ΝΟΜΟΣ 3012/2002
ΦΕΚ Α` 101/1.5.2002 NOMOΣ ΥΠ`ΑΡΙΘ.3012
Κύρωση της Συμφωνίας για την προώθηση και αμοιβαία προστασία των επενδύσεων μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ THΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Κυρώνεται κοι έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, η Συμφωνία για την προώθηση και αμοιβαία προστασία των επενδύσεων μεταξύ της ελληνικής Δημοκρατίας και της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, που υπογράφηκε στο Σεράγεβο στις 13 Δεκεμβρίου 2000, της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στην ελληνική και αγγλική γλώσσα έχει ως εξής:
ΣΥΜΦΩΝΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙΑ
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΣΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ
Η ελληνική Δημοκρατία και η Βοσνία και Ερζεγοβίνη αποκαλούμενες εφεξής ” τα Συμβαλλόμενα Μέρη”
ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να επεκτείνουν και να ενισχύσουν την οικονομική συγεργασία μεταξύ των δύο Κρατών επί τη βάσει της ισότητας και προς το αμοιβαίο ελος,
ΕΧΟΝΤΑΣ ως στόχο τη δημιουργία και διατήρηση ευνοϊκών συνθηκών για τις επενδύσεις επενδυτών του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους,
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η προώθηση και αμοιβαία προστασία των εν λόγω επενδύσεων, βάσει της παρούσας Συμφωνίας, θα οδηγήσει στην τόνωση της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας και θα αυξήσει την οικονομική ευημερία και των δύο Κρατών,
ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:
`Αρθρο 1
Ορισμοί.
Για τους σκοπούς της παρούσας Συμφωνίας:
1. Ο όρος “επένδυση “σημαίνει κάθε είδους περιουσιακό στοιχείο που έχει επενδυθεί από επενδυτή του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους σύμφωνα με τη νομοθεσία του τελευταίου Συμβαλλόμενου Μέρους και περιλαμβάνει ειδικότερα, αλλά όχι αποκλειστικά:
α) κινητή και ακίνητη ιδιοκτησία και κάθε εμπράγματο δικαίωμα όπως δουλείες, νομή, υποθήκες, εμπράγματες ασφάλειες και ενέχυρα,
β) μετοχές, εταιρικά μερίδια και κάθε άλλη μορφή συμμετοχής σε εταιρία,
γ) χρηματικές απαιτήσεις και κάθε άλλη απαίτηση που έχει οικονομική αξία, καθώς και δάνεια συνδεόμενα με επένδυση,
δ) δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας,
ε) παραχωρήσεις βάσει νόμου συμβάσεως, περιλαμβανομένων και παραχωρήσεων για έρευνα, ανάπτυξη, εξόρυξη και εκμετάλλευση φυσικών πόρων, καθώς και άλλα δικαιώματα βάσει νόμου, συμβάσεως ή αποφάσεως δημοσίας αρχής, σύμφωνα με το νόμο.
Οποιαδήποτε μεταβολή του τύπου υπό τον οποίο έχουν επενδυθεί επενεπενδύονται τα περιουσιακά στοιχεία δεν μεταβάλλει το χαρακτήρα τους ως επένδυσης, υπό τον όρο ότι η μεταβολή αυτή είναι σύμφωνη με τη νομοθεσία του Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του οποίου έχει πραγματοποιηθεί η επένδυση.
2. Ο όρος “επενδυτής” σημαίνει:
α) Σε σχέση με την Ελληνική Δημοκρατία:
(ί) φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια της ελληνικής Δημοκρατίας σύμφωνα με τη νομοθεσία της,
(ίί) νομικά πρόσωπα και άλλες οντότητες, περιλαμβανομένων εταριών πάσης φύσεως που έχουν συσταθεί ή κατ` άλλον τρόπον λειτουργούν δεόντως σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ελληνικής Δημοκρατίας και ασκούν την πραγματική οικονομική τους δραστηριότητα στο έδαφος της Ελληνικής Δημοκpατίας.
β) Σε σχέση με τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη:
(ί) τά πρόσωπα που έλκουν το καθεστώς τους ως πολίτες της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης από τον ισχύοντα νόμο στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, έχουν μόνιμη κατοικκία κύρια επιχειρηματική δραστηριότητα στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη,
(ίί) νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και έχουν την καταστατική τους έδρα, κεντρική διοίκηση ή την κύρια επιχειρηματική τους δραστηριότητα στο έδαφος της Βοονίας και Ερζεγοβίνης.
3. Ο όρος -απόδοση- σημαίνει τα έσοδα που αποφέρει μία επένδυση και περιλαμβάνει ειδικότερα, αλλά όχι αποκλειστικά, δικαιώματα πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, ομοιβές, κέρδη, τόκους, μερίσματα και υπεραξία.
4. Ο όρος έδαφος σημαίνει:
α) Σε σχέση με την Ελληνική Δημοκρατία: το έδαφος υπό την κυριαρχία της, περιλαμβανομένων και των χωρικών υδάτων, καθώς και τις υποθαλάσσιες περιοχές, επί των οποίων η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, κυριαρχικά δικαιώματα ή δικαιοδοσία.
β) Σε σχέση με τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη: όλο το χερσαίο έδαφος της Βοσνιας και Ερζεγοβίνης τα χωρικά της ύδατα, υποθαλάσσιο έδαφος, υπέδαφος και ο υπερκείμενος εναέριος χώρος, περιλαμβανομένων των θαλάσσιων περιοχών πέραν των χωρικών υδάτων της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, οι onοίες έχουν ορισθεί ή θα ορισθούν στο μέλλον, βάσει του νόμου της Βοονίας και Ερζεγοβίνης σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ως περιοχές επί των οποίων η Βοσνία και Ερζεγοβίνη μπορεί να ασκήσει δικαιώματα ως προς το υποθαλάσσιο έδαφος, το υπέδαφος και τους φυσικούς πόρους.
Αρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής
Η παρούσα Συμφωνία εφαρμόζεται σε μελλοντικές επενδύσεις που πραγματοποιούνται από επενδυτές του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους σύμφωνα με τη νομοθεσία του τελευταίου, καθώς και σε επενδύσεις υφιστάμενες κατά την ημερομηνία θέσεως σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας σύμφωνα με τη νομοθεσία του Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του οποίου έχει πραγματοποιηθεί η επένδυση. Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας δεν εφαρμόζονται, πάντως, σε απαιτήσεις που βασίζονται σε περιστατικά που ανέκυψαν ή σε απαιτήσεις που είχαν διευθετηθεί πριν από τη θέση της σε ισχύ. Αρθρο 3
Προώθηση και προστασία των επενδύσεων
1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος ενθαρύνει και δημιουργεί ευνοίκές, σταθερές και διαιρονείς προϋποθέσεις για την πραγματοποΙηση επενδύσεων από επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφός του και, στο πλαίσο της νομοθεσίας του, κάνει δεκτές τις επενδύσεις αυτές.
2. Επενδύσεις και η απόδοσή τους, επενδυτών κάθε Συμβαλλόμενου Μέρους, απολαμβόνουν πάντοτε, στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, δίκαιας μεταχειρΙσεως και πλήρους προστασίας και ασφαλείας. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη δεν παρακωλύουν καθ` οιονδήποτε τρόπο με μέτρα αυθαίρετα ή διακριτικής φύσεως τη διαχείριση, συντήρηση, χρήση, εκμετάλλευση ή διάθεση επενδύσεων επενδυτών του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, στο έδαφός τους. Αρθρο 4
Εθνική μεταχείριση και μεταχείριση του μάλλον ευνοουμένου κράτους
1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος παραχωρεί, στο έδαφός του, στις επενδύσεις και στην απόδοση επενδυτών του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από εκείνη που παραχωρεί οε επενδύσεις και στην απόδοση των ιδίων επενδυτών του ή σε επενδύσεις και στην απόδοση επενδυτών τρίτου κράτους, εφαρμοζομένης της ευνοίκοτέρος μεταχειρίσεως για τους επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
2. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος παραχωρεί, στο έδαφός του, στους επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, όσον αφορά τη διαχείριση, συντήρηση, χρήση, εκμετάλλευση ή διάθεση των επενδύσεών τους, μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοίκή από εκείνη που παραχωρεί στους ίδιους επενδυτές του ή σε επενδυτές τρίτου κράτους, εφαρμοζομένης της ευνοϊκοτέρας μεταχειρΙσεως για τους επενδυτές του όλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
3. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου δεν θεωρείται ότι συνεπάγονται υποχρέωση του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους να επεκτείνει στους επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους τα πλεονεκτήματα οποιασδήποτε μεταχειρίσεως, προτιμήσεως ή προνομίου που απορρέουν από τη συμμετοχή του σε υφιστάμενη ή μελλοντική ζώνη ελευθέρων συναλλαγών, τελωνειακή ένωση, οικονομική ένωση, συμφωνία περιφέρειακής οικονομικής ολοκλήρωσης ή παρόμοια διεθνή συμφωνία.
4. Η παρούσα Συμφωνία δεν θίγει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Συμβαλλόμενων Μερών που βασίζονται σε διεθνή φορολογική σύμβαση. Σε περίπτωση ασυμβατότητας μεταξύ των διατάξεων της παρούσας Συμφωνίας και διεθνούς φορολογικής σύμβασης, υπερισχύουν οι διατάξεις της τελευταίας.
Αρθρο 5
Εθνικοποίηση και απαλλοτρίωση
1. Επενδύσεις και η απόδοση επενδυτών Συμβαλλόμενου Μέρους δεν υπόκεινται σε απαλλοτρίωση εθνικοποίηση ή μέτρα τα αποτελέσματα των οποίων ισοδυναμούν με απαλλοτρίωση ή εθνικοποίηση (εφεξής “απαλλοτρίωση”, στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, παρά μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος, με νόμιμες διαδικασίες, σε μη διακριτική βάση και κατόπιν καταβολής αμέσου, επαρκούς και αποτελεσματικής αποζημιώσεως.
2. Η αποζημίωση αυτή είναι ίση με την αγοραία αξία της θιγείσης επενδύσεως αμέσως πριν από το χρονικό σημείο καιά το οποίο πραγματοποιήθηκε η απαλλοτρίωση ή η επικείμενη απαλλοτρίωση έγινε δημοσίως γνωστή, επεγομένου του προγενέστερου χρονικού σημείου. Η αποζημίωση περιλαμβάνει τόκο από την ημέρα της απολλοτριώοεως έως την ~ καταβολής, με το σύνηθες εμπορικό επιτόκιο. Η αποζημίωση μετατρέπεται χωρις καθuστέρηοη, σε ελεύθερα με το τpίψιμο νόμισμα, στη χώρα mu καθορίζει ο ενδιαφερόμενος δικαιούχος.
3. Οι θιγόμενοι eπενδυτές κάθε Σuμβαλλόμενου Μέρους , δικαίωμα βάσει της νομοθεσίας του Συμβαλλόμενου Μέρους nou προβαίνει στην απαλλοτριωση άμεσης εξέτασης, από δικαοτική ή άλλη ανεξάρτητη αρχή του Μέρους αυτού, της νομιμότητας της απαλλοτρίωσης, της διαδικασίας και της εκτιμησης της επένδυσης, αύμφωνα με τις αρχές του παρόντος άρθρου. Αρθρο 6
Αποζημιώσεις
1. Οι επενδυτές του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους των οποίων οι επενδύσεις στο έτος του άλλοu Σuμβαλλόμενου Μέροuς: υφίστανται ζημιές λόγω πολέμοu ή άλλης ένοπλης σύγκρουσης, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης, πολιτικών αναταραχών ή άλλων παρόμοιων γεγονότων στο έδαφος άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους απολαμβάνονν από το δεύτερο Σuμβαλλόμενο Μέρος μεταχείριση όσον αφορά την αποκατάσταση, αποζημίωση ή άλλου είδους διευθέτηση, όχι λιγότεpo ευνοίκή από εκείνη που το Συμβαλλόμενο Μέρος αυτό επιφυλάσσει στους ιδίους επενδυτές του ή στους επενδυτές τρίτου κράτους εφαρμοζομένης της ευνοικότερας μεταχειρίσεως.
