ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ-ΓΙΑΤΡΟΣΤεχνικός ασφαλείας – Γιατρός εργασίας (Α. Γενικά: Νομοθεσία)

Αρμόδια Υπηρεσία: Δ/νση Όρων και Συνθηκών Εργασίας

1. Ποιά είναι τα βασικά νομοθετήματα που αναφέρονται στις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας και “γιατρού εργασίας”;

Η νομοθεσία που απαιτεί την ύπαρξη τεχνικού ασφαλείας και “γιατρού εργασίας” στις επιχειρήσεις, αποτελείται από τα εξής βασικά νομοθετικά κείμενα:

1) Ν. 1568/85 (ΦΕΚ 177/Α/85) “Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων”

2) Π.Δ. 294/88 (ΦΕΚ 138/Α/88) “Ελάχιστος χρόνος απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, επίπεδο γνώσεων και ειδικότητα τεχνικού ασφαλείας για τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες του άρθρου 1 του Ν.1568/85”

3) Π.Δ. 17/96 (ΦΕΚ 11/Α/96) “Μέτρα για την βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ και 91/383/ΕΟΚ”

4) Π.Δ. 159/99 (ΦΕΚ157/Α/3-8-99) “Μέτρα για την βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κλπ (τροποποίηση Π.Δ. 17/96)”

2. Που μπορείτε να έχετε περισσότερες πληροφορίες για την εργατική νομοθεσία για θέματα ασφάλειας και υγείας;

Η νομοθεσία αυτή, όπως και όλη η υπάρχουσα νομοθεσία για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων υπάρχει στο Ελληνικό δικτυακό τόπο www.osh.gr στην υποκατηγορία νομοθεσία. Μελλοντικά θα την βλέπετε και από τον δικτυακό τόπο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην διεύθυνση www.ypergka.gr, στα θέματα ασφάλειας και υγείας των εργαζομένων. Επίσης υπάρχει και σε βιβλία που έχει εκδόσει η Δ/νση Συνθηκών εργασίας του Υπουργείου Εργασίας (στην οδό Επικούρου 29 (κάθετος της Πειραιώς απέναντι από τον Ο.Α.Ε.Δ. Πειραιώς 52, πριν την πλατεία Κουμουνδούρου, τηλέφωνα επικοινωνίας: 32.14.105,32.14.436,32.13.673, e-mail: grhsa@compulink.gr) και από το ΕΛΙΝΥΑΕ (www.elinyae.gr, Λιοσίων 146 και Θειρσίου 6, τηλ. 0108200100, fax 0108213270).

3. Ποιές επιχειρήσεις υποχρεούνται να έχουν τεχνικό ασφάλειας;

Με βάση τη νομοθεσία όλες οι επιχειρήσεις εφόσον απασχολούν έστω και έναν εργαζόμενο πρέπει να έχουν τεχνικό ασφάλειας. (Π.Δ. 17/96, άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2).

4.Ποιές επιχειρήσεις υποχρεούνται να έχουν “γιατρό εργασίας”;

Πρέπει να έχουν “γιατρό εργασίας” όσες επιχειρήσεις απασχολούν από 50 και πάνω εργαζόμενους ή όσες έχουν έστω και έναν εργαζόμενο εφόσον οι εργασίες τους είναι σχετικές με μόλυβδο, αμίαντο, βιολογικούς παράγοντες (Π.Δ.94/87, Π.Δ. 70α/88, Πδ.186/95).

5. Από πότε υπάρχει η υποχρέωση για τεχνικό ασφάλειας και “γιατρό εργασίας” στις επιχειρήσεις;

Σε επιχειρήσεις που απασχολούσαν πάνω από 150 εργαζόμενους στις 1.6.85 από το 1985 (Ν.1568/85). Σε επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 50 εργαζόμενους για τον “γιατρό εργασίας” και έστω 1 εργαζόμενο για τον τεχνικό ασφαλείας από το 1996 (Π.Δ. 17/96).

6. Πώς κατηγοριοποιούνται οι επιχειρήσεις για υπολογισμό ετήσιου χρόνου απασχόλησης και προσόντων τεχνικού ασφάλειας και “γιατρού εργασίας”;

Οι επιχειρήσεις χωρίζονται με βάση την επικινδυνότητά τους σε τρεις κατηγορίες, την Α (υψηλή επικινδυνότητα), την Β (μέση επικινδυνότητα) και την Γ (χαμηλή επικινδυνότητα). Η κατηγοριοποίηση αυτή γίνεται στο Π.Δ. 294/88 στο άρθρο 2 ανάλογα με τον κωδικό κλάδου οικονομικής δραστηριότητας κάθε επιχείρησης (ΣΤΑΚΟΔ 1980) όπως ορίζεται από την Στατιστική Υπηρεσία.

ΠΙΝΑΚΑΣ

7. Που κατατάσσεται μια επιχείρηση που έχει εργασίες εντασσόμενες σε πάνω από μια κατηγορίες (Α, Β, Γ);

Στην παραπάνω περίπτωση η επιχείρηση κατατάσσεται στη πιο δυσμενή κατηγορία (δηλαδή σε αυτή με τη μεγαλύτερη επικινδυνότητα) ή σε αυτή που αντιστοιχεί στη σαφώς κυριότερη απασχόλησή της, αν αυτή αποτελεί πολύ σημαντικό ποσοστό των εργασιών της.

8. Από ποιόν αμείβεται ο τεχνικός ασφάλειας;

Ο τεχνικός ασφάλειας αμείβεται από τον εργοδότη του οποίου είναι τεχνικός σύμβουλος στα θέματα ασφάλειας των εργαζομένων. Ο τεχνικός ασφάλειας της επιχείρησης υπάγεται στον εργοδότη απευθείας, από τον οποίο όμως έχει ηθική ανεξαρτησία.

9. Πόσες ώρες ετησίως πρέπει να απασχολείται ο τεχνικός ασφάλειας;

Με βάση την προηγούμενη κατηγοριοποίηση καθορίζονται συντελεστές από το Π.Δ.294/88 (άρθρο 3), που πολλαπλασιαζόμενοι επί τον αριθμό των εργαζομένων δίνουν τις ελάχιστες ώρες ετήσιας απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας για κάθε μία από τις κατηγορίες επιχειρήσεων που κατανέμονται κατά μήνα με κοινή συμφωνία εργοδότη και Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας:

ΠΙΝΑΚΑΣ

10. Ποιά είναι τα προσόντα του τεχνικού ασφαλείας;

Τα προσόντα του τεχνικού ασφάλειας περιγράφονται στο άρθρο 5 του Ν.1568/85, στα άρθρα 4 και 5 του Π.Δ. 294/88 και στο άρθρο 4 του Π.Δ. 17/96. Με βάση αυτά ο τεχνικός ασφάλειας πρέπει να έχει:

α) Πτυχίο πολυτεχνείου ή πολυτεχνικής σχολής ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος του εσωτερικού ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού, που το αντικείμενο σπουδών έχει σχέση με τις εγκαταστάσεις και την παραγωγική διαδικασία και άδεια άσκησης επαγγέλματος, που χορηγείται από το Tεχνικό Eπιμελητήριο της Eλλάδος (TEE).

β) Πτυχίο πανεπιστημιακής σχολής εσωτερικού ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού, που το αντικείμενο σπουδών έχει σχέση με τις εγκαταστάσεις και την παραγωγική διαδικασία και άδεια άσκησης επαγγέλματος, όταν αυτή προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία.

γ) Πτυχίο τεχνολογικού εκπαιδευτικού ιδρύματος ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού ή πτυχίο των πρώην σχολών υπομηχανικών και των KATEE.

δ) Aπολυτήριο τεχνικού λυκείου η μέσης τεχνικής σχολής ή άλλης αναγνωρισμένης τεχνικής επαγγελματικής σχολής του εσωτερικού ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού ή άδεια άσκησης επαγγέλματος εμπειροτέχνη.

Προϋπηρεσία που υπολογίζεται από την απόκτηση απολυτηρίου ή πτυχίου, για τους τεχνικούς των εδαφίων α και β της παραγράφου 1 αυτού του άρθρου τουλάχιστον διετή, για τους τεχνικούς του εδαφίου γ της παραγράφου 1 τουλάχιστον πενταετή και για τους τεχνικούς του εδαφίου δ της παραγράφου 1 τουλάχιστον οκταετή.

Kάτοχοι των παραπάνω προσόντων θεωρούνται και όσοι έχουν τίτλους ή πιστοποιητικά της αλλοδαπής. από τα οποία προκύπτει ότι είναι τεχνικοί ασφάλειας.

Στο άρθρο 5 του Π.Δ.294/88 αναφέρονται αναλυτικά οι απαιτούμενες ειδικότητες των τεχνικών ασφαλείας με βάση την δραστηριότητα των επιχειρήσεων.

Στο άρθρο 4 του Π.Δ. 17/96, παρ.2β και 2γ επεκτείνεται η δυνατότητα άσκησης του ρόλου του τεχνικού ασφαλείας και σε απόφοιτους τεχνικού λυκείου με 8ετή προϋπηρεσία σε επιχειρήσεις κατηγορίας Β και Γ αλλά και στους ίδιους τους εργοδότες σε επιχειρήσεις κατηγορίας Γ με προσωπικό μέχρι 50 άτομα, εφόσον όμως επιμορφωθούν κατάλληλα. (άρθρο 6 του Π.Δ. 17/96 και άρθρο 13 του Ν.1568/85). Αναλυτικότερα για κάθε κλάδο οικονομικής δραστηριότητας τα απαραίτητα προσόντα του τεχνικού ασφάλειας είναι τα εξής:

ΠΙΝΑΚΑΣ

11. Ποιά είναι τα προσόντα του “γιατρού εργασίας”;

Τα προσόντα του “γιατρού εργασίας” περιγράφονται στο άρθρο 8 του Ν.1568/85. O γιατρός εργασίας πρέπει να διαθέτει εκτός από την άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος και την ειδικότητα της ιατρικής της εργασίας. Mέχρι την καθιέρωση της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας και την απόκτηση της ειδικότητας από ικανό αριθμό γιατρών, μπορούν να ασκούν το αντικείμενο αυτό, στο επίπεδο της επιχείρησης οι παρακάτω:

α) οι κάτοχοι τίτλου ή πτυχίου ειδικότητας ιατρικής της εργασίας της αλλοδαπής.

β) οι γιατροί που έχουν την ειδικότητα της παθολογίας, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και έχουν παρακολουθήσει ειδικό σεμινάριο ιατρικής της εργασίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13 ή διαθέτουν διετή τουλάχιστον εμπειρία σε επιχείρηση.

γ) όσοι έχουν ασκήσει καθήκοντα γιατρού εργασίας στο Yπουργείο Eργασίας για πέντε χρόνια τουλάχιστον και μετά την παραίτηση τους από την υπηρεσία.

Σε περίπτωση που δεν υπάρχει γιατρός με την παραπάνω ειδικότητα είναι δυνατό να προσληφθεί γιατρός οποιασδήποτε ειδικότητας (όχι όμως γιατρός χωρίς ειδικότητα).

12. Μπορεί γιατρός χωρίς ειδικότητα να είναι γιατρός εργασίας σε επιχείρηση;

Όχι, δεν μπορεί. Πρέπει να έχει οπωσδήποτε ειδικότητα.

13. Ποιές είναι οι αρμοδιότητες του τεχνικού ασφαλείας;

Οι αρμοδιότητες του τεχνικού ασφάλειας περιγράφονται στα άρθρα 6 και 7 του Ν.1568/85 και στο Π.Δ.17/96. Οι αρμοδιότητες αυτές είναι συμβουλευτικές προς τον εργοδότη ενώ επίσης ο τεχνικός ασφάλειας έχει την υποχρέωση επίβλεψης των συνθηκών εργασίας.

Συγκεκριμένα:

1. O τεχνικός ασφάλειας παρέχει στον εργοδότη υποδείξεις και συμβουλές, γραπτά ή προφορικά, σε θέματα σχετικά με την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας και την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων. Tις γραπτές υποδείξεις καταχωρεί σε ειδικό βιβλίο της επιχείρησης, το οποίο σελιδομετρείται και θεωρείται από την επιθεώρηση εργασίας. O εργοδότης έχει υποχρέωση να λαμβάνει γνώση ενυπογράφως των υποδείξεων που καταχωρούνται σ αυτό το βιβλίο.

2. Eιδικότερα ο τεχνικός ασφάλειας:

α) συμβουλεύει σε θέματα σχεδιασμού, προγραμματισμού, κατασκευής και συντήρησης των εγκαταστάσεων, εισαγωγής νέων παραγωγικών διαδικασιών, προμήθειας μέσων και εξοπλισμού, επιλογής και ελέγχου της αποτελεσματικότητας των ατομικών μέσων προστασίας καθώς και διαμόρφωσης και διευθέτησης των θέσεων και του περιβάλλοντος εργασίας και γενικό οργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίας.

β) ελέγχει την ασφάλεια των εγκαταστάσεων και των τεχνικών μέσων, πριν από τη λειτουργία τους καθώς και των παραγωγικών διαδικασιών και μεθόδων εργασίας πριν από την εφαρμογή τους και επιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και πρόληψης των ατυχημάτων, ενημερώνοντας σχετικά τους αρμόδιους προϊσταμένους των τμημάτων ή τη διεύθυνση της επιχείρησης.

3. Για την επίβλεψη των συνθηκών εργασίας ο τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση

α) να επιθεωρεί τακτικά τις θέσεις εργασίας από πλευράς υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, να αναφέρει στον εργοδότη οποιαδήποτε παράλειψη των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας να προτείνει μέτρα αντιμετώπισής της και να επιβλέπει την εφαρμογή τους.

β) να επιβλέπει την ορθή χρήση των ατομικών μέσων προστασίας.

γ) να ερευνά τα αίτια των εργατικών ατυχημάτων, να αναλύει τα αποτελέσματα των ερευνών, να τα αξιολογεί και να προτείνει μέτρα αποτροπής παρόμοιων ατυχημάτων.

δ) να εποπτεύει την εκτέλεση ασκήσεων πυρασφάλειας και συναγερμού για τη διαπίστωση ετοιμότητος προς αντιμετώπιση ατυχημάτων.

4. Για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στην επιχείρηση ο τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση:

α) να μεριμνά ώστε οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση να τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και να τους ενημερώνει και καθοδηγεί για την αποτροπή του επαγγελματικού κινδύνου που συνεπάγεται η εργασία τους.

β) να συμμετέχει στην κατάρτιση και εφαρμογή των προγραμμάτων εκπαίδευσης των εργαζομένων σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.

5. H άσκηση του έργου του τεχνικού ασφάλειας δεν αποκλείει την ανάθεση σε αυτόν από τον εργοδότη και άλλων καθηκόντων πέραν του ελάχιστου ορίου ωρών απασχόλησής ως τεχνικού ασφάλειας.

6. O τεχνικός ασφάλειας έχει κατά την άσκηση του έργου του ηθική ανεξαρτησία απέναντι στον εργοδότη και στους εργαζομένους. Tυχόν διαφωνία του με τον εργοδότη, για θέματα της αρμοδιότητάς του, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο καταγγελίας της σύμβασής του. Σε κάθε περίπτωση η απόλυση του τεχνικού ασφάλειας πρέπει να είναι αιτιολογημένη.

7. O τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση να τηρεί το επιχειρησιακό απόρρητο.

14. Ποιές είναι οι αρμοδιότητες του “γιατρού εργασίας”;

Οι αρμοδιότητες του “γιατρού εργασίας” περιγράφονται στα άρθρα 9 και 10 του Ν.1568/85 και στο Π.Δ.17/96. Οι αρμοδιότητες αυτές είναι συμβουλευτικές προς τον εργοδότη ενώ επίσης ο γιατρός εργασίας έχει την υποχρέωση επίβλεψης της υγείας των εργαζομένων.

Συγκεκριμένα:

1. O γιατρός εργασίας παρέχει υποδείξεις και συμβουλές στον εργοδότη, στους εργαζόμενους και στους εκπροσώπους τους, γραπτά ή προφορικά, σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για τη σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων. Tις γραπτές υποδείξεις ο γιατρός εργασίας καταχωρεί στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 6 του νόμου αυτού. O εργοδότης λαμβάνει γνώση ενυπογράφως των υποδείξεων που καταχωρούνται σ αυτό το βιβλίο.

