπλήρωσιν πλήρους τετραετούς, τουλάχιστον, Βουλευτείας αποβιούντων, ανεξαρτήτως, εάν ούτοι είχον δικαιωθή συντάξεως κατά τον χρόνον του θανάτου αυτών.

3. Μέλη οικογενειών δικαιούμενα εκ του Δημοσίου πλειόνων της μιας συντάξεων, βάσει των διατάξεων του παρόντος και βάσει ειδικών νόμων, απορρεουσών εκ του αυτού προσώπου, δικαιούνται, κατ` επιλογήν των, της μιας εκ τούτων.

Άρθρον 4

1. Το ποσόν της μηνιαίας συντάξεως των περί ων το άρθρον 1 του παρόντος ορίζεται εις τα ογδοήκοντα εκατοστά (80%) του συνόλου των εκάστοτε συνταξίμων αποδοχών του Προέδρου του Αρείου Πάγου.

2. Το ποσό της μηνιαίας σύνταξης των προσώπων της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν.δ. 99/1974 ορίζεται στο ένα τέταρτο του συνόλου της βουλευτικής αποζημίωσης που καταβάλλεται εκάστοτε. Το ποσό αυτό προσαυξάνεται κατά ποσοστό 25 τοις εκατό για κάθε πλήρες έτος βουλευτείας μέχρι το δέκατο έτος και κατά ποσοστό 10 τοις εκατό για κάθε επι πλέον πλήρες έτος βουλευτείας πέραν του δεκάτου έτους. Σε καμιά περίπτωση το ποσό της μηνιαίας σύνταξης δεν μπορεί να είναι ανώτερο του 80 τοις εκατό του συνόλου της βουλευτικής αποζημίωσης.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 29 του Ν. 1694/1987 (Α 35).

3. Αι εκάστοτε ισχύουσαι διατάξεις περί του ποσού της συντάξεως των οικογενειών των τακτικών δημοσίων υπαλλήλων εφαρμόζονται και επί των περί ων τα άρθρα 1 περ. γ` και 3 του παρόντος οικογενειών.
Σημ.: όπως αναριθμήθηκε , με το άρθρο 29 του Ν. 1694/1987 (Α 35)

Άρθρον 5

1. Η κατά το προηγούμενον άρθρον σύνταξις καταβάλλεται εις μεν τους μετά την έναρξιν της ισχύος του παρόντος νόμου διατελούντας υπό τινα των εν άρθροις 1 και 2 αυτού ιδιοτήτων από της επιούσης της αποχωρήσεως αυτών εκ της θέσεώς των, εξαιρέσει των μη συμπληρωσάντων το 55ον έτος της ηλικίας των Βουλευτών, εις ους η σύνταξις καταβάλλεται από της συμπληρώσεως του έτους τούτου, εις δε τους προ της ενάρξεως της ισχύος του νόμου τούτου διατελέσαντας υπό τινα των εν λόγω ιδιοτήτων, από της δημοσιεύσεως μεν αυτού, εφ` όσον δικαιούχοι ταύτης τυγχάνουν Πρόεδροι ή Αντιπρόεδροι Κυβερνήσεων, αφ` ης διακόπτεται και η τυχόν καταβαλλομένη αυτοίς αποζημίωσις λόγω εξόδων παραστάσεως, από 1ης δε Οκτωβρίου 1974, εφ` όσον δικαιούχοι τυγχάνουν Βουλευταί, έχοντες ήδη ανεγνωρισμένον δικαίωμα συντάξεως εκ του καταργηθέντος Ταμείου Ασφαλίσεως Βουλευτών ή εκ του Δημοσίου, επιφυλασσομένων εν πάση περιπτώσει και των διατάξεων του άρθρου 60 του Α.Ν. 1854/1951.
Η συμπλήρωσις του κατά το προηγούμενον εδάφιον 55ου έτους της ηλικίας των Βουλευτών λογίζεται γενομένη την 31ην Δεκεμβρίου του έτους καθ`ο συμπληρούται τούτο.

2. Η υπό των διατάξεων του παρόντος νομοθετικού διατάγματος προβλεπομένη σύνταξις καταβάλλεται, ανεξαρτήτως εάν οι δικαιούχοι ταύτης δικαιούνται και ετέρας συντάξεως ή βοηθήματος εκ του Δημοσίου ή Ασφαλιστικού τινος Οργανισμού κυρίας ή επικουρικής ασφαλίσεως. Η διάταξις της παρ. 4 του άρθρου 58 του Α.Ν. 1854/1951, ως ηρμηνεύθη αυθεντικώς υπό του άρθρου 4 του Ν.Δ. 2704/1951 “περί συμπληρώσεως συνταξιοδοτικών διατάξεων”, δεν έχει εφαρμογήν εν προκειμένω.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 30 παρ. 1 του Ν. 955/1979, ΦΕΚ Α 189

