(Δ.Α. 43/2008 – Π.Κ. 29/30-10-2008) 
ΞΥΛΟΥ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 43/2008  Για τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των βιομηχανικών επιχειρήσεων επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου όλης της χώρα  (Π. Κ. 29/30-10-2008)
1.1 Με αίτηση της προς τον Ο.ΜΕ.Δ. (αριθμ πρωτ. 050/25.07.2008) η δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων, με την επωνυμία «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΡΓΑΤΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ» (ΟΒΕΣ), ζήτησε την παροχή υπηρεσιών Διαιτησίας, για την επίλυση της συλλογικής διαφοράς εργασίας; που δημιουργήθηκε μεταξύ αυτής και της εργοδοτικής συνδικαλιστικής οργάνωσης με την επωνυμία «ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ» (ΣΕΒ).
Η διαφορά αφορά τη σύναψη εθνικής κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, που θα ρυθμίζει τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των βιομηχανικών επιχειρήσεων επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου όλης της χώρας.
1.2 Την 08.09.2008 αναδείχθηκα Διαιτητής με τη δεύτερη κλήρωση και ανέλαβα τα καθήκοντα μου την 15.09.2008.
2. Με πρόσκληση μου κάλεσα τα ενδιαφερόμενα μέρη για συζήτηση της διαφοράς, στις 22.09.2008 και ώρα 13:00, στα γραφεία του Ο.ΜΕ.Δ. στην Αθήνα (Πλατεία Βικτωρίας 7).
Κατά τη συζήτηση παραστάθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη, με τους νόμιμα εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους τους.
3. Αφού έλαβα υπόψη:
3.1 Την από 25.07.2008 (Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 2075/050Δ της 25.07.2008) αίτηση προσφυγής στη Διαιτησία της ΟΒΕΣ και το ότι η προσφυγή στη Διαιτησία έγινε νόμιμα, από την ενδιαφερόμενη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων, μετά την άρνηση της διαδικασίας της μεσολάβησης, από την εργοδοτική πλευρά.
3.2 Το από 23.07.2008 Πρακτικό Μεσολάβησης της Μεσολαβητού του Ο.ΜΕ.Δ. Ε. Κουτσιμπού, με το οποίο διαπιστώνεται άρνηση μεσολάβησης του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ).
3.3 Την από 29.05.2008 (Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 1285/30.05.2008) έγγραφη «Εξώδικη Δήλωση» της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων «Περί Καταγγελίας» της προηγούμενης συλλογικής ρύθμισης (ΔΑ 33/2007), με την οποία καλείται η πιο πάνω εργοδοτική οργάνωση σε έναρξη διαπραγματεύσεων, για υπογραφή νέας και το συνημμένο «Σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας».
3.4 Την προηγούμενη Διαιτητική Απόφαση 33/2007 (Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 1379/09.07.2007) καθώς και όλα τα έγγραφα, που υπάρχουν στο σχετικό φάκελο της συλλογικής διαφοράς: ΔΑ 6/2006 (Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 956/04.05.2006), ΔΑ 48/2005 (Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 2192/22,09.2005), ΔΑ 42/2004 (Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 2043/07.10.2004) και ΔΑ 53/2003 (Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 1829/09.10.2003), καθώς και την υπ’ Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 1181/02.06.2002 Έκθεση Μεσολαβητή, την υπ’ αριθμ. 179/2004 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, υπ’ αριθ. 8222/06 σε σχέδιο απόφαση του Εφετείου Αθηνών, από 15.12.2003 γνωμοδότηση Γ. Λεβέντη και την από 15.9.2003 γνωμοδότηση Δ. Ζερδελή.
3.5 Τη σχετική με το θέμα βιβλιογραφία: Α. Μετζητάκου, «Ικανότητα για Σύναψη Κλαδικής ΣΣΕ», ΔΕΕ 1/2005, 32-36, Ι. Ληξουριώτη, «Συλλογικές Εργασιακές Σχέσεις στους Βασικούς Κλάδους του Τριτογενούς Τομέα της Οικονομίας», ΔΕΕ 2/2004, 132-141 και Ι. Ληξουριώτη, «Συλλογικές Διαπραγματεύσεις» Σχόλια για την ΜΠρΑΘ 179/2004, ΔΕΕ 5/2004, 585-591.