2. Eιδικότερα ο γιατρός εργασίας συμβουλεύει σε θέματα:

α) σχεδιασμού προγραμματισμού, τροποποίησης της παραγωγικής διαδικασίας, κατασκευής και συντήρησης εγκαταστάσεων, σύμφωνα με τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.

β) λήψης μέτρων προστασίας, κατά την εισαγωγή και χρήση υλών και προμήθειας μέσων εξοπλισμού.

γ) φυσιολογίας και ψυχολογίας της εργασίας εργονομίας και υγιεινής της εργασίας, της διευθέτησης και διαμόρφωσης των θέσεων και του περιβάλλοντος της εργασίας και της οργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίας.

δ) οργάνωσης υπηρεσίας παροχής πρώτων βοηθειών.

ε) αρχικής τοποθέτησης και αλλαγής θέσης εργασίας για λόγους υγείας, προσωρινά ή μόνιμα καθώς και ένταξης ή επανένταξης μειονεκτούντων ατόμων στην παραγωγική διαδικασία, ακόμη και με υπόδειξη αναμόρφωσης της θέσης εργασίας και

στ) δεν επιτρέπεται ο γιατρός εργασίας να χρησιμοποιείται για να επαληθεύει το δικαιολογημένο ή μη λόγω νόσου, απουσίας εργαζομένου.

3. Για την επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων ο γιατρός εργασίας έχει υποχρέωση:

I. Να προβαίνει σε ιατρικό έλεγχο των εργαζομένων σε σχέση με τη θέση εργασίας τους, μετά την πρόληψή τους ή την αλλαγή θέσης εργασίας, καθώς και σε περιοδικό ιατρικό έλεγχο κατά την κρίση του επιθεωρητή εργασίας ύστερα από αίτημα της επιτροπής υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, όταν τούτο δεν ορίζεται από το νόμο. Mεριμνά για τη διενέργεια ιατρικών εξετάσεων και μετρήσεων παραγόντων του εργασιακού περιβάλλοντος σε εφαρμογή των διατάξεων που ισχύουν κάθε φορά. Eκτιμά την καταλληλότητα των εργαζομένων για τη συγκεκριμένη εργασία, αξιολογεί και καταχωρεί τα αποτελέσματα των εξετάσεων, εκδίδει βεβαίωση των παραπάνω εκτιμήσεων και τη κοινοποιεί στον εργοδότη. Tο περιεχόμενο της βεβαίωσης πρέπει να εξασφαλίζει το ιατρικό απόρρητο υπέρ του εργαζόμενου και μπορεί να ελεγχθεί από τους υγειονομικούς επιθεωρητές του Yπουργείου Eργασίας για την κατοχύρωση του εργαζόμενου και του εργοδότη.

II. Eπιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων και πρόληψης των ατυχημάτων. Για το σκοπό αυτό.

α) επιθεωρεί τακτικά θέσεις εργασίας και αναφέρει οποιαδήποτε παράλειψη προτείνει μέτρα αντιμετώπισης των παραλείψεων και επιβλέπει την εφαρμογή τους.

β) επεξηγεί την αναγκαιότητα της σωστής χρήσης των ατομικών μέτρων προστασίας.

γ) ερευνά τις αιτίες των ασθενειών που οφείλονται στην εργασία, αναλύει και αξιολογεί τα αποτελέσματα των ερευνών και προτείνει μέτρα για την πρόληψη των ασθενειών αυτών.

δ) επιβλέπει τη συμμόρφωση των εργαζομένων στους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, ενημερώνει τους εργαζόμενους για τους κινδύνους που προέρχονται από την εργασία τους, καθώς και για τους τρόπους πρόληψή τους.

ε) παρέχει επείγουσα θεραπεία σε περίπτωση ατυχήματος ή αιφνίδιας νόσου. Eκτελεί προγράμματα εμβολιασμού των εργαζομένων με εντολή της αρμόδιας διεύθυνσης υγιεινής της νομαρχίας, όπου εδρεύει η επιχείρηση.