3. Η έναρξις πληρωμής της συντάξεως των οικογενειών των μετά την έναρξιν της ισχύος του παρόντος αποβιούντων ορίζεται πληρωτέα από της επιούσης του θανάτου του εξ ου έλκουν το εις σύνταξιν δικαίωμα.
Σημ.: όπως αναριθμήθηκε με το άρθρο 30 παρ. 1 του Ν. 955/1979, ΦΕΚ Α 189,

Άρθρον 6

1. Αι κατά το παρόν Νομοθετικόν Διάταγμα, συντάξεις, περιλαμβανομένων και των περί ων τα άρθρα 2 παρ. 4 και 5 παρ. 3 και 4 αυτού, κανονίζονται παρά της Υπηρεσίας Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, εφαρμοζομένων εν τω κανονισμώ τούτω των διατάξεων του Α.Ν. 599/1968 “περί της διαδικασίας κανονισμού των συντάξεων του Δημοσίου”.

2. Δια πράξεως της αυτής Υπηρεσίας, ενεργείται οίκοθεν και η προσαρμογή των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων Βουλευτών προς τας διατάξεις του παρόντος.

3. Εν η περιπτώσει η, μέχρις εκδόσεως της κατά την προηγουμένην παράγραφον πράξεως ή αποφάσεως, καταβληθείσα εις τους δικαιούχους σύνταξις είναι ανωτέρα ή κατωτέρα της υπό των διατάξεων του παρόντος νόμου προβλεπομένης, τα μεν αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά αναζητούνται τα δε μη καταβληθέντα αποδίδονται εις τους δικαιούχους.

4. Δια τους μη δικαιωθέντας συντάξεως κατά τας προϊσχυούσας του παρόντος διατάξεις, διακιουμένους δε κατά τας διατάξεις αυτού, η αναγνώρισις του εις σύνταξιν δικαιώματος τούτων, και, εν περιπτώσει θανάτου, των οικογενειών αυτών ενεργείται τη αιτήσει των, υποβαλλομένη εντός έτους από της δημοσιεύσεως του παρόντος, η δε έναρξις πληρωμής της συντάξεώς των ορίζεται από της πρώτης του μηνός της χρονολογίας εκδόσεως της σχετικής πράξεως ή αποφάσεως.

Άρθρον 7
Δια θέματα αναφερόμενα εις την υπό του παρόντος συνταξιοδότησιν και μη ρυθμιζόμενα υπ` αυτού, εφαρμόζονται αναλόγως αι διατάξεις του Α.Ν. 1854/1951, ως ετροποποιήθη και συνεπληρώθη μεταγενεστέρως.

Άρθρον 8

1. Επί του ποσού πάσης και δι` οιονδήποτε λόγον καταβαλλομένης παροχής εις τους εν ενεργεία τελούντας Βουλευτάς, ένεκα της ιδιότητος των ταύτης, επιβάλλεται κράτησις υπέρ του Δημοσίου, λόγω συντάξεως, εκ δέκα τοις εκατόν (10%).

2. Το προϊόν της κατά την προηγουμένην παράγραφον κρατήσεως εν ουδεμία περιπτώσει επιστρέφεται εις τους καταβάλοντας αυτήν, έστω και αν ούτοι δεν δικαιωθούν, τελικώς, συντάξεως εκ του Δημοσίου.

Άρθρον 9

1. Συνταξιούχοι του Δημοσίου εν γένει, εκλεγόμενοι Βουλευταί, δικαιούνται, κατά την διάρκειαν της βουλευτείας των, κατ` επιλογήν, είτε της ανηκούσης αυτοίς συντάξεως εκ του Δημοσίου Ταμείου είτε της καταβαλλομένης εις τους διατελούντας Βουλευτάς αποζημιώσεως, παραφυλαττομένων των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 58 του Α.Ν. 1854/ 51, ως ετροποποιήθη μεταγενεστέρως.

2. Εν η περιπτώσει οι κατά το προηγούμενον εδάφιον Βουλευταί, ηθελον επιλέξει την ης δικαιούνται, εκ του Δημοσίου σύνταξιν αντί της Βουλευτικής των αποζημιώσεως, η κατά το άρθρον 8 κράτησις ενεργείται επί της συντάξεως ταύτης.