2. Μη θιγομένων των διατάξεων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, επενδυτές του ενός Σuμβαλλόμενοu Μέρους οι οποίοι, σε οποιαδήποτε από τις περιπτώσεις που αναφέpονται στην παράγpαφο αυτή, υφίστανται ζημιές στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενοu Μέροuς λόγω:
α)επιτάξεώς της επενδύσως τους ή μέρους αυτής από τις δννάμεις ή αρχές του δεύτερου Συμβαλλόμενοu Μέρους, ή
β) καταστροφής της επενδύσεώς τους ή μέρους αυτής από τις δυνάμεις αρχές του δεύτερου Συμβαλλόμενου Μέρους, η οποίο δεν επεβάλεται από τις περιστάσεις, τυγχάνουν αμέσου επαρκούς και αποτελεσματικής επανορθώσεως ή αποζημιώσεως.
Αρθρο 7
Μεταφορές
1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος εγγυάται στους επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, την ελεύθερη μεταφορά όλων των πληρωμών που σχετίζονται με τις επενδύσεις τους προς και από το έδαφός του.
2.Οι μεταφρρές αυτές περιλαμβάνουν ειδικότερα, αλλά όχι αποκλειστικά:
α)αρχικό κεφάλαιο και πρόσθετα ποσά αναγκαία για τη συντήρηση και ανάπτυξη της επένδυσης,
β) απόδοση,
γ) ποσά για την εξόφληση δανείων συνδεόμενων με επενδύσεις
δ) προϊόν πωλήσεις ή ρευστοποιήσεως της επένδυσης ή μέρους αυτής.
ε) αποζημιώσεις σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 6 της παρούσας Συμδψνίας,
στ) πληρωμές που προκύπτουν από την επίλυση διαφορών,
ζ) μη αναλώθέντες μισθοί και όλλες αμοιβές προσωπικού που έχει προσληφθεί από το εξωτερικό σε σχέση με την επένδυση.
3. Οι μεταφορές πραγματοποιούνται χωρίς καθυστέρηση, σε ελεύθερα μετατρέψιμο νόμισμα, με την ισοτιμία που επικρατεί κατά την ημέρα της μεταφοράς.
4. Οι μεταφορές πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις διαδικασίες της συναλλαγματικές νομοθεσίας του Σuμβαλλόμενου Μέρους οτο έδαφος του οποίου έχει πραγματοποιηθεί η επένδυση. Η εν λόγω νομοθεσία δεν μπορεί ωστόσο, ως προς τις απαιτήσεις με την εφαρμογή της, να θίγει ή να παρεκκλίνει από την ελεύθερη και χωρίς καθυστέρηση μεταφορά nou επιτρέπεται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 3 του παρόντος άρθρου.
Αρθρο 8
Υποκατάσταση
1. Εάν ένα Σuμβαλλόμενο Μέρος ή εξουσιοδοτημένος φορέας του προβεί σε νόμιμη πληρωμή προς επενδυτή του βάσει εγγυητικού αστικού συμβολαίου για μη εμπορικούς κινδύνους, που έχει συναφθεί σε σχέση με επένδυση το άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος αναγνωρίζει, μη θιγομένων των δικαιωμάτων του βάσει του άρθροu 10 της παρούσας Συμφωνιας, την εγκυρότητα της υποκατάστασης υπέρ του Συμβαλλόμενου Μέρους ή του εξουσιοδοτημένου του, οτα δικαιώματα του επενδυτή
2. Το Συμβαλλόμενο Μέρος ο εξουσιοδοτημένος φορέας του, που έχουν υποκατασταθεί στα δικαιώματα του επενδυτή, δικαιούνται. σε κάθε περίπτωση, των Ιδιων δικαιωμάτων και της ίδιας μεταχείρισης με τον αποζημιώνονται επενδυτή και των ιδιων πληρωμών που οφείλονται βάσει των εν λόγω δικαιωμάτων.
3.Σε περίπτωση υποκατάοτασης, όπως καθορίζεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ο επενδυτής δεν προβάλει απαίτηση εκτός εάν εξουσιοδοτηθεί σχετικά από το Συμβαλλόμενο Μέρος ή τον φορέα.
