Σ.Τ.Ε. 7166/2005
Έκδοση θεωρημένων εισιτηρίων εισόδου σε μπάρ – εστιατόριο
Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών
(Τμήμα 24ο Μονομελές)
Αριθ. απόφασης: 7166/2005
Δικαστής: Μ. Εφορακοπούλου, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Δικηγόρος: Στέφανος Ηλιού
Κώδικας βιβλίων και στοιχείων (Π.Δ. 186/1992, άρθρο 2, παρ. 1).
Έκδοση θεωρημένων εισιτηρίων εισόδου σε μπάρ – εστιατόριο: Η χρήση στερεοφωνικής μουσικής με την παρουσία ή μη disc jockey δεν αρκεί για να προσδώσει στο κατάστημα το χαρακτηριστικό γνώρισμα της παροχής ψυχαγωγίας με μουσική και, κατά συνέπεια, η επιχείρηση δεν οφείλει να εκδίδει θεωρημένα εισιτήρια εισόδου.
Δεκτή προσφυγή φορολογούμενου
[…] Επειδή, στο άρθρο 2, παρ. 1 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (Π.Δ. 186/1992, Φ.Ε.Κ. Α΄ 84), όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 2 του Π.Δ/τος 134 της 22-5/4-6-96 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 105), ορίζεται ότι: “Κάθε ημεδαπό ή αλλοδαπό φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή κοινωνία του Αστικού Κώδικα, που ασκεί δραστηριότητα στην ελληνική επικράτεια και αποβλέπει στην απόκτηση εισοδήματος από εμπορική ή … επιχείρηση, … αναφερόμενοι στο εξής με τον όρο “επιτηδευματίας”, τηρεί, εκδίδει, παρέχει, ζητά, λαμβάνει, υποβάλλει, διαφυλάσσει τα βιβλία, τα στοιχεία, τις καταστάσεις και κάθε άλλο μέσο σχετικό με την τήρηση βιβλίων και την έκδοση στοιχείων που ορίζονται από τον Κώδικα αυτό, κατά περίπτωση”. Περαιτέρω, στις διατάξεις της 1072823/513/ΠΟΛ. 1159/22-6-1994 Απόφασης του Υπουργού Οικονομικών (Φ.Ε.Κ. 506 Β΄), που εκδόθηκε κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 38 του Π.Δ/τος 186/1992, ορίζονται τα εξής: “1. Από 11ης Ιουλίου 1994 επιβάλλεται υποχρέωση έκδοσης κατ΄ άτομο εισιτηρίου, σύμφωνα με τα αναφερόμενα κατωτέρω, στους επιτηδευματίες που τηρούν βιβλία Β΄ και Γ΄ κατηγορίας του Κ.Β.Σ. και εκμεταλλεύονται καταστήματα ή άλλους χώρους (κέντρα διασκέδασης, χορευτικά κέντρα, κοσμικές ταβέρνες, καμπαρέ, καφωδεία, δισκοθήκες, μπουάτ, παμπ, μπαρ, “ρiano bar restaurant” και λοιπά συναφή), στα οποία παρέχεται ψυχαγωγία, συνδυαζόμενη ή μη με χορό ή ακρόαση και προσφορά φαγητού και ποτού ή μόνο ποτού, εφόσον χρησιμοποιούν ορχήστρα με τουλάχιστον τρία όργανα ή ηλεκτρονική ή στερεοφωνική μουσική. Δεν υπάγονται στην πιο πάνω υποχρέωση, οι εκμεταλλευτές καταστημάτων, στα οποία χρησιμοποιείται μόνο στερεοφωνική, εφόσον αυτή δεν αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της λειτουργίας τους (εστιατόρια, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία, καφενεία, καφετέριες και λοιπά συναφή). 