Ως εκκρεμείς, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 52 §2 και 12 §6 του ν. 2721/99, δεν νοούνται οι αιτήσεις που έχουν ήδη συζητηθεί και για τις οποίες έχει εκδοθεί οριστική απόφαση, όπως είναι οι εκκρεμείς κατά την 16.9. 1999 αιτήσεις με τις οποίες ζητείται η επανασυζήτηση αιτήσεων αναιρέσεως που έχουν ήδη απορριφθεί λόγω ελλείψεως νομιμοποιήσεως του πληρεξουσίου δικηγόρου. Συνεπώς οι σχετικές δίκες δεν καταργούνται (μειοψ.).
Αριθ. 2277/2000 Ολομ.Πρόεδρος ο κ. Χ. ΓΕΡΑΡΗΣ
Εισηγήτρια η κ. Ε. ΓΑΛΑΝΟΥ, σύμβουλος Δικηγόροι οι κ.κ. Π. Κωστόπουλος,
Π. Κιούσης, πάρεδρος ΝΣΚ
(Α π ό σ π α σ μ α): Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκαν τα κατά νόμο τέλη και το παράβολο (υπ. αριθ. 6295544 και 62956351 1997 διπλότυπα είσπραξης της ΔΟΥ δικαστικών εισπράξεων Αθηνών και υπ’ αριθ. 1033 229/1997 σειράς Α΄, ειδικό έντυπο παραβόλου) ζητείται η επανασυζήτηση της από 2.2.1994 αιτήσεως αναιρέσεως του αιτούντος κατά της υπ’ αριθ. 7340/1993 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία έγινε δεκτή έφεση του Δημοσίου κατά της υπ’ αριθ. 4107/ 1991 απόφασης του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, που είχε δεχθεί προσφυγή του αιτούντος κατά της υπ’ αριθ. 7511990 πράξης του Προϊσταμένου της Α΄ ΔΟΥ Αθηνών περί επιβολής προστίμου για παραβάσεις διατάξεων του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων. Η ως άνω αίτηση αναιρέσεως είχε απορριφθεί με την υπ’ αριθ. 1689/1996 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου λόγω ελλείψεως νομιμοποιήσεως του υπογράφοντος το δικόγραφο αυτής δικηγόρου. (…).
Επειδή, κατά την έννοια της ως άνω διάταξης του άρθρου 52 § 2 του ν. 2721/1999, ως εκκρεμείς κατά την 16.9.1999 αιτήσεις αναιρέσεως νοούνται εκείνες που έχουν ήδη εισαχθεί στο Δικαστήριο μέχρι την ημερομηνία αυτή και δεν έχουν ακόμη συζητηθεί είτε διότι είναι απροσδιόριστες είτε διότι είναι προσδιορισμένες για μεταγενέστερη δικάσιμο είτε διότι φέρονται προς συζήτηση μετά από αναβολή σε προηγούμενη δικάσιμο. ΄Ετσι δεν είναι εκκρεμείς οι υποθέσεις οι οποίες έχουν ήδη συζητηθεί και επί των οποίων μάλιστα έχει εκδοθεί οριστική απόφαση. Κατά συνεκδοχή δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης οι εκκρεμείς (κατά την 16.9.1999) αιτήσεις επανασυζητήσεως με τις οποίες ζητείται, κατ’ εφαρμογήν της ως άνω διάταξης του άρθρου 4 § 2 εδ. γ΄του ν. 2479/1997, η επανασυζήτηση αιτήσεων αναιρέσεως που έχουν ήδη απορριφθεί λόγω ελλείψεως νομιμοποιήσεως του πληρεξουσίου δικηγόρου. Συνεπώς, δεν τίθεται ζήτημα καταργήσεως της παρούσης δίκης κατ’ εφαρμογήν των άρθρων 52 § 2 του ν. 2721/1999 και 12 § 6 του ν. 2298/1995 (στο οποίο παραπέμπει η προηγούμενη διάταξη), παρόλον ότι με την υπό κρίση αίτηση ζητείται η επανασυζήτηση αιτήσεως αναιρέσεως που αφορά διαφορά από πρόστιμα για παραβάσεις διατάξεων του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων με αντικείμενο κατώτερο των 500.000 δραχμών. Μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Ν. Ντούβας, Δ. Κωστόπουλος, Κ. Μενουδάκος, Γ. Παπαμεντζελόπουλος, Θ. Παπαευαγγέλου, Ν. Ρόζος και Α. Ράντος, οι οποίοι έχουν τη γνώμη ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης και οι αιτήσεις επανασυζητήσεως που έχουν ήδη εισαχθεί στο Δικαστήριο μέχρι την 16.9.1999 αλλά δεν έχουν ακόμη συζητηθεί, διότι οι αιτήσεις αυτές έχουν το χαρακτήρα ειδικού ενδίκου βοηθήματος διακεκριμένου από την αρχική αίτηση αναιρέσεως με το οποίο σκοπείται η ανατροπή της οριστικότητας της απόφασης που απορρίπτει την αίτηση λόγω ελλείψεως νομιμοποιήσεως του πληρεξουσίου δικηγόρου και η εκ νέου συζήτηση της υπόθεσης. ΄Ετσι, κατά τη μειοψηφήσασα γνώμη, η παρούσα δίκη θα έπρεπε να καταργηθεί κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων.