ΝΟΜΟΣ ΥΠ ΑΡΙΘΜ. 3545 ΦΕΚ Α 65/20.3.2007

Κύρωση της Συνθήκης φιλίας και συνεργασίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή.

Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος η Συνθήκη φιλίας και συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν που υπογράφηκε στην Αθήνα την 1η Απριλίου 1997 της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στην ελληνική και αγγλική γλώσσα έχει ως εξής.
ΣΥΝΘΗΚΗ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ
Η Ελληνική Δημοκρατία και η Δημοκρατία του Ουζμπεκιστάν, αναφερόμενες εφεξής ως “τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη”,αποδίδοντας υψίστη σημασία στην ενδυνάμωση της φιλίας μεταξύ των λαών των δύο χωρών, επιθυμώντας νά αναπτύξουν πολύπλευρη και αμοιβαία επωφελή συνεργασία μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν,πεπεισμένες για την ανάγκη ανάπτυξης διακρατικών σχέσεων επί τη βάσει των αρχών του κράτους δικαίου, της αλληλεγγύης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, αναγνωρίζοντας ότι και οι δύο χώρες διέπονται από τα ιδανικά της ειρήνης και της δημοκρατίας, επιδιώκοντας την επίτευξη ενός κόσμου ελεύθερου από πυρηνικά όπλα και άνευ βίας, βασιζόμενες στους διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες και στις αρχές του διεθνούς δικαίου, συμφώνησαν ως ακολούθως:
Άρθρο 1
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη επιβεβαιώνουν την προσήλωση τους στους σκοπούς και στις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, στις αρχές και διατάξεις της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι, της Χάρτας των Παρισίων για μία Νέα Ευρώπη και άλλων Κειμένων του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη.
Άρθρο 2
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη, ως κυρίαρχα, ισότιμα και φιλικά κράτη, αναπτύσσουν τις σχέσεις τους σταθερά καθοδηγούμενα από τις αρχές του αμοιβαίου σεβασμού της κρατικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, της ισότητας και της μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις του καθενός εκ των δύο, της μη χρήσης ή απειλής χρήσης βίας, του απαραβίαστου των υπαρχόντων κρατικών συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας, της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, της αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας και της ενσυνείδητης εκπλήρωσης των διεθνών τους υποχρεώσεων.
Άρθρο 3
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη επιβεβαιώνουν την αντίθεση τους στην χρήση ή απειλή χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις και επαναλαμβάνουν την πίστη τους στην ανάγκη διευθέτησης όλων των διεθνών διαφορών με ειρηνικά μέσα, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ην. Εθνών.
Έκαστο των Συμβαλλομένων Μερών δεν συμμετέχει ή υποστηρίζει ενέργειες και γεγονότα που κατευθύνονται εναντίον του άλλου Υψηλού Συμβαλλομένου Μέρους.
Άρθρο 4
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη καταβάλλουν προσπάθειες από κοινού, με σκοπό την ενδυνάμωση της ειρήνης, της σταθερότητας και της ασφάλειας, τόσο σε περιφερειακή όσο και σε παγκόσμια κλίμακα.
Άρθρο 5
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη συνεργάζονται εντός του πλαισίου των προσπαθειών της διεθνούς Κοινότητας για την ανάπτυξη διαδικασιών αφοπλισμού, τόσο στον τομέα των πυρηνικών όσο και στον τομέα άλλων τύπων όπλων μαζικής καταστροφής.
Άρθρο 6
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη διεξάγουν διαβουλεύσεις και επεκτείνουν την συνεργασία τους σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος στα πλαίσια των διεθνών οργανισμών και διασκέψεων (fora), στους οποίους συμμετέχουν.
Άρθρο 7
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη διατηρούν τακτικές επαφές, σε διάφορα επίπεδα των διακρατικών τους σχέσεων, για θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, με στόχο την υλοποίηση των σκοπών της παρούσας Συνθήκης.
Ευνοούν επίσης την ανάπτυξη επαφών μεταξύ δημοσίων οργανισμών και πολιτών των δύο χωρών.
Άρθρο 8
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη αναπτύσσουν συνεργασία στον οικονομικό, επιστημονικό και τεχνικό τομέα, καθώς και στον τομέα αμοιβαίας προστασίας και προώθησης των επενδύσεων.
Άρθρο 9
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη προωθούν στενή συνεργασία στους τομείς της ενέργειας, της βιομηχανίας, των κατασκευών, των μεταφορών και επικοινωνιών, της γεωργίας, της χρήσης φυσικών πόρων, καθώς και σε άλλους σχετικούς τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος.
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη, σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία, ενθαρρύνουν την συνεργασία και τους άμεσους δεσμούς μεταξύ οικονομικών παραγόντων των δύο χωρών, καθώς και την δημιουργία μικτών επιχειρήσεων και άλλων αποτελεσματικών μορφών συνεργασίας.
Άρθρο 10
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη προωθούν την συνεργασία μεταξύ οργανισμών, ιδρυμάτων, εταιρειών και επιχειρήσεων των δύο κρατών, που ασχολούνται με τουριστικές δραστηριότητες, σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία.
Άρθρο 11
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη προωθούν την συνεργασία στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας και προς τον σκοπό αυτό, δημιουργούν κίνητρα για την εφαρμογή κοινών προγραμμάτων και σχεδίων και την ανταλλαγή επιστημόνων.
Άρθρο 12
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη, εξικνούμενα από τις υπάρχουσες πολιτιστικές σχέσεις μεταξύ των λαών των δύο χωρών, ενθαρρύνουν την ανάπτυξη δεσμών και επαφών μεταξύ κεντρικών και τοπικών ιδρυμάτων, οργανισμών και πολιτών των δύο χωρών, στον τομέα του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, της πληροφόρησης και του αθλητισμού.
Άρθρο 13
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη, εξικνούμενα από το αμοιβαίο ενδιαφέρον τους στον τομέα της οικολογίας, προωθούν την συνεργασία στους τομείς της προστασίας και βελτίωσης του περιβάλλοντος, της πρόβλεψης φυσικών καταστροφών, της αποτροπής και του περιορισμού των αποτελεσμάτων τους, καθώς και σε άλλα θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος στον τομέα αυτό.
Άρθρο 14
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη στηρίζουν την συνεργασία στον τομέα της προστασίας της δημόσιας υγείας, της ανάπτυξης της ιατρικής επιστήμης και της πρακτικής και της πρόληψης των ασθενειών.
Άρθρο 15
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη συνεργάζονται στον αγώνα εναντίον του διεθνούς εγκλήματος, της τρομοκρατίας σε όλες τις μορφές της, των εγκλημάτων κατά της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας, της ναυτιλίας ή άλλων μορφών μεταφορών, του παρανόμου διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών, όπλων και αντικειμένων καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας. Προς τον σκοπό αυτό, σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία, τα Μέρη εξετάζουν από κοινού την σκοπιμότητα σύναψης χωριστών συμφωνιών, όπου αυτό απαιτείται.
Άρθρο 16
Η παρούσα Συνθήκη δεν έρχεται σε αντίθεση με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Υψηλών Συμβαλλομένων Μερών που απορρέουν από υπάρχουσες διμερείς και πολυμερείς Συμφωνίες, των οποίων είναι μέρη. Η παρούσα Συνθήκη δεν στρέφεται εναντίον ούτε επηρρεάζει δυσμενώς τις σχέσεις των Μερών με τρίτα κράτη.
Άρθρο 17
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη συνάπτουν επί μέρους συμφωνίες, όποτε τούτο κρίνεται αναγκαίο για την υλοποίηση των σκοπών της παρούσας Συνθήκης.
Άρθρο 18
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη διευθετούν ζητήματα περί την ερμηνεία και εφαρμογή της παρούσας Συνθήκης μέσω διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων.
Άρθρο 19
Η παρούσα Συνθήκη υπόκειται σε επικύρωση και τίθεται σε ισχύ την ημέρα ανταλλαγής των οργάνων επικύρωσης.
Άρθρο 20
Κατόπιν αμοιβαίων διακανονισμών, τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη μπορούν να αποφασίζουν οιανδήποτε προσθήκη και τροποποίηση της παρούσας Συνθήκης, η οποία θα περιλαμβάνεται σε σχετικά Πρωτόκολλα. Τα Πρωτόκολλα αυτά τίθενται σε ισχύ σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 19 και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της παρούσας Συνθήκης.
Άρθρο 21
Σύμφωνα με το άρθρο 102 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η παρούσα Συνθήκη θα κατατεθεί στην Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών.
Άρθρο 22
Η παρούσα Συνθήκη συνάπτεται για περίοδο δέκα ετών.
Η ισχύς της θα παρατείνεται αυτομάτως για πενταετείς περιόδους, εκτός εάν ένα εκ των Υψηλών Συμβαλλομένων Μερών γνωστοποιήσει στο άλλο εγγράφως, έξι μήνες ενωρίτερα κατά την διάρκεια της αρχικής ή των επομένων περιόδων, την πρόθεση του να καταγγείλει την Συνθήκη.
Έγινε σε δύο αντίτυπα στην Αθήνα την 1η Απριλίου 1997, στην Ελληνική, Ουζμπεκική και Αγγλική Γλώσσα, όλων των κειμένων όντων εξίσου αυθεντικών. Σε περίπτωση διαφοράς, θα υπερισχύει το αγγλικό κείμενο.
Για την Ελληνική Δημοκρατία Για την Δημοκρατία του Ουζμπεκκπίν

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και της Συνθήκης που κυρώνεται από την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 19 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεση του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 16 Μαρτίου 2007

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ Π. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ Ε. ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ

ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ Μ. ΠΑΝΝΑΚΟΥ

ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Φ. ΠΑΛΛΗ – ΠΕΤΡΑΔΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Γ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ

ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Δ. ΣΙΟΥΦΑΣ

ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ Σ. ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Α. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ

ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ Μ. Γ. ΛΙΑΠΗΣ

ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ Ε. ΚΕΦΑΛΟΠΑΝΝΗΣ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ Θ. ΜΠΑΚΟΠΑΝΝΗ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ Γ. ΣΟΥΦΛΙΑΣ

ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους

Αθήνα, 19 Μαρτίου 2007

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Α. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