2. Για κάθε εισερχόμενο στο κατάστημα ή άλλο χώρο πελάτη, κατά την ώρα της εισόδου, εκδίδεται θεωρημένο τρίπτυχο εισιτήριο εισόδου, με ενιαία, αύξουσα και κατά χρονολογική σειρά αρίθμηση (άρθρο 18 παρ. 6 Κ.Β.Σ.), χωρίς δυνατότητα χρήσης διαφορετικών σειρών, στο οποίο αναγράφονται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Β.Σ. α. Ο τίτλος του στοιχείου, β. Τα πλήρη στοιχεία του εκδότη γ. Η ημερομηνία έκδοσης. 3. Σε περίπτωση κατά την οποία ο υπόχρεος επιτηδευματίας έχει ορίσει για τον πελάτη, ελάχιστη τιμή κατανάλωσης αναγραφόμενη επί των τιμοκαταλόγων σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, ως προκαταβολή, συμψηφιζόμενη στη συνέχεια με την αξία των προσφερομένων ειδών επί του εισιτηρίου αναγράφεται σχετική ένδειξη και η αξία αυτή ως εξής: “ελάχιστη κατανάλωση δρχ. …”. 4… 5… 6… 7. Τα δύο μέρη (αποκόμματα του εισιτηρίου) μπλε και λευκού χρώματος, αντίστοιχα, παραδίδονται στον πελάτη, κατά την είσοδο, ενώ το τρίτο μπλε χρώματος παραμένει ως στέλεχος. Ο πελάτης κατά το σερβίρισμα παραδίδει στην επιχείρηση το μπλε απόκομμα, ενώ το λευκό το κρατεί (ο πελάτης) καθ΄ όλη τη διάρκεια της παραμονής του στο κατάστημα, το φέρει δε μαζί του και κατά την έξοδο απ΄ αυτό. 8. Τα εκδιδόμενα με αξία εισιτήρια αποτελούν φορολογικά στοιχεία εσόδου και καταχωρούνται στα τηρούμενα βιβλία, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Κ.Β.Σ. … 9. Τα μπλε αποκόμματα των εισιτηρίων που παραδίδονται από τους πελάτες κατά το σερβίρισμα διαφυλάσσονται από τους υπόχρεους επιτηδευματίες, μέχρι την έναρξη λειτουργίας του καταστήματος κατά την επόμενη ημέρα, τα δε στελέχη διαφυλάσσονται σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 2 του Κ.Β.Σ. 10. Για κάθε παράβαση της παρούσας επιβάλλονται σε βάρος των υποχρέων σε έκδοση οι προβλεπόμενες από τον Κ.Β.Σ. κυρώσεις…”.
Επειδή, στο άρθρο 5 του Ν. 2523/1997 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 179/11-9-1997) ορίζονται τα εξής: “1. Όποιος παραβαίνει τις διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (Π.Δ. 186/1992, Φ.Ε.Κ. 84 Α΄) τιμωρείται με πρόστιμο που προσδιορίζεται κατ΄ αντικειμενικό τρόπο. Για το σκοπό αυτόν καθιερώνονται δύο βάσεις υπολογισμού, συντελεστές βαρύτητας και ανώτατα όρια (οροφές). Οι παραβάσεις διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, γενικές και αυτοτελείς. 