3.6 Τις θέσεις που ανέπτυξαν τα μέρη , στην ως άνω συνάντηση.
Ειδικότερα ο εκπρόσωπος του ΣΕΒ υποστήριξε ότι «Δεν αναγνωρίζουμε την ΟΒΕΣ και αναφερόμεθα στο Υπόμνημα που θα καταθέσουμε». Στο Υπόμνημα που κατέθεσε ο ΣΕΒ την 23.09.2008 (Αρ. Πρωτ. Ο.ΜΕ.Δ. 2376/24.09.2008), υποστηρίζει τα εξής:
(1) «Κατ’ αρχήν ο ΣΕΒ δηλώνει ότι είναι αντίθετος σε κάθε μορφή υποχρεωτικής διαιτησίας, διότι προσκρούει στο άρθρο 6 της 154 ΔΣΕ, την οποία κύρωσε η Ελλάδα με τον Ν. 2403/96. Ο Νόμος 1876/90 εισάγει την μονομερή προσφυγή στην διαιτησία και επί πλέον καθιστά δεσμευτική την Διαιτητική Απόφαση για τα μέρη. Τούτο … είναι υποχρεωτικό σύστημα διαιτησίας, στο οποίο είμεθα αντίθετοι.»
(2) Η « ..ΟΒΕΣ δεν έχει τη μορφή της συνδικαλιστικής οργάνωσης, όπως προβλέπεται από τις διατάξεις του Ν. 1264/82 (αρ. 7 παρ. 1 και συναφές και το άρθρο 1 παρ. 3β) και δεν νομιμοποιείται για τη σύναψη ομοιοεπαγγελματικής ΣΣΕ, διότι μέλη της ομοσπονδίας αυτής είναι σωματεία πολλών ειδικοτήτων και εργοστασιακών σωματείων, γεγονός που αποκλείει τον ομοιοεπαγγελματικό χαρακτήρα του Σωματείου αυτού για τη σύναψη ΣΣΕ. Εξ’ άλλου ούτε κλαδική ΣΣΕ μπορεί να συναφθεί, αφού η Βιομηχανία δεν είναι κλάδος και δεν προβλέπεται από την Ε.Σ.Υ.Ε., ούτε από την EUROSTAT. Γνωστοί κλάδοι που υπάρχουν εδώ και πολλές δεκάδες χρόνια είναι: Καπνοβιομηχανίας, Τσιμεντοβιομηχανίας, Πετρελαιοειδών, Σιδηροβιομηχανίας, Τροφίμων κλπ.»
(3) «στον χώρο επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου υφίσταται Σ.Σ.Ε που ρυθμίζει ήδη τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων του κλάδου αυτού, η οποία συμφωνείται μεταξύ ΣΕΒ και Ομοσπονδίας Οικοδόμων και συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδος, γεγονός που αποκλείει και νέα ρύθμιση για τις ίδιες ειδικότητες, αφού η ρύθμιση που γίνεται κηρύσσεται υποχρεωτική από το Υπουργείο Απασχόλησης.»
(4) «στον χώρο αυτό, ο ΣΕΒ έχει ελάχιστα μέλη, τα οποία τους όρους αμοιβής και εργασίας των απασχολουμένων σ’ αυτές ρυθμίζονται από επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις. Επισημαίνεται ότι ΚΑΜΙΑ ειδικότητα του χώρου αυτού (επεξεργασίας ξύλου) μένει χωρίς συλλογική ρύθμιση. Όλες ρυθμίζονται από Ομοιοεπαγγελματικές ή επιχειρησιακές ΣΣΕ.»
«Κατόπιν όλων των ανωτέρω φρονούμε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα έγερσης συλλογικής διαφοράς που να χρήζει ρύθμισης, με βάση τις ισχύουσες νομοθετικές ρυθμίσεις (βλέπε Διεθνείς Συμβάσεις 98 και 154 καθώς και Ν. 2403/96), γι’ αυτό και πρέπει να απορριφθεί το αίτημα της ΟΒΕΣ για την έκδοση Διαιτητικής Απόφασης με τις θέσεις μας είναι σύμφωνη και η υπ’ αριθ. 48/2005 ΔΑ του ΟΜΕΔ, την οποία επικαλούμεθα. Τέλος δηλώνουμε ότι αρνούμεθα την διαδικασία τόσο της μεσολάβησης όσο και της διαιτησίας με την ΟΒΕΣ.»