4. Διαφορές μεταξύ Συμβαλλόμενου Μέρους και αοψαλιστή θα καταβάλλεται προσπάθεια να επιλύονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 της παρούσας Συμφωνίας.
`Αρθρο 9 Επιλυση διαφορών μεταξύ επενδυτή
και Συμβαλλόμενου Μέρους
1. Διαφορές μεταξύ επενδυτή του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους και του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, που αφορούν υποχρέωση του τελευταίου. βάσει της παρούσας Συμφωνίας, σχετική με επένδυση του πρώτου, επιλύονται, εψόαον τούτο είναι δυνατόν, από τα ενδιαφερόμενα Μέρη φιλικά.
2. Εάν η εν λόγω διαφορά δεν μπορέσει να επιλυθεί σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου εν τός έξι μηνών από την ημερομηνία έγγραφης γνωστοποιησης της διαφοράς, Ο ενδιαφερόμενος επενδυτής μπορεί να υποβάλει τη διαφορά προς επίλυση είτε:
α) σύμφωνα με οποιαδήποτε διαδικασία επίλυσης διαφορών έχει συμφωνηθεί προηγουμένως, είτε β) στη διεθνή διαιτησία.
3. Εφόσον η διφοορά παραπεμφθεί στη διεθνή διαιτησία ο ενδιαφερόμενος επενδuτής μπορεί να υποβάλει τη διαφορά:
α) σε ad hoc διαιτητικό δικαστήριο, το οποίο σuνιστάται σύμφωνα με τους κανόνες περί διαιτησίας της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο (U N.C.I. Τ.Α.Α.Ι.), ή
β) στο Διεθνές κέντρο για τον Διακανονισμό των Διαφορών εξ Επενδύσεων, που ιδρύθηκε με τη Σύμβαση -δια την ρύθμισιν των σχετιζομένων προς τας επενδύσεις & διαφορών μεταξύ Κρατών και υπηκόων άλλων Κρατών”, η οποίο ανοίχθηκε για υπογραφή στην Ουάσινγκτον D.C. στις 18 Μαρτίου 1965, για διαιτησία ή συνδιαλλαγή σύμφωνα με τη Σύμβαση αυτήν.
Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος συγκατατίθεται δια της παρούσας Συμφωνίας στην υποβολή των εν λόγω διαφορών στη διεθνή διαιτησία.
4. Το διαιτητικό δικααστήριο επιλύει τη διαφορά σύμψωνα με:
α) τις διατάξεις της παρούσας σuμφωνίας.
β) τους νόμους του Συμβαλλόμενου Μέρουυς στο έδαφος του οποίου έχει πραγματοnοιηθεί η επένδυση, περιλαμβανομένων των κανόνων του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, και γ) τους εφαρμοστέους κανόνες και γενικώς παρεδεδεγμένες αρχές του διεθνούς δικαίου.
5. Η διαιτητική απόφαση είναι τελεσίδικη και δεσμευτική για τα Μέρη της διαφοράς. Εκτελείται χωρίς καθυστέρηση και σύμφωνα με τη νομοθεσία του εμπλεκόμενου Συμβαλλόμενου Μέρους.
6. Κατά τη διάρκεια της διαιτητικής διαδικασίας ή της εκτελέσεως της διαιτητικής αποφάσεως το Συμβαλλόμενο Μέρος, Μέρος της διαφοράς, δεν δύναται να επικαλεσθεί ότι ο προσφεύγων επενδυτής έχει τύχει ή θα τύχει αποζημιώσεως, γιο το σύνολο μέρος της προβαλλόμενης ζημίας, βάσει ασφαλιστικού ή εγγυητικού συμβολαίου για μη εμπορικούς κινδύνους.
Αρθρο 10
Επίλuοη διαφορών μεταξύ των Συμβαλλόμενων Μερών
1. Διαφορές μεταξύ των Συμβαλλόμενων Μερών σχετικές με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας, επιλύονται, εφόσον τούτο είναι δυνατόν δια διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων, δια της διπλωματικής οδού.
2. Εάν διαφορά μεταξύ των Συμβαλλόμενων Μερών δεν μπορέσει να διευθετηθεί σύμφωνα με την παράγραψο 1 του παρόντος άρθρου εντός έξι μηνών από την έναρξη των διαραγματεύσεων, η διαφορά υποβάλλεται, κατόπιν αιτήσεως Σuμβαλλόμενου Μέρους, σε διαιτητικό δικαστήριο αποτελούμενο από τρία μέλη.
3. Το εν λόγω διαιτητικό δικαστήριο συγκροτείται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση ως ακολούθως:, Εντός δύο μηνών από τη λήψη του αιτήματος για διαιτησία, κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος ορίζει ένα μέλος του δικαστηρίου. Τα δύο αυτό μέλη επιλύουν, εν συνεχεία υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος, κατόπιν εγκρίσεως των δύο Συμβαλλόμενων Μερών, ορίζεται πρόεδρος του δικαστηρίου. Ο πρόεδρος ορίζεται εντός δύο μηνών από τον ορισμό των άλλων δύο μελών.
4. Εάν εντός των προθεσμιών που καθορίζονται στην παράγραψο 3 του παρόντος άρθρου δεν έχουν γίνει οι αναγκαίοι διορισμοί, οποιοδήποτε από τα Συμβαλλόμενα Μέρη μπορεί να καλέσει τον Πρόεδρο του Διεθνούς Δικαστηρίου να προβεί στους αναγκαίους διορισμούς. Εάν ο Πρόεδρος είναι υπήκοος ενός των Συμβαλλόμενων Μερών ή κωλύεται κατ` άλλον τρόπο να ασκήσει το εν λόγω καθήκον, καλείται να προβεί στους αναγκαίους διορισμούς ο Αντιπρόεδρος. Εάν ο Αντιπρόεδρος είναι υπήκοος ενός των Σuμβαλλόμενων Μερών ή κωλύεται επίσης κατ` άλλον τρόπον να ασκήσει το εν λόγω καθήκον, το αρχαιότερο κατά σειρά μέλος του Δικαστηρίου που δεν είναι uπήκοος Συμβαλλόμενου Μέρους καλείται να προβεί στους αναγκαίους διορισμούς.
5. Το δικαστήριο αποφασίζει την εσωτερική του διδικασία
6. Το διαιτητικό δικαστήριο εκδίδει την αποφασή του κατά πλειοψηφία. Η απόφαση αυτή είναι τελική και δεσμευτική για τα Συμβαλλόμενα Μέρη.
7. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος φέρει το κόστος του μέλους του δικαστηρίου που όρισε το Ιδιο, καθώς και της εκπροσώπησής του στη διαιτητική διαδικασία, Το κόστος του προέδρου, καθώς και κάθε όλλο κόστος φέρουν τα Συμβαλλόμενα Μέρη εξίσου. Το δικαστήριο δύναται πάντως να ορίσει στην αποφασή του ότι ένα από τα δύο Συμβαλλόμενα Μέρη θα φέρει μεγαλύτερο ποσοστό του κόστους και η απόφαση αυτή είναι δεσμευτική για τα Συμβαλλόμενα Μέρη.
β. Διαφορά δεν μπορεί να υποβληθεί σε διαιτητικό δικαστήριο βάσει των διατόξεων του παρόντος άρθρου, εόν η ίδια διαφορά έχει υποβληθεί σε διαδικασία επίλυσης διαφορών βόσει των διατάξεων του άρθρου 9 και ευρίσκεται ακόμη ενώπιον του δικαστηρίου. Αυτό δεν παρεμποδίζει τη δυνατότητα επίλυσης διαφορών σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
Αρθρο 11
Εφαρμογή άλλων κανόνων
1. Εφόσον η νομοθεσία Συμβαλλόμενου Μέρους ή υφιστάμενες ή αναλαμβανόμενες στο μέλλον, βάσει του διεθνούς δικαίου, μεταξύ των Συμβαλλόμενων Μερών uποχρεώσεις επιπλέον της παρούσας Συμφωνίας περιλαμβάνουν κανόνες, γενικούς ή ειδικούς, με τους οποίους παρέχεται το δικαίωμα σε επενδύσεις επενδυτών τοu όλο λου Συμβαλλόμενου Μέρους για ευνοικότερη μεταχείριση από την προβλεπόμενη με την παρούσα Συμφωνία, οι κανόνες αυτοί, στο μέτρο που είναι ευνοίκότεροι, υπερισχύουν της nαρούσας Συμφωνίας ενόσω ευρισκονται σε ισχύ.