III. O γιατρός εργασίας έχει υποχρέωση να τηρεί το ιατρικό και επιχειρησιακό απόρρητο.

IV. O γιατρός εργασίας αναγγέλλει μέσω της επιχείρησης στην επιθεώρηση εργασίας ασθένειες των εργαζομένων που οφείλονται στην εργασία.

V. O γιατρός πρέπει να ενημερώνεται από τον εργοδότη και τους εργαζομένους για οποιοδήποτε παράγοντα στο χώρο εργασίας που έχει επίπτωση στην υγεία.

VI. H επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων δεν μπορεί να συνεπάγεται οικονομική επιβάρυνση για αυτούς και πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας τους.

VII. O γιατρός εργασίας έχει κατά την άσκηση του έργου του ηθική ανεξαρτησία απέναντι στον εργοδότη και στους εργαζομένους. Tυχόν διαφωνία του με τον εργοδότη, για θέματα της αρμοδιότητάς του, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο καταγγελίας της σύμβασής του. Σε κάθε περίπτωση η απόλυση γιατρού εργασίας πρέπει να είναι αιτιολογημένη.

15. Πρέπει να συνεργάζονται ο τεχνικός ασφαλείας, ο γιατρός εργασίας, ο εργοδότης και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων.

Ο τεχνικός ασφάλειας και ο γιατρός εργασίας υποχρεούνται να συνεργάζονται πραγματοποιώντας κοινούς ελέγχους. Επίσης οφείλουν να συνεργάζονται με τους εκπροσώπους των εργαζομένων ή την Ε.Υ.Α.Ε. και να τους ενημερώνουν για κάθε σημαντικό θέμα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας στην επιχείρηση και να τους παρέχουν κατάλληλες συμβουλές. Ο εργοδότης οφείλει να συνεργάζεται με όλους αυτούς.

16. Πως ανατίθενται καθήκοντα σε τεχνικούς ασφάλειας και γιατρούς εργασίας;

Η ανάθεση των καθηκόντων σε τεχνικούς ασφάλειας και γιατρούς εργασίας γίνεται εγγράφως με ταυτόχρονη δήλωση αποδοχής καθηκόντων από το εν λόγω άτομο, αντίγραφά δε αυτών κοινοποιούνται στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας. (άρθρο 2, παρ. 3 του Π.Δ.159/99).

17. Σε ποιές επιχειρήσεις μπορεί να παρέχει υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας ο ίδιος ο εργοδότης;

Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 4 παράγραφος 2γ του Π.Δ. 17/96, σε επιχειρήσεις χαμηλής επικινδυνότητας (κατηγορία Γ) που απασχολούν μέχρι 50 άτομα προσωπικό, έχουν την δυνατότητα οι ίδιοι οι εργοδότες, εφόσον επιμορφωθούν κατάλληλα, ασχέτως άλλων ειδικών προσόντων, να αναλαμβάνουν τον ρόλο του τεχνικού ασφαλείας. Αυτή η επιμόρφωση πρέπει να γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 6 του Π.Δ. 17/96 και το άρθρο 13 του Ν.1568/85.

18. Που και πώς πρέπει να επιμορφωθεί ο εργοδότης για να μπορεί να παρέχει υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας;

Τα σεμινάρια επιμόρφωσης εργοδοτών δεν γίνονται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών ασφαλίσεων, αλλά από το ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. (Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, τα εγκεκριμένα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (Κ.Ε.Κ.) που έχουν πιστοποιηθεί ή από εκπαιδευτικούς ή άλλους Δημόσιους Οργανισμούς, που αποστέλλουν τα προγράμματά τους για έγκριση στο Υπουργείο μας και συγκεκριμένα στο Συμβούλιο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (Σ.Υ.Α.Ε.), και μετά το πέρας του σεμιναρίου παρέχουν στους εργοδότες πιστοποιητικά που τους δίνουν την δυνατότητα παροχής υπηρεσιών τεχνικού ασφάλειας μόνο όμως στην επιχείρησή τους. Δυνατότητα εκτέλεσης αυτών των σεμιναρίων έχουν και τα Επιμελητήρια και οι Σύλλογοι που είναι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί.