Εξάλλου, κατά την ίδια συνάντηση οι εκπρόσωποι της εργατικής πλευράς υποστήριξαν ότι «Σε ότι αφορά την ικανότητα (αρμοδιότητα, δικαιοπρακτική ικανότητα) της ΟΒΕΣ να συνάπτει την υπό κρίση σύμβαση, παραπέμπουμε στις αποφάσεις των δικαστηρίων: 179/2004 Μ. Πρωτοδικείου Αθηνών και 8222/2006 του Εφετείου Αθηνών.»
3.7. Σχετικά με τις παραπάνω απόψεις του ΣΕΒ, παρατηρούνται τα εξής:
3.7.1 Για την υποχρεωτικότητα της Διαιτησίας του ν. 1876/90, την αντίθεση της στη διάταξη του άρθρου 6 της 154 ΔΣΕ και τον αναγκαστικό χαρακτήρα της, η υπ’ αριθ. 25/2004 απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου , έκρινε τα εξής:
(α) «Το θεσπιζόμενο με το ν. 1876/90 σύστημα επίλυσης των συλλογικών διαφορών εργασίας, δεν προσκρούει στο άρθρο 22 του Συντάγματος»
(β) «Με τις διατάξεις διαιτησίας του ίδιου νόμου και μάλιστα εκείνη του άρθρου 16 παρ. 1γ, που προβλέπει δικαίωμα μονομερούς προσφυγής της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων στη διαιτησία, δεν παραβιάζεται η αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος), διότι αυτή έχει ενταχθεί σε ένα πλέγμα διατάξεων που εξασφαλίζουν σε καθένα των δύο παραγόντων (εργαζομένους και εργοδότες) δυνατότητες και ευχέρειες ισορροπίας στη λειτουργία των αντιθέτων συμφερόντων αυτών, χάριν του γενικού συμφέροντος της εργασιακής ειρήνης.»
(γ) «Οι διατάξεις του ν. 1876/90 δεν είναι αντίθετες ούτε προς τη διάταξη εκείνη του άρθρου 8 του Συντάγματος, που ορίζει ότι «κανένας δεν στερείται χωρίς τη θέληση του το δικαστή που του έχει ορίσει ο νόμος. Δικαστικές επιτροπές και έκτακτα δικαστήρια, με οποιοδήποτε όνομα, δεν επιτρέπεται να συσταθούν»
(δ) Τέλος και όσον αφορά τη σχέση του ν. 1876/90 με το άρθρο 6 της 154/81 Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας (ΔΣΕ), που κυρώθηκε με το ν. 2403/96: «οι διατάξεις του ν. 1876/90 και μάλιστα εκείνη του άρθρου 16 παρ.1 όχι μόνο δεν αντίκεινται στο άρθρο 6 της 154 ΔΣΕ, αλλά εναρμονίζονται πλήρως προς αυτό, αφού επιδιώκουν την ειρηνική επίλυση των συλλογικών διαφορών, σε κλίμα συμφιλίωσης, χωρίς οξύτητες και πιέσεις».
Έτσι, με βάση τα όσα προαναφέρθηκαν, δεν είναι βάσιμοι οι ισχυρισμοί του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), περί αντιθέσεως των διατάξεων του ν. 1876/1990 και μάλιστα εκείνης του άρθρου 16 παρ.1, στο άρθρο 6 της 154 ΔΣΕ (όπως λεπτομερώς αναφέρεται και στο κείμενο που συνοδεύει την προηγούμενη Διαιτητική Απόφαση 33/2007).