Άρθρον 10

1. Από της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου καταργούνται:
α) Το Ν.Δ. της 15 Ιουλίου 1936 “περί απονομής συντάξεως εις τας οικογενείας Προέδρων Δημοκρατίας και Κυβερνήσεων”. Συντάξεις απονεμηθείσαι βάσει του καταργουμένου τούτου Ν.Δ/τος διατηρούνται και μετά την κατάργησίν του.
β) Το Ν.Δ. 581/1941 “περί παροχής αποζημιώσεως λόγω εξόδων παραστάσεως εις τους διατελέσαντας Προέδρους της Δημοκρατίας και Κυβερνήσεων”, ως ετροποποιήθη και συνεπληρώθη μεταγενεστέρως.
γ) Αι παρ. 3 και 4 του αρθρου 71 του Α.Ν. 1854/1951 “περί απονομής των πολιτικών και στρατιωτικών συντάξεων”.
δ) Ο Α.Ν. 197/1967 “περί τρόπου συνταξιοδοτήσεως επί ειδικών τινών περιπτώσεων”.
ε) Το άρθρον 4 του Α.Ν. 232/1967 “περί ρυθμίσεως αντικειμένων αρμοδιότητος του Ταμείου Ασφαλίσεως Βουλευτών κλπ.” ως αντικατεστάθη δια του αρθρ. 2 του Ν.Δ. 198/1969 “περί τροποποιήσεως διατάξεών τινων του Α.Ν. 232/1967”.
στ) Ο Α.Ν. 270/1968 “περί παρατάσεως της προθεσμίας εφαρμογής του Α.Ν. 197/1967”.
ζ) Ο Α.Ν. 557/1968 “περί αντικαταστάσεως του Α.Ν. 197/1967”.
η) Το Ν.Δ. 264/1969 “περί αντικαταστάσεως του εδαφίου 5 του άρθρου 71 του Α.Ν. 1854/1951”.
θ) Το Ν.Δ. 622/1970 “περί συνταξιοδοτήσεως των οικογενειών των αποβιούντων εν υπηρεσία Πρωθυπουργών κ.λ.π.”.
ι) Το Ν.Δ. 914/1971 “περί συμπληρώσεως των διατάξεων του Α.Ν. 197/1967”.
ια) Το Ν.Δ. 1208/1972 “περί επεκτάσεως της εφαρμογής των διατάξεων του Ν.Δ. 581/1941 και εις τους διατελέσαντες Αντιβασιλείς”.
ιβ) Το Ν.Δ. 128/1973 “περί συνταξιοδοτήσεως Βουλευτών κλπ.” εξαιρέσει των άρθρων 15 παρ. 1 και 16 των αναφερομένων εις την κατάργησιν του Ταμείου Ασφαλίσεως Βουλευτών.
ιγ) Το Ν.Δ. 129/1973 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Α.Ν. 557/1968”.
ιδ) Το Ν.Δ. 188/1973 “περί προσθήκης διατάξεως εις την παρ. 2 του άρθρου 14 του Α.Ν. 1854/1951”.
Δικαιώματα συντάξεως γεννηθέντα υπέρ δημοσίων εν γένει υπαλλήλων, βάσει της καταργουμένης διατάξεως, διατηρούνται και μετά την δημοσίευσιν του παρόντος νόμου ανεξαρτήτως χρόνου αναγνωρίσεως τούτων.
Αι διατάξεις του προηγουμένου εδαφίου έχουσιν εφαρμογήν αναλόγως και προκειμένου περί των υποβαλόντων αίτησιν παραιτήσεως, εν όψει της καταργουμένης, ως άνω, διατάξεως, μέχρι της δημοσιεύσεως του παρόντος.
ιε) Πάσα ετέρα διάταξις αντικειμένη εις το παρόν Νομοθετικόν Διάταγμα ή ρυθμίζουσα θέματα ρυθμιζόμενα δια του παρόντος.

2. Η δια του Ν. 4470/1965 απονεμηθείσα σύνταξις ορίζεται από 1ης Οκτωβρίου 1974 ίση προς την εκάστοτε σύνταξιν Βουλευτού έχοντος δεκαπενταετή βουλευτείαν, μη εχουσών εν προκειμένω εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 7 του Α.Ν. 232/1967.

Άρθρον 11
Συντάξεις ή αποζημιώσεις, λόγω εξόδων παραστάσεως, απονεμηθείσαι βάσει των δια του προηγουμένου άρθρου καταργουμένων διατάξεων εις πρόσωπα υπέρ ων δεν συντρέχουν αι προϋποθέσεις του παρόντος νόμου διακόπτονται από πρώτης (1ης) Οκτωβρίου 1974 δια πράξεως της Υπηρεσίας Συντάξεων του Γ.Λ.Κ. οίκοθεν εκδιδομένης. Από της αυτής χρονολογίας άρχεται καταβαλλομένη και η τυχόν παρ` αυτών δικαιουμένη, βάσει ετέρων διατάξεων, σύνταξις εκ του Δημοσίου.

Άρθρον 12
Εις τους δικαιουμένους κατά τας διατάξεις του παρόντος συντάξεως και εις τα μέλη των οικογενειών αυτών παρέχεται νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψις, οία η εις δημοσίους υπαλλήλους α` βαθμού ειδικών θέσεων.

Άρθρον 13
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της δημοσιεύσεώς του εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός εάν άλλως ορίζεται εν αυτών.

Εν Αθήναις τη 14 Οκτωβρίου 1974

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΑΤΙΑΣ

ΦΑΙΔΩΝ ΓΚΙΖΙΚΗΣ

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