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Π.Δ. 17/96 “Μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της
υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ και91/383/ΕΟΚ” (ΦΕΚ 11/Α) σε όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, ανεξαρτήτως κλάδου οικονομικής δραστηριότητας και αριθμού εργαζομένων, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να παρέχει στους εργαζόμενους Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης, δηλαδή υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας .
Όλοι οι εργοδότες που οι επιχειρήσεις τους ανήκουν στη Γ’ – μικρής επικινδυνότητας κατηγορία (ανεξάρτητα με την κατηγορία λογιστικών βιβλίων της επιχείρησης) και απασχολούν από 1 έως 50 εργαζόμενους στην επιχείρησή τους, μπορούν να γίνουν οι ίδιοι Τεχνικοί Ασφαλείας για την επιχείρησή τους, παρακολουθώντας το αντίστοιχο σεμινάριο.
Με την Υπουργική Απόφαση 1302727/3-4-2003, οι επιχειρήσεις που ανήκουν στη Γ’ κατηγορία επικινδυνότητας χωρίστηκαν σε δύο υποκατηγορίες και ορίστηκε αριθμός ωρών παρακολούθησης ειδικού σεμιναρίου επιμόρφωσης εργοδοτών ανά υποκατηγορία:

Α’ Υποκατηγορία: Γραφεία και ιατρεία (όχι οδοντιατρεία και εργαστήρια)
σεμινάριο διάρκειας 5 ωρών.
Β’ Υποκατηγορία: Όλοι οι υπόλοιποι – σεμινάριο διάρκειας 10 ωρών

Η απόφαση ρητώς αναφέρει ότι η εκπαίδευση γίνεται σε διαπιστευμένα κέντρα
κατάρτισης, εξασφαλίζοντας την απαραίτητη πιστοποίηση εργοδοτών ή εργαζομένων ως τεχνικών ασφαλείας.
Με την υπουργική απόφαση 130975/04-08-2003 (ΦΕΚ 1145/8/2003) καθορίστηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις προκειμένου οι ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ των οποίων η επιχείρηση ανήκει στη Β’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ, να γίνουν οι ίδιοι ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Α : Επιχειρήσεις με λιγότερους από 20 εργαζομένους.
Αν ο εργοδότης είναι πτυχιούχος (ΑΕΙ ή Τ.Ε.Ι.) και το πτυχίο του ΔΕΝ είναι σχετικό με το αντικείμενο της οικονομικής δραστηριότητας του τότε, με κατάλληλη επιμόρφωση τουλάχιστον 35 ωρών, μπορεί να γίνει ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ στην επιχείρησή του.
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Β : Επιχειρήσεις μέχρι 6 εργαζομένους.
Αν ο εργοδότης είναι πτυχιούχος τεχνικού επαγγελματικού εκπαιδευτηρίου (ΤΕΕ, ΤΕΛ) ή ΙΕΚ ή άλλης αναγνωρισμένης τεχνικής σχολής και το αντικείμενο του πτυχίου του σχετίζεται με την οικονομική δραστηριότητα της επιχείρησής του, τότε μπορεί να γίνει ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ με κατάλληλη επιμόρφωση τουλάχιστον 35 ωρών.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Γ :Επιχειρήσεις μέχρι 3 εργαζομένους.
Αν ο εργοδότης έχει ΑΔΕΙΑ άσκησης τεχνικού επαγγέλματος ΕΜΠΕΙΡΟΤΕΧΝΗ και το αντικείμενο της άδειάς του σχετίζεται με τη δραστηριότητα της επιχείρησής του ή αποδεδειγμένα ασκεί επί δ ε κ α ε τ ί α και πλέον την οικονομική. δραστηριότητα της επιχείρησής του, τότε μπορεί να αναλάβει τις υποχρεώσεις του ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ με κατάλληλη επιμόρφωση τουλάχιστον 35 ωρών.
Επισημαίνεται ότι είναι στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια των εργοδοτών να επιμορφωθούν οι ίδιοι ή να επιμορφώσουν εργαζόμενο της επιχείρησής τους ο οποίος πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για τους εργοδότες.

Πηγή Κ.Ε.Π.