3.7.2 Ως προς την προβαλλόμενη από τον ΣΕΒ, επισήμανση περί του ότι η ΟΒΕΣ (1) «δεν έχει τη μορφή της συνδικαλιστικής οργάνωσης, όπως προβλέπεται από τις διατάξεις του ν. 1264/82 (αρ. 7 παρ. 1 και συναφές και το άρθρο 1 παρ. 3β)» και (2) «δεν νομιμοποιείται για τη σύναψη ομοιοεπαγγελματικής ΣΣΕ, ούτε κλαδική ΣΣΕ μπορεί να συναφθεί, αφού η Βιομηχανία δεν είναι κλάδος » θα ήθελα να αναφέρω τα εξής:
(1) Σύμφωνα με την απόφαση του Εφετείου Αθηνών υπ . αριθ . 8222/06, η ΟΒΕΣ είναι νόμιμα συνεστημένη συνδικαλιστική οργάνωση του ν . 1264/82. Συγκεκριμένα: «Η (ΟΒΕΣ) είναι δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση του ν. 1264/82, που έχει συσταθεί νόμιμα και είναι οργανωμένη με βάση τους επί μέρους συναφείς μεταξύ τους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας, που συνθέτουν τον ευρύτερο κλάδο των βιομηχανικών επιχειρήσεων » «Στη δύναμη της σήμερα, ως μέλη ανήκουν όλες σχεδόν οι πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις των βιομηχανιών επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου, μεταξύ των οποίων οι οργανώσεις της ΣΕΛΜΑΝ Χαλκίδας, ΑΒΕΞ Πάτρας, ΑΚΡΙΤΑΣ Αλεξανδρούπολης και ΣΕΛΜΑΝ Κομοτηνής, οι οποίες (οργανώσεις) καλύπτουν το 90% των εργαζομένων του κλάδου και γι’ αυτό αυτή (η ΟΒΕΣ) είναι και σήμερα η πλέον αντιπροσωπευτική οργάνωση, κατά την έννοια του άρθρου 6 Ν 1876/90, προς σύναψη κλαδικής ΣΣΕ για τους μισθωτούς των εν λόγω επιχειρήσεων (βιομηχανιών επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου). Με βάση συνεπώς τα παραπάνω η (ΟΒΕΣ) είναι κλαδική συνδικαλιστική οργάνωση, κατά την έννοια των διατάξεων του Ν.1264/82 και έχει την ικανότητα και νομιμοποιείται κατά τα άρθρα 3 παρ. 4 και 6 παρ. 1 Ν. 1876/90, να εγείρει συλλογικές διαφορές εργασίας και να συνάπτει κλαδική ΣΣΕ για τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των βιομηχανικών επιχειρήσεων επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου όλης της χώρας. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι στο χώρο των επιχειρήσεων κατεργασίας και επεξεργασίας ξύλου σε επίπεδο βιομηχανίας, δεν υφίσταται κλαδική κατά την έννοια του Ν. 1876/1990 συλλογική ρύθμιση (ΣΣΕ ή ΔΑ), ενώ η υφιστάμενη τοιαύτη των εργατοτεχνιτών επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου και ναυπηγοξυλουργών όλης της χώρας, ανήκει στην κατηγορία των ομοιοεπαγγελματικών ΣΣΕ.» Η ΟΒΕΣ «τυγχάνει η πλέον αντιπροσωπευτική οργάνωση, κατά την έννοια του άρθρου 6 του Ν. 1896/1990 προς σύναψη κλαδικής ΣΣΕ για τους μισθωτούς των βιομηχανιών επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου … μη εγερθείσης δε αμφισβητήσεως για την αντιπροσωπευτικότητα της (ΟΒΕΣ) εντός της σχετικής τασόμενης από το νόμο 10ήμερης προθεσμίας »
(2) Σύμφωνα με το συνοδευτικό κείμενο της ΔΑ 33/2007 (Διαιτητής Δ. Τσακίρης), «Από την ανωτέρω απόφαση έχει, δημιουργηθεί δεδικασμένο, σύμφωνα με το οποίο η ΟΒΕΣ είναι δευτεροβάθμια κλαδική συνδικαλιστική οργάνωση νόμιμα συνεστημένη και δικαιούται να συνάψει ΣΣΕ για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζόμενων στις βιομηχανικές επιχειρήσεις επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου όλης της χώρας και το οποίο δεδικασμένο δεσμεύει τον ΣΕΒ.», άποψη με την οποία συμφωνεί και η αιτιολόγηση της παρούσας Διαιτητικής Απόφασης.