2. Συμβαλλόμενο Μέρος τηρεί οποιαδήποτε άλλη υποχρέωση έχει αναλάβει σε σχέση με συγκεκριμένη επένδυση επενδυτή του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
Αρθρο 12
Διαβουλεύσεις και ανταλλαγή πληροφοριών
1. Κάθε φορά που κρίνεται απαραίτητο, διεξάγονται διαβουλεύσεις μεταξύ εκπροσώπων των Συμβαλλόμενων Μερών, επί θεμάτων που αφορούν την εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας. Οι διαβουλεύσεις διεξάγονται κατόπιν προτάσεως Συμβαλλόμενου Μέρους, σε τόπο και χρόνο που συμφωνούνται δια της διπλωματικής οδού.
2. Κατόπιν αιτήματος Συμβαλλόμενου Μέρους διεξάγεται ανταλλαγή πληροφοριών σχετικό με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν η νομοθεσία διοικητικές πρακτικές διαδικασίες ή πολιτικές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους στις επενδύσεις που καλύπτονται από την παρούσα Συμφωνία. Αρθρο 13
Θέση σε ισχύ, διάρκεια και λήξη
1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος ανακοινώνει εγγράφως στο άλλο σχετικά με την ολοκλήρωση των εσωτερικών διαδικασιών που απαιτούνται για τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας στο έδαφος τοu. Η παρούσα Συμφωνία τίθεται σε ισχύ τριάντα ημέρες από την ημερομηνία λήψης της τελευταίας ανακοίνωσης.
2. Η παρούσα Συμφωνία παραμένει σε ισχύ για μια περίοδο δέκα ετών από την ημερομηνία θέσης της σε ισχύ και συνεχίσει να ισχύει εκτός εάν καταγγελθεί σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος.
3. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος μπορεί να καταγγείλει την παρούσα Συμφωνία στο τέλος της αρχικής δεκαετούς περιόδου ή οποτεδήποτε εν σννεχεία. κατόπιν εγγρόφοu προειδοποιήσεως προς το άλλο Σuμβαλλόμενο Μέρος, τουλάχιστον ενός έtους.
4.Οσον αφορά επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από την ημερομηνία καταγγελίας της παρούσας Συμφωνίας οι διατάξεις των προηγούμενων άρθρων εξακολουθούν να ισχύουν για μία περαιτέρω δεκαετία από την ημερομηνία αυτήν.
6.Η παρούσα σύμφωνα εφαρμόζεται ανεξάρτητα από τη διατήρηση διπλωματικών ή προξενικών σχέσεων μεταξύ των Συμβαλλομένων Μερών.
Εις πίστωσιν των ανωτέρω οι υπογεγραμμένοι εκπρόσωποι δεόντως εξουσιοδοτημένοι γιο τον σκοπό αυτόν, υπέγραψαν την παρούσα Σuμφωνία.
`Εγινε εις διπλούν στο Σεράγιεβο, στις 13 Δεκεμβρίου 2000, στην ελληνική, βοσνιακή κροατική σερβική και αγγλική γλώσσα και όλα τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.
Σε περίπτωση ερμηνευτικών διαφορών. unερισχύει το αγγλικό κείμενο.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΣΝΙΑ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ
(υπογροφή) (υπογραφή)
ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ MIRSAD CURTOVIC
ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ,
ΠΡΕΣΒΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΕΡΑΓΕΒΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και της Συμφωνίας που κυρώνεται από την πλήρωση των προϋποθέσεων του όρθρου 13 παρ. 1 αυτής.
Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως Νόμου του Κράτους.
Αθήνα 1 Μαίου 2002
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΟIΚΟΝΟΜIΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Ν.ΧΡIΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Φ. ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ
Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους
Αθήνα 1 Μαίου 2002
Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Φ. ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