2. Για την εφαρμογή του αντικειμενικού συστήματος δίδονται οι πιο κάτω εννοιολογικοί προσδιορισμοί: α) Βάση Υπολογισμού Νο1 (ΒΑΣ. ΥΠ. 1) είναι το αντικειμενικό ποσό επί του οποίου εφαρμόζονται οι συντελεστές βαρύτητας για συγκεκριμένες παραβάσεις, όπως στις κατ΄ ιδίαν διατάξεις ορίζεται. Το ποσό της βάσης αυτής κλιμακώνεται ανάλογα με την κατηγορία των βιβλίων, που υποχρεούται να τηρεί κάθε υπόχρεο πρόσωπο του Κ.Β.Σ., ως εξής α.α. ΄” α.β. Για υπόχρεους σε τήρηση βιβλίων Β΄ κατηγορίας 200.000 δραχμές. α.γ. … β) … γ) Συντελεστής βαρύτητας είναι ο αριθμός που κλιμακώνεται ανάλογα με τη σοβαρότητα της παράβασης και εφαρμόζεται στην αντίστοιχη βάση υπολογισμού. δ) Ανώτατο όριο (οροφή) είναι το ποσό, το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί το επιβαλλόμενο πρόστιμο και εφαρμόζεται στις αυτοτελείς παραβάσεις, με εξαίρεση αυτές για τις οποίες ισχύει η βάση υπολογισμού Νο2 (ΒΑΣ. ΥΠ. 2). ε) … στ) Αυτοτελείς παραβάσεις είναι αυτές, που ορίζονται στη παράγραφο 8 του άρθρου αυτού για τις οποίες επιβάλλεται ιδιαίτερο πρόστιμο για κάθε παράβαση. 3. … 4. … 5. … 6. … 7. … 8. Οι παρακάτω περιπτώσεις, για την επιβολή του αντικειμενικού προστίμου, θεωρούνται αυτοτελείς παραβάσεις, για τις οποίες εφαρμόζεται η Βάση Υπολογισμού Νο1 (ΒΑΣ. ΥΠ. 1) ο δε συντελεστής βαρύτητας, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, έχει αριθμητική τιμή ένα (1). α) Η παράλειψη έκδοσης κάθε στοιχείου, που ορίζεται από τις διατάξεις του Κ.Β.Σ. … δ) Η άρνηση του υπόχρεου να διευκολύνει το φορολογικό έλεγχο εντός ευλόγου χρόνου ή να παραδώσει σ΄ αυτόν τα βιβλία, τα έγγραφα και τα στοιχεία εν γένει που υπέπεσαν στην αντίληψή του. … 9. Κάθε φορά που διενεργείται φορολογικός έλεγχος και διαπιστώνονται επαναλαμβανόμενες εντός της ίδιας διαχειριστικής περιόδου αυτοτελείς, κατά τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου, παραβάσεις, για τις οποίες προβλέπεται η επιβολή προστίμων με βάση την κατηγορία βιβλίων, κατά τα οριζόμενα στην περίπτωση α΄ της παραγράφου 2, το ανώτατο όριο του προστίμου δεν μπορεί να υπερβεί κατά την πρώτη έκδοση απόφασης επιβολής προστίμου το δεκαπενταπλάσιο των προστίμων αυτών, για κάθε κατηγορία παραβάσεων των περιπτώσεων της προηγούμενης παραγράφου… 12. Όπου σε άλλες διατάξεις γίνεται αναφορά σε παραβάσεις ή πρόστιμα του Π.Δ/τος 99/77 – Κ.Φ.Σ. ή του Π.Δ/τος 186/92 κ.Β.Σ., νοούνται οι παραβάσεις και τα πρόστιμα του παρόντος νόμου”.
Στο άρθρο 9, παρ. 1 του ίδιου νόμου ορίζονται τα εξής: “Το πρόστιμο επιβάλλεται σε βάρος του παραβάτη φυσικού προσώπου …”.
Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας και, ειδικότερα, την από 20-3-2001 έκθεση ελέγχου των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων της Περιφερειακής Διεύθυνσης Αττικής του Σ.Δ.Ο.Ε., προκύπτουν τα ακόλουθα: Στις 12-11-2000, ημέρα Κυριακή και ώρα 2.07΄, διενεργήθηκε έλεγχος από τα πιο πάνω όργανα του Σ.Δ.Ο.Ε., στην επιχείρηση της προσφεύγουσας που εδρεύει στην Αθήνα, (οδός Για…., αριθ. 10 – Αθήνα) και τηρεί βιβλία Β΄ κατηγορίας του Κ.Β.Σ. Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση, που σύμφωνα με την άδεια που διαθέτει λειτουργεί ως “οινομαγειρείο – παραδοσιακό καφενείο” (βλ. σχετ. με αριθ. πρωτ. 40789/9-6-2000 άδεια λειτουργίας), λειτουργούσε με χαρακτηριστικό γνώρισμα την παροχή ψυχαγωγίας με στερεοφωνική μουσική και τη παρουσία Disc Jockey. Ειδικότερα, διαπιστώθηκε ότι, κατά την ώρα του ελέγχου, στο κατάστημα βρίσκονταν 25 άτομα, στα οποία δεν είχαν εκδοθεί θεωρημένα τρίπτυχα εισιτήρια εισόδου αξίας εκάστου 1.000 δραχμών, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του Κ.Β.Σ., οι παραβάσεις δε γνωστοποιήθηκαν στην προσφεύγουσα με το 10933/12-11-2000 υπηρεσιακό σημείωμα ελέγχου, ενώ, για όλα τα σερβιρισθέντα ποτά και φαγητά είχαν εκδοθεί αποδείξεις λιανικής πώλησης συνολικής αξίας 377.210 δρχ. Βάσει των ως άνω διαπιστώσεων, ο Προϊστάμενος της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. ΙΣΤ Αθηνών εξέδωσε, σε βάρος της προσφεύγουσας, την 59/2001 Πράξη Επιβολής Προστίμου ΚΒΣ, με την οποία της επέβαλε δέκα πέντε (15) πρόστιμα ύψους 200.000 δραχμών το καθένα (κατ΄ άρθρο 5 παρ. 9 του Ν. 2523/1997), για τις αποδιδόμενες σ΄ αυτόν 25 παραβάσεις παράλειψης έκδοσης θεωρημένων εισιτηρίων εισόδου, ήτοι το συνολικό ποσό των (15 Χ 200.000) 3.000.000 δραχμών.
Επειδή, ήδη η προσφεύγουσα, με την κρινόμενη προσφυγή, ισχυρίζεται ότι μη νόμιμα επιβλήθηκαν σε βάρος της τα ένδικα πρόστιμα και ζητά να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι η επιχείρησή της δεν υποχρεούται, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες σχετικές διατάξεις, στην έκδοση εισιτηρίων εισόδου διότι, καταρχήν, το κυρίαρχο στοιχείο του καταστήματός της (οινομαγειρείο – παραδοσιακό καφενείο) είναι η παροχή εκλεκτών σπεσιαλιτέ, η χρήση δε στερεοφωνικού μηχανήματος, δεν αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της λειτουργίας της αλλά αποβλέπει στην δημιουργία ευχάριστης ατμόσφαιρας και συνοδεύει απλά την παροχή φαγητού, καθώς η ένταση της μουσικής είναι πολύ χαμηλή, προκειμένου να μην ενοχλεί τους πελάτες, που θέλουν να φάνε και να συζητήσουν, καθώς και ότι δεν απασχολεί disc jockey αλλά την τοποθέτηση των C.D. αναλαμβάνει, κατά περίπτωση, ο διαχειριστής της επιχείρησης ή το υπόλοιπο προσωπικό. Προς απόδειξη του ισχυρισμού της επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων, α) αντίγραφα διαφημιστικών καταχωρήσεων σε έντυπα (εφημερίδες και περιοδικά), όπου αναφέρονται τα είδη που, κατεξοχήν, σερβίρονται στην επιχείρησή της και περιγράφεται ο χώρος και το “ύφος” του καταστήματος, β) κάτοψη του χώρου, όπου στεγάζεται και λειτουργεί το κατάστημα (κουζίνες, χώροι φαγητού και μικρού μπαρ) και γ) πίνακα ωρών εργασίας (από 17-11-2000) και κατάσταση προσωπικού (μηνών 11 και 12/2000), όπου δεν αναφέρεται απασχόληση D.J.
Επειδή, σύμφωνα με όλα όσα προαναφέρθηκαν, το Δικαστήριο, λαμβάνει υπόψη τα εξής: Όπως αναφέρεται στην έκθεση ελέγχου των οργάνων του Σ.Δ.Ο.Ε., κατά την ώρα του ελέγχου, μέσα στο κατάστημα βρίσκονταν συνολικά 25 άτομα στα οποία δεν είχαν εκδοθεί εισιτήρια εισόδου και η επιχείρηση λειτουργούσε με χαρακτηριστικό γνώρισμα την παροχή ψυχαγωγίας με χρήση στερεοφωνικής μουσικής με D.J. Ωστόσο, οι διαπιστώσεις αυτές και μόνο, από τα ελεγκτικά όργανα, δεν αρκούν για να προσδώσουν στη λειτουργία της επιχείρησης ως χαρακτηριστικό αυτής γνώρισμα, που κατά τα ανωτέρω απαιτείται προκειμένου αυτή να υποχρεούται στην έκδοση εισιτηρίων εισόδου, την παροχή ψυχαγωγίας με χρήση στερεοφωνικής μουσικής, χωρίς να αναφέρει, συγκεκριμένα, το είδος των υπηρεσιών και των αγαθών που προσφέρονται στο κατάστημα, το χαρακτήρα της λειτουργία της σε σχέση με το χώρο που αυτή ασκείται, καθώς και το “ύφος” που προσδίδει σ΄ αυτήν η μουσική από στερεοφωνικό συγκρότημα, που άλλωστε χρησιμοποιείται, κατά κανόνα, σε όλα τα καταστήματα αυτού του είδους (εστιατόρια, bar, κ.λ.π.) ενόψει δε και του ότι, όπως προκύπτει από τα προσαγόμενα από την προσφεύγουσα αντίγραφα διαφημιστικών εντύπων, τα οποία γνωστοποιούν στο κοινό τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της επιχείρησης, ώστε να προσελκύσει ανάλογη πελατεία, αυτή εμφανίζεται ως μπαρ – εστιατόριο με “καταπράσινη αυλή”, με κύριο είδος προσφερόμενων αγαθών “πιάτα με γεύσεις απ΄ όλο τον κόσμο” και “την ένταση της μουσικής πάντα υποχωρητική στην ανάγκη των ανθρώπων να επικοινωνήσουν”. Εξάλλου, η χρήση στερεοφωνικής μουσικής με την παρουσία ή μη disc jockey δεν αρκεί για να προσδιορίσει τον τρόπο λειτουργίας μιας τέτοιας επιχείρησης, εφόσον μάλιστα αυτή λειτουργεί στον εσωτερικό χώρο καθώς και στην αυλή αυτής (προφανώς κατά τους καλοκαιρινούς μήνες). Έτσι, η Φορολογική Αρχή, αναφέροντας τα πιο πάνω στοιχεία και μόνο και δη την χρήση στερεοφωνικού από d.j., δεν απέδειξε, όπως όφειλε, ότι η επιχείρηση της προσφεύγουσας λειτουργούσε με χαρακτηριστικό γνώρισμα τη παροχή ψυχαγωγίας με μουσική και ότι, επομένως, όφειλε να εκδίδει θεωρημένα εισιτήρια εισόδου. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσφεύγουσα δεν υπέπεσε στις αποδιδόμενες σ΄ αυτήν 25 παραβάσεις μη έκδοσης θεωρημένων εισιτηρίων εισόδου και επομένως, μη νομίμως δε της επιβλήθηκαν τα ένδικα πρόστιμα.
Επειδή, κατ΄ ακολουθία, η κρινόμενη προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Τέλος, το παράβολο που καταβλήθηκε πρέπει να επιστραφεί στην προσφεύγουσα (άρθρο 277 παρ. 9 του Κώδ. Διοικ. Δικον.), να απαλλαγεί, όμως, το καθ΄ ου η προσφυγή, κατ΄ εκτίμηση των περιστάσεων, από τα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδ. Διοικ. Δικον.).