(3) Όσον αφορά το θέμα της στατιστικής ταξινόμησης των κλάδων οικονομικής δραστηριότητας και αυτό έχει αναλυθεί επαρκώς στο συνοδευτικό κείμενο της Μ 6/2006 (Διαιτητής Χρ. Α. Ιωάννου). Συγκεκριμένα αναφέρει «ότι σύμφωνα με την ισχύουσα Στατιστική Ταξινόμηση των Κλάδων Οικονομικής Δραστηριότητας 2003 (ΣΤΑΚΟΔ 2003) περιλαμβάνεται μεταξύ των 17 κατηγοριών ταξινόμησης η κατηγορία «Δ: Μεταποιητικές Βιομηχανίες», η οποία, όπως και άλλες, περιλαμβάνει υποκατηγορίες, που στην περίπτωση των μεταποιητικών Βιομηχανιών ανέρχονται σε 14, μεταξύ των οποίων και η κατηγορία «ΔΔ Βιομηχανία Ξύλου και Προϊόντων Ξύλου»…».
(4) Τέλος, όσον αφορά το θέμα εάν η ΟΒΕΣ έχει την ικανότητα να υπογράψει κλαδική σσε για τους εργαζόμενους στις βιομηχανικές επιχειρήσεις επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου, η ΟΒΕΣ δεν προβάλλει το δικαίωμα να υπογράψει σσε για τον τομέα γενικά της Βιομηχανίας, αλλά για ένα μέρος, της Βιομηχανίας, δηλαδή τον κλάδο της βιομηχανίας ξύλου, καθόσον στον κλάδο αυτό δεν υπάρχει αντίστοιχη κλαδική συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων ή σε κάθε περίπτωση η ΟΒΕΣ είναι η πλέον αντιπροσωπευτική. Αυτή η πρακτική είναι διαδεδομένη στο χώρο των ΣΣΕ, όπως έχει άλλωστε επαρκώς αναλυθεί και στην ΔΑ 33/2007. Εξάλλου, η ευρωπαϊκή πρακτική, αλλά και ο Ν. 1876/1990 δίνει έμφαση στις κλαδικές ρυθμίσεις.
3.7.2.1. Όσον αφορά το θέμα που επισημαίνει ο ΣΕΒ ότι « στον χώρο επεξεργασίας και κατεργασίας ξύλου υφίσταται Σ.Σ.Ε που ρυθμίζει ήδη τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων του κλάδου αυτού, η οποία συμφωνείται μεταξύ ΣΕΒ και Ομοσπονδίας Οικοδόμων και συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδος, γεγονός που αποκλείει και νέα ρύθμιση για τις ίδιες ειδικότητες, αφού η ρύθμιση που γίνεται κηρύσσεται υποχρεωτική από το Υπουργείο Απασχόλησης », πρέπει να σημειωθεί ότι η σσε αυτή είναι ομοιοεπαγγελματική, αφορά δηλαδή «τους εργαζόμενους ορισμένου επαγγέλματος και των συναφών προς το επάγγελμα αυτό ειδικοτήτων» (άρθ. 3, παρ. 1 δ και ε, Ν. 1876/1990) και όχι κλαδική, όπως η υπό συζήτηση ρύθμιση.
4. Κατόπιν αυτών κατέληξα στην παρακάτω απόφαση, για την οποία εκτός από τα παραπάνω, έλαβα υπόψη και τα εξής:
4.1. Το γεγονός ότι όπως δηλώθηκε από την εργατική πλευρά η ΣΕΛΜΑΝ υπέγραψε με τα σωματεία ΣΣΕ, με αυξήσεις σε ποσοστό 3,5% από 1.1.2008 και επί πλέον 3,5% από 1.7.2008,
4.2.Το γεγονός ότι η Δ.Α. 33/2007 ισχύει από 1.5.2007 και καταγγέλθηκε στις 30.5.2008.
4.3 Το γεγονός ότι η από 2.6.2008 ομοιοεπαγγελματική ΣΣΕ, που αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας των Εργατοτεχνιτών που απασχολούνται στην Επεξεργασία και Κατεργασία Ξύλου και Ναυπηγοξυλουργών όλης της χώρας, (Π. Κ. 93/28.7.2008), που θεωρείται η πλησιέστερη ρύθμιση ως προς τις κύριες ειδικότητες της παρούσας κλαδικής ρύθμισης, προβλέπει αυξήσεις 4% από 1.1.2008 και επί πλέον 3,5% από 1.7.2008.
4.4 Το γεγονός ότι η ΕΓΣΣΕ προβλέπει αυξήσεις 3,45% από 1.1.2008 και επί πλέον 3% από 1.9.2008.
Αρθρο 1 Πεδίο Εφαρμογής
α. Στις διατάξεις της παρούσας υπάγεται το πάσης φύσεως προσωπικό, που απασχολείται με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, σε βιομηχανικές επιχειρήσεις κατεργασίας και επεξεργασίας ξύλου όλης της Χώρας, ανεξάρτητα από το επάγγελμα, τη θέση ή την ειδικότητα.
β. Η παρούσα ισχύει αποκλειστικά και μόνο για τους μισθωτούς που είναι μέλη πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων μελών της ΟΒΕΣ.
Η ιδιότητα του μέλους αποδεικνύεται με την προσκόμιση στον υπόχρεο εργοδότη σχετικής βεβαίωσης που εκδίδεται από τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις που ανήκουν στην ΟΒΕΣ και για λογαριασμό αυτής.
γ. Από εργοδοτικής πλευράς δεσμεύονται μόνο όσες επιχειρήσεις είναι μέλη του ΣΕΒ.
Αρθρο 2 Αποδοχές
α. Οι βασικοί μηνιαίου μισθοί και τα βασικά ημερομίσθια των εργαζομένων του άρθρου 1 της παρούσης, όπως έχουν διαμορφωθεί στις 30.5.2008, σύμφωνα με την ΔΑ 33/2007 (πράξη κατάθεσης 19/17.7.2007) αυξάνονται από 1.6.2008 κατά ποσοστό 3,5% και όπως θα έχουν διαμορφωθεί στις 31.8.2008 αυξάνονται περαιτέρω από 1.9.08 κατά ποσοστό 3,5%.
β. Τα επιδόματα, οι πρόσθετες αμοιβές και οι πάσης φύσεως παροχές που προβλέπονται από τις μέρους ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ ή ΔΑ περί των οποίων το άρθρο 2 της υπ’ αριθ. 6/2006 Μ, εξακολουθούν να καταβάλλονται στους υπαγόμενους στην παρούσα μισθωτούς, υπό τις αυτές προϋποθέσεις, υπολογιζόμενες επί των βασικών μισθών και ημερομισθίων, όπως διαμορφώνονται με την παρούσα.
γ. Σε περίπτωση που οι καθοριζόμενες με την παρούσα συνολικές αποδοχές (βασικοί μισθοί – ημερομίσθια και επιδόματα), υπολείπονται των συνολικών αποδοχών που προβλέπονται από τις αναφερόμενες στην ΔΑ 6/2006 ειδικότητες και αντίστοιχες κατά περίπτωση συλλογικές ρυθμίσεις, καταβάλλεται διορθωτικό ποσό, ίσο με το υπολειπόμενο.
Αρθρο 3 Ισχύς προηγούμενων όρων
Αποδοχές ανώτερες από αυτές που καθορίζονται με την παρούσα ή ευνοϊκότεροι όροι εργασίας που προβλέπονται από νόμους, διατάγματα , υπουργικές αποφάσεις, ΣΣΕ, ΔΑ, εσωτερικούς κανονισμούς, έθιμα ή ατομικές συμβάσεις εργασίας δεν θίγονται από τις διατάξεις της παρούσας και εξακολουθούν να ισχύουν.
Κατά τα λοιπά εξακολουθούν να ισχύουν οι όροι των ΔΑ 33/2007, 6/2006 και όλων των προηγούμενων ΣΣΕ ή ΔΑ, που δεν είναι αντίθετοι με την παρούσα.
Αρθρο 4 Έναρξη Ισχύος
Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από 1.6.2008.